YAYGIN GASTRONOMİ EĞİTİMİNDE ARZ VE TALEP ETKİLEŞİMİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2018, , 267 - 283, 28.06.2018

Mehmet Sarıoğlan

https://doi.org/10.26468/trakyasobed.377653

Cited By: 3

Öz

Eğitim kurumlarının temel
işlevlerinden birisi olarak nitelikli işgücü yetiştirme olduğu kabul
edilmektedir. Bu çerçevede nitelikli işgören yetiştirme olgusunun, örgün eğitim
kurumlarının etkinliği ile doğru orantılı olduğu varsayılmaktadır. Ancak
günümüzde bilgi iletişim teknolojilerindeki gelişmeler ve küreselleşmenin
getirdiği hızlı değişim örgün eğitimin ortaya çıkardığı nitelikli işgören
kavramının süreliliğini tehlikeye atmıştır. Bu çerçevede her ne kadar nitelikli
bir işgören olsa bile hayat boyu öğrenme felsefesi çerçevesinde belirli
periyodlarda yaygın eğitim faaliyetlerini gerçekleştirmemesi durumunda
hedeflenen işgören etkinliği gerçekleştirileme olasılığında azalmalar ortaya
çıkabilecektir. Özellikle örgün gastronomi eğitiminin yaygın eğitimle
desteklenmesiyle birlikte, hedeflenen işgören etkinlik ve devamlılık
sağlanabilecektir.

Çalışmada, Türkiye’de yaygın gastronomi
eğitimi alanında faaliyet özel nitelikli kursların arz yapısı ve bu kursların
faaliyetlerine katılan bireylerin taleplerinin etkileşim düzeyleri ölçülmesi
amaçlanmıştır. Bu çalışmada yaygın gastronomi eğitimindeki mevcut arz ve talep
arasındaki etkileşimin ölçülmesi amacıyla, yaygın eğitim kurumlarında eğitim
alan bireyler araştırma evreni olarak seçilmiştir.  Çalışmada evreni temsil etme yeteneğine sahip
462 bireyle anket çalışması gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda
bireylerin talepleri ile yaygın gastronomi eğitim kurumlarının verdikleri
eğitimlerin büyük ölçüde etkileşim içinde olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Gastronomi, Gastronomi Eğitimi, Yaygın Eğitim

A STUDY RELATED TO EVALUATE THE INTERACTION BETWEEN SUPPLY AND DEMAND WITHIN INFORMAL GASTRONOMY EDUCATION

Öz

Training skilled labors is regarded as one of the
basic functions of educational institutions. In this context, it’s assumed that
the phenomenon of training skilled labors is in direct proportion to
effectiveness of formal institutions. Besides, the development of information
and communication system, also the rapid change that emerged from
globalization, endangers the sustainability of the “skilled labor” concept. In
this context, even a very skilled labor cannot perform the targeted labor’s
activity in case they do not perform the informal educational activities
periods during their philosophy of life. Especially, effectiveness and
continuity of targeted labor could be provided if both formal and informal
gastronomy educations support each other.

The purpose of this study is to measure the supply
interaction levels of special quality operating in the field of gastronomy
education and measuring the demand interaction levels of individuals who
attended these types of courses. The individuals who attended modern
gastronomical education courses were chosen as research population to measure
the current interactions between supply and demand within the informal
gastronomy education. Questionnaire method has been implemented on 462
individuals. As result of the research it has been determined that individual
demands and modern gastronomy courses are in quite a positive interaction.

Anahtar Kelimeler

Gastronomy, Gastronomy Education, Informal (Common) Education

Kaynakça

• Altunışık, R., Çoşkun, R, & Yıldırım, E. (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı, Sakarya Yayıncılık.
• Altunışık, S. (1996). Hizmetiçi Eğitim ve Türkiye’deki Uygulama, Eğitim Yönetimi Dergisi, 2 (3), 329-348.
• Archibald, T. (2015). “They Just Know”: The Epistemological Politics of “Evidence-Based” Non-formal Education, Evaluation en Program Planning, 48(1), 137-148.
• Arıkan, R. (2011). Araştırma Yöntem ve Teknikleri, Nobel Yayıncılık.
• Blaak, M., Openjuru, G.L., & Zelen J. (2013). Non-Formal Vocational Education in Uganda: Practical Empowerment Through a Workable Alternative, International Journal of Educational Development, Volume: 33, 88-97.
• Bulut, M. (1993). Yaygın Din Eğitimi, Diyanet İlmi Dergisi, 29(3), 1-9.
• Bülbül, S. (1987). Dünya’da ve Ülkemizde Yaygın Eğitim (Kavram, Kapsam ve Eğilimler), Yaygın Eğitim ve Sorunları, Şafak Matbaacılık, 1987, Ankara.
• Büyüköztürk, Ş. Çokluk, O., & Köklü, N. (2017). Sosyal Bilimler İçin İstatistik, Pegem Yayıncılık.
• Carron, G., & Hill, R.A. (1991). Non-Formal Education: Information and Planning Issue, International Institute For Educational Planning, UNESCO.
• Cavicchi, A., & Stancova K.C. (2016). Food and Gastronomy As Elements of Regional Innovation Strategies, European Commission JRC Science For Policy Report, Institute for Prospective Technological Studies, Spain. EUR 27757 EN; doi:10.2791/284013.F.
• Çeken, H., Alkan, A., Karadağ, Ü, & Karadağ, L. (2017). Turizm Sektöründe Mesleki Eğitim Alan Gençlerin İstihdam Eğilimi: Marmaris Örneği, II. Uluslararası Gençlik Araştırmaları Kongresi-2017.
• Chambliss, J.J. (2009). Philosophy of Educational Today, Journal of Educational Theory, 59(2), 233-251.
• Coombs, P.H. (1989). Formal and Nonformal Education: Future Strategies, Lifelong Education for Adults (Edt. Titmus, C.J.), Pergamon Press.
• Deveci, B. Deveci, B. & Avcıkurt, C. (2017). Yeme Davranışı: Gastronomi ve Mutfak Sanatları Öğrenciler, Üzerine Bir Araştırma, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 5(3), 118-134.
• Deyo, L. (2007). Afghanistan Non-Formal Education, Education for All Global Monitoring Report.
• Duguid, F., Mündel, K., & Schugurensky, D. (2013). Volunteer Work, Informal Learning and Social Action, Sense Publishers, Rotterdam-Netherlands.
• Ertürk, S. (1988). Türkiye’de Eğitim Felsefesi Sorunu, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3, 11-16.
• Fidan, N. (2012). Okulda Öğrenme ve Öğretme, Pegem Akademi Yayınları.
• Gallacher, J., & Feutrie, M. (2003). Recognising And Accrediting Informal And Non-Formal Learning In Higher Education: An Analysis of The Issues Emerging From A Study of France And Scotland, European Journal of Education, 38(1), 71–83.
• Garcia, A.A., Cuencas, B.C., & Garay, A.G. (2011). Gastronomic, Botany and Molecular Gastronomy, Proceedings of ICERI 2011, Madrid-Spain, 2631-2637.
• Gloria, R. Tatiana, D., Constantin, R.B., & Marinela, R. (2014). The Effectiveness of Non-formal Education in Improving the Effort Capacity in Middle-School Pupils, Procedia-Social and Behavioral Sciences, Volume:116, 2722-2726.
• Güleç, İ., Çelik, S., & Demirhan, B. (2012). Yaşamboyu Öğrenme Nedir? Kavram ve Kapsamı Üzerine Bir Değerlendirme, Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(3), 34-48.
• Güney, D. Çeken, H., & Göller, V. (2017). Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Kırsal Turizmi Algılama Düzeyleri, I. International Rural Tourism and Development Congress-2017.
• Hassan, A. Osman, K., & Pudin, S. (2009). The Adults Non-Formal Environmental Education (EE): A Scenario in Sabah, Malaysia, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 1(1), 2306-2311.
• Hegarty, J.A. (2011). Achieving Excellence by Means of Critical Reflection and Cultural Imagination in Culinary Arts and Gastronomy Education, Journal of Culinary Science & Technology, 9(2), 55-65.
• Huang, F. (2017). Higher Education Financing in Japan: Trends and Challenges, International Journal of Educational Development, 58, 106-115.
• İslamoğlu, H. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Beta Yayıncılık, Kocaeli.
• Kalenda, J. (2015). Development of Non-Formal Adult Education in The Czech Republic, Procedia-Social and Behavioral Sciences, Volume:174, 1077-1084.
• Khalil, K.A., Ardoin, N.M., & Wojcik, D.J. (2016). The Company You Keep: Network in A Community of Informal Education Eveluators, Studies in Education Evaluation, 51, 7-16.
• Koçoğlu, E., Aküzüm, C. & Ekici, Ö. (2014). Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin “Yaygın Eğitim Kavramlarına İlişkin Sahip Oldukları Mental İmgeler, International Periodical For Language, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(2), 975-991.
• Komariah, K., Rahmawati, F., & Harsana, M. (2017). Needs Assessment of model Career Bases Intervention As A Traverse For Culinary Vocational Education Graduates Work Readiness, Proceedings of The International Conference on Technology and Vocational Teachers-2017, 350-353.
• Kuenzi, M. (2006). Non-formal Education and Community Development in Senegal, Community Development Journal, 41(2), 210-222.
• Kurnaz, A., Kurnaz, H.A., & Kılıç, B. (2014). Önlisans Düzeyinde Eğitim Alan Aşçılık Programı Öğrencilerinin Mesleki Tutumlarının Belirlenmesi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 32, 41-61.
• Laska, J. (1976). Scholling and Education, Van Nostrand Reinhold Company Publishing.
• Laska, J. (1984). The Four Basic Methods of Instruction, Educational Technology, 24, 42-45.
• McGrath, S., & Powell, L. (2015). Skills for Sustainable Development: Transforming Vocational Education and Training Beyond, International Journal of Educational Development, 50, 12-19.
• Mensah, S.M. (2003). Fostering Educational Participation in Pastoral Communities Through Non-Formal Education: The Ghanaian Perspective, International Journal of Educational Development, 23(6), 661–677.
• Moldovan, O., & Bintitan, V.B. (2015). The Necessity of Reconsidering the Concept of Non-Formal Education, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 337-343.
• Murat, S. (2009). Dünden Bugüne İstanbul’da Yaygın Eğitim, İstanbul Ticaret Odası Yayınları, Yayın No: 2009-8, İstanbul.
• Oloube, N.P., & Egbezor D.E. (2012). A Critical Assessment Of The Role/Importance of Non-Formal Education To Human And National Development in Nigeria: Future Trends, International Journal Of Scientific Research In Education, 5(2), 71-93.
• Ökten, C. E., & Acar, S. (2015), Yüksek Öğretim ve Yaygın Eğitim İşbirliği: Annemin Masalı, Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 21-35.
• Pandy, R., & Maniar, A. (2014). Non-Formal Education: An Indian Context, International E-Publication (E-Book).
• Pedersen, L.B. (2012). Creativity in Gastronomy, Copenhagen Business School.
• Pollack, G. (2007). Philosophy of Educational As Philosophy: A Metaphilosophical Inquiry, Journal of Educational Theory, 57(3), 239-260.
• Raluca, M., & Lorand, B. (2013). School Physical Activities Between The Formal an Nonformal Education, Procedia-Social and Behavioral Sciences, Volume: 76, 503-510.
• Roger, A. (2005). Non-Formal Education Felxible Schooling or Participatory Education?, Kluwer Academic Publishers, Hong-Kong.
• Romi, S., & Schmida, M. (2009). Non Formal Education: A Major Educational Force in The Postmodern Era, Cambridge Journal of Education, 39(2), 257-273.
• Schmidtke, C., & Chen, P. (2012). Philosophy od Vocational Education in Chain: A Historical Overview, Journal of Philosophy of Educational, 46(3), 432-448.
• Sarıoğlan, M., & Sezen, T.S. (2017). Project Based Learning Approach in Fusion Cuisine Education: A Proposal, New Trends and Issues Proceedings on Humanities and Social Sciences, 4(1), 574-578.
• Sarıoğlan, M., Sezen, T.S., Çetinkaya, V., & Doğan, E. (2017). A Research About The Present Situation of Graduate Level Gastronomy Educatıon In Turkey, 8th International Congress on New Trends in Education, (18-20 May 2017), Abstracts Book, 137.
• Sarıoğlan, M. (2014-a). Gastronomi Eğitiminde Yeni Bir Yaklaşım: Sınıf Dışı Eğitim, IX. Uluslararası Balkan Eğitim ve Bilim Kongresi (16-18 October 2014), Proceedings, 753-757.
• Sarıoğlan, M. (2014-b). Expectations of Employee in Food&Beverage Firm and Gastronomy Education (Case of Turkey), European Journal of Research on Education, 2(6), 198-202.
• Serper, Ö., & Gürsakal, N. (1989). Araştırma Yöntemleri, Bursa.
• Şahin L., & Güçlü, F.C. (2010). Genel Olarak Hizmet İçi Eğitim: Ülker Şirketler Topluluğu Hizmet İçi Eğitim Süreci ve Uygulamaları, Sosyal Siyaset Konferansları, 59(2), 217-270.
• Selimoğlu E., & Biçen Tılmaz, H. (2009). Hizmet İçi Eğitimin Kurum ve Çalışanlar Üzerine Etkileri”, PARADOKS Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, (e–dergi), 5(1), 1-12.
• Seyidoğlu, H. (1997). Bilimsel Araştırma ve Yazma, Güzem Yayınları, İstanbul.
• Sunarto, K. (2017). The Rise of Quality Assurance in Indonesian Higher Education, The Rise of Quality Assurance in Asian Higher Education (Edt. Shah M., Do Q.), Chandos Publishing.
• Supess, P. (1996). The Aims of Education, Philosophy of Education Society (Edt: Alven Neiman), University of Illinois at Urban-Champign, 1996, 110-126.
• Tekin, Ö.A., & Çidem, G. (2015). Önlisans Turizm Öğrencilerinin Mutfak Departmanında Kariyere Yönelik Tutumları: Süleyman Demirel Üniversitesi Örneği, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 52, 33-51.
• Tolppanen, S., Vartiainen, J., Ikavalko, V.M., & Aksela, M. (2015). Relevance of Non-Formal Education in Science Education (Book Chapter), Relevant Chemistry Education, Sense Publishers, 335-354.
• Tudor, S.L. (2013). Formal, Non-Formal, Informal in Education, Procedia-Social and Behavioral Science, 76(1), 821-826.
• TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu), (2016). Yaygın Eğitim Faaliyetleri Araştırması, Ağustos 2017, Sayı: 24678.
• Türkoğlu, A. & Uça, S. (2011). Türkiye’de Halk Eğitimi: Tarihsel Gelişimi, Sorunları ve Çözüm Önerileri, Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 48-62.
• Udouj, G., Grover, K., Belcher, G., & Kacirek, K. (2017). An Investigation of Perceptions of Programme Quality Support of Adult Basic Education Programmes, Evaluation and Program Planning, 61, 106-112.
• Vigo, I.M. (2014). European Gastronomic Heritage: Cultural and Educational Aspects, Secretary of European Parliament Report.
• Vilcea, A.M. (2014). Quality Culture in Universities and Influences on Formal and Non-formal Education.
• Wang, C.Y., & Tsai, M.J. (2017). Students Self-Efficacy and Attitudes Toward Web-Based Recipe Learning in Taiwan Culinary Education, Asia-Pasific Education Researcher, 26(3-4). 193-204.
• Wayer, F. (2009). Non Formal Education, Out of School Learning Needs And Employment Opportunities: Evidence From Mali, Compare. A Journal of Comparative and International Education, 39(2), 249-262.
• Wildermeersch, D. (2016). From Formal to Non-Formal: Education, Learning and Knowledge, Studies in The Education of Adult, 48(1), 115-117.
• Wim, H. (2006). Non-Formal Education and Basic Education Reform: A Conceptual Review, International Institute for Educational Planning (IIEP) UNESCO.
• Yasunaga, M. (2014). Non-Formal Education As A Means To Meet Learning Needs of Out-Of-School Children And Adolescents, UNESCO-Unicef.
• Yazıcıoğlu, Y. & Erdoğan, S. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Detay Yayıncılık, 2014.