Öz
Bu araştırmada, sınıfında özel gereksinimli
öğrenci bulunan sınıf öğretmenlerinin öğrenme-öğretme sürecinde yaptıkları
uygulamalar ve karşılaştıkları güçlüklerin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma
nitel araştırma yöntemlerinden özel durum çalışması çerçevesinde
şekillendirilmiş olup, verilerin toplanmasında hazırlanan yarı yapılandırılmış
görüşme formalarından yararlanılmıştır. Amaçlı örnekleme yöntemlerinden olan
kolay ulaşılabilir örnekleme yoluyla ulaşılabilen sınıfında özel gereksinimli
öğrenci bulunan 10 sınıf öğretmeni ile çalışma yürütülmüştür. Veriler
yarı-yapılandırılmış mülakat tekniğiyle elde edilmiştir. Bu veriler içerik analizine tabi tutularak
çözümlenmiştir. Veri analizi sürecinde Nvivo 9.0 programından yararlanılmıştır.
Yapılan araştırma sonucunda, elde edilen sonuçlara göre öğretmenlerin özel
gereksinimli öğrencilerle ilgili bilgi seviyelerinin yetersiz, ilgili konuda
veli-öğretmen işbirliğinin zayıf ve öğretmenlerin bu güçlüklere çözüm getirme
noktasında yeterli desteği alamadıkları tespit edilmiştir. Ayrıca sınıf
öğretmenlerinin bu öğrencileri belirleyebildikleri, aileleriyle gerekli
iletişimi kurduğu ve bu çocukların sosyal ortamlarda desteklenmesi ve akranları
tarafından kabulü için çalışmalar yaptığı tespit edilmiştir. Bununla birlikte
sınıf öğretmenlerinin öğrenme-öğretme sürecinde öğretimin bireyselleştirilmesi
anlamında öğretim sürecinde bir takım uygulamalar yaptıkları, uygulamalarda
bazı sorunlarla karşılaştığı ve bu sorunların üstesinden gelebilmek için destek
aldığı da ifade edilmiştir. Çalışmanın sonunda sınıf öğretmenlerinin özel
gereksinimli çocuklara daha kaliteli eğitim vermelerine yönelik çeşitli
öneriler sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akçamete, A. G. (2012). Genel eğitim okullarında özel gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim. Ankara: Kök Yayıncılık.
- Altun, T., & Gülben, A. (2009). Okulöncesinde özel gereksinim duyan çocukların eğitimindeki uygulamalar ve karşılaşılan sorunların öğretmen görüşleri açısından değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 253-272.
- Altun, T., & Uzuner, F. G. (2016). Sınıf öğretmenlerinin özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin eğitimine yönelik görüşleri. International Journal of Social Science, 33-49.
- Avcıoğlu, H. (2011). Zihin engelliler sınıf öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı (bep) hazırlamaya ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 39-53.
- Babaoğlan, E., & Yılmaz, Ş. (2010). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimindeki yeterlilikleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 345-354.
- Batu, S. (Eds.). (2015). Özel Eğitim. Ankara: Pegem Akademi.
- Batu, S. (2000). Kaynaştırma, destek hizmetler ve kaynaştırmaya hazırlık etkinlikleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 35-47.
- Batu, S., & Kırcaali-İftar, G. (2005). Kaynaştırma. Ankara: Kök Yayıncılık.
- Batu, S., Kırcaali-İftar, G., & Uzuner, Y. (2004). Özel gereksinimli öğrencileri kaynaştırıldığı bir kız meslek lisesindeki öğretmenlerin kaynaştırmaya ilişkin görüşleri. Anakara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi.
- Büyüköztürk, Ş. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Çepni, S. (2012). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş. Trabzon.
- Demir, M., & Açar, S. (2011). Kaynaştırma eğitimi konusunda tecrübeli sınıf öğretmenlerinin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 719-732.
- Diken, İ. (2015). Özel Eğitime Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim. Ankara: Pegem Akademi.
- Ekiz, D. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Eripek, S. (2005). Özel Eğitim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi AÖF Yayınları.
- Erişkin, A., Kıraç, S., & Ertuğrul, Y. (2012). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 200-213.
- Freeman, S., & Alkin, M. (2000). Genel eğitim ve özel eğitim ortamlarında zihinsel engelli çocukların akademik ve sosyal başarıları. Remedialand Special Education, 3-18.
- İlgar, Ş. (2017). Öğretmen adaylarının özel gereksinimli öğrencilerle ilgili farkındalığının incelenmesi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 313-338.
- Kargın, T., Güldenoğlu, B., & Şahin, F. (2010). Genel eğitim sınıflarındaki özel gereksinimli öğrenciler için yapılması gereken uyarlamalara ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Bilimleri.
- Kırcaali-İftar, G. (1998). Özel Gereksinimli Bireyler ve Özel Eğitim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Olçay-Gül, S., & Vuran, S. (2015). Normal sınıflara devam eden özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırma uygulamasına ilişkin görüşleri ve karşılaştıkları sorunlar. Eğitim ve Bilim, 169-195.
- Olson, J., & Platt, J. (2004). Teaching Children and Adolescents With Special Needs. New Jersey: Prentice Hall.
- Özokçu, O. (Eds.). (2013). Özel Eğitim. Ankara: Maya Akademi.
- Rosenberg, M., Westling, D., & McLeskey, J. (2008). Special Education for Today's Teachers: An Introduction. Upper Saddle River: Prentice Hall.
- Sadioğlu, Ö. (2011). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırmaya İlişkin Sorunları, Beklentileri ve Önerilerine Yönelik Nitel Bir Araştırma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Bursa.
- Sadioğlu, Ö., Batu, S., & Bilgin, A. (2012). Sınıf öğretmenlerinin özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırılmasına ilişkin görüşleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 399-432.
- Saraç, T., & Çolak, A. (2012). Kaynaştırma uygulamaları sürecinde ilköğretim sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüş ve önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13-28.
- Shaw, R. A. (2011). Employing universal design for learning. New Directions for Student Services, 21-33.
- Shevlin, M., Winter, E., & Flynn, P. (2013). Developing ınclusive practice: teacher perceptions of opportunities and constraints in there public of Ireland. International Journal of Inclusive Education, 1119-1133.
- Smith, T. E., Polloway, E. A., & Patton, J. R. (2008). Teaching Students With Special Needs in Iclusive Settings. Boston: Merrill Prentice Hall.
- Sucuoğlu, B. (2006). Etkili Kaynaştırma Uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayınları.
- Sucuoğlu, B., & Kargın, T. (2006). Kaynaştırma Uygulamaları: Yaklaşımlar, Yöntemler, Teknikler. İstanbul: Morpa Yayınları.
- Şahbaz, Ü., & Kalay, G. (2010). Okulöncesi eğitimi öğretmen adaylarının kaynaştırmaya ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 116-135.
- Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 10 Sayı: 1 |
