Türkçe Dersi Öğretim Programlarının Karşılaştırmalı Analizi (2009-2017-2019)

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 1, 238 - 262, 31.01.2020

Nurdan Kalaycı Nilay Yıldırım

https://doi.org/10.24315/tred.580427

Cited By: 24

Öz

Bu araştırmada 2009, 2017 ve 2019 Türkçe
Dersi Öğretim Programlarının analiz edilerek karşılaştırılması amaçlanmıştır.Bu amaç doğrultusunda söz konusu programlar; genel yapıları,
kazanımlar, içerik, öğrenme-öğretme süreci ve ölçme-değerlendirme boyutları açısından
analiz edilip karşılaştırılmıştır.Araştırma betimsel modelle yapılandırılmıştır
ve nitel araştırma yöntemi özellikleri taşımaktadır. Araştırmanın veri
kaynağını 2009-2017-2019 yıllarında MEB Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı
tarafından yayınlanan Türkçe Dersi Öğretim Programları oluşturmaktadır.
Araştırmanın verileri doküman inceleme
tekniğinin ilkeleri temele alınarak analiz edilmiştir.Araştırmadan elde edilen
bulgulara göre; programların genel yapısı incelendiğinde 2009 programından 2019
programına doğru sayfa sayısında büyük oranda azalmanın olduğu, Türk Milli
Eğitiminin amaçları, temel yaklaşım gibi bölümlerin 2017-2019 programında
bulunmadığı saptanmıştır. Kazanım boyutu incelendiğinde 2009 programı ile
2017-2019 programları arasında 1-4.sınıf düzeylerinde 529-530 kazanım farkı
olduğu belirlenmiştir. İçerik boyutunda ise 2009 programında bulunmayan
yetkinlik alanlarının 2017 ve 2019 programlarında yer aldığı, 2009 programında
açıkça belirilen temel becerilerin 2017 ve 2019 programlarında belirtilmediği
saptanmıştır.Öğrenme-öğretme süreci incelendiğinde 2009 programında öğretim
yöntem ve tekniklerine, her bir kazanımla ilgili etkinlik örneklerine yer
verilirken; 2017 ve 2019 programlarında bunlara yer verilmediği
belirlenmiştir.Ölçme-değerlendirme boyutu incelendiğinde 2009 programında
bulunan ölçme araçlarının ayrıntılı bir biçimde açıklandığı ve örneklere yer
verildiği, 2017 ve 2019 programlarında ise alternatif ölçme araçlarına yer
verildiği; ancak bu ölçme araçları ile ilgili herhangi bir açıklama ve örneğe
yer verilmediği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Türkçe dersi, öğretim programı, program geliştirme, program değerlendirme

Kaynakça

• Aksan, D. (2015). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dilbilim. Ankara: Türk Dil kurumu.
• Aktaş, E. ve Yurt, S.U. (2016). 2005 ile 2015 ilköğretim Türkçe dersi öğretim programlarının (1-8. sınıflar) karşılaştırılması. 15. Uluslararası Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu’nda sunulan bildiri, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla. Erişim adresi: http://usos2016.com/usos2016-bildiri-ozet-kitabi.pdf
• Altunkeser, F. ve Coşkun, İ. (2016). 2005 ve 2015 Türkçe dersi öğretim programlarının karşılaştırılması ve değerlendirilmesi. 15. Uluslararası Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu’nda sunulan bildiri, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla. Erişim adresi: http://usos2016.com/usos2016-bildiri-ozet-kitabi.pdf
• Altunkeser, F. ve Coşkun, İ. (2017). 2009 ve 2015 Türkçe dersi öğretim programlarının karşılaştırılması ve değerlendirilmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 114-135. (USOS 2016 Özel Sayısı).
• Alver, M. ve Sancak, Ş. (2016). 2015 Türkçe dersi öğretim programı hakkında öğretmen, öğretmen adayı ve öğretim elemanı görüşleri. Turkish Studies-Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 11(14), 31-60.
• Arı, G. (2017). Türkçe dersi öğretim programı’ndaki (ortaokul) okuma kazanımlarının değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(4), 685-703.
• Atik, S. ve Aykaç, N. (2017). 2009 ve 2015 Türkçe öğretim programlarının eğitim programı ögeleri açısından değerlendirilmesi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 586-607
• Bağcı, B. ve Mutlu, H. H. (2017). 2006, 2015 ve 2017 Türkçe dersi öğretim programlarının karşılaştırılması. International Journal of Language Academy , 5(7), 119 -130.
• Bayburtlu, Y. S. (2015). 2015 Türkçe dersi öğretim programı ve 2006 Türkçe dersi öğretim programının değerlendirilmesi. Turkish Studies-Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 10(15), 137-158.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, O. E., Karadeniz, S. & Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem.
• Demeuse, M. ve Strauven, C. (2016). Eğitimde program geliştirme politik kararlardan uygulamaya. (Çev. Y. Budak). Ankara: Pegem.
• Demirel, Ö. (1992). Türkiye'de program geliştirme uygulamaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(7), 27-43.
• Demirel, Ö. (2004). Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem.
• Demirel, Ö. (2015). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem.
• Doğan, H. (1997). Eğitimde program ve öğretim tasarımı. Ankara: Önder.
• Doğan, Y. (2016). Dinleme eğitimi. Ankara: Pegem.
• Erden, M. (1998). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Anı.
• Ergin, M. (2013). Türk dil bilgisi. İstanbul: Bayrak.
• Epçaçan, C. ve Erzen, M. (2008). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programının değerlendirilmesi. Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4),182-202.
• Ertürk, S. (1975). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
• Fidan, N. (1986). Okulda öğrenme ve öğretme. Ankara: Gül.
• Gelen, İ. ve Beyazıt, N. (2007). Eski ve yeni ilköğretim programları ile ilgili çeşitli görüşlerin karşılaştırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi,13(3), 457-476.
• İşeri, K., ve Baştuğ, M. (2016). Yeni Türkçe dersi öğretim programının değerlendirilmesi. International Journal of Language Academy, 4(4), 17-35.
• Karacaoğlu, Ö. C. (2018). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Nobel.
• Kaya, Z. (1997). Eğitimde program değerlendirme sürecinin temel işlemleri. G.Ü. Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi,5(5), 59-72.
• Marsh, C.J. ve Willis, G. (2007). Curriculum: AlternativeApproaches, OngoingIssues. UpperSaddleRiver, NJ: MerrilPrentice Hall.
• MEB. (2009). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (1-5. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi.
• MEB. (2017). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (1-8. Sınıflar). Ankara: MEB.
• MEB. (2019). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı (1-8. Sınıflar). Ankara: MEB.
• Ocak, G. ve Gündüz, M. (2006). 1998-2005 hayat bilgisi ders programlarının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Afhonkarahisar il örneği). Millî Eğitim Dergisi, 172, 40-54.
• Oliva, P.F. (2009). Developing the Curriculum. New York: PearsonAllyn and Bacon.
• Oliva, P. F. ve Gordon, W. R. (2018). Program ve öğretimin tanımlanması. Program geliştirme (K. Gündoğdu, Çev.). içinde (s. 1-23). Ankara: Pegem.
• Ornstein, A. C. ve Hunkins. F. P. (1988). Curriculum: Foundations, principlesandissues. New Jersey: PrenticeHall.
• Özbay, M. (2013). Türkçe özel öğretim yöntemler I. Ankara: Öncü.
• Özbay, M. (2014). Türkçe özel öğretim yöntemleri II. Ankara: Öncü.
• Özdemir, S. M. (2009). Eğitimde program değerlendirme ve Türkiye’de eğitim programlarını değerlendirme çalışmalarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 126-149.
• Piskurich, G.M. (2000). Rapid Instructional Desing-Learning ID Fast and Right. San Francisco: Jossey-Bass/Pfeiffer.
• Sönmez, V. ve Alacapınar, G. F. (2015). Örnekleriyle eğitimde program değerlendirme. Ankara: Anı.
• Stufflebeam, D. L. (1971). Therelevance of the CIPP evaluation model foreducationalaccountability. Journal of Researchand Development in Education, 5, 19-25.
• Şahin, İ. (2007). Yeni ilköğretim 1. kademe Türkçe programının değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 6(2), 284-304.
• Şahin, D. ve Bayramoğlu, C.D. (2016). 2015 Türkçe öğretim programının metin, tür ve tema seçimi bakımından değerlendirilmesi. Turkish Studies-Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 11(3), 2095-2130.
• The Global Creativity Index. (2015). http://martinprosperity.org/content/the-global-creativity-index-2015/ adresinden erişilmiştir.
• The Global Creativity Report. (2017). https://www.globalinnovationindex.org/gii-2017-report adresinden erişilmiştir.
• Temel Eğitim Genel Müdürlüğü. (2017). Türkçe dersi programın karşılaştırılması sunusu ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar. https://tegm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_06/09163629_TYRKYE_KARYILAYTIRMA_SUNUSU_31.05.2017.pdf
• Temizyürek, F., Erdem, İ. & Temizkan, M. (2016). Konuşma Eğitimi. Ankara: Pegem.
• Topbaş, S. (1998). Türkçe öğretimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Uşun, S. (2016). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Anı.
• Ültanır, G. (2016). Program değerlendirme. Ankara: Nobel.
• Varış, F. (1988). Eğitimde program geliştirme teori ve teknikler. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
• Yıldırım, A. (1996). Disiplinler arası öğretim kavramı ve programlar açısından doğurduğu sonuçlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (12)12, 89-94.
• Yıldız, D. G. ve İzalan, Z. (2016). 2005 Türkçe dersi öğretim programı ve 2015 Türkçe dersi öğretim programının Karşılaştırılması. 15. Uluslararası Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu’nda sunulan bildiri, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla. Erişim adresi: http://usos2016.com/usos2016-bildiri-ozet-kitabi.pdf.