Beden Eğitimi ve Çocuk Gelişimi Öğrencilerinin Bilişsel Esneklik ve Kaynaştırma Eğitimine Bakış Açıları

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 1, 207 - 220, 31.01.2020

Atike Yılmaz , Gonca İnce , Hüseyin Kırımoğlu

https://doi.org/10.24315/tred.602942

Cited By: 4

Öz

Araştırma beden eğitimi ve
çocuk gelişimi öğrencilerinin bilişsel esneklik düzeyleri ile kaynaştırma
eğitimine yönelik bakış açısı arasındaki ilişkinin bazı değişkenler açısından
incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Genel tarama yöntemi kullanılan
araştırmanın çalışma grubunu Beden Eğitimi ve spor Öğretmenliği bölümü,
Antrenörlük bölümü ve Çocuk Gelişimi bölümü 149 (99 kadın, 50 erkek)
öğrencilerden oluşturmaktadır. Araştırmada, Aksüt ve ark. (2005) tarafından
geliştirilen ‘’Kaynaştırma Eğitimi Anketi’’, Gülüm ve Dağ (2012) Türkçe'ye
uyarlanan ‘’Bilişsel Esneklik Envanteri’’ ve araştırmacılar tarafından
geliştirilen ‘’Kişisel Bilgi Formu’’ kullanılmıştır. Araştırmanın verilerinde
elde edilen bulgularda;  yaş, cinsiyet,
bölüm, ailede engelli birey bulunma durumu, özel eğitim stajı yapma durumu
açısından anlamlı farklılık çıkmazken alan stajlarında kaynaştırma öğrencisi
olma durumuna göre kaynaştırma eğitimine yönelik bakış açılarında anlamlı
farklılık çıkmıştır. Bilişsel esneklik düzeyleri ve kaynaştırma eğitimine
yönelik bakış açısı arasındaki korelasyonda anlamlı bir farklılık çıkmıştır.
Sonuç olarak stajlarında kaynaştırma öğrencisi bulunan öğrencilerin kaynaştırma
eğitimine yönelik bakış açılarının olumlu olduğu ve bu durumun bilişsel
esneklik düzeyleri üzerine de olumlu etkisi olduğu ifade edilebilir.  

Anahtar Kelimeler

Blişsel esneklik, kaynaştırma eğitimi, beden eğitimi, çocuk gelişimi

Kaynakça

• Aker, G. (2014). Öğretmen adaylarının kaynaştırma eğitimi hakkındaki tutumları. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne, Türkiye.
• Aral, N., Gürsoy, F.,& Köksal, A. (2000) Okul Öncesi Egitimde Oyun. Istanbul; YA-PA Yayınları.
• Batu, E. S. (2000). Kaynaştırma, destek hizmetler ve kaynaştırmaya hazırlık etkinlikleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2(4),35-45.
• Batu, S., & Kırcaali-İftar, G. (2009). Kaynaştırma. 4. Baskı. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Bayar, M.,& Üstün, A. (2017). İlkokullarda Görev Yapmakta Olan Öğretmenlerin Kaynaştırma Eğitimine İlişkin Duygu, Tutum Ve Kaygılarının Değerlendirilmesi. Electronic Turkish Studies, 12(17).
• Beck JS. (1995). Cognitive Therapy: Basics and Beyond. N Hisli Şahin (Çev.), Ankara, Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Bilen, E. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Uygulamalarında Karşılaştıkları Sorunlarla İlgili Görüşleri ve Çözüm Önerileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Enstitüsü, İzmir, Türkiye
• Brown F. (2003). Playwork: Theory and Practise. USA: Library of Congress Cataloging in Publication Data.
• Buğa, A., Özkamalı, E., Altunkol, F.,& Çekiç, A. (2018). The Study Of Social Problem Solving Skills And Cognitive Levels Of University Students In Terms Of Various Variables, Gaziantep University Journal of Educational Science, 2(2),48-58.
• Canas, J.J., Quesada, J.F.,Antoli, A.,& Fajardo, I. (2003). Cognitive Flexibility and Adaptability to Environmental Changes in Dynamic Complex Problem-Solving Tasks. Ergonomics, 46 (5), 482 – 501.
• Capio, C. M., Sit, C.H.P., Eguia, K.F., Abernethy. B.,& Masters, R.S.W. (2014) Fundamental movement skills training to promote physical activity in children with and without disability: A pilot study, Journal of Sport and Health Science, 4 (2015),235-243.
• Certel, A. P. D. Z., Kabaca, H. E.,& Seraki, A. S. (2018). Professıonal Experıence, Tolerance, Empathy And Readıng Interests As Varıables Predıctıng Cognıtıve Flexıbılıtıes Of Physıcal Educatıon Teachers. International Journal on New Trends in Education & their Implications (IJONTE), 9(3),41-51.
• Çamlıyer, H.,& Çamlıyer, H. (1997). Eğitim Bütünlüğü İçinde Çocuk Hareket Eğitimi ve Oyun Manisa: Can Ofset.
• Çoban, B.,& Nacar, E. (2006). Okul Öncesi Eğitimde Eğitsel Oyunlar. Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
• Çuhadaroğlu, A. (2011). Bilişsel esnekliğin yordayıcıları. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
• Demir, M.,& Açar, S. (2011). Kaynaştırma Eğitimi Konusunda Tecrübeli Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19 (3),719-732.
• Demirci, A., Demirci, E.,& Demirci, N. (2013). Oyunlarla Beden Eğitimi ve Spor Öğretimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Dennis, J. P.,& Vander Wall, J. S. (2010). The cognitive flexibility inventory: Instrument development and estimates of reliability and validity. Cognitive Therapy and Research , 34 (3), 241-253.
• Dolapci, S. (2013). Öğretmen adaylarının öz-yeterlilik algıları ve kaynaştırma eğitimine bakış açıları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir, Türkiye.
• Dönmez, N. B. (2000). Oyun Kitabı. İstanbul: Esin Yayınevi.
• Erdem, Ö. (2003). Okul Öncesi Eğitim Birimlerinde Dış Mekân Tasarım İlkeleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
• Eren, E. (2010). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. (12. Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Ersoy, A., Bişgin, H., Eroğlu, E.,& Karayol, M. (2016). Gençlik ve spor bakanlığı, merkez teşkilat, çalışanları’nın kişilik özelliklerine göre iş değerlerinin tespit edilmesi. Türk & İslam Dünyası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(7),19-181.
• Ertunç, N. (2008). Kaynaştırma eğitimi uygulanan ilköğretim ikinci kademede görev alan beden eğitimi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimi hakkındaki bilgi düzeylerinin ve sınıflarındaki engelli öğrencilere bakış açılarının değerlendirilmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
• Felfe, C., Lechner, M.,& Steinmayr, A. (2016). Sports and child development. PloS one, 11(5),1-23.
• Filazoğlu-Cokluk, Kırımoğlu, H., Oz, A.Ş.,& İlhan, E.L. (2015) The Effects of Physical Education and Sports on the Self-Concept of the Children with Mild Mental Disabilities. International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS). Special Issue on the Proceedings of the 4th ISCS Conference – PART A. Special Issue 3,55-72.
• Gönen, M.,& Dalkılıç, N. U. (2003). Çocuk Eğitiminde Drama. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• Güler, A. S. (2009). Tourette sendromu olan çocuk ve ergenlerde bilişsel esneklik ve sosyal karşılıklılık. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
• Gülüm, I. V.,& Dağ, İ. (2012). Tekrarlayıcı Düşünme Ölçeği ve Bilişsel Esneklik Envanterinin Türkçeye uyarlanması, geçerliliği ve güvenilirliği. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 13(3).
• Güven, B. (2017). Bana Oyunla Öğret: Okul Öncesi Eğitimde Oyun ve Beden Eğitimi. Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi-BÜSBİD, 2(1),97-109.
• Jansma, P. (1999). Psychomotor Domain Training and Serious Disabilities. USA, New York: University Pres of America Inc.
• Johnson, G., Nelson, J.,& Henriksen, R. C. (2011). Experiences of implementing a comprehensive guidance and counseling program at the elementary level. Journal of Professional Counseling: Practice, Theory, and Research, 38(3), 18-32.
• Jonassen, D. H.,& Grabowski, B. (1993). Handbook of individualdifferences, learningandinstruction. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kayhan, N.; Şengül, A.,& Akmeşe P. P. (2012). İlköğretim Birinci ve İkinci Kademe Öğretmen Adaylarının Kaynaştırmaya İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. JRET Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. (3),261-271.
• Kılıç, F.,& Demir, Ö. (2012). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin bilişsel koçluk ve bilişsel esnekliğe dayalı öğretim ortamlarının oluşturulmasına ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 11(3), 578-595.
• Kırcaali-İftar, G.,& Batu, S. (2007). Kaynaştırma. (3. Baskı). Ankara: Kök.
• Krebs, P. (2005) Adapted Physical Education and Sport. Fourth Edition. (Editor:Winnick, J.). Chapter 11. Intellectual Disabilities. Human Kinetics. ISBN: 0-7360-5216-X. State University. New York. ss.140.
• Lewis, R. B.,& Doorlag, D. H. (1999). Teaching special education students in general education classrooms (5th ed.). Columbus, OH: Prentice Hall.
• Mağden, D.,& Avcı, N. (1997). Öğretmen Adaylarının Özürlü Öğrencilerin Kaynaştırılmasına İlişkin Görüşleri IV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri. Eskişehir.
• Martin, M. M.,& Anderson, C. M. (2001). The relationship between cognitive flexibility and affinity-seeking strategies. Advances in Psychological Research, 4, 69-76.
• Meral, B. F.,& Cinisli, N. A. (2015). Özel Eğitimde Oyun ve 50 Örnek Oyun. Ankara: Vize Yayınları.
• Okyay, Ö., Mutluer, C.,& Peker, G. (2016). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Kaynaştırma Eğitimine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 45(212), 27-44.
• Orel, A.,Zerey. Z.,& Töret, G. (2004). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Kaynaştırmaya Yönelik Tutumlarının İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi. 5,23-33.
• Orendain, A. O.,& Wood, S. (2012), An account of cognitive flexibility and inflexibility for a complex dynamic task, Proceedings of ICCM 2012, 11th International Conference on Cognitive Modeling, Berlin.
• Özkuloğlu, F. (2015). Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Özel Gereksinimli Öğrencilerin Kaynaştırma Programlarına Yönelik Görüşlerinin Değerlendirilmesi, Yanlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir, Türkiye.
• Pehlivan, H. (2005). Oyun ve Öğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sadioğlu, Ö., Bilgin, A., Batu, S.,& Oksal, A. (2013). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırmaya İlişkin Sorunları, Beklentileri ve Önerileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3),1743-1765
• Sarı, H.,& Bozgeyikli, H. (2003). Öğretmen Adaylarının Özel Eğitime Yönelik Tutumlarının İncelenmesi: Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 183-203.
• Sart, H., Ala, H., Yazlık, Ö.,& Yılmaz, F. (2004). Türkiye Kaynaştırma Eğitiminde Nerede? :Eğitimciye Öneriler. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı’nda Sunulmuş Rapor.
• Silver, J.A., Hughes, J.D., Bornstein, R.A.,& Beversdorf, D.Q. (2004). Effect of Anxiolytics on Cognitive Flexibility in Problem Solving. Cog Behav Neurol, 17(2),93 -97.
• Spiro, R. J., Feltovich, P. J., Jacobson, M. J.,& Coulson, R. L. (1992). Cognitive flexibílity, constructivism, and hypertexfu random access ınstruction for advanced knowledge acquisition in lll-structured domains. Lawrence Erlbaum Assocıates, Publıshers.
• Şahbaz, Ü.,& Kalay, G. (2010). Okulöncesi Eğitimi Öğretmen Adaylarının Kaynaştırmaya İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19,116-135.
• Şekercioğlu, B. (2010). İlköğretim II. kademe branş öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamalarında karşılaştıkları sorunlar ile ilgili görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye.
• Temel, Z. F. (2000). Okulöncesi Eğitimcilerinin Engellilerin Kaynaştırılmasına İlişkin Görüşleri Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 18, 148-155.
• Uysal, A. (2004). Kaynaştırma Uygulaması Yapan Öğretmenlerin Kaynaştırmaya İlişkin Görüşleri. Özel Eğitimden Yansımalar - 13. Ulusal Özel Eğitim Kongresi Bildirileri. (Ed.: A. Konrot). Ankara: Kök Yayıncılık, 121-135.
• Üzümcü, B.,& Müezzin, E. (2018). Öğretmenlerin Bilişsel Esneklik ve Mesleki Doyum Düzeyinin İncelenmesi. Journal of Education, 8(1), 8-25