HOME AS A NON-FORMAL ENVIRONMENT IN DISTANCE ART EDUCATION

Yıl 2024, Cilt: 14 Sayı: 3, 2210 - 2224

Evrim Çağlayan

https://doi.org/10.24315/tred.1491174

Öz

In the recent history, the Turkish higher education has experienced two periods of disruption. After these periods face-to-face education was suspended and distance education was started in universities, and students were directed to different learning environments. The distance education decisions taken by the authorities proved that education could continue in non-formal environments. The home has turned into an important learning environment during the pandemic and the distance education process that started afterwards. This research, which was conducted to reveal the perspectives of the students who use the home as a non-formal environment in distance art education, focused on various questions. The ‘exploratory case study’ method was used to reveal the perspectives of the students who use the home as a non-formal environment in distance art education. The research data were obtained through semi-structured interviews and visual documents. As a result of the research, it was concluded that non-formal environments shared by students vary in appearance and capabilities. Students have different experiences due to this diversity. When the findings related to the question were evaluated, it was concluded that the students associated the home as a non-formal environment with 21 positive and 35 negative concepts. Following the results, it may be recommended to conduct research questioning how to increase the capabilities of the non-formal environments and to research the process evaluations of students working at home.

Anahtar Kelimeler

art, art studio, distance education, fine arts, home

UZAKTAN SANAT EĞİTİMİNDE OKUL DIŞI BİR ORTAM OLARAK EV

Öz

Yakın tarihte Türk yükseköğretimi iki kesinti dönemi yaşamıştır. Bu dönemlerden sonra yüz yüze eğitime ara verilerek üniversitelerde uzaktan eğitime geçilmiş ve öğrenciler farklı öğrenme ortamlarına yönlendirilmiştir. Yetkililer tarafından alınan uzaktan eğitim kararları, eğitimin okul dışı ortamlarda da devam edebileceğini kanıtladı. Pandemi ve sonrasında başlayan uzaktan eğitim sürecinde ev önemli bir okul dışı öğrenme ortamına dönüşmüştür. Uzaktan sanat eğitiminde evi okul dışı ortam olarak kullanan öğrencilerin bakış açılarını ortaya koymak amacıyla yapılan bu araştırma çeşitli sorulara odaklanmıştır. Uzaktan sanat eğitiminde evi okul dışı ortam olarak kullanan öğrencilerin bakış açılarını ortaya çıkarmak için ‘keşfedici durum çalışması’ yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verileri yarı yapılandırılmış görüşmeler ve görsel dokümanlar aracılığıyla elde edilmiştir. Araştırma sonucunda, öğrenciler tarafından paylaşılan okul dışı ortamların görünüş ve olanaklar açısından çeşitlilik gösterdiği sonucuna varılmıştır. Öğrenciler bu çeşitlilik nedeniyle farklı deneyimler yaşamaktadır. Araştırma sorularına ilişkin bulgular değerlendirildiğinde, öğrencilerin okul dışı bir ortam olarak evi 21 olumlu ve 35 olumsuz kavramla ilişkilendirdikleri sonucuna ulaşılmıştır. Sonuçların ardından, okul dışı ortamların kapasitelerinin nasıl artırılabileceğini sorgulayan araştırmaların yapılması ve evde çalışan öğrencilerin süreç değerlendirmelerinin araştırılması önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

atölye, ev, güzel sanatlar, sanat, uzaktan eğitim

Kaynakça

• Ada, Ş. (2006). Toplumsal değişme ve yenileşme [Social change and innovation]. Ö. Demirel & Z. Kaya (Eds.), Eğitim bilimine giriş (pp.299-333). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Altan, E. B., Üçüncüoğlu, İ. & Öztürk, N. (2019). Preparation of out-of-school learning environment based on science, technology, engineering, and mathematics education and ınvestigating its effects. Science Education International, 30(2), 138-148.
• Ayaydın, A. (2013). Uygulamanın sanat eğitimindeki yeri [The position of practice in art education]. A. Ayaydın ve L. Mercin (Eds.), Görsel Sanatlar Eğitiminde Uygulamalar (pp. 7-8). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Buyurgan, S. & Mercin, L. (2005). Görsel sanatlar eğitiminde müze eğitimi ve uygulamaları [Museum education and applications in visual arts education]. V. Özsoy (Ed.) Görsel Sanatlar Eğitimi Derneği.
• Caglayan, E. (2021). Art and Design Education in the Times of the Coronavirus (Covid-19) Pandemic in Turkey. International Education Studies, 14(11), 43-53. https://doi.org/10.5539/ies.v14n11p43
• Creswell, J. W. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri: Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni. M. Bütün ve C. B. Demir (Çev. Ed.). Siyasal Kitabevi.
• Çağlayan, E. (2024). Metaphorical perspectives of art educators and students on the concept of art studio in distance education. Anadolu University Journal of Education Faculty (AUJEF), 8(1), 474-489.
• Çağlayan, E. (2020). Role and importance of out-of-school learning environment in the future of arts education. Journal of Research in Informal Environments, 5(2), 145-158.
• Daubney, A., & Fautley, M. (2020). Editorial Research: Music education in a time of pandemic. British Journal of Music Education, 37(2), 107-114.
• Dilmaç, S. (2020). Students’ opinions about the distance education to art and design courses in the pandemic process. World Journal of Education, 10(3), 113-126. http://doi.org/10.5430/wje.v10n3p113