Isparta İli Dış Ticaret Sektöründe Faaliyet Gösteren İşletmelerde İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları

Yıl 2023, Cilt: 37 Sayı: 2, 137 - 147, 15.04.2023

Mine Can Halil İbrahim Özmen

Öz

Çalışmada, Isparta ilindeki ihracatçı işletmelerin insan kaynakları yönetimi bağlamında gerçekleştirdiği uygulamaların ortaya konulması amaçlanmış bulunmaktadır. Böylelikle Isparta ilindeki küçük ve orta büyüklükteki işletmeler tarafından insan kaynakları uygulamalarının bir görünümü elde edilmiştir. Veriler Isparta Ticaret ve Sanayi Odası tarafından yayımlanan ihracatçı üye listesi baz alınarak, e-posta aracılığı ile anket yöntemi kullanılarak elde edilmiştir. Elde edilen veriler ile betimsel analiz yapılarak mevcut durum ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Araştırma kapsamında insan kaynakları uygulamalarının kuruluş yılı, faaliyet gösterilen sektör, çalışan sayısı ve insan kaynakları departmanının olup olmamasına göre farklılık gösterip göstermediği değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

İnsan Kaynakları Yönetimi, Dış Ticaret Sektörü, Isparta İli.

Human Resources Management Practices in Enterprises Operating in the Foreign Trade Sector of Isparta Province

Öz

This study aimed to reveal the practices of exporting enterprises in Isparta Province in the con- text of human resource management. Thus, a view of human resource practices by small and medium-sized enterprises in the province of Isparta has been obtained. The data were obtained by using the survey method via email, based on the exporter member list published by the Isparta Chamber of Commerce and Industry. The current situation was tried to be revealed by conduct- ing a descriptive analysis on the data obtained. Within the scope of the research, it has been evaluated whether human resources practices differ according to the year of establishment, the sector in which it operates, the number of employees, and whether there is a human resource department.

Anahtar Kelimeler

Foreign trade sector, human resource management, isparta province

Kaynakça

• Armstrong, M. (2006). A handbook of human resource management practice. Kogan Page Publishing.
• Artan, S. (1981). Endüstri işletmelerinde: Ücret yönetimi ve Türkiye’deki uygulama, Eskişehir İ.T.İ Akademisi Yayınları.
• Aswathappa, K. (2005). Human resource and personnel management. McGraw-Hill Education.
• Ayan, A., Ünsar, S. A., & Demir, F. (2014). İşgörenlerin demografik özelliklerine göre insan kaynakları yönetimi fonksiyonları algılarının belirlenmesi: Bir alan araştırması [The determination of the concepts of human resource management functions according to employees demographic characteristics: A field study]. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 21(1), 19–34.
• Benli, A., & Şahin, L. (2004). İnsan kaynakları yönetiminde işgören bulma ve seçme: Çınar hotel uygulaması [Employee finding and selection in human resources management: Çınar hotel application]. Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 113–124.
• Benligiray, S. (2001). İş değerlemesi geçerliliğini koruyor [Job valuation remains valid]. Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(1), 1–34.
• Benligiray, S. (2007). İnsan kaynakları yönetimi ve örgütlenmesi, İçinde R. Geylan (Çev.). İnsan kaynakları yönetimi (ss. 2-28). Anadolu Üniversi- tesi Yayınları.
• Byars, L. L., & Rue, L. W. (2010). Human resource management. McGraw-Hill.
• Calp, M. H. (2016). İşletmelerde uygulanan insan kaynakları yönetiminde veritabanı kullanımının önemi [The importance of using database in human resources management applied in businesses]. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2), 539–557.
• Cascio, W. F., & Aguinis, H. (2014). Applied psychology human resource management. Pearson.
• Çetin, C., Elmalı, E. D., & Arslan, M. L. (2018). İnsan kaynakları yönetimi. Beta Yayınları.
• Daft, R. L. (2014). Management. Cengage Learning.
• Demir, H. (2004). Emir komuta yöneticilerinin İKY’ni algılama farklılıkları ve işgücü devir hızı üzerindeki etkisi [The differences in the perceived of the line managers about hrm roles and the effect on labour turnover]. Yönetim Dergisi, 15(49), 45–55. Demir, S. (2016). İnsan kaynakları yönetiminin bir fonksiyonu olarak iş sağlığı ve güvenliği [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Uludağ Üniversitesi.
• Deniz, Y. (2006). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının örgütsel bağlılığa etkisi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Üniversitesi.
• Dessler, G. (2015). Fundamentals of human resource management. Pearson.
• Durai, P. (2011). Human resource management. Pearson Education.
• Erdoğdu, E. (2013). İnsan kaynakları yönetiminde personel seçimi ve psikoteknik testlerin önemi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Atılım Üniversitesi.
• Erengil, A. (2016). İşletmelerde insan kaynakları uygulamaları: Üst yönetim ve insan kaynakları uzmanlarının bakış açıları [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Çankaya Üniversitesi.
• Fındıkçı, İ. (2012). İnsan kaynakları yönetimi. Alfa Yayınları.
• Forsyth, P. (2002). Career management. Capstone Press.
• Hamadamin, H. H., & Atan, T. (2019). The impact of strategic human resource management practices on competitive advantage sustainability: The mediation of human capital development and employee commitment. Sustainability, 11(20), 5782. [CrossRef]
• İzgi, C. (2013). İnsan kaynakları yönetiminde çalışanların performansının değerlendirilmesi süreci ve otel işletmelerinde bir uygulama [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Aydın Üniversitesi.
• Kağnıcıoğlu, D. (2001). İnsan kaynakları yönetimi ve değişen endüstri ilişkileri [Human resource management and changing industrial relations]. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 14–15.
• Kağnıcıoğlu, D. (2012). Çalışma İlişkileri ve İnsan Kaynaklarının İş Güvenliği. İçinde U. Dolgun (Çev.). İnsan Kaynakları Yönetimi, (ss. 221-259). Ekin Yayınevi.
• Mathis, R. L., & Jackson, J. H. (2011). Human resource management. South-Western Cengage learning.
• Noe, R. A., Hollenbeck, J. R., Gerhart, B., & Wright, P. M. (2010). Fundamentals of human resource management. McGraw-Hill Irwin.
• Papatya, G. (2015). Temel işletmecilik bilgileri. Beyazıt Kitapevi Yayınları.
• Pfeffer, J. (1995). Rekabette üstünlüğün sırrı: İnsan. Sabah Yayınları.
• Plunkett, W. R., Attner, R. F., & Allen, G. S. (2007). Management: Meeting and exceeding customer expectations. South-Western.
• Sabuncuoğlu, Z. (2018). İnsan kaynakları yönetimi. Aktüel Yayınları.
• Seçer, B., & Çınar, E. (2011). Bireycilik ve yeni kariyer yönelimleri [Individualism and new career orientations]. Yönetim ve Ekonomi, 18(2), 49–62. Sims, R. R. (2002). Organizational success through effective human resources management. Greenwood Publishing Group.
• Stewart, G. L., & Brown, K. G. (2010). Human resource management: Linking strategy to practice. Wiley and Sons.
• Türedi, M. Ö. (2018). Türkiye’nin önde gelen girişimcilerinin insan kaynakları yönetimi uygulamalarına bakış açısı ve nitel bir araştırma [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Üniversitesi.
• Tüzüner, L. (2011). İnsan kaynakları yönetimi faaliyetlerinde ölçme ve değerlendirme. Beta Yayınları.
• Tyson, S. (2006). Essentials of human resource management. Elsevier.
• Uyargil, C., Adal, Z., Ataay, İ. D., Acar, A. C., Özçelik, A. O., Dündar, G., Sadullah, Ö., & Tüzüner, L. (2015). İnsan kaynakları yönetimi. Beta Yayınları. Werther, W. B., & Davis, K. (1999). Human resources development. Prentice Hall.
• Yiğit, A. (2013). İş güvenliği. Dora Yayınları.