Öz
Öğretim Tasarımı; ihtiyaç analizi, geliştirme, değerlendirme,
uygulama, materyal kullanımını içeren sistemli öğretim planlaması (Dick, Carey
ve Carey, 2001) ya da öğrenci özellikleri, işlem analizi, öğretim amaçları, içerik
sıralaması, öğretim stratejileri, öğretim iletimi, öğretim uygulaması, değerlendirme
araçları ve öğretim problemleri ile ilgilenen öğretimin sistemli olarak
planlaması olarak tanımlanabilir (Morrison, Ross ve Kemp, 2004). Bu çalışmada öğretim
tasarımı modellerinden Dick, Carey ve Carey tarafından geliştirilmiş öğretim
tasarımı modeli, öğretim tasarımı basamaklarından, tasarım, analiz, geliştirme
ve değerlendirme boyutlarına uygun olarak açıklanmıştır. Dick, Carey ve
Carey (2001) öğretim tasarımını yemek
kitabına benzetmiş, “kendi mutfağınız, kendi malzemeleriniz ve kendi kişisel
dokunuşlarınızla kendinize özgü bir ürün ortaya çıkarırsınız” örneğini vererek
aslında davranışçı kurama dayandırılarak oluşturulan bu modelin yapılandırmacı
kuramla olan ilişkisine de dikkat çekmiştir. Başka bir ifadeyle Dick, Carey ve
Carey Modeli, öğretim tasarımı çalışmaları, teori ve uygulamada geliştikçe,
farklı kuramsal temellerden faydalanır hale gelmiştir. Kapsamlı ve sistematik
bir model olan Dick, Carey ve Carey öğretim tasarımı modeli bilgisayar destekli
eğitimden, web sitesi hazırlamaya, kısa dönemli eğitimlerden, günlük hayatta
farklı üniversitelerin ve sivil toplum örgütlerinin çalışmalarına kadar oldukça
geniş bir bağlamda kullanılmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Öğretim tasarımı Carey&Carey Modeli Öğretim tasarımı geliştirme
Kaynakça
- Altalib, S. Tollet, M.Y. (2005) ‘Healthy Families Georgia Information System’ http://www.saif-web-design.com/edit6170/dick-carey-carey-model.html
- Akgün, Ö. (2002). “Öğretim Tasarımının Kurtarılmaya İhtiyacı Var mı?” Eğitim Bilimleri ve Uygulama. Vol:1 ss.133-143.
- Dick, W. & Carey, L.& Carey, O.J. (2001). The Systematic Design of Instruction. Newyork: Longman
- Doğan, H. (1997). Eğitimde Program ve Öğretim Tasarımı, Ankara: Önder Matbaacılık.
- Gagnè, R. (1985). The Conditions of Learning (4th ed.). New York: Holt, Rinehart & Winston.
- Gagnè, R. M., Briggs, L., & Wager, W. W. (1992). Principles of Instructional Design. Fort Worth. Texas: Harcourt, BraceJovanovich.
- Gürol, M. ve Atıcı, B. (2001). “Nesnelci Öğretim Yaklaşımlarından Oluşturmacı Öğrenme Yaklaşımlarına Doğru İnternet Tabanlı Uzaktan Eğitime Yönelik Gelişimsel Bir Model önerisi” Bilişim Teknolojileri Işığında Eğitim Bildiriler Kitabı. Ankara. ss. 177-183.
- İpek, İ (2002). “Bilgisayarla Öğretimde (BÖ) Temel Kavramlar: Tasarım, Uygulama ve Yöntemler için Çerçeve Model” Anadolu Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu, Eskişehir 23-25 Mayıs 2002.
- Jonassen, D. (tarihsiz) “There is no need to reclaim the fiel of ID: It’s just growing. Division of Instructional Development Newsletter.” www.ittheory.com/jonessen 1. htm. (2008).
- Kemp E. J. ve Morrison R. G. (2004), Designing effective instruction. USA: Macmillan College Publishing Company.
- Merill, D. Drake, L. Lacey, M. Pratt, J. (1996). “Reclaiming Instructional Design.“ Educational Technology, Vol: 36 ss. 5-7.
- Pembrook, C. (2001). Instructional Design Definitions and Theory: EDIT 226- Fall 2001 Lecture notes, [Online]. http://sweeneyhall.sjsu.edu/depts/it/foothill226/edit226co/EDIT%20226%20Greensheet.html
- Reigeluth, C.M. (1983). Instructional Design Theories and models: An overview of their current status. USA: Lawrance Erlbaum Associates, Inc.
- Smith, P.L. & Ragan, T. J. (1999). Instructional Design. USA: John Wiley & Sons, Inc.
- Sweetin, J. (2005) ‘Instructional Design Basics’ Pitt Community College www.pittcc.edu/lti/Instructional_Design_Basics_Instructor_Guide.pdf
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Ocak 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 8 Sayı: 2 |
