Assessment of Nature Camp on Quality of Life in Children with Type 1 Diabetes: The Çanakkale Experience

Yıl 2024, Cilt: 5 Sayı: 1, 5 - 10, 31.01.2024

Durmus Dogan , Hacer Karabulut Zeynep Alara Saltık

https://doi.org/10.55665/troiamedj.1419072

Öz

Objectives: This study assessed the quality of life (QoL) in children with Type 1 Diabetes Mellitus (DM) attending diabetes camps, examining factors influencing their QoL.
Methods: Participants were 8-17 year olds with type 1 DM, under the care of Pediatric Endocrinology department, who either attended Diabetes Nature Camps or did not. The Pediatric Quality of Life Inventory (PedsQoL) Diabetes Module 3.0 was used to evaluate QoL, with a focus on diabetes impact on daily life and well-being. Diabetes duration and HbA1c levels pre-and-post camp were retrospectively reviewed. PedsQoL scores were statistically analyzed using Wilcoxon Paired Ranks Test, and comparisons between camp attendees and non-attendees were made using Mann-Whitney U and chi-square tests.
Results: Seventy diabetic patients participated. No significant differences were found between participants and non-participants in terms of gender, age, and pre-camp HbA1c levels. In the QoL questionnaire, no differences were noted in diabetes symptoms, treatment, and anxiety subcategories. However, communication scores were significantly higher in camp attendees [91.6 (75-100)] compared to non-attendees [83.33 (50-91.6)], (p = 0.044). Factors like age, gender, diabetes duration, hospitalization history, and camp participation didn't significantly influence the overall QoL score. HbA1c values pre-and-post camp also didn't show notable changes in campers.
Conclusion: Diabetes nature camps did not reveal significant changes in the quality of life of children experiencing camping. Larger and longer-term studies are needed to make the effects of the camping process more visible in diabetic campers.

Anahtar Kelimeler

Type 1 Diabetes mellitus, camping, quality of life, child, adolescent

Tip 1 Diyabetli çocuklarda doğa kampının yaşam kalitesine etkisi: Çanakkale örneği

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı diyabet doğa kampının diyabetli çocuklarda yaşam kalitesi ve diyabet kontrolü üzerindeki etkisinin değerlendirmesi ve yaşam kalitesine etkili faktörlerin araştırılmasıdır.
Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmaya Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Çocuk Endokrinoloji Bölümü’nde takip edilen, diyabet doğa kamplarına katılmış olan ve olmayan tip 1 Diyabetes Mellitus (DM) tanılı çocuk ve adolesanlar dahil edilmiştir. Veriler, Diyabetli Çocuklar için Yaşam Kalitesi Ölçeği Diyabet Modülü Versiyon 3.0 kullanılarak toplanılmış ve her olgu için diyabet süresi, kamp öncesi ve sonrası HbA1c değerleri geriye yönelik hasta dosyalarından elde edilmiştir. Verilerin analizinde Wilcoxon işaretli sıralar testi, Mann-Whitney U ve ki-kare testleri kullanılmıştır.
Bulgular: Çalışmaya yetmiş tip 1 DM’li çocuk katılmıştır. Kampa katılımı olan ve olmayan olgular cinsiyet, yaş ve kamp öncesi HbA1c değerleri açısından farklı bulunmamıştır. Yaşam kalitesi ölçek sonuçlarında diyabet semptomları, tedavi ve endişe alt kategorilerinde gruplar arasında bir farklılık gözlenmemiştir. Kampa katılan olgularda iletişim alt kategori puanı kampa katılımı olmayan gruba göre anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur [91.6 (75-100) ve 83.33 (50-91.6) sırasıyla, p = 0.044]. Yaşam kalitesi toplam puanı üzerine etkili faktörler araştırıldığında yaş, cinsiyet, diyabet süresi, hastaneye yatış hikayesi ve kampa katılımın etkili faktörler olmadığı görüldü. Ayrıca kamp öncesi ve sonrası HbA1c değerleri kampa katılan diyabetlilerde anlamlı bir değişim göstermemiştir.
Sonuç: Doğa kamplarının tip 1 DM’li kohortta yaşam kalitesi ve diyabet kontrolü üzerinde önemli değişiklikler ortaya çıkarmadığı görüldü. İletişim becerilerindeki artış dışında, kampların diyabet yönetimi üzerine etkisi sınırlıdır. Kampa katılan diyabetlilerde kamp sürecinin etkilerini daha görünür yapacak daha geniş ve uzun süreli çalışmalara gerek vardır.

Anahtar Kelimeler

Tip 1 diyabetes mellitus, kamp, yaşam kalitesi, çocuk, adolesan

Etik Beyan

Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulu tarafından 08/11/2023 tarihli ve 2023/14-10 karar numarasıyla onaylanmıştır.

Destekleyen Kurum

Bu çalışma sırasında maddi herhangi bir destek alınmamıştır.

Teşekkür

Diyabet Doğa kampının icra edilmesinde profesyonel desteklerinden dolayı Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesine ve Doç Dr. Hüseyin Özden Yurdakul, Doç Dr. Sinan Uğraş, Doç. Dr. Emrah Aykora’ya teşekkür ederiz.

Kaynakça

• 1. Libman I, Haynes A, Lyons S, et al. ISPAD Clinical Practice Consensus Guidelines 2022: Definition, epidemiology, and classification of diabetes in children and adolescents. Pediatr Diabetes 2022;23(8):1160-74. https://doi.org/10.1111/pedi.13454
• 2. Reynolds KA, Helgeson VS. Children with diabetes compared to peers: depressed? Distressed? A meta-analytic review. Ann Behav Med 2011;42(1):29-41. https://doi.org/10.1007/s12160-011-9262-4
• 3. Troncone A, Prisco F, Cascella C, Chianese A, Zanfardino A, Lafusco D. The evaluation of body image in children with type 1 diabetes: A case-control study. J Health Psychol 2016;21(4):493-504. https://doi.org/10.1177/1359105314529682
• 4. Young V, Eiser C, Johnson B, et al. Eating problems in adolescents with Type 1 diabetes: a systematic review with meta-analysis. Diabet Med 2013;30(2):189-98. https://doi.org/10.1111/j.1464-5491.2012.03771.x
• 5. Association AD. Diabetes Management at Camps for Children With Diabetes. Diabetes Care 2011;35(Supplement_1):S72-S5. https://doi.org/10.2337/dc12-s072
• 6. Varni JW, Burwinkle TM, Jacobs JR, Gottschalk M, Kaufman F, Jones KL. The PedsQL in type 1 and type 2 diabetes: reliability and validity of the Pediatric Quality of Life Inventory Generic Core Scales and type 1 Diabetes Module. Diabetes Care 2003;26(3):631-7. https://doi.org/10.2337/diacare.26.3.631
• 7. Ayar D. Diabetes mellitus'lu çocuklarda yaşam kalitesi ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi 2012.
• 8. Çövener Özçelik Ç, Aktas E. The reliability and validity of the pediatrics quality of life inventoryTM (PedsQL) diabetes module 3.0 for Turkish adolescents with type 1 diabetes. International Journal of Diabetes in Developing Countries 2015;35. https://doi.org/10.1007/s13410-014-0234-7
• 9. Maslow GR, Lobato D. Diabetes summer camps: history, safety, and outcomes. Pediatr Diabetes 2009;10(4):278-88. https://doi.org/10.1111/j.1399-5448.2008.00467.x
• 10. Troncone A, Chianese A, Cascella C, Zanfardino A, Iafusco D. Psychological Outcomes in Children and Early Adolescents With Type 1 Diabetes Following Pediatric Diabetes Summer Camp: A 3-Month Follow-Up Study. Frontiers in Pediatrics 2021;9. https://doi.org/10.3389/fped.2021.650201
• 11. Cheung R, Young Cureton V, Canham DL. Quality of life in adolescents with type 1 diabetes who participate in diabetes camp. J Sch Nurs 2006;22(1):53-8. https://doi.org/10.1177/10598405060220010901
• 12. Winsett RP, Stender SR, Gower G, Burghen GA. Adolescent self-efficacy and resilience in participants attending A diabetes camp. Pediatr Nurs 2010;36(6):293-6; quiz 7.
• 13. Anarte MT, Carreira M, Leiva Gea A, Varela E, Mateo-Anarte M, López Siguero JP, et al. Diabetes Summer Camp in children and adolescents with type 1 diabetes: Effects on well-being and quality of life. Endocrinol Diabetes Nutr (Engl Ed) 2020;67(5):326-32. https://doi.org/10.1016/j.endinu.2019.08.002
• 14. Cho MK, Kim MY. What Affects Quality of Life for People with Type 1 Diabetes?: A Cross-Sectional Observational Study. Int J Environ Res Public Health 2021;18(14). https://doi.org/10.3390/ijerph18147623
• 15. Santiprabhob J, Kiattisakthavee P, Likitmaskul S, et al. Glycemic control, quality of life and self-care behavior among adolescents with type 1 diabetes who attended a diabetes camp. Southeast Asian J Trop Med Public Health 2012;43(1):172-84.
• 16. Semiz S, Bilgin UO, Bundak R, Bircan I. Summer camps for diabetic children: an experience in Antalya, Turkey. Acta Diabetol 2000;37(4):197-200. https://doi.org/10.1007/s005920070005