Amaç: Lokal ileri evre serviks kanseri tanısıyla radyoterapi uygulanan olgularda tedavi sonuçlarının ve bu sonuçları etkileyen prognostik faktörlerin belirlenmesi.Metod: Ocak 1992-Aralık 2001 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi Anabilim Dalında inopere serviks karsinomu tanısı ile radyoterapi uygulanan 375 olgu retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Sağkalım analizleri Kaplan-Meier yöntemiyle yapılmış, tek değişkenli analizlerde logrank çok değişkenli analizlerde Cox regresyon testi kullanılmıştır. Bulgular: Medyan yaşı 55 (aralık: 28-80) olan olguların 114ü (%30.4) premenapozal, 16sı (%4.3) perimenapozal ve 234ü (%62.4) postmenapozal dönemde tanı almıştır. Evrelere göre dağılım; 26 olgu (%6.9) evre IB2, 51 olgu (%13.6) evre IIA, 202 olgu (%53.9) evre IIB, 25 olgu (%6.7) evre IIIA, 51 olgu (%13.6) evre IIIB ve 20 olgu (%5.3) evre IVA şeklindedir. Olguların %86.1i (323 olgu) epidermiod karsinom, %6.9u (26 olgu) adenokarsinom histolojisindedir. İkiyüzseksen olguya (%74.7) eksternal radyoterapi ile kombine intrakaviter radyoterapi, 95 olguya (%25.3) yalnız eksternal radyoterapi uygulanmıştır. Yetmiş olguya (%18.7) radyoterapiyle eşzamanlı kemoterapi uygulanmıştır. Takip süresi medyan 37 aydır (aralık 6-145 ay). Genel tedavi başarısızlığı oranı %28 olup %12si yalnız lokal-bölgesel nüks, %12.5i uzak metastaz %3.5i hem lokal-bölgesel nüks hem de uzak metastaz şeklindedir. Beş yıllık genel, lokal nükssüz ve hastalıksız sağkalım oranları sırasıyla %73, %77 ve %63tür. Tedavi sonuçlarını etkileyen prognostik faktörlerin değerlendirilmesinde tek değişkenli analizlerde lokal nükssüz sağkalımın 50 yaş altı olgularda (p=0.02) ve yalnız eksternal radyoterapi uygulananlarda (p=0.04); hastalıksız sağkalımın ileri evre (p=0.000), yalnız eksternal radyoterapi uygulanan (p=0.000) ve kemoterapi uygulanmayan (p=0.03) olgularda olumsuz yönde etkilendiği belirlenmiş, aynı değerlendirme genel sağkalım için tekrarlandığında brakiterapi eklenen olgularda sağkalımın arttığı gösterilmiştir (p=0.0006). Çok değişkenli analizlerde lokal kontrol, hastalıksız ve genel sağkalımı etkileyen faktörler değerlendirildiğinde tek prognostik faktörün hastalıksız sağkalımı etkileyen evre (p=0.04) olduğu gösterilmiştir. Yan etki değerlendirmesinde %55.2 oranında akut, %57.3 oranında ise geç toksisite gözlenmiş; derece 4 yan etki ile karşılaşılmamıştır. Sonuç: Lokal ileri evre serviks karsinomlarında radyoterapi ile etkin lokal kontrol sağlanmaktadır. Lokal kontrol ve sağkalımı etkileyen prognostik faktörlerin ayrıntılı olarak bilinmesi hastaya özgün tedavi yöntemlerinin geliştirilmesinde ve daha iyi sonuçlar alınmasında yardımcı olabilir.
Lokal ileri evre serviks kanseri radyoterapi prognostik faktörler
Objective: To determine the treatment results and prognostic factors in patients with locally advanced cervical cancer treated with radiotherapy. Materials and Methods: The medical records of 375 patients treated with radiotherapy from January 1992 to December 2001 at Ege University Faculty of Medicine Department of Radiation Oncology were reviewed retrospectively. Survival analyses were performed using Kaplan-Meier method. Log-rank test was used for univariate analyses and Cox regression model was used for multivariate analyses. Results: Median age was 55 (range 28-80), 114 cases (30.4%) were premenopausal, 16 were (4.3%) perimenopausal and 234 were (62.4%) postmenopausal. The distribution per FIGO stage was IB2: 26 patients (6.9%); IIA: 51 (13.6%); IIB: 202 (53.9%); IIIA: 25 (6.7%); IIIB: 51 (13.6%); IVA: 20 (5.3%). Histologically 86.1% (323 patients) were epidermoid carcinoma and 6.9% (26 patients) were adenocarcinoma. Ninety five patients (25.3%) were treated with external radiotherapy alone; 280 (74.7%) received both external radiotherapy and intracavitary brachytherapy. Seventy patients (18.7%) received concomitant chemoradiotherapy. Median followup duration was 37 months (range 6-145 months). The failure rate was 28% with 12% of patients having only local failure, 12.5% only distant failure and 3.5% both local and distant failure. Five-year overall, local progression-free and disease-free survival rates were 73%, 77% and 63% respectively. In univariate analysis poor prognostic factors identified for local-progression-free survival were age younger than 50 (p=0.02) and external radiotherapy alone (p=0.04); for disease-free survival advanced stage (p=0.000), external radiotherapy alone (p=0.000) and no chemotherapy (p=0.03). Addition of brachytherapy to external radiotherapy increased overall survival (p=0.0006). In multivariate analysis the only significant prognostic factor for local control, disease-free and overall survival was stage (p=0.04). Treatment related acute and late toxicity rates were 55.2% and 57.3% respectively. None of the patients developed grade IV morbidity. Conclusion: Radiotherapy provides effective local control in patients with locally advanced uterine cervical cancer. Determination of the prognostic factors influencing local control and survival could help us to individualize the treatment strategy for each patient thus improving treatment outcome.
Locally advanced cervical carcinoma radiotherapy prognostic factors
Diğer ID | JA45AJ84RU |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2005 |
Gönderilme Tarihi | 1 Ocak 2005 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2005 Cilt: 8 Sayı: 1 |