In 1994, representatives from 92 countries came together at a conference in Salamanca, Spain, where the necessity of education for all was emphasized and inclusive education was mentioned for the first time in the Salamanca Declaration (UNESCO, 1994). Inclusive education was defined as the process of responding to the various needs of all students in schools without discriminating any group or individual. States parties were called upon to make some adjustments in their policies and practices in this context. Thus, a reform movement on inclusive education was initiated across countries, and changes were made in laws and regulations. However, when we look at the literature, it is known that there is a complex situation regarding inclusive education practices and some problems are experienced in schools (Ainscow et al., 2006; Haug, 2017; Thomazet, 2009; Suleymanow, 2015). Although these problems vary between schools, cities, countries and continents, the physical condition of schools, teachers' lack of knowledge and insufficient resources are frequently mentioned in the literature (Pivik et al., 2002; Yıldırım Erişkin et al., 2012; Taneri & Özpek, 2023).
Inclusive education Rights-based approach Teory and practice
1994 yılında İspanya’nın Salamanca kentinde 92 ülkeden temsilcilerin bir araya gelerek gerçekleştirdikleri konferans sonunda herkes için eğitimin gerekliliğine vurgu yapılmış ve Salamanca Bildirgesi ile kapsayıcı eğitimden ilk kez bahsedilmiştir (UNESCO, 1994). Kapsayıcı eğitim, okullarda hiçbir grup ya da kimse ayırt etmeden tüm öğrencilerin çeşitli ihtiyaçlarına yanıt verme süreci olarak ifade edilmiştir. Taraf devletlerin de bu bağlamda politika ve uygulamalarında bir takım düzenleme yapmaları çağrısında bulunulmuştur. Böylece ülkeler genelinde kapsayıcı eğitim üzerine bir reform hareketi başlatılmış, yasa ve yönetmeliklerde değişikliklere gidilmiştir. Ancak alanyazına bakıldığında kapsayıcı eğitim uygulamalarına dair karmaşık bir durumun olduğu ve okullarda bazı problemlerin yaşandığı bilinmektedir (Ainscow vd., 2006; Haug, 2017; Thomazet, 2009; Suleymanow, 2015). Bu problemler okul, şehir, ülke ve kıtalar arası farklılık gösterse de alanyazında sıklıkla okulların fiziki durumu, öğretmenlerin bilgi eksikliği ve kaynaklardaki yetersizlik gibi durumlardan bahsedilmektedir (Pivik vd.,2002; Yıldırım Erişkin vd.,2012; Taneri ve Özpek, 2023).
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Özel Eğitim ve Engelli Eğitimi, Özel Eğitim ve Engelli Eğitimi (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 4 Aralık 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 19 Aralık 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |