Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Televizyon Haberciliği Alanında Teknolojik Gelişmelere Bağlı Olarak İş Yükünün Dönüşümü: TRT Örneği

Yıl 2021, , 854 - 879, 30.09.2021
https://doi.org/10.37679/trta.964054

Öz

Televizyon haberciliği, ekonomik, sosyal ve politik dinamiklerin yanı sıra teknolojik gelişmelerin etkisi altında yeniden yapılanmaktadır. Yeni teknolojilerin, birçok iş kolunda üretim pratiklerini
kolaylaştıran ve çalışanların iş yükünün azalmasını sağlayan etkiye sahip olduğu belirtilirken gazetecilik alanı faillerinin iş yüküne etkisi ise tartışmalı konudur. Televizyon habercilerinin iş yükünü oluşturan faktörler üzerinde yeni teknolojilerin etkilerine dair bir perspektif sunmak amacıyla yapılan bu çalışmada, alanın faillerinin üretim tarzına odaklanılmaktadır. Amaçlı örnekleme yöntemi esas alınarak çalışma odağı seçilen Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu (TRT) özelinde, televizyon gazetecilerinin iş yükünü belirleyen faktörler ele alınmakta, bu kurumda görevli habercilerin üretim etkinlikleri araştırmaya rehberlik etmektedir. Araştırma bulgularına göre, yeni teknolojilerin sunduğu olanaklar kullanılarak, zaman ve mekân sınırlaması olmaksızın mobil 4.5G cihazı ile canlı yayın, haber organizasyonlarına ait tüm süreçlerin WhatsApp uygulaması üzerinden yapılması, kurumsal haber kaynaklarının hemen hemen her faaliyetini uydu frekansı üzerinden canlı yayınlaması, sosyal medya platformlarından yapılan paylaşımlar ile yurttaş gazetecilerin yoğun mesaj trafiği, alanın tüm failleri açısından iş yükü faktörlerinin dönüşümüne neden olduğu belirlenmiştir. 

Kaynakça

  • Akıllıoğlu, S. (1990). Dünden Bugüne Televizyon. Ankara: TRT.
  • Başaran, F. (2010). İletişim ve Emeperyalizm: Türkiye’de Telekominikasyonun Ekonomi Politiği. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Bay, N. (2007). Radyo ve Televizyon Yayıncılığı. İstanbul: NKM.
  • Chadwick, N. (2014). Revolutionizing the Newsroom: How Online and Mobile Technologies Have Changed Broadcast Journalism. ELON JOURNAL OF UNDERGRADUATE RESEARCH IN COMMUNICATIONS VOL. 5 NO. 1, 1,3.
  • Dağdeviren, M. E. ((2005). Çalışanların İş Yükünün Belirlenmesine Yönelik Bir Model ve Uygulaması, . Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt: 20, No: 4, 517-525.
  • Derindağ, M. (2020). Türkiye'de Sosyal Medya ve İnternet Gazeteciliğinin Televizyon Haberciliğine Etkileri, Yüksek Linas Tezi. İstanbul: İstanbul Aydın Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
  • Dikmen, E. Ş. (2017). Türkiye’de Televizyon Yayıncılığının Dönüşümü: Sosyal TV Yayıncılığı. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 425-448.
  • Drucker P., F. ( 1998, s.192-193). Fırtınalı Dönemlerde Yönetim. İstanbul, : (Çev: Bülent Toksöz), İnkılap Kitabevi.
  • Erdoğan, İ. (2007). Pozitivist Metodoloji. Ankara: Erk Yayınları.
  • Geray, H. (2017). İletişim Alanından Örneklerle Toplumsal Araştırmalarda Nicel ve Nitel Yöntemlere Giriş. Ankara: Ütopya Yayınevi .
  • Geyik, K. (2021). Savaş Haberciliğinde Değişen roller: 2. Karabağ Savaşı Örneği. Atatürk İletişim Dergisi. DOI: 10.32952/atauniiletisim.886017, s. 53-71 .
  • Kars, N. (2002). Televizyon Haberciliğinde Kişiler ve Görevleri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (15), 519-615 .
  • Kaykı, H. G. (2004). Ercan San. S. Coşkun içinde, Kendi Anlatımlarıyla Duayen Gazeteciler 2 (s. 138, 153). Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Araştırmaları ve Uygulama Merkezi.
  • Koray, M. (1992). Endüstri İlişkileri. İzmir: BASİSEN Eğitim ve Kültür Yayınları.
  • Kuvvet Lordoğlu, M. T. (1995). Çalışma Ekonomisi. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Loo, H. V. D. ve Reijen W, V. (2003 ). Modernleşmenin Paradoksları. Çeviri: Kadir Canatan. İstanbul: İnsan Yayınları.
  • Lordoğlu, K. ve Törüner, M. (1995). Çalışma Ekonomisi. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Maslach, C. ve Leither, P. (1997). The Truth About Burnout. San Francisco CA: Jossey-Bass.
  • Mesthene, E. G. (1971). Technological Change-Its Impact on Man and Society. Massachusetts: Harvard University Press.
  • Nair, G. (2001). Bilginin Değişen Anlamı ve Kavram Tartışmaları. CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2 (1)., 333.
  • Ollman, B. (2012). Yabancılaşma: Marx’ın Kapitalist Toplumdaki İnsan Anlayışı. (A. Kars, Çev.) İstanbul: Yordam Kitap
  • Öztürk, Ş. (2020). Dijital Kültürde Alternatif Medyanın Haber Üretim Süreci ve Gazetecilik Alanının Dönüşmesi, Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Saira Ashfaq, Z. M. (2013). Impact of Work-Life Conflict and Work over Load on Employee Performance in Banking Sector of Pakistan. Middle-East Journal of Scientific Research, 14(5), 688-695
  • Şahin, L., Aydın, E. ve Güler M. (2015). Teknolojik Gelişmelerin İşin Yapısı ve İş Gücünün Nitelikleri Üzerine Etkileri: Hastane Çalışanlarının Elgılarına Yönelik Bir Araştırma. İş ve Hayat, 1 (1).
  • Seçkin, G. (2013). Medya Sektöründe Ürün, Hizmet ve İçerik Üreticilerindeki Çeşitlenmeler. Akdeniz İletişim Dergisi, (20), 55-63.
  • Sencer, M. (1989). Toplumbilimlerinde Yöntem. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
  • Soysal, A. (Mayıs 2005). Sanayi Toplumundan Bilgi Toplumuna Geçiş Sürecinde Örgütlerde Yaşanan Teknolojik Yabancılaşma. Çimento İşveren Dergisi, , 15.
  • Steensen, S. (2011). Online Journalism and the Promises of New Technology. Journalism Studies, 12(3), 311-327.
  • Talas, C. (1997). Toplumsal Ekonomi-Çalışma Ekonomisi. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Tayfur, Ö. (2011). Çalışma Hayatında Öğrenilmiş Çaresizlik ve Tükenmişliğin Nedenleri ve Sonuçları Üzerine Bir Çalışma. Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
  • Tokgöz, O. (2013). Temel Gazetecilik. Ankara: İmge Kitapevi.
  • Tokyol, A. (2020). “Yeni Teknolojiler ve Değişen Endüstri İlişkileri”,. http://www.isguc.org/arc_view.php?ex=80 Erişim Tarihi: 30 Ekim 2021
  • TRT. (2019). Tarihçe. https://www.trt.net.tr/kurumsal/tarihce.aspx Erişim tarihi: 10 Şubat 2021
  • Ünal Uyguç, A. G. (1998). Radyo Televizyon Haberciliği. İstanbul: Avcıol Basım Yayın.
  • Vergragt, P. J. (2006). ‘’How Technology Could Contribute to A Sustaniable World’’. Great Transition Initiative Paper Series, (8) , 2.
  • Yazıcı, A. N. (1999). Kamu Yayın Kurumları ve Yeniden Yapılanma. Ankara: Türkiye Radyo Televizyon Kurumu.
  • Yazıcı, E. (2001). Endüstri İlişkileri Sisteminde Değişimi Üreten Temel Dinamikler. Gazi Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi. (3), 7-8.
  • Tosun, G. (2016). Değişen Dünyada Gazetecilik: Yeni Eğilimler. G. E. Tosun, & H. Kurt içinde, Değişen Dünyada Gazetecilik (s. 10). Ankara: ORION
  • Törenli, N. (2005). Yeni Medya, Yeni İletişim ORtamı. Ankara: Bilim ve Sanat.
  • TRT. (2021, Şubat 10 ). Tarihçe. https://www.trt.net.tr/kurumsal/tarihce.aspx adresinden alındı
  • Van Reijen W, D. L. (2003 ). Modernleşmenin Paradoksları. Çeviri: Kadir Canatan. İstanbul: İnsan Yayınları.

Transformation of Workload Due to Technological Developments in Television Journalism: The Example of TRT

Yıl 2021, , 854 - 879, 30.09.2021
https://doi.org/10.37679/trta.964054

Öz

Television journalism is being restructured under the influence of economic, social and political
dynamics as well as technological developments. While it is stated that new technologies have
the effect of facilitating production practices in many business lines and reducing the workload
of employees, the effect on the workload of journalists is a controversial issue. In this study,
which aims to provide a perspective on the effects of new technologies on the factors that
make up the workload of television journalists, this study focuses on the production style
of the actors of the field. In the case of Turkish Radio and Television Corporation, which was
chosen as the focus of the study based on the purposeful sampling method, the factors that
determine the workload of television journalists are discussed, and the production activities
of the journalists working in this institution guide the research. According to the research
findings, It has been determined that live broadcasting with a mobile 4.5G device without time
and place limitations, fulfiling all processes of news organizations via WhatsApp application,
live broadcasting of almost every activity of corporate news sources over satellite frequency,
frequent posts from social media platforms and also intense message traffic caused by citizen
journalists have changed the workload factors for all the perpetrators of the field.

Kaynakça

  • Akıllıoğlu, S. (1990). Dünden Bugüne Televizyon. Ankara: TRT.
  • Başaran, F. (2010). İletişim ve Emeperyalizm: Türkiye’de Telekominikasyonun Ekonomi Politiği. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Bay, N. (2007). Radyo ve Televizyon Yayıncılığı. İstanbul: NKM.
  • Chadwick, N. (2014). Revolutionizing the Newsroom: How Online and Mobile Technologies Have Changed Broadcast Journalism. ELON JOURNAL OF UNDERGRADUATE RESEARCH IN COMMUNICATIONS VOL. 5 NO. 1, 1,3.
  • Dağdeviren, M. E. ((2005). Çalışanların İş Yükünün Belirlenmesine Yönelik Bir Model ve Uygulaması, . Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt: 20, No: 4, 517-525.
  • Derindağ, M. (2020). Türkiye'de Sosyal Medya ve İnternet Gazeteciliğinin Televizyon Haberciliğine Etkileri, Yüksek Linas Tezi. İstanbul: İstanbul Aydın Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
  • Dikmen, E. Ş. (2017). Türkiye’de Televizyon Yayıncılığının Dönüşümü: Sosyal TV Yayıncılığı. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 425-448.
  • Drucker P., F. ( 1998, s.192-193). Fırtınalı Dönemlerde Yönetim. İstanbul, : (Çev: Bülent Toksöz), İnkılap Kitabevi.
  • Erdoğan, İ. (2007). Pozitivist Metodoloji. Ankara: Erk Yayınları.
  • Geray, H. (2017). İletişim Alanından Örneklerle Toplumsal Araştırmalarda Nicel ve Nitel Yöntemlere Giriş. Ankara: Ütopya Yayınevi .
  • Geyik, K. (2021). Savaş Haberciliğinde Değişen roller: 2. Karabağ Savaşı Örneği. Atatürk İletişim Dergisi. DOI: 10.32952/atauniiletisim.886017, s. 53-71 .
  • Kars, N. (2002). Televizyon Haberciliğinde Kişiler ve Görevleri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (15), 519-615 .
  • Kaykı, H. G. (2004). Ercan San. S. Coşkun içinde, Kendi Anlatımlarıyla Duayen Gazeteciler 2 (s. 138, 153). Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Araştırmaları ve Uygulama Merkezi.
  • Koray, M. (1992). Endüstri İlişkileri. İzmir: BASİSEN Eğitim ve Kültür Yayınları.
  • Kuvvet Lordoğlu, M. T. (1995). Çalışma Ekonomisi. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Loo, H. V. D. ve Reijen W, V. (2003 ). Modernleşmenin Paradoksları. Çeviri: Kadir Canatan. İstanbul: İnsan Yayınları.
  • Lordoğlu, K. ve Törüner, M. (1995). Çalışma Ekonomisi. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Maslach, C. ve Leither, P. (1997). The Truth About Burnout. San Francisco CA: Jossey-Bass.
  • Mesthene, E. G. (1971). Technological Change-Its Impact on Man and Society. Massachusetts: Harvard University Press.
  • Nair, G. (2001). Bilginin Değişen Anlamı ve Kavram Tartışmaları. CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2 (1)., 333.
  • Ollman, B. (2012). Yabancılaşma: Marx’ın Kapitalist Toplumdaki İnsan Anlayışı. (A. Kars, Çev.) İstanbul: Yordam Kitap
  • Öztürk, Ş. (2020). Dijital Kültürde Alternatif Medyanın Haber Üretim Süreci ve Gazetecilik Alanının Dönüşmesi, Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Saira Ashfaq, Z. M. (2013). Impact of Work-Life Conflict and Work over Load on Employee Performance in Banking Sector of Pakistan. Middle-East Journal of Scientific Research, 14(5), 688-695
  • Şahin, L., Aydın, E. ve Güler M. (2015). Teknolojik Gelişmelerin İşin Yapısı ve İş Gücünün Nitelikleri Üzerine Etkileri: Hastane Çalışanlarının Elgılarına Yönelik Bir Araştırma. İş ve Hayat, 1 (1).
  • Seçkin, G. (2013). Medya Sektöründe Ürün, Hizmet ve İçerik Üreticilerindeki Çeşitlenmeler. Akdeniz İletişim Dergisi, (20), 55-63.
  • Sencer, M. (1989). Toplumbilimlerinde Yöntem. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
  • Soysal, A. (Mayıs 2005). Sanayi Toplumundan Bilgi Toplumuna Geçiş Sürecinde Örgütlerde Yaşanan Teknolojik Yabancılaşma. Çimento İşveren Dergisi, , 15.
  • Steensen, S. (2011). Online Journalism and the Promises of New Technology. Journalism Studies, 12(3), 311-327.
  • Talas, C. (1997). Toplumsal Ekonomi-Çalışma Ekonomisi. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Tayfur, Ö. (2011). Çalışma Hayatında Öğrenilmiş Çaresizlik ve Tükenmişliğin Nedenleri ve Sonuçları Üzerine Bir Çalışma. Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
  • Tokgöz, O. (2013). Temel Gazetecilik. Ankara: İmge Kitapevi.
  • Tokyol, A. (2020). “Yeni Teknolojiler ve Değişen Endüstri İlişkileri”,. http://www.isguc.org/arc_view.php?ex=80 Erişim Tarihi: 30 Ekim 2021
  • TRT. (2019). Tarihçe. https://www.trt.net.tr/kurumsal/tarihce.aspx Erişim tarihi: 10 Şubat 2021
  • Ünal Uyguç, A. G. (1998). Radyo Televizyon Haberciliği. İstanbul: Avcıol Basım Yayın.
  • Vergragt, P. J. (2006). ‘’How Technology Could Contribute to A Sustaniable World’’. Great Transition Initiative Paper Series, (8) , 2.
  • Yazıcı, A. N. (1999). Kamu Yayın Kurumları ve Yeniden Yapılanma. Ankara: Türkiye Radyo Televizyon Kurumu.
  • Yazıcı, E. (2001). Endüstri İlişkileri Sisteminde Değişimi Üreten Temel Dinamikler. Gazi Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi. (3), 7-8.
  • Tosun, G. (2016). Değişen Dünyada Gazetecilik: Yeni Eğilimler. G. E. Tosun, & H. Kurt içinde, Değişen Dünyada Gazetecilik (s. 10). Ankara: ORION
  • Törenli, N. (2005). Yeni Medya, Yeni İletişim ORtamı. Ankara: Bilim ve Sanat.
  • TRT. (2021, Şubat 10 ). Tarihçe. https://www.trt.net.tr/kurumsal/tarihce.aspx adresinden alındı
  • Van Reijen W, D. L. (2003 ). Modernleşmenin Paradoksları. Çeviri: Kadir Canatan. İstanbul: İnsan Yayınları.
Toplam 41 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Kurbani Geyik 0000-0001-7154-5743

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2021
Gönderilme Tarihi 7 Temmuz 2021
Kabul Tarihi 16 Eylül 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA Geyik, K. (2021). Televizyon Haberciliği Alanında Teknolojik Gelişmelere Bağlı Olarak İş Yükünün Dönüşümü: TRT Örneği. TRT Akademi, 6(13), 854-879. https://doi.org/10.37679/trta.964054