Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A Study on the Habits of Radio Listening of University Students

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 9, 110 - 131, 23.01.2020

Öz

The radio, which has been used as an effective mass
communication tool from the past to the present, has the functions of providing
public services, assisting culture and education, and meeting the needs of
education and entertainment. Radio provides knowledge and information flow to
the public by broadcasting impartially and accurately. Radios can also be used
in the education of universities which are among the most important
institutions in the process of transition to information society. Radio
performs functions such as socialization, providing news and information,
convincing and mobilizing the public, and contributing to the level of
education and culture. Radio can still be used as an effective propaganda tool
today. With this research, it is aimed to determine the relationship between
the habits of radio listening of students and the components of radio
listening. The population of the research is composed of 294 students studying
in different departments and classes of the Faculty of Communication at
Istanbul Medipol University. The students participating in the study were
reached through an online survey method. The students selected within the framework
of the research were selected through convenience sampling technique. The scale
developed by Singh(2013)was employed to measure the habits of radio listening
of the students. In Singh’s study KMO value was 0.714, whereas KMO value in
this study was0.815. Therefore, the research is a highly reliable research. The
analysis of the collected data was performed using the SPSS program. Within the
scope of the study, the data of the five hypotheses tests of the research were
analyzed, and the explanations were made directed to the findings. According to
the findings obtained as a result of the study, it was observed that students
give particular importance to the issues of information update and awareness
among the functions of the radio.

Kaynakça

  • Arslan, S. (2010). Türkiye’de Radyo Oyunları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Aydın, O. Ş. (2016). Kriz Dönemleriyle Büyüyen Radyo Haberciliği.
  • E. Çağlak (Ed.). Bu Toprakların İletişim Tarihi içinde (ss. 203-214). İstanbul: Nobel.
  • Aziz, A. (1982). Toplumsallaşma ve Kitlesel İletişim. Ankara: Ankara Üniversitesi Basın Yayın Yüksek Okulu Yayınları No: 2.
  • Aziz, A. (2013). İletişime Giriş. İstanbul: Hiperlink.
  • Bülbül, A. Rıdvan. 2001. Haberin Anatomisi ve Temel Yaklaşımlar. Ankara: Nobel.
  • Cankaya, Ö. (1997). Dünden Bugüne Radyo Televizyon. İstanbul: Beta.
  • ............. (2015). Bir Kitle İletişim Kurumunun Tarihi: TRT 1927-2000. Ankara: İmge.
  • Gürbüz, S. & Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.
  • Hooper, T. (Director). (2011). The King's Speech [Motion Picture].
  • Işık, M. (2014). Kitle İletişim Teorilerine Giriş. Konya: Eğitim.
  • İlal, E. (1997). İletişim,Yığınsal İletişim Araçları ve Toplum. İstanbul: Der.
  • Jeanneney, J. N. (2009). Başlangıçtan Günümüze Medya Tarihi. İstanbul: Yapı Kredi.
  • Kern, S. (2014). Radyonun Kamusal Sesi. Crowley, & P. Heyer (Ed.). İletişim Tarihi Teknoloji-Toplum-Kültür (pp. 306-311). Ankara: Siyasal.
  • Kocabaşoğlu, U. (1985). Radyo, Türkiye Cumhuriyeti Ansiklopedisi. İstanbul: İletişim.
  • Malhotra, N. (2002). Marketing Research -An Applied Orientation. New Delhi: Pearson.
  • Oskay, Ü. (1992). Kitel Haberleşmesi Teorilerine Giriş. İstanbul: Der.
  • RATEM. (2017, Mayıs 6). Türkiye’de Radyo Yayıncılığının 90. Yılı. Retrieved from https://www.ratem.org/radyo-yayinciliginin-90-yili
  • Singh, K. G. (2013). Radio Listening Habits and Preferences – A Study of Urban Population of Punjab. Journal of Commerce And Management Research (JCMR), 1(2), 83-104.
  • Sterling, C. & Kittross, J. M. (2014). Radyo Programcılığının Altın Çağı. D. Crowley, & P. Heyer (Ed.). İletişim Tarihi Teknoloji-Kültür-Toplum içinde (ss. 322-331). Ankara: Siyasal.
  • Sung, Y., Lee, J.-A. & Choi, S. M. (2016). Why we post selfies: Understanding motivations for posting pictures of oneself. Personality and Individual Differences 97, 260-265.
  • Tüfekçioğlu, H. (1997). İletişim Sosyolojisine Başlangıç. İstanbul: Der.
  • Uyguç, Ü. & Genç, A. (1998). Radyo Televizyon Haberciliği. İstanbul: Avcıpol.
  • Zıllıoğlu, M. (2003). İletişim Nedir? İstanbul: Cem.

Radyo Dinleme Alışkanlıkları Üzerine Üniversite Öğrencileri Özelinde Bir Araştırma

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 9, 110 - 131, 23.01.2020

Öz

Geçmişten günümüze değin etkin bir kitle iletişim aracı
olarak kullanılan radyonun kamu hizmetlerini karşılamak, kültür ve eğitime
yardımcı olmak, eğitim ve eğlence ihtiyaçlarını karşılamak gibi işlevleri
vardır. Radyo tarafsız ve doğru yayın yaparak halka bilgi ve enformasyon akışı
sağlar. Bilgi toplumuna geçiş sürecinde en önemli kurumların başında gelen
üniversitelerin eğitimde de radyolar kullanılabilmektedir. Radyo
toplumsallaştırma haber ve bilgi temin etme kamuoyunu inandırma ve harekete
geçirme eğitim ve kültür düzeyine katkıda bulunma gibi işlevleri yerine
getirmektedir. Radyo günümüzde de etkin bir propaganda aracı olarak
kullanılabilmektedir. 
Gerçekleştirilen bu araştırmayla, öğrencilerin radyo dinleme
alışkanlığıyla
  radyo dinleme bileşenleri arasındaki ilişkinin tespit edilmesi
amaçlanmaktadır. Araştırma evrenini, İstanbul Medipol Üniversitesi İletişim
Fakültesinin farklı bölüm ve sınıflarında öğrenim gören 294 öğrenci
oluşturmaktadır. Çalışma çerçevesinde yer alan öğrencilere çevrimiçi anket
metoduyla ulaşılmıştır. Araştırmada çerçevesinde seçilen öğrenciler kolayda
örneklem tekniğiyle seçilmiştir. Öğrencilerin radyo dinleme alışkanlıklarının
ölçümünde Singh 
(2013)’in geliştirdiği ölçek
kullanılmıştır. Singh’in çalışmasında KMO değeri 0.714 iken bu çalışmada KMO
değeri ise .815’dir. Dolayısıyla araştırma güvenirliği yüksek bir
araştırmadır. 
Toplanan verilerin analizi SPSS programıyla analiz edilmiştir. Çalışma
dâhilinde, araştırmaya ait beş hipotez testine ait veriler analiz edilerek
bulgulara yönelik açıklamalar yapılmıştır. 
Çalışma sonucunda elde edilen bulgulara göre,  öğrencilerin radyonun
işlevlerinden özellikle bilgi güncelleme ve farkındalık konusuna önem
verdikleri görülmüştür. 

Kaynakça

  • Arslan, S. (2010). Türkiye’de Radyo Oyunları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Aydın, O. Ş. (2016). Kriz Dönemleriyle Büyüyen Radyo Haberciliği.
  • E. Çağlak (Ed.). Bu Toprakların İletişim Tarihi içinde (ss. 203-214). İstanbul: Nobel.
  • Aziz, A. (1982). Toplumsallaşma ve Kitlesel İletişim. Ankara: Ankara Üniversitesi Basın Yayın Yüksek Okulu Yayınları No: 2.
  • Aziz, A. (2013). İletişime Giriş. İstanbul: Hiperlink.
  • Bülbül, A. Rıdvan. 2001. Haberin Anatomisi ve Temel Yaklaşımlar. Ankara: Nobel.
  • Cankaya, Ö. (1997). Dünden Bugüne Radyo Televizyon. İstanbul: Beta.
  • ............. (2015). Bir Kitle İletişim Kurumunun Tarihi: TRT 1927-2000. Ankara: İmge.
  • Gürbüz, S. & Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.
  • Hooper, T. (Director). (2011). The King's Speech [Motion Picture].
  • Işık, M. (2014). Kitle İletişim Teorilerine Giriş. Konya: Eğitim.
  • İlal, E. (1997). İletişim,Yığınsal İletişim Araçları ve Toplum. İstanbul: Der.
  • Jeanneney, J. N. (2009). Başlangıçtan Günümüze Medya Tarihi. İstanbul: Yapı Kredi.
  • Kern, S. (2014). Radyonun Kamusal Sesi. Crowley, & P. Heyer (Ed.). İletişim Tarihi Teknoloji-Toplum-Kültür (pp. 306-311). Ankara: Siyasal.
  • Kocabaşoğlu, U. (1985). Radyo, Türkiye Cumhuriyeti Ansiklopedisi. İstanbul: İletişim.
  • Malhotra, N. (2002). Marketing Research -An Applied Orientation. New Delhi: Pearson.
  • Oskay, Ü. (1992). Kitel Haberleşmesi Teorilerine Giriş. İstanbul: Der.
  • RATEM. (2017, Mayıs 6). Türkiye’de Radyo Yayıncılığının 90. Yılı. Retrieved from https://www.ratem.org/radyo-yayinciliginin-90-yili
  • Singh, K. G. (2013). Radio Listening Habits and Preferences – A Study of Urban Population of Punjab. Journal of Commerce And Management Research (JCMR), 1(2), 83-104.
  • Sterling, C. & Kittross, J. M. (2014). Radyo Programcılığının Altın Çağı. D. Crowley, & P. Heyer (Ed.). İletişim Tarihi Teknoloji-Kültür-Toplum içinde (ss. 322-331). Ankara: Siyasal.
  • Sung, Y., Lee, J.-A. & Choi, S. M. (2016). Why we post selfies: Understanding motivations for posting pictures of oneself. Personality and Individual Differences 97, 260-265.
  • Tüfekçioğlu, H. (1997). İletişim Sosyolojisine Başlangıç. İstanbul: Der.
  • Uyguç, Ü. & Genç, A. (1998). Radyo Televizyon Haberciliği. İstanbul: Avcıpol.
  • Zıllıoğlu, M. (2003). İletişim Nedir? İstanbul: Cem.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları
Bölüm Makale
Yazarlar

İhsan Eken 0000-0002-0401-8545

Başak Gezmen Bu kişi benim 0000-0002-9953-228X

Yayımlanma Tarihi 23 Ocak 2020
Gönderilme Tarihi 28 Ekim 2019
Kabul Tarihi 9 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 5 Sayı: 9

Kaynak Göster

APA Eken, İ., & Gezmen, B. (2020). Radyo Dinleme Alışkanlıkları Üzerine Üniversite Öğrencileri Özelinde Bir Araştırma. TRT Akademi, 5(9), 110-131.

                                                                      16115   16111        16112