KKTC EĞİTİM FAKÜLTELERİNDEKİ TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARININ YAZILI ANLATIM BECERİLERİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME
Öz
ÖZET
Toplum hayatının en önemli iletişim vasıtalarından biri olan yazma, duygu, düşünce ve isteklerin birtakım sembollerle herhangi bir zemine aktarılmasıdır. Öğrencilerin duygu, düşünce, hayal, tasarı ve izlenimlerini dilin imkânlarından faydalanarak yazılı anlatım kurallarına uygun şekilde anlatmaları, yazmayı kendilerini ifade etmede bir alışkanlığa dönüştürmeleri ve yazma yeteneği olanların bu becerilerini geliştirmeleri Türkçe öğretiminin temel amaçları arasındadır. Bu amaçlara ulaşmak için de yazma eğitimi verecek öğretmenlerin yetiştirilmesi önem arz etmektedir. Bu öneme binaen, KKTC Eğitim Fakültelerindeki Türkçe öğretmeni adaylarının yazma becerilerinin ne durumda olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır. 85 öğretmen adayından alınan veriler sonucunda en çok imla, noktalama, özne-yüklem uyumsuzluğu, aykırı kelime kullanımı, sıra yanlışlığı, muğlâk ifade, eş anlamlı kelimeleri yanlış kullanma gibi hataların yapıldığı görülmüştür.
Anahtar Kelimeler: Yazma,yazılı anlatım,yazma eğitimi,öğretmen adayı
Kaynakça
- KAYNAKÇA
- AKTAŞ, Ş. (1989). “Kompozisyon Eğitimi Üzerine”, Milli Eğitim. 81: 21-23.
- AKTAŞ, Ş. ve O. GÜNDÜZ (2001). Yazılı ve Sözlü Anlatım Kompozisyon Sanatı. Ankara: Akçağ Yayınları.
- ATAY F.R. (1953). Niçin Kurtulmamak. İstanbul.
- BİNYAZAR, A. ve ÖZDEMİR, E. (1980). Yazılı Anlatım Bilgileri. İstanbul: Milliyet Yayınları.
- COŞKUN, E. (2006). Yazma Eğitimi. “İlköğretimde Türkçe Öğretimi” (Ed. A.Kırkkılıç ve H.Akyol). Ankara: Pegema Yayıncılık.
- GÜZEL, A. ve TORUN, A. (2014).Türk Halk Edebiyatı El Kitabı, Ankara: Akçağ Basım Yayım Pazarlama A.Ş.
- KANTEMİR, E. (1991). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Ankara Üniv. Bas.
- KARASAR, N. (2003).Bilimsel Araştırma Yöntemi,Ankara:Nobel Yayım Dağıtım.
- OKURER, C. (1967). Kompozisyon Öğretimi Bakımından İngiltere Maârifi Hakkında Bir İnceleme (Neticeler ve Bazı Teklifler). İstanbul: MEB Bas.
- ÖZBAY, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.
- ÖZBAY, M. (2011). Ankara: “Yazma Eğitiminde Noktalama ve İmla.” Yazma Eğitimi. Pegem Akademi Yayınları.
- SAUSSURE, F. (1985). Genel Dilbilim Dersleri. İstanbul.
- ŞİNASİ, İ. (1860). İstanbul: Tercüman-ı Ahval Mukaddimesi.
- TDK, Resmî İnternet Sitesi. http://www.tdk.gov.tr/
- .
Öz
Kaynakça
- KAYNAKÇA
- AKTAŞ, Ş. (1989). “Kompozisyon Eğitimi Üzerine”, Milli Eğitim. 81: 21-23.
- AKTAŞ, Ş. ve O. GÜNDÜZ (2001). Yazılı ve Sözlü Anlatım Kompozisyon Sanatı. Ankara: Akçağ Yayınları.
- ATAY F.R. (1953). Niçin Kurtulmamak. İstanbul.
- BİNYAZAR, A. ve ÖZDEMİR, E. (1980). Yazılı Anlatım Bilgileri. İstanbul: Milliyet Yayınları.
- COŞKUN, E. (2006). Yazma Eğitimi. “İlköğretimde Türkçe Öğretimi” (Ed. A.Kırkkılıç ve H.Akyol). Ankara: Pegema Yayıncılık.
- GÜZEL, A. ve TORUN, A. (2014).Türk Halk Edebiyatı El Kitabı, Ankara: Akçağ Basım Yayım Pazarlama A.Ş.
- KANTEMİR, E. (1991). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Ankara Üniv. Bas.
- KARASAR, N. (2003).Bilimsel Araştırma Yöntemi,Ankara:Nobel Yayım Dağıtım.
- OKURER, C. (1967). Kompozisyon Öğretimi Bakımından İngiltere Maârifi Hakkında Bir İnceleme (Neticeler ve Bazı Teklifler). İstanbul: MEB Bas.
- ÖZBAY, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.
- ÖZBAY, M. (2011). Ankara: “Yazma Eğitiminde Noktalama ve İmla.” Yazma Eğitimi. Pegem Akademi Yayınları.
- SAUSSURE, F. (1985). Genel Dilbilim Dersleri. İstanbul.
- ŞİNASİ, İ. (1860). İstanbul: Tercüman-ı Ahval Mukaddimesi.
- TDK, Resmî İnternet Sitesi. http://www.tdk.gov.tr/
- .
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 14 Ağustos 2016 |
| Gönderilme Tarihi | 19 Temmuz 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 20 Sayı: 2 |