University Students Attitudes Towards Recreational Activities and Examination of Leisure Motivations

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 1, 1 - 9, 31.03.2021

İrfan Arguz , Murat Erdoğdu

https://doi.org/10.46385/tsbd.876495

Cited By: 5

Öz

The aim of this study is to examine the leisure attitudes and leisure motivations of students studying at university level in terms of various variables. The sample group of the study consists of 1071 volunteer students studying at Necmettin Erbakan University and selected randomly. The Turkish adaptation of the "Leisure Attitude Scale: LAS" "Leisure Attitude Scale" used in the study and developed by Ragheb and Beard (1982) was made by Akgül and Gürbüz (2010). The other scale "Leisure Motivation Scale" was developed by Pelletier, Vallerand, Blais and Brière, and the Turkish adaptation, reliability and validity of the scale was done by Mutlu (2008). The ANOVA test was used to reveal the differentiation status of the subjects for the scales, and in the event of a significant difference as a result of the analysis, the homogeneity of the variances was checked to determine between which groups the difference was. If the variances are homogeneous, the Tukey test, one of the multiple comparison tests, was used. Correlation analysis was used to evaluate the relationship between the two scales. Descriptive statistical test was used. In the statistical analysis and interpretation of the data, p <0.05 significance level was taken into account. As a result, the students declared that they had enough free time per day and it was observed that their daily free time affected their attitudes and motivation towards leisure activities. When the monthly income of the students were examined, it was seen that they had a middle-level family structure, and it was revealed that this affected the students' leisure time attitudes and motivations.

Anahtar Kelimeler

Leisure, motivation, recreative activities, attitude, university students

Üniversite Öğrencilerinin Rekreatif Faaliyetlere Yönelik Tutumları ve Boş Zaman Motivasyonlarının İncelenmesi

Öz

Bu araştırmanın amacı, üniversite düzeyinde eğitim-öğretim gören öğrencilerin boş zaman tutumlarını ve boş zaman motivasyonlarını çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Araştırmanın örneklem grubunu, Necmettin Erbakan Üniversitesinde öğrenim gören ve tesadüfi yolla seçilen 1071 gönüllü öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmada kullanılan, Ragheb ve Beard (1982) tarafından geliştirilen “Leisure Attitude Scale: LAS” “Boş Zaman Tutum Ölçeği” nin Türkçe uyarlaması Akgül ve Gürbüz (2011) tarafından yapılmıştır, diğer ölçek “Boş Zaman Motivasyon Ölçeği” ise Pelletier, Vallerand, Blais ve Brière tarafından geliştirilmiştir, ölçeğin Türkçe uyarlaması güvenirliği ve geçerliği Mutlu tarafından (2008) yapılmıştır. Ölçeklere yönelik konuların farklılaşma durumunu ortaya koymak amacı ile ANOVA testi kullanılmış olup, analizler sonucunda anlamlı farklılığın ortaya çıkması durumunda, farklılığın hangi gruplar arasında olduğunu belirlemek için varyansların homojenliği kontrol edilmiştir. Varyansların homojen olması durumunda çoklu karşılaştırma testlerinden tukey testi kullanılmıştır. İki ölçek arası ilişkiyi değerlendirmede ise Korelasyon analizinden yararlanılmıştır. Tanımlayıcı istatistik testi kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde ve yorumlarda, p<0,05 anlamlılık düzeyi dikkate alınmıştır. Sonuç olarak; Öğrenciler günlük yeterli boş zaman süresine sahip olduklarını beyan etmişlerdir ve günlük boş zaman sürelerinin boş zaman faaliyetlerine yönelik tutumlarını ve motivasyonlarını etkilediği görülmüştür. Öğrencilerin aylık gelir durumları incelendiğinde orta düzey bir aile yapısına sahip oldukları görülmüş, bu da öğrencilerin boş zaman tutumlarını ve motivasyonlarını etkilediği ortaya çıkmıştır

Anahtar Kelimeler

boş zaman, motivasyon, Rekreatif faaliyetler, tutum, üniversite öğrencileri

Kaynakça

• Ağaoğlu, Y.S. (2002). Türkiye'deki üniversitelerin rekreasyon programlarının geliştirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• Akgül, M. B. Gürbüz B. (2011). Boş Zaman Tutum Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, XVI (1), 37-43.
• Akgül, M. B.(2011). Farklı kültürlerdeki bireylerin boş zaman aktivitelerine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi: Ankara-Londra örneği, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Balcı, V. ve Aydın İ. (2006). Türkiye'deki üniversite öğrencilerinin rekreatif etkinliklere katılım düzeylerinin belirlenmesi, Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, IV (1).
• Başaran, Z. ve Erenci, T. (2006). Bir üniversite kampüsünde rekreasyon tercihinin belirlenmesi (Umuttepe Örneği), 3-5 Kasım,9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı, Muğla Üniversitesi, Muğla.
• Binbaşıoğlu, H. ve Tuna, H. (2014). Üniversite öğrencilerinin boş zamanlarına yönelik tutumları: Doğu Anadolu bölgesinde ki MYO öğrencilerine yönelik bir araştırma, Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 5(2).
• Çelik, Z. (2014). Ankara polis koleji öğrencilerinin boş zaman aktivitelerine yönelik tutumlarının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Ekinci N.E, Kalkavan A., Üstün, Ü.D. Gündüz, B. (2014). Üniversite öğrencilerinin sportif ve sportif olmayan rekreatif etkinliklere katılmalarına engel olabilecek unsurların incelenmesi. Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-13.
• Ergenekon, Y. (2013). Sosyal yeterlikle ilişkili kavramlar ve sosyal yeterliğin bileşenleri. S. Vuran (Ed.). Sosyal Yeterliklerin Geliştirilmesi. 2. Baskı, Ankara, Vize Basın Yayın.
• Fişek, K. (1998). Spor Yönetimi, Ankara, Bağırgan Yayınevi.
• Güçer, E. ve Başar, B. (2014). Gazi Üniversitesi öğrencilerinin sanatsal rekreasyon faaliyetlerine katılım düzeylerine yönelik bir inceleme. 13. İstanbul. Geleneksel Turizm Paneli Bildiriler Kitabı.
• Güler, H. (2017). Beden eğitimi ve spor yüksekokullarında öğrenim gören öğrencilerin boş zaman engellerinin boş zaman motivasyonlarına etkisinin araştırılması (Bartın Üniversitesi Örneği) Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
• Gratton, C. (2000). Economics of Sport and Recreation. London. U.K. Sport Pres.
• Karaküçük, S. (2016). Rekreasyon Bilimi, Ankara, Gazi Kitapevi.
• Kılbaş, Ş. (2001). Rekreasyon. 1.Baskı, Adana, Anaca Yayınları.
• Kılbaş, Ş. (2010). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme, 4. Baskı,Ankara, Gazi Kitabevi.
• Mutlu, İ. (2008). Egzersiz yapan kişilerin boş zamanlarına yönelik tutumları üzerine bir araştırma (Kayseri İli Örneği) Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
• Özkalp, E. (1997). Davranış Bilimlerine Giriş, Eskişehir, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Yayın No: 1027.
• Ragheb,M. G. & Beard, J. G. (1982). Measuring Leisure Attitude. Journal of Leisure Research, 14(2), 155-167.
• Sabbağ, Ç. ve Aksoy, E. (2011). Üniversite öğrencileri ve çalışanların boş zaman etkinlikleri: Adıyaman örneği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 10-23.
• Scoot, M. (1995). Zaman Yönetimi. (Çev.:Çelik,, A.). İstanbul, Rota Yayın Yapım Tanıtım Tic. Ltd. Şti.
• Terzioğlu, A ve Yazıcı,M.(2003). Üniversite öğrencilerinin boş zamanlarını değerlendirme anlayış ve alışkanlıkları (Atatürk üniversitesi örneği), Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2).
• Torkildsen, G. (2005).Recreation and Leisure Management. 5th edition. Taylor and Francis Group, London and New York.
• Üstün, D. Ü. ve Kalkavan, A.(2013). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerini rekreatif faaliyetlere katılmaya motive eden faktörlerin araştırılması, II. Rekreasyon Araştırma Kongresi, Kuşadası, Aydın.