Bireylerin Rekreatif Alan Tercihlerine Etki Eden Faktörler ile Memnuniyet Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 2, 40 - 50

Ali Salah Zaynl Abdeın , Erdal Taşgın

https://doi.org/10.46385/tsbd.1516795

Öz

Bu çalışmanın amacı bireylerin rekreatif alan tercihlerine etki eden faktörlerin ve alana yönelik memnuniyetlerinin incelenmesi ve aralarındaki ilişkinin belirlenmesidir. Araştırmaya 2019-2020 yıllarında Konya ili park bahçelerini kullanan 474 birey gönüllü olarak katılmışlardır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Gümüş ve Alay Özgül (2017)’nin geliştirdiği “Rekreasyon alanı tercih etkenleri ölçeği” ve Yetim ve Argan (2018) tarafından geliştirilen “Fitness Merkezine Yönelik Sadakat ve Tatmin Faktörleri” ölçeğinin “Tatmin” alt ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde parametrik testlerde kullanılmış, ikili grup karşılaşmaları için bağımsız gruplar t testi, üç ve daha fazlası gruplar için tek yönlü varyans analizi uygulanmıştır (p<0,05). Aralarındaki ilişkinin belirlenmesi için Pearson korelasyon analizi yöntemine başvurulmuştur. Çalışmanın sonucunda Konya ili park bahçe tercih etkenlerinin ve bu alanlardan tatminlerinin cinsiyet, yaş, eğitim durumu ve meslek değişkenlerine göre anlamlı düzeyde farklılaştığı ve Rekreasyon alanı tercih etkenleri ölçeği ve Tatmin alt ölçeği arasında düşük düzeyde negatif yönlü bir ilişki bulunduğu sonucuna ulaşılmış, sonuçlar ışığında öneriler sunulmuştur

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon, park, bahçe, tatmin, yerel yönetimler

Teşekkür

Bu makale Selçuk Üniversitesi Sağlık bilimleri enstitüsü, spor yöneticiliği anabilim dalında 2020 yılında gerçekleştirilen yüksek lisans tezinden özetlenmiştir.

Investigation of Relationship Between Factors Affecting Individuals' Recreational Area Preferences and Satisfaction Levels

Öz

The aim of this study is to examine the factors affecting individuals' preferences and their satisfaction with the field and to determine the relationship between them. 474 individuals who voluntarily used the park gardens of Konya in 2019-2020 participated in the study. In the research, the “Recreation area preference scale” developed by Gümüş and Alay Özgül (2017) and “Satisfaction” subscale of the Fitness Center Loyalty and Satisfaction Factors scale developed by Yetim and Argan (2017) were used. In the parametric tests, the independent groups t test was applied to the data set for the binary group encounters, and the one-way variance analysis test for the groups of three and more (p <0.05). Pearson correlation analysis method was used to determine the relationship between them. As a result of the study, it was concluded that the park garden preference factors and their satisfaction from these areas differ significantly according to gender, age, education level, and occupation variables, and there is a low negative relationship between Recreation area preference scale and Satisfaction subscale and suggestions are presented in the light of the results.

Anahtar Kelimeler

Recreation, park, garden, satisfaction, local governments

Kaynakça

• Altunkasa, M., Uzun, G. (1991). Rekreasyonel Planlamada Arz ve Talep. Çukurova Üniversitesi Yayınları: 6-80, Adana.
• Archer, J. ve Mcdonald, M. (1990). Gender roles and sports in adolescent girls. Leisure Studies 9, 225-240.
• Ardahan, F., Lapa Yerlisu T. (2010). Açıkalan rekreasyonu: bisiklet kullanıcıları ve yürüyüşçülerin doğa sporu yapma nedenleri ve elde ettikleri faydalar. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 8,1. Erişim: http://www.InsanBilimleri.com.
• Ardahan, F. (2013). Komşuluk, farklılığa hoşgörü ve yaşam doyumu arasındaki ilişki, ilişkinin güçlendirilmesinde rekreatif etkinliklerin önemi, International Journal of Human Sciences, 10(1),1078-1090.
• Ardahan, F., Kaplan Kalkan, A. (2017). Açık Alan Rekreasyonun Kaynakları. F. Ardahan (Ed.), Açık Alan Rekreasyonu içinde (s. 115-121). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Ay, O. (2013). Parklarda bulunan egzersiz alanlarını kullanmanın yararları ve zararları. Burdur il merkezi çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Burdur.
• Bıyık, Y., Şimşek, T., Erden, P., (2017). Etik liderliğin çalışanların iş performansı ve iş tatminine etkisi. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 3(1), 59-70.
• Bultena, G., ve Field, D. (1980). Structural effects in national park going. Leisure Sciences, 3(3), 221-240. Doğaner, S. (2013). Ankara üniversitesi öğrencilerinin serbest zamanlarında egzersize katılım sıklıkları ve nedenleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Erişim, (2020a). https://atus.konya.bel.tr/otobustarihce.php?langCode=tr
• Gümüş, H., Alay Özgül, S. (2017). Rekreasyon alanı kullanımına ilişkin katılım engelleri ve tercih etkenleri ölçeklerinin geliştirilmesi. Journal of Human Sciences,14(1), 865-882.
• Helgesen, Ø., Nesset, E., (2007). Images, satisfaction and antecedents: Drivers of student loyalty? A case study of a Norwegian university college. Corporate Reputation Review, 10(1), 38-59.
• Karaşah, B. (2017). Kentsel ve kırsal Rekreasyon alanlarına yönelik kullanıcı tercihlerinin belirlenmesi ‘Artvin kenti örneği’. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 19(1), 58-69.
• Kelly, J. (1983). Leisure style: A hidden core. Leisure Sciences, 5(4), 321-337.
• Kurar, İ., Baltacı, İ., (2014). Halkın boş zaman değerlendirme alışkanlıkları: Alanya örneği, International Journal of Science Culture and Sport, Special Issue 2.
• Kurulgan, M., Argan, M. (2006). Yeni kitap seçiminde etkili olan biçimsel faktörlerin okuyucu perspektifinden değerlendirilmesi. Bilgi Dünyası. eprints.rclis.org.
• Lee, J., Scott, D., ve Floyd, M. F. (2001). Structural inequalities in outdoor recreation participation: A multiple hierarchy stratification perspective. Journal of Leisure Research, 33(4), 427-449.
• Lindsay, J., ve Ogle, R. (1972). Socioeconomic patterns of outdoor recreation use near urban areas. Journal of Leisure Research, 4, 19-24.
• Munusturlar, S., Kurnaz, B., Yavuz, G., Özcan, Ö., Karaş, B. (2017). Boş zaman davranışını açıklamaya ışık tutan kuramsal yaklaşımlar. Ulusal Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-19.
• Oliver, R. L. (1987). An investigation of the interrelationship between consumer (dis) satisfaction and complaint reports. ACR North American Advances.
• Özmen, A. (2006). Örnekleme. Ali Fuat Yüzer (Ed.), İstatistik içinde (s. 167-194). Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Açık öğretim Fakültesi.
• Paldrak, T. (2019). Parklar ve özel spor merkezlerindeki Egzersiz alanlarını kullanan bireylerin rekreatif etkinliklere bakış açısı (Aydın-Çine Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla. Sessoms, D. (1993). Parks and recreation: Our growing invisible population. Parks and Recreation, 27,62-65.
• Talay, İ., Kaya, F., ve Belkayalı, N. (2010). Sosyo-ekonomik yapının rekreasyonel eğilim ve talepler üzerine etkisi: bartın kenti örneği. Coğrafi Bilimler Dergisi, 8(2), 147-156.
• Türel, G. D. (1988). Ankara Kenti yeşil alanlarının kullanım etkinliklerinin bugünkü durumu ve yeterliliği için alınması gereken önlemler. Yayımlanmamış Doktora tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yetim, G. ve Argan, M. (2018). Boş zaman ilgilenim faktörleri ile fitness merkezine yönelik tatmin ve sadakat arasındaki ilişki. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 49-62.