Kyoto’dan Paris’e Avrupa Birliği İklim Politikaları ve Etkinliğinin İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 47 - 71, 18.12.2019

Hikmet Kuran

Öz

Bu çalışma, iklim değişikliğiyle mücadelede ve çevre sorunlarına ilişkin yönetsel süreçte özgün bir etkinliğe sahip olan Avrupa Birliği’nin (AB), uluslararası çevre rejimindeki en kapsamlı politika metni olarak değerlendirilebilecek Kyoto Protokolü’nün uygulama safhası üzerinden -Paris İklim Anlaşması’nı da içerecek şekilde- bir analizini yapmayı hedeflemektedir. Bu bağlamda çalışmanın temel savı, küresel ölçekte en etkili figür olmasına karşın AB’nin kalkınma-çevre etkileşimindeki konumunun ekonomik çıkarlar lehine olduğuna ilişkindir. Çalışmada bu doğrultuda, öncelikle AB’nin çevre koruma konusuna ilişkin kurumsal bakış açısının tarihsel gelişimine vurgu yapılırken sonrasında Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi ve Kyoto Protokolü kapsamındaki taahhütleri ve bu süreçteki karbon salımı azaltma pratiği ayrıntılı olarak ele alınarak günümüzde yürürlükte olan Paris İklim Anlaşması’nın potansiyel etkinliği sorgulanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

: Avrupa Birliği, İklim Değişikliği, Karbon Salımı, Kyoto Protokolü, Paris İklim Anlaşması

Kaynakça

• Avrupa Birliği Komisyonu (2009). Council Conclusions: EU Position for the Copenhagen Climate Cenference. Brüksel.
• Avrupa Çevre Ajansı (2010). Tracking Progress Towards Kyoto and 2020 Targets in Europe.
• Avrupa Çevre Ajansı (2014a). Annual European Union Greenhouse Gas Inventory 1990-2012 and Inventory Report 2014.
• Avrupa Çevre Ajansı (2014b). Progress towards 2008-2012 Kyoto Targets in Europe. No. 18.
• Avrupa Komisyonu (2006). The European Climate Change Programme: EU Action Against Climate Change.
• Avrupa Komisyonu (2007). EU Emissions Trading: An Open System Promoting Global Innovation.
• Avrupa Komisyonu (2008). Communication from the Comission to the European Parliament, The Council, The European Economic and Social Committee and The Committee of The Regions, 20 20 by 2020 Europe’s Climate Change Opportunity, Brüksel.
• Avrupa Komisyonu (2009). Decision No 406/2009/EC OF The European Parliament and of the Council of 23 April 2009 on the Effort of Member States to Reduce Their Greenhouse Gas Emissions to Meet the Community’s Greenhouse Gas Emission Reduction Commitments up to 2020.
• Avrupa Komisyonu (2013). Progress Towards Achieving Kyoto and EU 2020 Objectives. Brüksel.
• Avrupa Komisyonu (2014). Progress Towards Achieving Kyoto and EU 2020 Objectives. Brüksel.
• Avrupa Konseyi (1989). Council Resolution of 21 June 2009 on the Greenhouse Effect and the Community.
• Avrupa Konseyi (2002). Council Decision 2002/358/EC of 25 April 2002, Annex II.
• Avrupa Parlamentosu ve Konseyi (2003a). Direktif No: 2003/87/EC of the European Parliament and of the Council of 13 October 2003 on Establishing A Scheme for Greenhouse Gas Emission Allowance Trading Within the Community and Amending Council Directive 96/61/EC.
• Avrupa Parlamentosu ve Konseyi (2003b). Direktif No: 2003/96/EC of the European Parliament and of the Council of 27 October 2003 on Restructuring the Community Framework for the Taxation of Energy Products and Electiricity.
• Avrupa Parlamentosu ve Konseyi (2003c). Direktif No: 2009/91/EC of the European Parliament and of the Council of 16 December 2002 on the Energy Performance of Buildings.
• Avrupa Parlamentosu ve Konseyi (2009). Direktif No: 2009/125/EC of the European Parliament and of the Council of 21 October 2009 on Establishing a Framework for the Setting of Ecodesign Requirements for Energy-Related Products.
• Bozoğlu, B. (2016). Samimiyetsizlikler ve Umut Kırıntıları ile Dolu Paris İklim Zirvesi ve Türkiye’de Yapılması Gerekenler. Erişim: https://baranbozoglu.com/kalemealdiklarimdetay/Samimiyetsizlikler-ve-umut-kirintilari-ile-dolu-Paris-iklim-zirvesi-ve-Turkiyede-yapilmasi-gerekenler/52, Erişim Tarihi: 08.03. 2016.
• Budak, S. (2000). Avrupa Birliği ve Türk Çevre Politikası: Avrupa Topluluğu’nun Çevre Politikası ve Türkiye’nin Uyum Sorunu. İstanbul: Büke Yayınları.
• Duru, B. (2007). Avrupa Birliği Çevre Politikası. Avrupa Birliği Politikaları içinde Der.: Çağrı Erhan ve Deniz Senemoğlu. Ankara: İmaj Yayınevi.
• EEA Technical Report (2014). Progress Towards 2008-2012 Kyoto Targets in Europe, No. 18, s.37.
• Eurostat (2009). Climate Change and Energy Indicators. Erişim: http://ec.europa.eu/clima/policies/package/index_en.htm, Erişim Tarihi: 16.10.2019.
• Kuran, H. (2016). Küresel Isınma, Paris Zirvesi ve Türkiye. Gaia Dergi. (10), 69-76.
• Saylan, İ. B. (2010). İklim Değişikliği ile Uluslararası Mücadelenin Ekonomik ve Mali Boyutu ve Avrupa Birliği Politikaları. Yayımlanmamış Avrupa Birliği Uzmanlığı Yeterlik Tezi. (Maliye Bakanlığı Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Dairesi Başkanlığı), Ankara.
• UNFCC (2019). United Nations Framework Convention on Climate Change. Erişim: https://www4.unfccc.int/sites/submissions/INDC/Published%20Documents/Turkey/1/The_INDC_of_TURKEY_v.15.19.30.pdf, Erişim Tarihi: 16.10.2019.
• UNFCCC (2014). National Greenhouse Gas Inventory Data for The Period 1990-2012.
• UNFCCC (2015). Adoption of the Paris Agreement. Erişim: https://unfccc.int/resource/docs/2015/cop21/eng/l09r01.pdf, Erişim Tarihi 16.10.2019