Renewable Energy Resources And Energy- Geopolitics of Turkey

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 37 - 54, 25.03.2020

Nurgül Bekar

Öz

This article, from the standpoint of the forms of renewable energy sources in the 21st century, studies the current situation of the energy resources of Turkey in light of its geopolitical position. The main research question of the article is the assessment of the relationship between Turkey’s current energy supply/demand and transportation as well as how to contribute the increase of share of the renewable energy resources in the relationship to its energy geopolitics.
In the first part of article, the conceptual framework and definitions will be provided. In this regard, terms of energy, renewable energy, fossil energy resources, geopolitics and Turkey’s geopolitics will be defined. In the second part, it will be elaborated the current situation of renewable energy resources of Turkey in terms of its energy geopolitics. The conclusion will analyze the current situation and future of this relationship. Despite the high potential of Turkey's renewable energy resources, it is observed not yet reached sufficient investment and power applications.

Anahtar Kelimeler

Renewable Energy Resources, Geopolitics, Turkey

Yenilenebilir Enerji Kaynakları Açısından Türkiye’nin Enerji Jeopolitiği

Öz

Bu çalışma, 21. yüzyılda yenilenebilir enerji kaynaklarının neler olduğundan hareketle, Türkiye’nin bu enerji kaynakları açısından mevcut durumunu jeopolitik konumu ışığında incelemeyi amaçlamaktadır. Türkiye’nin enerji jeopolitiği açısından, mevcut enerji arzı, talebi ve transferi arasında ne tür bir ilişkinin olduğunu anlama ve bu ilişkide yenilenebilir enerji kaynaklarının payını artırmanın Türkiye’nin enerji jeopolitiğine nasıl bir katkı sağlayacağını inceleme gayreti çalışmanın temel araştırma sorusunu teşkil etmektedir.
Çalışmada literatür analizi eşliğinde, öncelikle kavramsal ve tanımsal çerçeveye yer verilerek enerji, yenilenebilir ve yenilenemez enerji türleri, jeopolitik ve Türkiye’nin jeopolitiği tanımlanmaya çalışılmıştır. İkinci bölümde ise Türkiye’nin yenilenebilir enerji kaynakları açısından güncel durumu ortaya konularak, bunların Türkiye enerji jeopolitiği açısından değeri araştırılmıştır. Sonuç bölümünde bu ilişkinin güncel halinin ve gelecekte taşıyacağı anlamın analizi yapılmaya çalışılmıştır. Türkiye’nin yenilenebilir enerji kaynakları açısından yüksek bir potansiyele sahip olduğu ortaya konulmuş ve Türkiye’nin yenilenebilir enerji kaynakları konusundaki bu yüksek potansiyeline rağmen, henüz yeterli yatırım ve uygulama gücüne ulaşılamadığı bir gerçek olarak karşımıza çıkmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Yenilenebilir Enerji Kaynakları, Jeopolitik, Türkiye

Kaynakça

• AB Gazetesi (2017). Avrupa Birliği Gazetesi. Erişim: www.avrupabirligigazetesi.com.tr, Erişim Tarihi: 12.12.2019.
• Behçet, R. ve diğerleri (2014). Rüzgâr Enerjisi Potansiyeli Bakımından Malatya İlinin Doğu Anadolu Bölgesindeki Yeri. BEÜ Fen Bilimleri Dergisi, 3 (1), 65-73.
• Brzezinski, Z. (1998). Büyük Satranç Tahtası. Amerika’nın Önceliği ve Bunun Jeostratejik Gerekleri. (Çev. E. Dikbaş ve E. Kocabıyık). İstanbul: Sabah Kitapları.
• Dışkaya, S. K. (2017). Türkiye’nin Enerji Güvenliğinde Yenilenebilir Enerji Etkisinin Politik Ekonomi Perspektifi, Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 5 (2), 129-150.
• Erkul, H. (2012). Jeotermal Enerjinin Ekonomik Katkıları ve Çevresel Etkileri: Denizli-Kızıldere Jeotermal Örneği. Yönetim Bilimleri Dergisi, 10(19), 1-30, Erişim: https://dergipark.org.tr/tr/pub/comuybd/issue/4104/54063, Erişim Tarihi: 17.11.2019.
• Gaertner, H. (2008). Internationale Sicherheit. Definitionen von A-Z. Baden-Baden: Nomos.
• İlhan, S. (1993). Türkiye’nin ve Türk Dünyasının Jeopolitiği. Türk Ankara: Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları, 134.
• İşcan, İ. H. (2004). Uluslararası İlişkilerde Klasik Jeopolitk Teoriler ve Çağdaş Yansımaları. Uluslararası İlişkiler, 1(2), 47-49.
• Kapluhan, E. (2014). Enerji Coğrafyası Açısından Bir İnceleme: Dalga Enerjisinin Dünyadaki ve Türkiye’deki Kullanım Durumu. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 5(17)., 65-86, Erişim: http://www.ijoess.com/Makaleler/1556748964_65-86%20erol%20kapluhan.pdf, Erişim Tarihi: 04.08.2019.
• Karagöl, E. T. (2018). Türkiye’nin Coğrafi Konumu Çerçevesinde Enerji Arz Güvenliği. Uluslararası Enerji, Ekonomi ve Güvenlik Kongresi, 360-366.
• Koç, E. ve Kaya, K. (2015). Enerji Kaynakları-Yenilenebilir Enerji Durumu. Mühendis ve Makina, 56(668), 36-47. Erişim: https://www.mmo.org.tr/sites/default/files/b0218b112f2e18b_ek.pdf, Erişim Tarihi: 24.12.2019.
• KPMG, 2019. Enerji Sektörel Bakış. Erişim: https://assets.kpmg/content/dam/kpmg/tr/pdf/2019/03/sektorel-bakis-2019-enerji.pdf, Erişim Tarihi: 12.12.2019.
• Küçükkaya, E. (2017). Biyokütle Enerjisi Nedir? Erişim: https://www.enerjiportali.com/biyokutle-enerjisi-nedir/, Erişim Tarihi: 25.11.2019.
• Oral, M. ve Özdemir, Ü. (2017). Küresel Enerji Jeopolitiğinde Türkiye: Fırsatlar ve Riskler. Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 6(4), 948-959. Erişim: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/55588.
• Özalp, M. (2018). Dünya Enerji Rekabetinde Oyun Değiştirici Olarak Kaya Gazının Rolü ve Türkiye’ye Olası Etkileri. İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 7(4), 2926-2959.
• Özalp, M. (2020). Küresel Enerjinin İpek Yolu: Türkiye. 2. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Özkan, B. (2018). Türkiye’de Milli Vatanın İnşası. Dar’ul İslam’dan Türk Vatanına. İstanbul: Kırmızı Kedi.
• Şener, A. C. ve Uluca, B. (2009), Jeotermal Enerji Semineri. Erişim: http://mmoteskon.org/wp-content/uploads/2014/12/2009JEO-23.pdf, Erişim: Tarihi: 15.12.2019.
• Şenol, H. ve diğerleri (2017). Türkiye’de Biyogaz Üretimi İçin Başlıca Biyokütle Kaynakları, BEÜ Fen Bilimleri Dergisi, 6 (2), 81-92.
• Sevim, C. (2018). Küresel Enerji Stratejileri ve Jeopolitik. Ankara: Seçkin.
• Sönmezoğlu, F. (der.) (2017). Uluslararası İlişkiler Sözlüğü. İstanbul: Der Yayınları.
• Sözen, E. ve diğerleri. (2017). Biyokütle Kullanımının Enerji, Çevre, Sağlık ve Ekonomi Açısından Değerlendirilmesi, Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 19(1), 148-160. Erişim: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/299415, Erişim Tarihi: 11.11.2019.
• Spykman, N. J. (2013). Dış Politika ve Coğrafya I ve II. Uluslararası İlişkilerde Anahtar Metinler (Ed. E. Diri). İstanbul: Uluslararası İlişkiler Kütüphanesi.
• T.C. Enerji Bakanlığı (2019). Aylık Enerji İstatistikleri Raporu–08. Erişim: https://www.eigm.gov.tr/File/?path=ROOT%2f4%2fDocuments%2f%c4%b0statistik%20Raporu%2f2019%20A%c4%9fustos%20Ay%c4%b1%20Enerji%20Raporu.pdf, Erişim Tarihi: 12.12.2019.
• T.C. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı (2020a). Hidrolik. Erişim: https://www.enerji.gov.tr/tr-TR/Sayfalar/Hidrolik, Erişim Tarihi: 12.12.2019.
• T.C. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı (2020b). Petrol. Erişim: https://www.enerji.gov.tr/tr-TR/Sayfalar/Petrol, Erişim Tarihi: 12.12.2019.
• T.C. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı (2020c). Güneş. Erişim: https://www.enerji.gov.tr/tr-TR/Sayfalar/Gunes, Erişim Tarihi: 12.12.2019.
• T.C. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı (2020c). Jeotermal. Erişim: https://www.enerji.gov.tr/tr-TR/Sayfalar/Jeotermal, Erişim Tarihi: 12.12.2019.
• Tosun, K. (2018). Doğal Gazın İmparatoru: Rusya. Rusya’nın AB ve Türkiye ile Doğalgaz Diplomasisi: Politik, Güvenlik, Ekonomik ve Çevresel Boyutlar. İstanbul: Cinius Yayınları.
• YEGM (2018). Biyokütle Enerjisi Nedir? Erişim: http://www.yegm.gov.tr/yenilenebilir/biyokutle_enerjisi.aspx, Erişim Tarihi: 14.11.2019.