Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezlerinde Çocuk Gelişimci Olmak

Yıl 2022, , 811 - 840, 29.07.2022

Emrullah Can Yavuz , Özlem Gözün Kahraman

https://doi.org/10.33417/tsh.979999

Cited By: 2

Öz

Bu araştırmada özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde çalışan çocuk gelişimcilerin çalışma biçimleri, çalışma koşulları ve yaşadıkları sorunların belirlenmesi amaçlanmıştır. Nitel araştırma yaklaşımlarından fenomenolojik desende yürütülen araştırmada amaçlı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Bu doğrultuda araştırmaya gönüllü olarak dahil olmayı kabul eden 20 çocuk gelişimciye ulaşılmıştır. Veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak toplanmış ve betimsel analiz yöntemiyle değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularına göre çocuk gelişimciler, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde görev tanımlarına uygun olarak çalışamamaktadır. Yoğun çalışma süreleri, düşük maaş, meslek yasası, meslek tanımı ve özlük hakları açısından sorunlar yaşamaktadır. Bununla birlikte çocuk ve aile merkezli çalışmalar yaparak bütüncül bakış açısıyla ekibin önemli bir parçasını oluşturdukları sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Çocuk gelişimci, Özel eğitim, Özel eğitim ve rehabilitasyon, Özel eğitimde çocuk gelişimci

Being a Child Development Specialist in Special Education and Rehabilitation Centers

Öz

In this study, it was aimed to determine the working styles, working conditions and problems of child development specialist in special education and rehabilitation centers. Purposeful sampling method was used in the research conducted in the phenomenological design, which is one of the qualitative research approaches. In this direction, 20 child development specialist who voluntarily agreed to participate in the research were reached. The data were collected using a semi-structured interview form developed by the researchers and evaluated by descriptive analysis method. According to the research findings, child development specialist cannot work in special education and rehabilitation centers in accordance with their job descriptions. It has problems in terms of intensive working hours, low salary, professional law, job definition and personal rights. In addition, it was concluded that they formed an important part of the team with a holistic perspective by conducting child and family-centered studies.

Anahtar Kelimeler

Child development specialist, Special education, Special education and rehabilitation, Child development specialist in special educaiton

Kaynakça

• Aral, N., Gürsoy, F. ve Aysu, B. (2018). Gelişimsel izlem ve destek sürecinde eğitimcilerin karşılaştıkları sorunlara ve çözüm önerilerine ilişkin görüşleri. Uluslararası Sosyal, Beşerî ve İdari Bilimleri Kongre Kitapçığı, 73-82.
• Arucan, D. (2008). Özel özel eğitim kurumlarında ve kız meslek liselerinde görev yapan çocuk gelişimi ve eğitimcilerinin tükenmişlik düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Atmaca, U. ve Uzuner, Y. (2020). Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde çalışan öğretmenlerin işitme kayıplı bireylere verilen destek hizmetlerine ilişkin görüşlerinin incelenmesi: Fenomenolojik araştırma. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 8(4), 1214-1248.
• Aydos, S. ve Çalış, E. S. (2021). Otizm spektrum bozukluğu öncesi ve sonrasıyla tanı: Çocuk gelişimci bakış açısıyla bir inceleme. Türkiye Sağlık Bilimleri ve Araştırmaları Dergisi, 4(1), 31-53.
• Baykoç, N. (2010). Özel Eğitim. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• Cesur, E, ve Köksal Akyol, A. (2018). Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’nda çocuk gelişimci olmak. Toplum ve Sosyal Hizmet, 29(2), 245-269.
• Çetin, M. E. ve Şen, G. S. (2017). Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde çalışan öğretmenlerin sorunlarının belirlenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies. 59, 53-69.
• Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri. M., Bütün ve S.B., Demir (Çev. Ed.). Siyasal Kitapevi.
• ÇUÇEP (2016). Çocuk Gelişimi Ulusal Çekirdek Eğitim Programı. [https://www.yok.gov.tr/Documents/Kurumsal/egitim_ogretim_dairesi/Ulusal-cekirdek-egitimi-programlari/cocuk_gelisimi_cekirdek_egitim_programi.pdf].
• Doğan-Keskin, A. ve Karaaslan, B. T. (2021). Çocukların gelişimlerinin değerlendirilmesi ve özel gereksinim raporlarının düzenlenmesi sürecinde çocuk gelişimcinin rolü. Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıp Dergisi, 54(3), 487-496.
• Doğan-Keskin, A. ve Bayhan, N. P. (2020). Çocuk gelişiminin dünü, bugünü ve yarını. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 4(3), 881-900.
• Doğan, A. ve Baykoç, N. (2015). Hastanede Çocuk Gelişimi Birimi'ne yönlendirilen çocukların değerlendirilmesi. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal.
• Güler, A., Halıcıoğlu, M.B. ve Taşgın, S. (2015). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma. Seçkin Yayıncılık.
• Gürgür, H., Büyükköse, D. ve Kol, Ç. (2016). Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde işitme kayıplı öğrencilere sunulan destek hizmetler: öğretmen görüşleri. İlköğretim Online, 15(4), 1234-1253.
• Huri, M., Aslan, F., Seyhan, Aki, E. ve Kerem Günel, M. (2020). Çocukluk dönemi habilitasyon uygulamaları. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 8(1), 85-90.
• MEB (2018). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. [http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2020_06/24163215_ozel_eYitim_yonetmeliYi_son_hali.pdf].
• Metin, E. N. (2018). Özel gereksinimli çocuklar. Anı yayıncılık.
• Nicholas, D. B., Lach, L., King, G., Scott, M., Boydell, K., Sawatzky, B. J. ve Young, N. L. (2010). Contrasting internet and face-to-face focus groups for children with chronic health conditions: Outcomes and participant experiences. International Journal of Qualitative Methods, 9(1), 105-121.
• Örücü, E. ve Kanbur, A. (2008). Örgütsel-yönetsel motivasyon faktörlerinin çalışanların performans ve verimliliğine etkilerini incelemeye yönelik ampirik bir çalışma: hizmet ve endüstri işletmesi örneği. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 15 (1), 85-97.
• Öztürk Çiftçi, D., Meriç, E. ve Meriç, A. (2015). Örgütsel sessizlik, tükenmişlik ve işten ayrilma niyeti ilişkisi: ordu ili özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde bir uygulama. Journal of International Social Research, 8(41), 996-1007.
• Rahbi, D. A., Khalid, K. ve Khan, M. (2017). The effects of leadership styles on team motivation. Academy of Strategic Management Journal, 16(3), 1-14.
• Reeves, P. M., Pun, W. H. ve Chung, K. S. (2017). Influence of teacher collaboration on job satisfaction and student achievement. Teaching and Teacher Education, 67, 227-236.
• Sadan, A. ve Çıkılı, Y. (2021). Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde görev yapan öğretmenlerin kurum kurucu ya da müdüründen beklentilerinin belirlenmesi. Ulusal Eğitim Dergisi, 1(1), 1–11.
• Shemek, M., Carey, D. H., Ott, A., Tiedemann, A., Moffa, L., Stanzione, M. ve Walsh, K. (2018). Assessing the need for a multidisciplinary patient and family education pediatrics inpatient rehabilitation setting.
• Sivrikaya, T. ve Yıkmış, A. (2016). Özel eğitim sınıflarında görev yapan özel eğitim mezunu olan ve olmayan öğretmenlerin öğretim süreciyle ilgili gereksinimleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(4), 1984-2001.
• Taştepe, T. ve Köksal Akyol, A. (2014). Hastanelerde görev yapan çocuk gelişimcilerin çalışma ortamları ile mesleklerine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 3 (1), 29-54.
• Tercan, H. ve Bıçakçı, M. Y. (2016). Sağlık bilimlerinde transdisipliner yaklaşım içerisinde çocuk gelişimcinin rolü. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 2nd National Health Sciences Congress Book , 157-168 .
• Ünlü, E. (2020). Özel eğitime gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim. Pegem Yayıncılık.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.