Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A Research on the Reasons of Divorce and Difficulties Encountered Following Divorce: A case study in İzmir

Yıl 2018, Cilt: 29 Sayı: 1, 153 - 172, 30.04.2018

Öz

The aim of this study is to delineate the reasons of divorce, which has been observed with increasing frequency in recent years in Turkey, and to determine difficulties encountered by divorced individuals following divorce. This research was carried out in the form of relational screening model. Data was collected by the survey “Reasons of Divorce and Difficulties Encountered afterwards” prepared by the researchers. The data was analysed and interpreted using SPSS program by means of frequency and percentage distributions with chi-square test method. Based on findings obtained as a result of statistical analysis, “adultery”, “verbal and/or physical violence”, “bad habits” and “financial difficulties” were among the most frequent reasons of divorce. These reasons were observed to be more frequent among women compared to men. It is observed that the subjects indicating “oral and/or physical violence” as the main reason of divorce are the individuals who had arranged marriages without their will. Moreover, it is seen that the rate of applying for mental health support was higher among individuals who divorced due to violence. Furthermore, it was found that individuals without children experienced more mental/psychological distress than individuals with children following divorce; however, as the number of children increased, the economic distress was observed to increase as well. It can be concluded that in general, problems experienced following divorce caused more difficulties in the livelihood of individuals with lower income.

Kaynakça

  • Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. (2011). Tek Ebeveynli Aileler. Ankara, Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayınları.
  • Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. (2006). Aile Yapısı Araştırması. Ankara, Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayınları.
  • Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. (2009). Boşanma Nedenleri Araştırması. Ankara, Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayınları.
  • Arıkan, Ç. (1992). Yoksulluk, Evlilikte Geçimsizlik ve Boşanma. Ankara, (1. Baskı) Şafak Matbaacılık.
  • Arıkan, Ç. (1996). Halkın Boşanmaya İlişkin Tutumları Araştırması. Ankara, Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları.
  • Bohannan, P. (Ed.). (1970). Divorce and After. New York, Dobleday E. Company, Inc.
  • Demir, G. (1988). Boşanma Yoluyla Parçalanmış Aile’de Kadının Rol ve Statüsündeki Değişmeler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi.
  • Duyan, G. Ç., Acar, H., Acar, Y. B. ve Karataş, K. (2007). Boşanmış Kadınların Yaşam Öyküleri ve Yoksullukla Baş Etme Biçimleri. Kriz Dergisi, 15 (1), 25-38.
  • Ergin, N. G. (2008). Evli ve Boşanmış Kişilerin Evlilik Uyumu ve Cinsiyetçilik Açısından Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Geller, R. J. (1995). Domestic Violence Factoids. 14.03.2011, http://www.mincava.umn.edu/documents/ factoid/factoid.html.
  • Karasar, N. ( 2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi (11. Baskı). Ankara, Nobel Yayıncılık.
  • Mavili-Aktaş, A. (2009). Evlilik ve Sadakatsizlik (1. Baskı). Ankara: Kanguru Yayınları.
  • Sezen, A. (1998). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddetin Boşanma Davalarına Yansıması. 20.03.2011, http://www.bilka.org.tr/page.asp?id=57.
  • Straus, M. (1980). Victims and Agressors Marital Violence. American Behavioral Scientist, 23 (5), 681-704.
  • Sucu, İ. (2007). Boşanmış Kadınların Boşanma Nedenleri ve Boşanma Sonrası Toplumsal Kabulleri (Sakarya İli Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Tarhan, N. (2008). Evlilik Psikolojisi (5. Baskı). İstanbul, Timaş Yayınları.
  • TÜİK, (2010). Evlenme ve Boşanma İstatistikleri 2009, Türkiye İstatistik Kurumu, Ankara, Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası.
  • TÜİK, (2011). Evlenme ve Boşanma İstatistikleri 4. Dönem 2010, Türkiye İstatistik Kurumu, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü Haber Bülteni, 01.04.2011, Ankara.
  • TÜİK, (2017). Evlenme ve Boşanma İstatistikleri 2016, Türkiye İstatistik Kurumu, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü Haber Bülteni, 02.03.2017, Ankara.
  • Uçan, Ö. (2007). Boşanma Sürecinde Kriz Merkezine Başvuran Kadınların Retrospektif Olarak Değerlendirilmesi. Klinik Psikiyatri Dergisi,10 (1), 38- 45.
  • Uyar, S. (1999). Boşanmış Bireylerin Evlilik Süreci Ve Bugüne İlişkin Psikolojik Sorunları Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi, Gülhane Askeri Tıp Akademisi.
  • Yalom, M. (2002). Antik Çağlardan Günümüze Evli Kadının Tarihi. (Z. Yelçe, N. Domaniç, Çev.). İstanbul, Çitlembik Yayınları.
  • Yıldırım, A. (1998). Sıradan Şiddet Türkiye’ye Özgü Olmayan Bir Sorun: Kadına ve Çocuğa Yönelik Şiddetin Toplumsal Kaynakları (1. Baskı). İstanbul, Boyut Kitapları.
  • Yılmaz, T., Fidan, F. (2006). Kadın Açısından Boşanma: Yeni bir Başlangıç Mı? Ya da Son Mu? İş Yaşamında Boşanma. II. Uluslararası Kadın Araştırmaları Sempozyumu: Tabuları Aşmak, 27-28 Nisan, Gazimağusa, Kıbrıs.

BOŞANMA NEDENLERİ ve BOŞANMA SONRASINDA KARŞILAŞILAN GÜÇLÜKLERE İLİŞKİN BİR ARAŞTIRMA: İZMIR İLİ ÖRNEĞI

Yıl 2018, Cilt: 29 Sayı: 1, 153 - 172, 30.04.2018

Öz

Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de son yıllarda sıklıkla karşılaşılan boşanma olgusunun nedenlerini ortaya koymak ve boşanmış bireylerin, boşanma sonrasında yaşadıkları güçlükleri belirlemektir. Araştırma ilişkisel tarama modelindedir. Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan, ‘’Boşanma Nedenleri Ve Boşanma Sonrasında Karşılaşılan Güçlükler Anketi’’ ile toplanarak frekans ve yüzdelik dağılımları, ilişki arayan istatistiklerden khi-kare testi kullanılarak, SPSS programı ile analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular en çok “zina”, “sözlü ve/veya fiziksel şiddet”, “kötü alışkanlıklar” ve “maddi konular”ı boşanma nedeni olarak göstermektedir. Kadınlarda bu sorunları boşanma nedeni olarak gösterme oranı, erkeklere göre daha yüksektir. Boşanma nedenleri arasında, “sözlü ve/veya fiziksel şiddet”i en yüksek oranda boşanma nedeni olarak belirtenlerin, görücü usulü istemeyerek evlilik yapanlar olduğu sonucu ortaya çıkmıştır. Şiddet nedeniyle evliliklerini sonlandıran bireylerin, boşanma sonrası ruh sağlığı desteği alma oranlarının daha yüksek olduğu ortaya konmuştur. Boşanma sonrasında, çocuğu olmayanların, çocuğu olanlara göre daha yüksek oranda ruhsal/duygusal sıkıntı yaşadıkları, ancak ailedeki çocuk sayısı arttıkça ekonomik sıkıntı yaşama oranlarının da yükseldiği sonucu ortaya çıkmıştır. Boşanma sonrası karşılaşılan sorunların genellikle maddi olanakları kısıtlı olan bireylerde daha fazla güçlük yarattığı sonucuna varılmıştır.

Kaynakça

  • Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. (2011). Tek Ebeveynli Aileler. Ankara, Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayınları.
  • Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. (2006). Aile Yapısı Araştırması. Ankara, Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayınları.
  • Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. (2009). Boşanma Nedenleri Araştırması. Ankara, Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayınları.
  • Arıkan, Ç. (1992). Yoksulluk, Evlilikte Geçimsizlik ve Boşanma. Ankara, (1. Baskı) Şafak Matbaacılık.
  • Arıkan, Ç. (1996). Halkın Boşanmaya İlişkin Tutumları Araştırması. Ankara, Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları.
  • Bohannan, P. (Ed.). (1970). Divorce and After. New York, Dobleday E. Company, Inc.
  • Demir, G. (1988). Boşanma Yoluyla Parçalanmış Aile’de Kadının Rol ve Statüsündeki Değişmeler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi.
  • Duyan, G. Ç., Acar, H., Acar, Y. B. ve Karataş, K. (2007). Boşanmış Kadınların Yaşam Öyküleri ve Yoksullukla Baş Etme Biçimleri. Kriz Dergisi, 15 (1), 25-38.
  • Ergin, N. G. (2008). Evli ve Boşanmış Kişilerin Evlilik Uyumu ve Cinsiyetçilik Açısından Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Geller, R. J. (1995). Domestic Violence Factoids. 14.03.2011, http://www.mincava.umn.edu/documents/ factoid/factoid.html.
  • Karasar, N. ( 2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi (11. Baskı). Ankara, Nobel Yayıncılık.
  • Mavili-Aktaş, A. (2009). Evlilik ve Sadakatsizlik (1. Baskı). Ankara: Kanguru Yayınları.
  • Sezen, A. (1998). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddetin Boşanma Davalarına Yansıması. 20.03.2011, http://www.bilka.org.tr/page.asp?id=57.
  • Straus, M. (1980). Victims and Agressors Marital Violence. American Behavioral Scientist, 23 (5), 681-704.
  • Sucu, İ. (2007). Boşanmış Kadınların Boşanma Nedenleri ve Boşanma Sonrası Toplumsal Kabulleri (Sakarya İli Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Tarhan, N. (2008). Evlilik Psikolojisi (5. Baskı). İstanbul, Timaş Yayınları.
  • TÜİK, (2010). Evlenme ve Boşanma İstatistikleri 2009, Türkiye İstatistik Kurumu, Ankara, Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası.
  • TÜİK, (2011). Evlenme ve Boşanma İstatistikleri 4. Dönem 2010, Türkiye İstatistik Kurumu, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü Haber Bülteni, 01.04.2011, Ankara.
  • TÜİK, (2017). Evlenme ve Boşanma İstatistikleri 2016, Türkiye İstatistik Kurumu, Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü Haber Bülteni, 02.03.2017, Ankara.
  • Uçan, Ö. (2007). Boşanma Sürecinde Kriz Merkezine Başvuran Kadınların Retrospektif Olarak Değerlendirilmesi. Klinik Psikiyatri Dergisi,10 (1), 38- 45.
  • Uyar, S. (1999). Boşanmış Bireylerin Evlilik Süreci Ve Bugüne İlişkin Psikolojik Sorunları Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi, Gülhane Askeri Tıp Akademisi.
  • Yalom, M. (2002). Antik Çağlardan Günümüze Evli Kadının Tarihi. (Z. Yelçe, N. Domaniç, Çev.). İstanbul, Çitlembik Yayınları.
  • Yıldırım, A. (1998). Sıradan Şiddet Türkiye’ye Özgü Olmayan Bir Sorun: Kadına ve Çocuğa Yönelik Şiddetin Toplumsal Kaynakları (1. Baskı). İstanbul, Boyut Kitapları.
  • Yılmaz, T., Fidan, F. (2006). Kadın Açısından Boşanma: Yeni bir Başlangıç Mı? Ya da Son Mu? İş Yaşamında Boşanma. II. Uluslararası Kadın Araştırmaları Sempozyumu: Tabuları Aşmak, 27-28 Nisan, Gazimağusa, Kıbrıs.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyoloji (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Özgül Aktaş Akoğlu Bu kişi benim

Hadiye Küçükkaragöz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2018
Gönderilme Tarihi 24 Ağustos 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 29 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Aktaş Akoğlu, Ö., & Küçükkaragöz, H. (2018). BOŞANMA NEDENLERİ ve BOŞANMA SONRASINDA KARŞILAŞILAN GÜÇLÜKLERE İLİŞKİN BİR ARAŞTIRMA: İZMIR İLİ ÖRNEĞI. Toplum Ve Sosyal Hizmet, 29(1), 153-172.