MAJÖR DEPRESYON TANISI ALMIŞ KADINLARDA KİŞİLERARASI İLİŞKİLER TERAPİSİ YAKLAŞIMINA DAYALI GRUPLA SOSYAL HİZMET UYGULAMASININ DEPRESYON VE SOSYAL PROBLEM ÇÖZME DÜZEYLERİ ÜZERİNE ETKİSİ: BİR KARMA YÖNTEM ARAŞTIRMASI

Yıl 2018, Cilt: 29 Sayı: 2, 114 - 143, 12.10.2018

Meltem Oral , Tarık Tuncay

Öz

Depresyon bireyin sosyal problem çözme becerisini önemli
ölçüde düşüren yaygın ve ciddi bir hastalıktır. Kişilerarası ilişkiler psikoterapisi
(KİPT) yaklaşımına dayalı grupla sosyal hizmet uygulamasının, majör depresyon
tanısı almış kadın hastaların depresyon ve sosyal problem çözme beceri düzeylerine
etkisinin olup olmadığının ortaya konulmasını amaçlayan bu araştırma, hem nicel araştırma desenlerinden
"karşılaştırma gruplu ön test-son test" modeline dayalı yarı-deneysel
bir çalışma, hem de depresyon tanısı almış olan kadınların tanı ve tedavi
hakkındaki bakış açıları, deneyimleri ve depresyonun sosyal problem çözme
beceri düzeylerine olan etkisini derinlemesine incelemeye ve terapötik süreçte
kadınlardaki anlamlı değişiklikleri belirlemeye yönelik nitel bir çalışmadır.
On iki müdahale grubunda, on da karşılaştırma grubunda olmak üzere toplam 22
hasta araştırma kapsamında değerlendirilmiştir. Müdahale grubuna farmakoterapi
ve KİPT yaklaşımına dayalı grupla sosyal hizmet müdahalesi, karşılaştırma
grubuna ise sadece farmakoterapi uygulanmıştır. Müdahale
grubunda yer alan katılımcılarla toplam on iki grup oturumu gerçekleştirilmiştir.
Müdahale grubundaki katılımcılar grup uygulaması sonrasında karşılaştırma
grubunda yer alan katılımcılara göre depresyon ve sosyal problem çözme beceri
düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı bir düzelme göstermişlerdir. Nitel
bulguların da nicel bulguları desteklediği görülmüştür. Bulgular, majör
depresyon hastalarının sosyal problem çözme beceri düzeyini artırmada KİPT
yaklaşımına dayalı grupla sosyal hizmet müdahalesinin etkili olduğunu göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Psikososyal işlevsellik, kişilerarası ilişkiler terapisi, gruplarla sosyal hizmet, sosyal problem çözme

Effectiveness of Interpersonal Psychotherapy Based Group Social Work Intervention on Depression and Social Problem Solving Levels of Women Diagnosed with Major Depression in Turkey: A Mixed Method Research

Öz

Depression is a serious and common psychiatric illness negatively
affecting the individual’s social problem solving ability. This study aimed at
determining the efficacy of interpersonal therapy (IPT) based group social work
intervention on the levels of depression and social problem solving ability of
women diagnosed with major depression. The study used an embedded mixed method
research design where greater weight has been given to quantitative data and
the qualitative data was embedded. The quantitative phase of the study
consisted of a quasi-experimental study based on pretest-posttest model with
comparison group. Then, qualitative phase was used to elaborate on the
experiences of women regarding their diagnosis and treatment and how depression
affects their social problem solving ability. The intervention group consisted
of 12 participants and the comparison group consisted of 10 participants. The
intervention group received pharmacotherapy and IPT whereas the comparison
group received pharmacotherapy only. The posttest measurements have shown that
the intervention group achieved siginifcantly lower depression and higher
social problem solving scores. The qualitative follow up analysis supported the
quantitative findings. The findings indicated that group IPT has positive
effects on the levels of depression and social problem solving ability of
patients with major depression.

Anahtar Kelimeler

Psychosocial functioning, interpersonal therapy, social work with groups

Kaynakça

• Arslan, E. , Arslan, C. , Arı, R. (2012) Kişilerarası Problem Çözme Yaklaşımlarının, Bağlanma Stilleri Açısından İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Educational Sciences: Theory & Practice, 12(1), 7-23.
• Barnett, P. A., Gotlib, I. H. (1988). Psychosocial Functioning and Depression: Distinguishing among Antecedents, Concomitants, and Consequences. Psychological Bulletin, 104, 97-126.
• Bell, A.C. Ve D’Zurilla, T. J. (2009). Problem-Solving Therapy for Depression: A Meta-Analysis. Clinical Psychology Review, Volume 29(4): 348–353.
• Bolton, P., Bass, J., Neugebauer, R., Verdeli, H., et.al. (2003). Group Interpersonal Psychotherapy for Depression in Rural Uganda. JAMA, 23, 3117-3124.
• Chung, M.S., Tsu, J.H., Kuo, C.C., Lin, P.E. and Chang, T.J. (2014). Therapeutic Effect of Dynamic Interpersonal Group Psychotherapy for Taiwanese Patients with Depressive Disorder. International Journal of Group Psychotherapy, 64(4), 537- 545.
• Çekici, F. ve Güçray, S.S. (2012). Problem Çözme Terapisine Dayalı Beceri Geliştirme Grubunun Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Problem Çözme Becerileri, Öfkeyle İlişkili Davranış ve Düşünceler ile Sürekli Kaygı Düzeylerine Etkisi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 103- 128.
• D’Zurilla, T., Nezu, A., Maydeu-Olivares, A. (2002). Social Problem-Solving Inventory-Revised (SPSI-R): Manual. North Tonawanda: Multi-Health Systems.
• Gitterman, A., & Germain, C. B. (2008). The Life Model of Social Work Practice: Advances in Theory and Practice. New York: Columbia University Press.
• Haaga, D. A. F., Fine, J. A., Roscow Terrill, D., Stewart, B. L., & Beck, A. T. (1995). Social Problem-Solving Deficits, Dependency and Depressive Symptoms. Cognitive Therapy and Research, 147-158.
• Hisli, N. (1989). Beck Depresyon Envanterinin Üniversite Öğrencileri için Geçerliliği, Güvenilirliği. Psikoloji Dergisi, 7, 3-13.
• Joiner, T. E., & Metalsky, G. I. (1993). Caught in the Crossfire: Depression, Self- Consistency, Self-Enhancement, and the Response of Others. Journal of Social and Clinical Psychology, 12, 114-135.
• Judd, L.L., Akiskal, H.S., Zeller, P.J., et al. (2000). Psychosocial Disability during the Long-Term Course of Unipolar Major Depressive Disorder. Archives of General Psychiatry, 57(4), 375-380.
• Kessler, R.C., Akiskal, H.S., Ames, M., et al. (2006). Prevalence and Effects of Mood Disorders on Work Performance in a Nationally Representative Sample Of U.S. Workers. American Journal of Psychiatry, 163(9), 1561- 1568.
• Klier, C. M., Muzik, M., Rosenblum, K. L., Lenz, G. (2001). Interpersonal Psychotherapy Adapted for the Group Setting in the Treatment of Postpartum Depression. Journal of Psychotherapy Practice Research, 10(2), 124-131.
• Kung, W.W. ve Elkin, I. (2000). Marital Adjustment as a Predictor of Outcome in Individual Treatment of Depression. Psychotherapy Research, 10(3), 267- 278.
• Küey, L. (1998) Birinci Basamakta Depresyon: Tanıma, Ele Alma, Yönlendirme. Psikiyatri Dünyası, 1, 5-12.
• Lewandowski, R. E. (2011). Community Impact of Group Interpersonal Psychotherapy in Rural Uganda. Unpublished doctoral dissertation, Columbia University, School of Arts and Sciences, New York. MacKenzie, K.R. and Grabovac, A. D. (2001). Interpersonal Psychotherapy Group (IPT-G) for Depression. The Journal of Psychotherapy Practice and Research; 10 (1), 46-51.
• Mello, M.F., Mari, J.J., Bacaltchuk, J., Verdeli, H., Neugebauer, R. (2005). A Systematic Review of Research Findings on the Efficacy of Interpersonal Therapy for Depressive Disorders. European Archives of Psychiatry and Clinical Neuroscience, 255, 75–82.
• Mulcahy, R., Reay, R.E., Wilkinson, R.B., Owen, C. (2010). A Randomized Control Trial for the Effectiveness of Group Interpersonal Psychotherapy for Postnatal Depression. Archives of Womens Mental Health, 13, 125-139.
• Nezu, A. M., D’Zurilla, T. J. (1989). Social Problem Solving and Negative Affective Conditions. In P. C. Kendall & D. Watson (Eds.), Anxiety and Depression: Distinctive and Overlapping Features (pp. 285-315). New York: Academic Press.
• Nieuwenhuijsen,K., Faber, B., Verbeek, J.H., Neumeyer-Gromen,A., Hees,H.L., Verhoeven, A.C., van der Feltz-Cornelis, C.M., Bültmann, U. (2014). Interventions to Improve Return to Work in Depressed People. Cochrane Database of Systematic Reviews, Issue 12. Art.No.: CD006237.
• Ranjbar, M., Bayani, A. A., Bayani, A. (2013). Social Problem Solving Ability Predicts Mental Health Among Undergraduate Students, International Journal of Preventive Medicine, 4(11), 1337–1341.
• Schramm, E., van Calker, D., Dykierek, P., Lieb, Klaus, Kech, S., Zobel, I., Leonhart, R., Berger, M. (2007). An Intensive Treatment Program of Interpersonal Psychotherapy plus Pharmacotherapy for Depressed Inpatients: Acute and Long- Term Results. American Journal of Psychiatry, 164, 768–777.
• Simpson, J.A., Rholes, S.W., & Campbell, L. (2003). Adult Attachment, the Transition to Parenthood and Depressive Symptoms. Journal of Personality and Social Psychology, 84, 1172–1187.
• Stuart, S., Robinson, M. (2012). Interpersonal Psychotherapy 2E A Clinician's Guide. Hachette UK: Hodder Arnold.
• Ünal S., Küey L., Güleç C., Bekarolu M.: Depresif Bozukluklarda Risk Etmenleri. Klinik Psikiyatri Dergisi, 8, 5-15.