Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

The Risk Factors for Child Neglect and Child Abuse and Social Work Intervention İsmet Galip YOLCUOĞLU*

Yıl 2010, Cilt: 21 Sayı: 1, 73 - 83, 15.04.2010

Öz

Child
neglect and child abuse are the fact that threat child well-being. The aim of
this study based on review is to evaluate the effect of risk factors on the
child neglect and abuse and the factors associated with threat their well-being.
The most significant variables associated with child neglect and abuse are defined
as parental personality factors, depression/ anxiety, low tolerance for
frustration, lack of trust, insecure attachment with own parents, high parental
conflict and lack of support. From the perspective, the study emphasizes the
importance of dealing with multi-level systems of the child, which affects childs
well-being along with the protective factors associated with the social work
intervention process.

Kaynakça

  • Acar, B. Yüksel ve Acar H. (2002). “Sistem Kuramı- Ekolojik Sistem Kuramı ve Sosyal Hizmet: Temel Kavramlar ve Farklılıklar”. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, H.Ü. SHYO Yayını, Cilt:13, Sayı 1, 29-35.
  • Aral, Neriman (1997). Fiziksel İstismar ve Çocuk, Ankara, Tekışık Veb Ofset Tesisleri.
  • Ashman, Kirst K. ve Hull, G. H (1999). Understanding Generalist Practice. Chicago:Nelson Hall Publisher.
  • Ashman ve Zastrow, (1990). Understanding Human Behavoir and the Social Environment. Chicago: Nelson Hall Publisher.
  • Bertalanffy, V. L. Ecologica Systems Approach. (Internet Adresi; www.Users.Globalnet. Co.Uk/-Ebstudy/Strategy/Ecosys.Htm).
  • Buğra, A., Keyder, Ç. (Derleyenler). (2006). Sosyal Politika Yazıları. İletişim Yayınları, Yayın No: 9.
  • Coll, C.G., ve Magnuson, K. (2000). Cultural Differences as Sources of Developmental Vulnerabilities and Resources. in J. P. Shonkoff ve S. J. Meisels (Eds.), Handbook of Early Childhood Intervention (2nd ed.,ss 94-114). Cambridge, UK: Cambridge University Press.
  • Çocuk Haklarına Dair Sözleşme (ÇHS). (1997). T.C. Başbakanlık Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Yayını, Ankara.
  • DPT (2001). Aile ve Çocuk Özel ihtisas Komisyonu Raporu, Ankara.
  • Doğan, İ. (2001). “Çocuk Hakları Açısından Türkiye’de Çocuk Olgusu”. Milli Eğitim Dergisi, 151
  • Duyan, V. (2003). “Aileye Yönelik Planlı Müdahale Sürecinin Aşamaları”. Toplum ve Sosyal Hizmet, H.Ü. SHYO Yayını Cilt 14.
  • Erkman, F. (1991). “Çocukların Duygusal Ezimi. Çocuk İstismarı ve İhmali”, Çocukların Kötü Muameleden Korunması I. Ulusal Kongresi. Gözde Repro Ofset: Ankara, 163-170.
  • Fişek, G. (1982). Psychopathology and the Turkish family: A Family systems teory analysis, Kağıtçıbaşı, Ç. (Ed.). Sex Roles, Family and Community in Turkey (s. 295-321). Indiana University, Turkish Studies, 3.
  • Fraser ve Jenson, (2006). Social Policy for Children ve Families: A Risk And Resilience Perspective, Sage Publications, California.
  • Garbarino ve Ganzel (2000). The Human Ecology of Early Risk. In J. P. Shonkoff ve S. J. Meisels (Eds.), Handbook of Early Chidhood Intervention (2nd ed., ss. 76-93), Cambridge, UK: Cambridge University Press.
  • Korbin, J.E.(1991). Cross-cultural perspectives and research directions fort he 21 st Century. Child Abuse and Neglect. 15 (1), 67-77.
  • O’Melia, Miley ve Dubois (1998). Generalist Social Work Practice- An Empowering Approach. UK, Allyn and Bacon.
  • Osofsky ve Thompson (2000). Adaptive and Maladaptive Parenting: Perspectives on Risk and Protective Factors. In J. P. Shonkoff ve S. J. Meisels (Eds.), Handbook of Early ChildhoodIntervention (2nd ed.,ss 54-75). Cambridge, UK: Cambridge University Press.
  • Pierson ve Thomas, (1999). Dictionary of Social Work. London: Collins Education.
  • Polat, O. (2000). Çocuk İstismarı, İstanbul, Adli Tıp Dergisi Yayınevi. Yayın No: 290,.
  • Şenkal, A. (2005). Küreselleşme Sürecinde Sosyal Politika. İstanbul, Alfa Yayınları No: 1628, 1. Basım.
  • Şenses, F. (2001). Küreselleşmenin Öteki Yüzü: Yoksulluk. İstanbul, İletişim Yayınları.
  • Yolcuoğlu (2009). “Çocuk Koruma Sisteminde Aileyle Çalışmanın Esasları: İstanbul Örneğinde Çocuklar ve Ailelerinin Gereksinimler, Güçlülük ve Risk Faktörleri Açısından Değerlendirilmesi”. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • Zeytinoğlu, S. (1991). Sağlık, sosyal hizmet ve hukuk alanlarında çalışanların Türkiye’de çocuk istismarı ve ihmali sorunu ile ilgili görüşleri. Çocuk İstismarı ve İhmali. Gözde Repro Ofset: Ankara, 147-161.

ÇOCUKLARIN İHMAL-İSTİSMARA UĞRAMASINDA AİLE VE ÇOCUKLARA YÖNELİK RİSK FAKTÖRLERİ VE SOSYAL HİZMET MÜDAHALESİ

Yıl 2010, Cilt: 21 Sayı: 1, 73 - 83, 15.04.2010

Öz

Çocuk
ihmali ve çocuk istismarı, tüm çocukların iyilik halini tehdit eden önemli bir
olgudur. Derleme niteliğindeki bu çalışmada, çocuğun iyilik halini tehdit eden
ve ihmal ve istismara uğramasına neden olan risk faktörleri incelenmektedir.
Çocukların ihmal ve istismara uğramasına etki eden faktörler arasında
ebeveynlerin, bireysel özellikleri, depresyon anksiyete, düşük tolerans,
kendine güven zayıflığı, kendi ana-babasıyla güvensiz bağlanma, aile içi
anlaşmazlıklar ve sosyal destek zayıflığı öne çıkmaktadır. Bu açıdan çalışmada,
sosyal hizmet müdahalesi açısından çocuğun karşı karşıya kaldığı risk
faktörlerinin azaltılması ve koruyucu mekanizmaların kurulabilmesi için farklı düzeylerdeki
sistemlerle çalışmanın önemine vurgu yapılmaktadır.

Kaynakça

  • Acar, B. Yüksel ve Acar H. (2002). “Sistem Kuramı- Ekolojik Sistem Kuramı ve Sosyal Hizmet: Temel Kavramlar ve Farklılıklar”. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, H.Ü. SHYO Yayını, Cilt:13, Sayı 1, 29-35.
  • Aral, Neriman (1997). Fiziksel İstismar ve Çocuk, Ankara, Tekışık Veb Ofset Tesisleri.
  • Ashman, Kirst K. ve Hull, G. H (1999). Understanding Generalist Practice. Chicago:Nelson Hall Publisher.
  • Ashman ve Zastrow, (1990). Understanding Human Behavoir and the Social Environment. Chicago: Nelson Hall Publisher.
  • Bertalanffy, V. L. Ecologica Systems Approach. (Internet Adresi; www.Users.Globalnet. Co.Uk/-Ebstudy/Strategy/Ecosys.Htm).
  • Buğra, A., Keyder, Ç. (Derleyenler). (2006). Sosyal Politika Yazıları. İletişim Yayınları, Yayın No: 9.
  • Coll, C.G., ve Magnuson, K. (2000). Cultural Differences as Sources of Developmental Vulnerabilities and Resources. in J. P. Shonkoff ve S. J. Meisels (Eds.), Handbook of Early Childhood Intervention (2nd ed.,ss 94-114). Cambridge, UK: Cambridge University Press.
  • Çocuk Haklarına Dair Sözleşme (ÇHS). (1997). T.C. Başbakanlık Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Yayını, Ankara.
  • DPT (2001). Aile ve Çocuk Özel ihtisas Komisyonu Raporu, Ankara.
  • Doğan, İ. (2001). “Çocuk Hakları Açısından Türkiye’de Çocuk Olgusu”. Milli Eğitim Dergisi, 151
  • Duyan, V. (2003). “Aileye Yönelik Planlı Müdahale Sürecinin Aşamaları”. Toplum ve Sosyal Hizmet, H.Ü. SHYO Yayını Cilt 14.
  • Erkman, F. (1991). “Çocukların Duygusal Ezimi. Çocuk İstismarı ve İhmali”, Çocukların Kötü Muameleden Korunması I. Ulusal Kongresi. Gözde Repro Ofset: Ankara, 163-170.
  • Fişek, G. (1982). Psychopathology and the Turkish family: A Family systems teory analysis, Kağıtçıbaşı, Ç. (Ed.). Sex Roles, Family and Community in Turkey (s. 295-321). Indiana University, Turkish Studies, 3.
  • Fraser ve Jenson, (2006). Social Policy for Children ve Families: A Risk And Resilience Perspective, Sage Publications, California.
  • Garbarino ve Ganzel (2000). The Human Ecology of Early Risk. In J. P. Shonkoff ve S. J. Meisels (Eds.), Handbook of Early Chidhood Intervention (2nd ed., ss. 76-93), Cambridge, UK: Cambridge University Press.
  • Korbin, J.E.(1991). Cross-cultural perspectives and research directions fort he 21 st Century. Child Abuse and Neglect. 15 (1), 67-77.
  • O’Melia, Miley ve Dubois (1998). Generalist Social Work Practice- An Empowering Approach. UK, Allyn and Bacon.
  • Osofsky ve Thompson (2000). Adaptive and Maladaptive Parenting: Perspectives on Risk and Protective Factors. In J. P. Shonkoff ve S. J. Meisels (Eds.), Handbook of Early ChildhoodIntervention (2nd ed.,ss 54-75). Cambridge, UK: Cambridge University Press.
  • Pierson ve Thomas, (1999). Dictionary of Social Work. London: Collins Education.
  • Polat, O. (2000). Çocuk İstismarı, İstanbul, Adli Tıp Dergisi Yayınevi. Yayın No: 290,.
  • Şenkal, A. (2005). Küreselleşme Sürecinde Sosyal Politika. İstanbul, Alfa Yayınları No: 1628, 1. Basım.
  • Şenses, F. (2001). Küreselleşmenin Öteki Yüzü: Yoksulluk. İstanbul, İletişim Yayınları.
  • Yolcuoğlu (2009). “Çocuk Koruma Sisteminde Aileyle Çalışmanın Esasları: İstanbul Örneğinde Çocuklar ve Ailelerinin Gereksinimler, Güçlülük ve Risk Faktörleri Açısından Değerlendirilmesi”. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • Zeytinoğlu, S. (1991). Sağlık, sosyal hizmet ve hukuk alanlarında çalışanların Türkiye’de çocuk istismarı ve ihmali sorunu ile ilgili görüşleri. Çocuk İstismarı ve İhmali. Gözde Repro Ofset: Ankara, 147-161.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyoloji (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

İsmet Galip Yolcuoğlu Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Nisan 2010
Gönderilme Tarihi 15 Şubat 2010
Yayımlandığı Sayı Yıl 2010 Cilt: 21 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Yolcuoğlu, İ. G. (2010). ÇOCUKLARIN İHMAL-İSTİSMARA UĞRAMASINDA AİLE VE ÇOCUKLARA YÖNELİK RİSK FAKTÖRLERİ VE SOSYAL HİZMET MÜDAHALESİ. Toplum Ve Sosyal Hizmet, 21(1), 73-83.