This paper discusses
active learning in social work education with reference to its potential for a
client-centered practice due to the fact that the two raises an ontological
opposition to the hierarchical relationship between the teacher and the
student, and the practitioner and the client respectively. However, the
profession of social work has been criticized on the grounds that it aims at
changing society without any sensitivity to human diversity and plurality.
Client-centered approaches, on the other hand, believe in the capacity of
individuals for development and believe further that such a capacity is
inherently available. Active learning is maybe one of the most useful tools for
educating social workers who are aware of the dialogical nature of the
interaction with clients.
Bu çalışma,
sosyal hizmet eğitiminde aktif öğrenmeyi sosyal hizmet eğitiminin müracaatçı merkezli
bir uygulama için potansiyeli itibariyle tartışmaktadır, çünkü her ikisi de
öğretmen ile öğrenci ve uygulayıcı ile müracaatçı arasındaki hiyerarşik
ilişkiye ontolojik bir karşı duruş ortaya koyar. Bununla birlikte, sosyal
hizmet mesleği insan çeşitliliği ve çoğulluğuna duyarlığı olmaksızın toplumu
değiştirmeyi amaçladığı zemininde eleştirilmektedir. Diğer yandan, müracaatçı
merkezli yaklaşımlar, bireylerin gelişim kapasitelerine ve dahası böyle bir
kapasitenin bireye içkin olduğuna inanır. Aktif öğrenme belki de
müracaatçılarla kurulan ilişkinin diyalojik doğasının ayırtında olan sosyal
hizmet uzmanlarını eğitmek için en yararlı araçlardan biridir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sosyoloji (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Ekim 2012 |
Gönderilme Tarihi | 15 Ağustos 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 23 Sayı: 2 |