Roles and Responsibilities of Social Workers in the Mental Health Field

Yıl 2012, Cilt: 23 Sayı: 2, 93 - 114, 15.10.2012

Meltem Oral Tarık Tuncay

Öz

Individuals
who are defined as having mental health problems according to the Social Work
profession and the relationship with their families and groups falls not only
within the area of psychiatric treatment but it is also based on many corporate
structures and services outside of it. Psychosocial interventions are
administered and welfare services are offered in order to improve the lives of
those in the community who need to be protected and those with special needs
and risk groups where a substantial proportion of the children, youth, elderly
and disabled are victims of abuse or neglect. Psychosocial work has been done
with marginalized minorities who are exposed to social stigmatization, gays,
children pushed into crime, offenders and addicts for the past hundred years.
Psychiatric social work continues to Show its effectiveness in many areas of
health and social welfare through using practice methods such as individual counseling,
community work, group work, social action, social planning and social policy.
Extensive mental health knowledge is required in order to administer
professional interventions with the groups mentioned above. Courses offered in
social work education prepare graduates to practice in various areas and the
comprehensiveness of the interventions brings Professional advantages in the
field of mental health. This paper discusses the place of psychiatric social
work in Turkey and the various aspects of the basic functions of social work
profession in psychiatry.

Anahtar Kelimeler

Psychiatry, social work

RUH SAĞLIĞI ALANINDA SOSYAL HİZMET UZMANLARININ ROL VE SORUMLULUKLARI

Öz

Sosyal
hizmetin ruh sağlığı sorunlu olarak tanımlanan bireyler, aileler ve gruplarla
ilişkisi aslında psikiyatrik sağaltım alanının içinde olduğu kadar, bu alanın
dışındaki birçok kurumsal yapı ve hizmet içinde kuruludur. Toplumun bakımı,
korunması gereken, önemli bir oranı istismar mağduru olan veya ihmal edilen
çocuk, genç, yaşlı ve özürlü gibi özel gereksinim ve risk gruplarına refah
hizmeti sunulmakta, bu gruplara psikososyal iyileştirme odaklı müdahaleler
yapılmaktadır. Toplumsal damgalanmaya maruz kalan marjinal azınlıklarla,
eşcinsellerle, suça itilen çocuklarla, hükümlülerle, bağımlılarla yine
psikososyal odaklı çalışmalar yüz yıldan fazla süredir yapılmaktadır.
Psikiyatrik sosyal hizmet, sağlık ve sosyal refahın birçok alanında bireysel
danışmanlık, toplumla çalışma, grup çalışması, sosyal eylem, sosyal planlama ve
sosyal politika gibi uygulama yöntemlerini kullanarak etkinliğini devam
ettirmektedir. Burada söz edilen bütün gruplara yapılan profesyonel
müdahalelerde önemli bir ruh sağlığı bilgisine başvurulmaktadır. Sosyal hizmet
eğitiminde verilen dersler mezunları çeşitli alanlarda uygulama yapmaya
hazırlamakta ve mesleğin müdahale odaklarının geniş kapsamlı oluşu onu ruh
sağlığı alanında avantajlı konuma getirmektedir. Bu yazıda Türkiye’de
psikiyatrik sosyal hizmetin yeri ve psikiyatride sosyal hizmet mesleğinin temel
işlevleri çeşitli yönleriyle ele alınmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Psikiyatri, sosyal hizmet

Kaynakça

• APA, http://www.apa.org/about/gr/issues/minority/immigrant.aspx
• Australian Association of Social Workers (2008). Practice Standards for Mental Health Social Workers. AASW.Dubowitz, H., Papas, M. A., Black, M. M., & Starr, R. H., Jr. (2002). Child neglect: Outcomes in high-risk urban preschoolers. Pediatrics, 109, 1100-1107.
• Engel, George L. (1977). “The need for a new medical model: A challenge for biomedicine”. Science 196:129–136. ISSN 0036-8075 (print) / ISSN 1095-9203 (web) DOI: 10.1126/science.847460.
• Germain, C. B. & Gitterman, A. (1980). The life model of social work practice. New York : Columbia University Press.
• Gill, C.J. (1987). A New Social Perspective on Disability and Its Implications for Rehabilitation. Occupational Therapy in Health Care, Vol. 4, No. 1 , Pages 49-55.
• Heller, N. R., Gitterman, A. (2011). Mental Health and Social Problems: A Social Work Perspective. New York: Routledge.
• Hope, R. (2004). The Ten Essential Shared Capabilities: A Framework for the whole of the Mental Health Workforce. London: DH Publications.
• Lai, Y.M., Hong, C.P.H., Chee, C.Y.I. (2001). Stigma of Mental Illness. Singapore Med J 2001 Vol 42(3):111-114
• Murali, V., Oyebode, F. (2004). Poverty, social inequality and mental health. APT, 10:216-224)
• Murthy, R.S., Lakshminarayana, R. (2006). Mental health consequences of war: a brief review of research findings. World Psychiatry. February; 5(1): 25–30.
• National Association of Social Workers (1989) Standards for the Practice of Clinical Social Work. NASW
• Özdemir, U. (2000). Türkiye’de Psikiyatrik Sosyal Hizmet. Aydınlar Matbaası, Ankara.
• Özer, Ş. (2009). İstemimiz: Ruh Sağlığı Yasası; Herkes İçin, Yaygın, Ulaşılabilir Ruh Sağlığı Hizmeti. Türki̇ye Psi̇ki̇yatri̇ Derneği̇ Bülteni, Cilt 12, Sayı 3, 19-20.
• Payne, M. (1980). Strategies for the Management of Stigma through Social Work. Br J Soc Work,10 (4): 443-456.
• Saffron Karlsen and James Y. Nazroo. Relation Between Racial Discrimination, Social Class, and Health Among Ethnic Minority Groups. American Journal of Public Health: April 2002, Vol. 92, No. 4, pp. 624-631.
• Scheffer, R. (2003) Addressing Stigma: Increasing Public Understanding of Mental Illness. Public Education and Information Services Centre for Addiction and Mental Health, 1-13.
• Schore, A. N. (2003). Early relational trauma, disorganized attachment, and the development of a predisposition to violence. In M. F. Solomon & D. J. Siegel (Eds.), Healing trauma: Attachment, mind, body, and brain. New York, NY: Norton.
• Silverman, A. B., Reinherz, H. Z., & Giaconia, R. M. (1996). The long-term sequelae of child and adolescent abuse: A longitudinal community study. Child Abuse and Neglect, 20(8), 709-723.
• Springer, K. W., Sheridan, J., Kuo, D., & Carnes, M. (2007). Long-term physical and mental health consequences of childhood physical abuse: Results from a large population-based sample of men and women. Child Abuse & Neglect, 31, 517-530.
• Takeuchi, D. T., Zane, N., Hong, S., Chae, D. H., Gong, F., Gee, G. C., et al. (2007). Immigrationrelated factors and mental disorders among Asian Americans. Journal Information, 97(1).
• T.C. Sağlık Bakanlığı (2006) Türkiye Cumhuriyeti Ulusal Ruh Sağlığı Politikası. T.C. Sağlık Bakanlığı, Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü; Ankara.
• T.C. Sağlık Bakanlığı (2011) Türkiye Cumhuriyeti Ulusal Ruh Sağlığı Eylem Planı. T.C. Sağlık Bakanlığı, Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü; Ankara.
• T.C. Sağlık Bakanlığı (2011) Türkiye Tıbbi Sosyal Hizmet Uygulama Yönergesi. T.C. Sağlık Bakanlığı, Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü; Ankara.
• T.C. Sağlık Bakanlığı (2011) Toplum Ruh Sağlığı Merkezleri Hakkında Yönerge. T.C. Sağlık Bakanlığı, Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü; Ankara.
• Ulaş, H. (2008). Batı Avrupa Ülkelerinde ve Türkiye’de Psikiyatrik Hizmetler. Türki̇ye Psi̇ki̇yatri̇ Derneği̇ Bülteni, Cilt 11, Sayı 2, 2-12.
• Uncu.Y, Akman M. (2004) Sağlığa Biyopsikosoyal Yaklaşım. TC Sağlık Bakanlığı Aile Doktorları İçin Kurs Notları. Ankara 2004;73,78.
• Warshaw, C., Barnes, H. (2003). Domestic Violence, Mental Health & Trauma. The Domestic Violence and Mental Health Policy Initiative.
• World Health Organization (2005). Mental Health Atlas: 2005. Revised Edition. Mental Health: Evidence and Research Department of Mental Health and Substance Abuse World Health Organization, Geneva.
• Zolotor, A., Kotch, J., Dufort, V., Winsor, J., Catellier, D., & Bou-Saada I. (1999). School performance in a longitudinal cohort of children at risk of maltreatment. Maternal and Child Health Journal, 3(1), 19-27.