Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

View and Opionions of Social Work Undergraduate Students about Single-Parent Families Established through Adoption: Kocaeli University Sample

Yıl 2019, Cilt: 30 Sayı: 3, 814 - 842, 20.09.2019
https://doi.org/10.33417/tsh.622574

Öz

The
number of single-parent families consisting of single mothers or single fathers
and children is increasing day by day. Single-parent families, which often
arise as a result of divorce or the death of one of the spouses, can be
established through the adoption of single persons. In the formation of
single-parent families established through adoption, the view and opinions of
social work students are important because they are likely to take a
decision-making position when they begin their professional life. In this
context, the aim of the study is to determine the view and opinions of the
social work undergraduate students who are educated within the framework of
ethical principles and values ​​of the social work profession about single
parent families established through adoption. 156 undergraduate students were
included in this study which was conducted in Kocaeli University Department of
Social Work. Most of the participants were female (73.7%) and all were between
the ages of 18-24. As a result of the study, it was seen that the majority of
the students (50.8%) who participated in the study thought that families with
both parents should apply for adoption when compared to single people. On the
other hand, 80.1% of the participants stated that the conditions should be
equal on behalf of both parties during the adoption process. It was also
concluded that in the event that they meet single people who want to adopt in
their professional lives in the future, the majority of the students will not
have difficulty in applying the professional principles and values ​​(58.3%)
and some of them (38.5%) will apply the professional principles and values
​​even if they have difficulties.

Kaynakça

  • Acar, İ. (2013). Tek ebeveynli ailelerde psikolojik tepkiler ile psikolojik destek almanın klinik sosyal hizmet açısından önemi: Yalova örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yalova Üniversitesi, Yalova.
  • Atilla Demir, S. ve Genç Çelebi, Ş. (2017). Tek ebeveynli ailelerin sorunları. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 13, 111-128.
  • Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü (2011). Tek ebeveynli aileler. Erişim tarihi, 20 Ekim 2018. Erişim adresi, https://ailetoplum.aile.gov.tr/.
  • Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, (2006). Aile yapısı araştırması. Erişim tarihi, 24 Ekim 2018. Erişim tarihi, http://www.tuik.gov.tr/Start.do.
  • Children Bureau, (2012). The AFCARS Report. Erişim tarihi, 10 Nisan 2019, Erişim adresi, https://www.acf.hhs.gov/cb/resource/afcars-report-20.
  • Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü (2018). Evlat Edinme. Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. Erişim tarihi, 29 Ekim 2018. Erişim adresi, https://cocukhizmetleri.aile.gov.tr/evlat-edinme.
  • Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü (2018). İstatistikler. Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. Erişim tarihi 1 Aralık 2018, Erişim adresi, https://cocukhizmetleri.aile.gov.tr/.
  • Crowley, J. T. (2000). Graduate social work students' attitudes toward single parents and special needs adoption (Doctoral dissertation, California State University, Long Beach).
  • Dougherty, J. ( 1978). Single adoptive mothers. Social Work, 32, 311-314.
  • Feyzioğlu, S. ve Kuşçuoğlu, C. (2011). Tek ebeveynli aileler. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi. 26, 97-109.
  • Fiegehnan, W. and Silverman, A. R. (1983). Chosen children: New patterns of adoptive relationships. New York: Praeger.
  • Giddens, A. (2005). Sosyoloji. (Çev. C. Güzel), Ankara: Ayraç Yayınevi.
  • Gladding, S.T. (2012). Aile terapisi. (Çev. İ. Keklik ve İ. Yıldırım), Ankara: Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği Yayınları.
  • Goode, W. J. (2010). The theoratical impartance of the family. In A. S. Skolnick & J. H. Skolnick (Eds.), Family in transition. Boston: Pearson/Allyn and Bacon.
  • Groze, V. K. and Rosenthal, J. A. (1991). Single parents and their adopted children: A psychosocial anafysis. Families In Society: The Journal of Contemporary Human Services, 9, 67-77.
  • Gökçe, H. (2016). Bir sosyal politika olarak evlat edindirmenin toplumsal direnç kaynakları. International Humanites and Social Science Review. 1,19-38.
  • McLanahan S, Sandefur G, (1994). Growing up with a single parent: What hurts, what helps. Cambridge, MA: Harvard University Press.
  • Miller, N. (1992). Single parents by choice: A growing trend in family life. NY: Plenum Press.
  • Nazik, H. (1988). Çocuksuz ailelerin evlat edinme ve koruyucu aile hakkındaki görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • OECD. (2011). Doing better for families. Erişim tarihi, 15 Şubat 2019. Erişim adresi, http://www.oecd.org/els/soc/doingbetterforfamilies.htm.
  • Öztan, B. (2000). Aile hukuku, Ankara: Turhan Kitapevi.
  • Parke, M. (2004). Are married parents really better for children?, Guilford, CT: McGraw-Hill/Dushkin.
  • Pellitier, R. (2018). An Assessment Of Adoptıon Processes In Haıtı: Case Study Of The Instıtute Of Socıal Welfare And Research (Iswr). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Resmi Gazete. (2001). Türk Medeni Kanunu, Erişim Adresi: Erişim tarihi, 22 Şunat 2019. Erişim adresi, http://www.tbmm.gov.tr./kanunlar/k4721.html.
  • Sancar, G., Altın, S., Kanat, Ö., Şahin, A. G., Kındap Tepe, Y. (2018). Evlat edinmeye yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Sosyal Bilimler Dergisi. 19, 204-217.
  • Shireman, J. and Johnson, P. (1976). Single persons as adoptive parents. Social Service Review, 50, 103-116.
  • Shireman, J.F. (1995). Adoptions by single parents. Marriage and Family Review, 20, 367-388.
  • Shireman, J. (1996). Single-parent adoptive homes. Children and Youth Services Review, 18(1-2), 23-36.
  • Turan, N. (2012) Birey ve aileler ile sosyal hizmet. Ankara: Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği Genel Merkezi. Yayın No:021.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2013). Yıllara göre hanehalkı tipleri. Erişim tarihi, 08 Nisan 2019. Erişim adresi, http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=3587.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2017). İstatistiklerle aile. Erişim tarihi, 3 Aralık 2018, Erişim adresi, http://www.tuik.gov.tr/Start.do.
  • Türk Medeni Kanunu (2001). Kanunlar. Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığı. Erişim tarihi: 25 Haziran 2019. Erişim adresi: https://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k4722.html.
  • Varhan, Ş. (2016). Ortaöğretim düzeyindeki tek ebeveynli sporcu öğrencilerin 12 haftalık sportif etkinliklerinin saldırganlık ve şiddet eğilimi düzeylerine etkilerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
  • Yıldırım, N. Ve Yıldırım, K. (2008). Sosyal hizmete giriş. Sakarya Yayıncılık. 219-229.
  • Yılmaz, K. (2013). Bireylerin evlat edinme ve evlat edinme hizmetine karşı bilgi ve tutumları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yalova Üniversitesi, Yalova.
  • Yılmaztürk, G. (1991). İnfertil ailelerin evlat edinme ve koruyucu aile olma konularındaki bilgi ve tutumları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

SOSYAL HİZMET LİSANS ÖĞRENCİLERİNİN EVLAT EDİNME YOLUYLA KURULMUŞ TEK EBEVEYNLİ AİLELER HAKKINDAKİ GÖRÜŞ VE DÜŞÜNCELERİ: KOCAELİ ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2019, Cilt: 30 Sayı: 3, 814 - 842, 20.09.2019
https://doi.org/10.33417/tsh.622574

Öz

Tek
anne ya da baba ve çocuklardan oluşan tek ebeveynli ailelerin sayısı gün
geçtikçe artmaktadır. Çoğunlukla boşanma ya da eşlerden birinin vefatı
sonucunda oluşan tek ebeveynli aileler bekâr kimselerin evlat edinmeleri yolu
ile kurulabilmektedir. Evlat edinme yoluyla kurulan tek ebeveynli ailelerin
oluşması noktasında, meslek hayatlarına başladıklarında karar verici konumda
yer alma ihtimalleri nedeniyle sosyal hizmet öğrencilerinin görüş ve düşünceleri
önem taşımaktadır. Bu çerçevede çalışmanın amacı sosyal hizmet mesleğinin etik
ilke ve değerleri çerçevesinde eğitim almakta olan sosyal hizmet lisans
öğrencilerinin evlat edinme yoluyla kurulmuş tek ebeveynli aileler hakkındaki
görüş ve düşüncelerinin belirlenmesidir. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Hizmet
Bölümü örnekleminde gerçekleştirilen bu çalışmaya 156 lisans öğrencisi dâhil
edilmiştir. Katılımcıların büyük bir bölümü kadın (%73.7) ve tümü 18-24 yaş
aralığındadır.  Çalışmanın sonucunda
çalışmaya katılan öğrencilerin çoğunluğunun (%50,8) bekâr kimselere oranla anne
ve babanın bir arada bulunduğu ailelerin evlat edinme yoluna başvurmaları
gerektiğini düşündükleri görülmüştür. Diğer yandan katılımcıların %80,1’lik
bölümü evlat edinme sürecinde her iki taraf adına da şartların eşit olması
gerektiğini ifade etmişlerdir. Ayrıca ileride evlat edinmek isteyen bekâr
kimselerle meslek yaşantılarında karşılaşmaları durumunda, öğrencilerin
çoğunluğunun mesleki ilke ve değerleri uygulamakta zorluk çekmeyeceği (%58,3),
bir bölümünün ise (%38,5) zorluk çekse bile mesleki ilke ve değerleri
uygulayacağı sonucuna varılmıştır.

Kaynakça

  • Acar, İ. (2013). Tek ebeveynli ailelerde psikolojik tepkiler ile psikolojik destek almanın klinik sosyal hizmet açısından önemi: Yalova örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yalova Üniversitesi, Yalova.
  • Atilla Demir, S. ve Genç Çelebi, Ş. (2017). Tek ebeveynli ailelerin sorunları. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 13, 111-128.
  • Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü (2011). Tek ebeveynli aileler. Erişim tarihi, 20 Ekim 2018. Erişim adresi, https://ailetoplum.aile.gov.tr/.
  • Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, (2006). Aile yapısı araştırması. Erişim tarihi, 24 Ekim 2018. Erişim tarihi, http://www.tuik.gov.tr/Start.do.
  • Children Bureau, (2012). The AFCARS Report. Erişim tarihi, 10 Nisan 2019, Erişim adresi, https://www.acf.hhs.gov/cb/resource/afcars-report-20.
  • Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü (2018). Evlat Edinme. Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. Erişim tarihi, 29 Ekim 2018. Erişim adresi, https://cocukhizmetleri.aile.gov.tr/evlat-edinme.
  • Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü (2018). İstatistikler. Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. Erişim tarihi 1 Aralık 2018, Erişim adresi, https://cocukhizmetleri.aile.gov.tr/.
  • Crowley, J. T. (2000). Graduate social work students' attitudes toward single parents and special needs adoption (Doctoral dissertation, California State University, Long Beach).
  • Dougherty, J. ( 1978). Single adoptive mothers. Social Work, 32, 311-314.
  • Feyzioğlu, S. ve Kuşçuoğlu, C. (2011). Tek ebeveynli aileler. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi. 26, 97-109.
  • Fiegehnan, W. and Silverman, A. R. (1983). Chosen children: New patterns of adoptive relationships. New York: Praeger.
  • Giddens, A. (2005). Sosyoloji. (Çev. C. Güzel), Ankara: Ayraç Yayınevi.
  • Gladding, S.T. (2012). Aile terapisi. (Çev. İ. Keklik ve İ. Yıldırım), Ankara: Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği Yayınları.
  • Goode, W. J. (2010). The theoratical impartance of the family. In A. S. Skolnick & J. H. Skolnick (Eds.), Family in transition. Boston: Pearson/Allyn and Bacon.
  • Groze, V. K. and Rosenthal, J. A. (1991). Single parents and their adopted children: A psychosocial anafysis. Families In Society: The Journal of Contemporary Human Services, 9, 67-77.
  • Gökçe, H. (2016). Bir sosyal politika olarak evlat edindirmenin toplumsal direnç kaynakları. International Humanites and Social Science Review. 1,19-38.
  • McLanahan S, Sandefur G, (1994). Growing up with a single parent: What hurts, what helps. Cambridge, MA: Harvard University Press.
  • Miller, N. (1992). Single parents by choice: A growing trend in family life. NY: Plenum Press.
  • Nazik, H. (1988). Çocuksuz ailelerin evlat edinme ve koruyucu aile hakkındaki görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • OECD. (2011). Doing better for families. Erişim tarihi, 15 Şubat 2019. Erişim adresi, http://www.oecd.org/els/soc/doingbetterforfamilies.htm.
  • Öztan, B. (2000). Aile hukuku, Ankara: Turhan Kitapevi.
  • Parke, M. (2004). Are married parents really better for children?, Guilford, CT: McGraw-Hill/Dushkin.
  • Pellitier, R. (2018). An Assessment Of Adoptıon Processes In Haıtı: Case Study Of The Instıtute Of Socıal Welfare And Research (Iswr). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Resmi Gazete. (2001). Türk Medeni Kanunu, Erişim Adresi: Erişim tarihi, 22 Şunat 2019. Erişim adresi, http://www.tbmm.gov.tr./kanunlar/k4721.html.
  • Sancar, G., Altın, S., Kanat, Ö., Şahin, A. G., Kındap Tepe, Y. (2018). Evlat edinmeye yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Sosyal Bilimler Dergisi. 19, 204-217.
  • Shireman, J. and Johnson, P. (1976). Single persons as adoptive parents. Social Service Review, 50, 103-116.
  • Shireman, J.F. (1995). Adoptions by single parents. Marriage and Family Review, 20, 367-388.
  • Shireman, J. (1996). Single-parent adoptive homes. Children and Youth Services Review, 18(1-2), 23-36.
  • Turan, N. (2012) Birey ve aileler ile sosyal hizmet. Ankara: Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği Genel Merkezi. Yayın No:021.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2013). Yıllara göre hanehalkı tipleri. Erişim tarihi, 08 Nisan 2019. Erişim adresi, http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=3587.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2017). İstatistiklerle aile. Erişim tarihi, 3 Aralık 2018, Erişim adresi, http://www.tuik.gov.tr/Start.do.
  • Türk Medeni Kanunu (2001). Kanunlar. Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığı. Erişim tarihi: 25 Haziran 2019. Erişim adresi: https://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k4722.html.
  • Varhan, Ş. (2016). Ortaöğretim düzeyindeki tek ebeveynli sporcu öğrencilerin 12 haftalık sportif etkinliklerinin saldırganlık ve şiddet eğilimi düzeylerine etkilerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
  • Yıldırım, N. Ve Yıldırım, K. (2008). Sosyal hizmete giriş. Sakarya Yayıncılık. 219-229.
  • Yılmaz, K. (2013). Bireylerin evlat edinme ve evlat edinme hizmetine karşı bilgi ve tutumları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yalova Üniversitesi, Yalova.
  • Yılmaztürk, G. (1991). İnfertil ailelerin evlat edinme ve koruyucu aile olma konularındaki bilgi ve tutumları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyoloji (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hüsnünur Aslantürk Bu kişi benim 0000-0002-8174-4970

Faruk Koç 0000-0001-7771-7163

Yayımlanma Tarihi 20 Eylül 2019
Gönderilme Tarihi 23 Nisan 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 30 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Aslantürk, H., & Koç, F. (2019). SOSYAL HİZMET LİSANS ÖĞRENCİLERİNİN EVLAT EDİNME YOLUYLA KURULMUŞ TEK EBEVEYNLİ AİLELER HAKKINDAKİ GÖRÜŞ VE DÜŞÜNCELERİ: KOCAELİ ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ. Toplum Ve Sosyal Hizmet, 30(3), 814-842. https://doi.org/10.33417/tsh.622574