Experiences of Child Welfare Workers in Different Social Work Provision Models: The Period of General Directorate of Social Services and Child Protection Agency and the Ministry of Family and Social Policies

Yıl 2020, Cilt: 31 Sayı: 2, 524 - 553, 27.04.2020

Sema Buz , Ali Artam Ayyıldız

https://doi.org/10.33417/tsh.666532

Cited By: 2

Öz

This research has been carried out in order to understand how child welfare workers define their experiences in SHCEK and ASPB periods and a phenomenological approach has been used as a research methodology. Purposive sampling method has been used and in depth interviews has been carried out with eight child welfare workers who have experiences both in SHCEK and ASPB periods. The results of the analysis of data that has been achieved by the conducted interviews shows that child welfare workers experience problems in permanent solution development and it is mentioned that effective service provision and effective regulation of social policies must continue to be improved as a necessity. In order to have an efficient service provision in child welfare services, participants of the research has defined that the quality of the education of workers and their numbers should be increased and employment opportunities in the field should be based on the professional qualifications of the workers and the burnout experienced by workers should be diminished. In terms of social policy, the participants pointed out the need to reduce unemployment and poverty, collaborate in service provision, awareness raising trainings and preventive / protective services.

Anahtar Kelimeler

Child protection, child welfare workers, professional experience, sscpa, mfsp

Çocuk Refahı Çalışanlarının Farklı Sosyal Hizmet Sunum Modellerindeki Deneyimleri: Sosyal Hizmetler Ve Çocuk Esirgeme Kurumu İle Aile Ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Dönemleri

Öz

Bu çalışma; SHÇEK ve ASPB dönemi çocuk refahı çalışanlarının deneyimlerini nasıl algıladıklarının tanımlanması amacıyla fenomenolojik araştırma yöntemiyle yapılmıştır. Amaçlı örneklem yöntemi ile her iki dönemde çalışma deneyimine sahip sekiz çocuk refahı çalışanı ile yüz yüze derinlemesine görüşmeler yürütülmüştür. Çocuk refahı çalışanları ile yapılan görüşmelerden elde edilen verilerin analizi sonucunda çalışanların deneyimlerinden; kalıcı çözüm geliştirmede sorunlarla karşılaşıldığı; etkin hizmet sunumu ve sosyal politika alanlarında gelişimin devam etmesinin gerekliliği ortaya çıkmıştır. Çocuk refahı hizmetlerinde etkin hizmet sunumu için katılımcılar; bu alanda çalışanların eğitimi, niteliği ve çalışan sayılarının arttırılması, liyakata dayalı istihdam koşullarının yaratılması ve çalışanlarda tükenmişliğin azaltılması gerektiğini belirtmişlerdir. Sosyal politika açısından ise katılımcılar işsizlik ve yoksulluğun azaltılması, hizmet sunumunda işbirliği, farkındalık arttırıcı eğitimler ve koruyucu / önleyici hizmetlerin gerekliliğine dikkat çekmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

çocuk koruma, çocuk refahı çalışanları, mesleki deneyim, shçek, aspb

Kaynakça

• Acar, H. (2012) Çocuk Özel İhtisas Komisyonu. Türkiye Cumhuriyeti Kalkınma Bakanlığı X. Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ön Rapor. Erişim Adresi: www.onuncuplan.gov.tr Akyüz, E. (2012). Çocuk hukuku. Pegem Akademi, Ankara. Sayfa 41.
• Albayrak, E. T., & Birinci, M. (2017). Sosyal Devlet Modelleri: Sosyal Demokrat Model, İsveç-Norveç Örneği. Sosyal Çalışma Dergisi, 1 (1), 64-100.
• Alptekin, K., Topuz, S., & Zengin, O. (2017). Türkiye’de Sosyal Hizmet Eğitiminde Neler Oluyor?. Toplum ve Sosyal Hizmet, 28 (2), 50-69.
• Basic, G. (2017). Observed successful collaboration in social work practice: coherent triads in Swedish juvenile care. European Journal of Social Work, 1-14. Başer, H. (2013) çocuk refahı alanında yeni hizmet modeli "çocuk evleri” Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Berlanda, S., Pedrazza, M., Trifiletti, E., & Fraizzoli, M. (2017). Dissatisfaction in child welfare and its role in predicting self-efficacy and satisfaction at work: a mixed-method research. BioMed research international, Volume 2017, Article ID 5249619, 1- 12.
• BM Çocuk Hakları Sözleşmesi. Erişim adresi: http://cbgd.org/birlesmis-milletler-cocuk-haklarina-dair-sozlesme/ Connell, C. M., Bergeron, N., Katz, K. H., Saunders, L., & Tebes, J. K. (2007). Re-referral to child protective services: The influence of child, family, and case characteristics on risk status. Child Abuse & Neglect, 31 (5), 573-588.
• Çetin, H. (2017). Kamu Yönetimi Reformu Çerçevesinde Yerel Yönetimlerde Sosyal Hizmetler. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 17 (38), 152-167.
• Çifci, E. G. (2009). Türkiye'de ve Dünyada Korunmaya İhtiyacı Olan Çocuklara Yönelik Hizmetlerin Tarihsel Gelişimi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 19(19 ) 53-66. Çoban, A. İ., Özbesler, C. (2009). Türkiye'de Aileye Yönelik Sosyal Politika ve Hizmetler. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 18(18):31-41. Çocuk Koruma Kanunu (2005). Çocuk Koruma Kanunu. Kanun no.5395. Erişim Adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5395.pdf. Daro, D., & Dodge, K. A. (2009). Creating community responsibility for child protection: Possibilities and challenges. The Future of Children/Center for the Future of Children, the David and Lucile Packard Foundation, 19(2), 67. Dlamini, T. T. L., & Sewpaul, V. (2015). Rhetoric versus reality in social work practice: political, neoliberal and new managerial influences. Social Work, 51(4), 467-481. Doğan, R. (2013). Bir Koruma Tedbiri Olarak Koruyucu Aile Kurumu ve Koruyucu Aile Yönetmeliği. Ankara Barosu Dergisi, 71(2), 145-170. Englander, M. (2012). The interview: Data collection in descriptive phenomenological human scientific research. Journal of Phenomenological Psychology, 43(1), 13-35. Erişim Adresi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2005/07/20050715-1.htm. Erişim Adresi: hhtp // acikerisim.selcuk.edu.tr:8080/xmlui/handle/123456789/888 Erişim Adresi: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2828.pdf . Frederick, J., & Goddard, C. (2007). Exploring the relationship between poverty, childhood adversity and child abuse from the perspective of adulthood. Child Abuse Review: Journal of the British Association for the Study and Prevention of Child Abuse and Neglect, 16(5), 323-341.
• Gelen, İ ve Çınar, G. (2014). Samsun Aile ve Sosyal Politikalar kurumunda çalışanların, çalıştıkları birim ile ilgili belirttikleri sorunlar ve çözüm önerileri. Journal of International Social Research, 7(35),536-555. Gentles, S. J., Charles, C., Ploeg, J., & McKibbon, K. A. (2015). Sampling in qualitative research: Insights from an overview of the methods literature. The Qualitative Report, 20(11), 1772. Giorgi, A. (2012). The descriptive phenomenological psychological method. Journal of Phenomenological Psychology, 43(1), 3-12. Gopalan, G., Hooley, C., Winters, A., & Stephens, T. (2019). Perceptions among child welfare staff when modifying a child mental health intervention to be implemented in child welfare services. American journal of community psychology, 63(3-4),366-377. Heimer, M., Näsman, E., & Palme, J. (2017). Vulnerable children's rights to participation, protection, and provision: The process of defining the problem in Swedish child and family welfare. Child & Family Social Work.1-8. DOI:10.1111/cfs.12424. Hyslop, I., Keddell, E. (2018). Outing the Elephants: Exploring a New Paradigm for Child Protection Social Work. Social Sciences, 7(7), 105. Jones, N., Presler-Marshall, E., Cooke, N., & Akinrimisi, B. (2012). Promoting synergies between child protection and social protection in Nigeria. London: Overseas Development Institute. Karataş, K. (2007) Türkiye'de çocuk koruma sistemi ve koruyucu aile uygulamaları üzerine bir değerlendirme. Toplum ve Sosyal Hizmet, 18 (2), 7-19. Landsman, M. J. (2015). The Changing Landscape of In-Home Child Welfare Services. Journal of Public Child Welfare, 9 (5), 417-422. Lee, S. J., Sobeck, J. L., Djelaj, V., & Agius, E. (2013). When practice and policy collide: Child welfare workers' perceptions of investigation processes. Children and Youth Services Review, 35(4), 634-641. Maccio, E. M., Skiba, D., Doueck, H. J., Randolph, K. A., Weston, E. A., & Anderson, L. E. (2003). Social workers' perceptions of family preservation programs. Journal of Family Strengths, 7(1), 4.
• O'Neill, E. O., Gabel, J., Huckins, S., & Harder, J. (2010). Prevention of child abuse and neglect through church and social service collaboration. Social Work and Christianity, 37(4), 381- 406. Sanders, R., Jackson, S., & Thomas, N. (1997). Policy priorities in child protection: Perception of risk and agency strategy. Policy Studies, 18(2), 139-158.
• Sosyal Hizmetler Kanunu (1983). 24.05.1983 tarih ve 2828 sayılı Kanun. Erişim Adresi: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2828.pdf. Strydom, M., Spolander, G., Engelbrecht, L., & Martin, L. (2017). South African child and family welfare services: changing times or business as usual?. Social Work, 53 (2), 145-164. Vornanen, R., Pölkki, P., Pohjanpalo, H., & Miettinen, J. (2011). The possibilities for effective child protection—The Finnish research perspective. ERIS web Journal, 1, 33-53. Yazıcı, E. (2012). Korunmaya Muhtaç Çocuklar ve Çocuk Evleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 9 (18), 499-525. Yiğit, T. (2017). Türkiye’de sosyal hizmet eğitim/öğretiminde kalite güvence sistemi ve akreditasyon standartlarına ilişkin bir model çerçeve önerisi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 28 (1), 151-168. Yolcuoğlu, İ.G. (2009).Türkiye'de Çocuk Koruma Sisteminin Genel Olarak Değerlendirilmesi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 18(18), 43-45. Yolcuoğlu, İ.G. (2011). Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kurulması, SHÇEK Genel Müdürlüğü’nün Kapatılması Konusunun İrdelenmesi. Erişim Adresi: http://ismetgalip.com/aile-ve-sosyal-politikalar-bakaligi-kurulmasi-ve-shcek-genel-mudurlugunun-kapatilmasi-ve-tasra-teskilatinin-il-ozel-idarelere-devredilmesi-konusunun-irdelenmesi/