ÖZET
Son yıllarda öne çıkan sosyal belediyecilik anlayışı yerel yönetimlerde sosyal hizmetleri önemli bir sorumluluk alanı haline getirmiştir. Bu çalışmada, sosyal hizmet sunumunun önemli bir ayağını oluşturan belediyelerde verilen sosyal hizmet çeşitliliği ile sosyal hizmet bilgi ve farkındalık düzeyi, İstanbul’da 29 İlçe belediyesi kapsamında anlaşılmaya çalışılmıştır. Nitel bir tasarımla yapılandırılan çalışmada, ilçe belediyelerinin sosyal hizmet birimlerinde görevli personel ile derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonunda elde edilen bulgular, belediyelerin çoğunda sosyal hizmetlerin sosyal yardımlar biçiminde kurgulandığını ve sosyal hizmet kavrayışı ve farkındalığında sorunlar olduğuna işaret etmektedir. Ayrıca, sosyal hizmet sunan belediyelerde bu hizmeti sunacak bir meslek grubu olarak sosyal hizmet uzmanı/sosyal çalışmacı sayısının az olması bir başka önemli bulgu olarak ortaya çıkmıştır.
Anahtar Kelimeler: Yerel yönetim, Sosyal Belediyecilik, Sosyal Hizmetler, Sosyal Hizmet Uzmanı
Adıyaman, A.T., Demirel, S. (2011).Sosyal Belediyecilik Üzerine Bir
İnceleme: Ankara Büyükşehir Örneği, Dış Denetim Dergisi, 115-129.
Artan, T. (2017) Yerel Yönetimlerde Sosyal Hizmetler, Ankara, Sabev Yayınları.
Hatipoğlu, B.(2012). Sosyal Bilimlerin Potansiyeli ve Sosyal Hizmet Umudu. İçinde
Cılga, İ ve Hatiboğlu.(Der.),Sosyal Bilim ve Sosyal Hizmet Üzerine
. Düşünceler,(s.1-30),Ankara: Sabev Yayınları.
Çengelci,E.(1993).Sosyal Refahın Gerçekleştirilmesinde Sosyal Yardımların Rolü ve
Önemi. HÜSHYO Dergisi,1,(1-2-3),6-17.
Ersöz H.(2005) Sosyal Politikalar Refah Devleti-Yerel Yönetimler İlişkisi. İstanbul
Üniversitesi, İktisat Fakültesi Mecmuası,55(11),759-775.
Efe, A., Sözer, S. (2015). Herkes İçin Ulaşılabilir Bir Toplum Oluşturmada Yerel
Yönetimlerin Rolü. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler
Dergi, 20(4), 87-97.
Gül, H.(2017).Sosyal Devlet Sosyal Belediyecilik ve Akp Belediyeciliği. İçinde.Şahin
Taşğın, N.Tekin U.Ahi.(Der.),Sosyal Hizmetleri Yeniden Düşünmek
Konferans, Sosyal Hizmetlerde Güncel Tartışmalar,(s.71-88),Ankara:Nika Yay.
IFSW (2014) International Federation of Social Workers. Global Definition of Social
Work,Erişim Adresi:http:/ifsw.org/get-involved/global-definition-of social-work/
Karakuş, B. (2015).Belediyelerde Sosyal Hizmet Uzmanı/SHU İstihdamı, Erişim
Adresi:https://www.sosyalhizmetuzmani.org./belediye shuistihdami.httm.
Keleş, R. (2009). Yerel Seçimler Yaklaşırken Türkiye’de Sosyal Belediyecilik. Özel
Kalem Dergisi, 2(12),30-32 .
Kesgin,B.(2012).Yoksullukla Yerel Mücadele Sosyal Belediyecilik. Bursa: Ekin
Yayınları.
Kesgin, B.(2016).Sosyal Hizmetin Yerelleşmesi ve Sosyal Hizmette Yerel
Yönetimlerin Artan Rolü. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler
Dergisi, 14
Kesgin B. (2015 ).Etkinlikle Demokratiklik Arasında Belediyeler. International Journal
Of Economic and Administrative Studies,7(14), 157-175
Koray, M. Temiz, H. E. (2014 ). Merkezi Yönetimle İlişkiler, Kısıtlar ve Harcamalar
Çerçevesinde Sosyal Belediyecilik ve Dört Büyükşehir Belediyesi Açısından
Uygulama. Çalışma ve Toplum, (42),13-16.
Kümbetoğlu, B.(2012) Sosyolojide ve Antropolojide Niteliksel Yöntem ve Araştırma,
İstanbul: Bağlam Yayınları.
Öztürk, H.ve Gül, H. (2012) Sosyal Belediyecilik Sosyal Haklar ve Sosyal Devlete
Bir Altenetif mi? Sosyal Haklar Sempozyumu IV,İstanbul,18-19 Ekim.2012,
377-392. http:/sosyalhaklar.net/2012/Bildiriler/2012&20bildiri%20kitabi.pd
(Erişim18.7.2015)
Öksüz Ö. (2007), Yerel Yönetimlerimizin Çoğu, Alt Yapı Açısından Yerel Sosyal
Politikalar Uygulamaya Hazır ve Müsait Değil. Sosyal Politikalar Dergisi,2
88-90.
.
Sallan Gül S.(2006).Sosyal Devlet Bitti Yaşasın Piyasa Yeni Liberalizm ve
Muhafazakarlık Kıskacında Refah Devleti, Ankara: E.babil Yayınları.
Yıldırım, A. Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri,
Ankara: Seçkin Yayıncılık.
İpek, M., & Erciyes, J. C. (2021). İstanbul ilçe belediyelerinde sosyal hizmetler ve sosyal hizmet algısı. Toplum Ve Sosyal Hizmet, 32(1), 1-22. https://doi.org/10.33417/tsh.747695