Examination Of The Relationship Between Social Problem-Solving Skills And Self-Reflection And Insight Of Probation Specialists

Yıl 2023, Cilt: 34 Sayı: 1, 1 - 18, 31.01.2023

Talip Eryalçın , Mustafa Karataş

https://doi.org/10.33417/tsh.1056704

Öz

The purpose of this study probation professionals, self-reflection and insight and to reveal the relationship between levels of social problem solving skills. In this study, relational screening method was used. In the study, 275 specialists working in 144 Probation Directorates in Türkiye were reached. The Self-Reflection and Insight Scale and the Revised Social Problem Inventory Short Form were used in the research. According to the findings obtained as a result of parametric tests in the study, it was found that there is a positive significant relationship between the levels of self-reflection and insight of specialists and their social problem solving skills dec The research results show that specialists have sufficient observation, evaluation, awareness and rational social problem solving skills related to their own feelings, thoughts and behaviors. However, as the working time of the specialists increased, it was observed that the problem solving skills turned into a negative problem orientation. In order to reduce this negative problem orientation, continuous academic and peer supervision of specialists has been suggested. Because it is thought that probation specialists who have positive self-reflection and insight and have developed social problem-solving skills can update themselves in terms of professional knowledge, skills and values and be more resistant to professional burnout or depersonalization.

Anahtar Kelimeler

Probation, probation specialist, self-reflection and ınsight, social problem solving

Denetimli Serbestlik Uzmanlarının Kendine Yansıtma ve İçgörü Düzeyleri ile Sosyal Sorun Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öz

Bu çalışmanın amacı, denetimli serbestlik uzmanlarının kendine yansıtma ve içgörü düzeyleri ile sosyal sorun çözme becerileri arasındaki ilişkisini ortaya koymaktır. Bu çalışmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada Türkiye’deki 144 Denetimli Serbestlik Müdürlüğünde görev yapan 275 uzmana ulaşılmıştır. Çalışmada Kendine Yansıtma ve İçgörü Ölçeği ve Gözden Geçirilmiş Sosyal Sorun Envanteri Kısa Form kullanılmıştır. Çalışmada parametrik testler sonucu elde edilen bulgularına göre uzmanların, kendine yansıtma ve içgörü düzeyleri ile sosyal sorun çözme becerileri arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır. Çalışma sonuçları uzmanların kendi duygu, düşünce, davranışlarıyla ilgili yeterli gözlem, değerlendirme, farkındalığa ve rasyonel sosyal sorun çözme becerilerine sahip olduklarını ortaya koymaktadır. Ancak uzmanların çalışma süreleri arttıkça sorun çözme becerilerinin negatif sorun yönelimine dönüştüğü görülmüştür. Bu negatif sorun yönelimini azaltmak için uzmanlara yönelik sürekli olarak şekilde akademik ve akran süpervizyonu verilmesi önerilmiştir. Çünkü olumlu kendine yansıtma ve içgörü sahibi olan ve sosyal sorun çözme becerileri gelişmiş denetimli serbestlik uzmanlarının mesleki bilgi, beceri ve değerler noktasında kendilerini güncelleyebileceği ve mesleki tükenmişlik ya da duyarsızlaşmaya karşı daha dayanıklı olabileceği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Denetimli serbestlik, denetimli serbestlik uzmanı, kendine yansıtma ve içgörü, sosyal sorun çözme

Kaynakça

• Ay, T. R. (2015). Lise öğrencilerinin anne-baba tutumlarının öğrencilerin sosyal problem çözme becerilerine ve depresyon düzeylerine etkisinin incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Beykent Üniversitesi, İstanbul.
• Baker, S. R. (2003). A prospective longitudinal investigation of social problem-solving appraisals on adjustment to university, stress, health, and academic motivation and performance. Personality and Individual Differences, 35(3) 569-591.
• Carver, C. C., & Scheier, M. F. (1998). On the self-regulation of behavior. Cambridge University Press New York. NY, US.
• Çekici, F. (2009). Düzeylerine Problem Çözme Terapisine Dayalı Beceri Geliştirme Grubunun Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Problem Çözme Becerileri, Öfkeyle İlişkili Davranış ve Düşünceler ile Sürekli Kaygı Etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliği -DSHY. (2013). Denetimli Serbestlik Daire Başkanlığı, Mevzuat, https://cte-ds.adalet.gov.tr/ (E.T:21/03/2021)
• Dikmen, C. (2019). Üniversite Öğrencilerinin Psikolojik İyi Oluşu İle Sosyal Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi, Çanakkale.
• D'Zurilla, T. J. and Goldfried, M. R. (1971). Problem solving and behavior modification. Journal of abnormal psychology, 78(1), 107-126.
• D'Zurilla, T. J., Sheedy, C. F. (1991). Relation between social problem-solving ability and subsequent level of psychological stress in college students. Journal of Personality and Social Psychology, 61(5), 841–846.
• D’Zurilla, T. J., Maydeu-Olivares, A., & Kant, G. L. (1998). Age and gender differences in social problem-solving ability. Personality and Individual Differences, 25(2), 241-252.
• D’Zurilla, T. J., Nezu, A. M. ve Maydeu-Olivares, A. (2002). Manual for the Social Problem Solving Inventory-Revised. North Tonawanda, NY: Multi-Health Systems.
• Egan, G. (1990). The skilled helper: A systematic approach to effective helping Thomson Brooks/Cole Publishing Co.
• Eren, N. (2016). Yetişkinlerin bağlanma stillerine göre bireylerin öfkeyi ifade etme tarzları, kendilik algısı ve sosyal problem çözme becerisi arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul.
• Eryalçın T., Serdar Kahveci S., Özyörük D., (2021). Probation In Europa: Republic of Turkey, (Ed: Anton van Kalmthout and Ioan Durnescu), CEP, The Netherlands.https://www.cep-probation.org/wp-content/uploads/2021/02/Turkish-chapter-final.pdf
• Eskin, M., & Aycan, Z. (2009). Gözden geçirilmiş sosyal sorun çözme envanteri'nin Türkçe'ye (Tr-SSÇE-G) uyarlanması, güvenirlik ve geçerlik analizi. Türk Psikoloji Yazıları, 12(23), 1-10.
• Grant, A.M., Franklin, J. and Langford, P. (2002). The Self-Reflection And Insight Scale: A New Measure Of Private Self-Consciousness. Social Behavior And Personality.30(8), 821-836.
• Güneş, F. (2011). Üniversite öğrencilerinin sosyal problem çözme düzeylerinin sosyal yetkinlik ve bazı değişkenler açısından incelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Hamarta, E. (2009). A Prediction of Self-Esteem And Life Satisfaction By Social Problem Solving. Social Behavior and Personality, 37(1), 73-82.
• Herdi, O. (2019). Majör Depresyonda Psikoz Benzeri Yaşantılar İle Bu Yaşantıların İç Görü Ve Kendine Yansıtma İle İlişkisi, Yayınlanmamış Tıpta Uzmanlık Tezi, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı. Ankara.
• Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi. 28. Edition. Nobel Akademi Yayıncılık. Ankara.
• Karataş, M. (2014). Emniyet Genel Müdürlüğü Merkez Teşkilatı’nda Çalışan Polis Teşkilatı Mensuplarında Öz Denetim ve Sosyal Sorun Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Kışkır, G. (2011). Öğretmen adaylarının biliş ötesi farkındalık düzeyleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• London, M. (2002). LeaderShip Development Path To Self-Insight and Professional Growth. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• McMurran, M. and McGuire, J. (2005). Social problem solving and offending: Evidence, evaluation and evolution. England: John Wiley & Sons Ltd.
• Nursal, N., S. Ataç (2006). Denetimli Serbestlik ve Yardım Sistemi. Ankara: Yetkin Yayınları.
• Oğuz, E. N. (2019). Yetişkinlerde Kendine Yansıtma ve İçgörü, Duyguları İfade Etme, Duygusal Şemalar ve Psikolojik İyi Oluş Arasındaki İlişki Ve Çeşitli Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Klinik Psikoloji Yüksek Lisans Programı. İstanbul.
• Öğülmüş, S. (2001). Kişilerarası sorun çözme becerileri ve eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Öveç, Ü. (2007). Öz-duyarlık İle Öz-bilinç, Depresyon, Anksiyete ve Stres Arasındaki İlişkilerin Yapısal Eşitlik Modeliyle İncelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Patterson E. ve Welfel E. (2000). The counseling process (5th ed.). Canada: Brooks
• Şahin, S. (2019). Sosyal Fobi Belirti Düzeyinin Kendine Yansıtma ve İçgörü İle İlişkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Uygulamalı Psikoloji Ana Bilim Dalı. İstanbul.
• Tangız, M. (2020). Üniversite Öğrencilerinin Üst Biliş Düzeyleri ve Sosyal Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Çağ Üniversitesi Örneği, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı, Mersin.
• Tekin, H. (2004). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları.
• Toker Karabulut, A. (2019). Ortaöğretim Öğrencilerinin Anne ve Babalarından Algıladıkları Duygusal İstismarın Sosyal Problem Çözme Becerisi İle İlişkisinin İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.
• Uzunkol, E. (2014). Hayat bilgisi öğretiminde uygulanan değerler eğitimi programının öğrencilerin özsaygı düzeyleri, sosyal problem çözme becerileri ve empati düzeylerine etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Watkins, E., ve Baracaia, S. (2002). Rumination And Social Problem-Solving In Depression. Behaviour Research and Therapy, 40(10), 1179-1189.
• Yavaşoğlu, M. (2010). Kendine Yansıtma ve İçgörü Ölçeği’nin Türk Kültürüne Uyarlanması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Ölçme ve Değerlendirme Anabilim Dalı, Ölçme ve Değerlendirme Bilim Dalı, Ankara.
• Yavuz, A, H. (2012). Denetimli Serbestliğin Türk Ceza Adalet Sistemindeki Tarihsel Gelişim Süreci. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 100: 317-342.
• Yücel, T. M. (1986). Kriminoloji, Suç ve Ceza, Ankara.