Consultancy Measure in Türkiye: Current Status, Problems and Solution Suggestions

Yıl 2025, Cilt: 36 Sayı: 1, 145 - 167, 29.01.2025

Burak Can Korkmaz , Yavuzhan Barış Demiryürek , Zeynep Akdemir

https://doi.org/10.33417/tsh.1544961

Öz

Child welfare is a critical issue worldwide. Countries apply various protective and preventive measures in this area. In this sense, Türkiye started implementing the Consultancy Measure in 2005. The Consultancy Measure ensures that children are supported together with their families by strengthening them. No review study has been found regarding the Consultancy Measure. Thus, this review examines the Consultancy Measure based on laws and current literature findings. The family functionality that improves thanks to the Consultancy Measure increases the well-being of both the child and the parents. The deficiencies in the implementation of the Consultancy Measure, which is claimed to be successful in terms of its results, are highlighted by many studies. There is a consensus in the literature on the proposal to establish a unit solely responsible for implementing the Consultancy Measure decisions due to the high workload and the need to strengthen the feedback mechanism. In this regard, the Consultancy Measure application can support the child and the family much more effectively if policymakers make some improvements. It can be said that the Consultancy Measure, which aims to strengthen the child with the family, is a successful application that can be taken as an example by other countries.

Anahtar Kelimeler

Child welfare, family, parenting, consultancy measure

Türkiye’de Danışmanlık Tedbiri: Mevcut Durumu, Sorunları ve Çözüm Önerileri

Öz

Çocuk refahı tüm dünyada önemli bir konudur. Bu alanda ülkeler çeşitli koruyucu ve önleyici tedbirlere başvurmaktadırlar. Bu anlamda Türkiye 2005 yılında 5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanunu ile Danışmanlık Tedbiri'ni uygulamaya başlamıştır. Çocuğun ailesi yanında desteklenmesini amaçlayan Danışmanlık Tedbiri çocuğun biyopsikososyal gelişimini sağlama gayesindedir. Diğer tedbir türlerine göre daha yaygın olan Danışmanlık Tedbirine ilişkin herhangi bir derleme çalışmasına rastlanmamıştır. Bu nedenle, bu çalışma Türkiye'de mevcut yasalara ve güncel bulgulara dayalı olarak Danışmanlık Tedbirinin günümüzdeki durumunun incelenmesi sonucunda sorunların ve çözüm önerilerinin ele alınmasını amaçlamaktadır. Risk altındaki çocuk ve ailesi için alanında uzman uygulayıcılar tarafından belirli bir yasal çerçevede sunulan Danışmanlık Tedbiri sayesinde iyileşen aile işlevselliği hem çocuk hem de ebeveynlerin iyilik halini artırmaktadır. Sonuçları itibariyle başarılı olduğu öne sürülen Danışmanlık Tedbirinin uygulamadaki aksaklıklarına birçok çalışma tarafından dikkat çekilmektedir. Uygulayıcıların bulunduğu kurumda mevcut iş yükünün fazla olması ve geri dönüt mekanizmasının sağlamlaştırılmasına ihtiyaç duyulması gerekçeleriyle sadece Danışmanlık Tedbiri kararlarını uygulamakla yükümlü bir birimin oluşturulması önerisi konusunda literatürde fikir birliği bulunmaktadır. Politika yapıcıların bir takım iyileştirmelere gitmeleri halinde Danışmanlık Tedbiri uygulamasının çok daha etkin bir şekilde çocuk ve ailesini destekleyebileceği öngörülmektedir. Çocuğun ailesi ile birlikte güçlendirilmesi hedefiyle yola çıkan Danışmanlık Tedbirinin diğer ülkeler tarafından da örnek alınabilecek başarılı bir uygulama olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk refahı, aile, ebeveynlik, Çocuk refahı, aile, ebeveynlik, danışmanlık tedbiri

Kaynakça

• Aka, V., & Güngör, F. (2018). Çocuklara yönelik yerel yönetim uygulamaları: Esenler Belediyesi örneği. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 8(17), 187-214.
• Akay, S., Türk, F., Mercan, Ö., & Urtekin, F. (2019). Psikolojik danışmanların bakış açısından Rehberlik Hizmetleri Yönetmeliği’nin incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(3), 891-918.
• Akdağ, B. (2023). Sağlık tedbiri kapsamındaki çocukların çocuk psikiyatri perspektifinden değerlendirilmesi: bir ilçe örneklemi. Current Perspectives in Social Sciences, 27(2), 152-159.
• Aktay, M. (2020). İstismar ve ihmalin çocuk üzerindeki etkileri ve tedavisi. Gelişim ve Psikoloji Dergisi, 1(2), 169-184.
• Alamelu, M. D., & Revathy, V. (2022). A study on poverty and health issues of children in India. Journal of Positive School Psychology, 369-373.
• Aldemir, V. (2011). Çocuk Koruma Kanununun sosyal hizmetler ve çocuk esirgeme kurumunda uygulanmasına ilişkin bir değerlendirme. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.