Urartian Gardens

Yıl 2000, Cilt: 64 Sayı: 240, 395 - 406, 20.08.2000

Veli Sevin

https://doi.org/10.37879/belleten.2000.395

Öz

Urartians placed great importance on the establishment of vineyards and gardens. Gardens could be dedicated to kings, nobility, royal consorts or their daughters and gods. Prominence was assigned to the cultivation of fruits and vegetables in their gardens, which were situated in proximity to channels of water. Nonetheless, their overall area was on a fairly small scale. Within the gardens, pavilions were erected upon posts with stone bases. During the hot, summer months, they took on the appearance of arbors. Arbored gardens of this type lay on the south slopes below the citadels of Çavuştepe and Aşağı Anzaf. The Urartians not only dedicated vineyards to the gods, they also offered animal sacrifices to the god Haldi at ritual ceremonies held in vineyards bearing their own names. For this reason, just as in the Near East, their gardens bore a religious significance. This concept of the garden differs both from the early examples of the Assyrian Empire, which were designed for practical purposes only, and those of the Sargonid period, which were showy and served as pleasure haunts.

Anahtar Kelimeler

Urartians, Urartian Gardens, Ancient history, History, Torah, Old Testament

Urartu Bahçeleri

Öz

Eskiçağ'da gerek Doğu ve gerekse Batı dünyasında bağ bahçe sahibi olmak bir gurur kaynağı ve bir ayrıcalık göstergesiydi. Bu yüzden krallar, beyler, soylular ve tapınaklar büyük gayretler göstererek çeşitli bağ, bahçe ve koruluklar kurmaya özen gösterirler, ozanlar onlardan övgüyle söz ederlerdi. Tevrat’ta (Vaiz 2:4-6; Wiseman 1983: 143) Süleyman'ın Kudüs'teki üzüm bağları, meyve bahçeleri ve parkları anlatılıyor, Homeros'ta ise Phaiak kralı Alkinoos'un bahçesi (Odysseia VII 111 vd.) ve bağı (VII 137 vd.) uzun uzun betimleniyordu.

Anahtar Kelimeler

Urartular, Urartu Bahçeleri, Eskiçağ, Tarih, Tevrat

Kaynakça

• BALKAN, K., 1960. "Patnos Yakınında Aznavurtepe'de Bulunan Urartu Tapınağı ve Kitabeleri", Anatolia V: 133-158.
• BELLİ, O., 1994. "Urartian Dams and Artificial Lakes Recently Discovered in Eastern Anatolia", Tel Aviv 21:77-116
• -, 1995a. "2800 Yıldır Çalışan Sulama Kanalı", Tarih ve Medeniyet 13: 53-57
• -, 1995b. "Neue Funde urartaischer Bewasserungsanlagen in Ostanatolien", Beitrage zur Kulturgeschichte Vorderasiens. Fetschrift für R.M. Boehmer, Mainz: 19-48.
• -, 1997a. Doğu Anadolu'da Urartu Sulama Kanalları , Arkeoloji ve Sanat Yayınları. İstanbul.
• -, 1997b. "1996 Yılında Doğu Anadolu bölgesinde Urartu Baraj ve Sulama Sisteminin Araştırılması", XV. Araştırma Sonuçları Toplantısı II: 163-198.
• , 1997c. "Doğu Anadolu Bölgesinde Keşfedilen Urartu Barajlarına Toplu Bir Bakış", Belleten 229: 631-680.
• , -1998. Anzaf Kaleleri ve Urartu Tanrıları . Arkeoloji ve Sanat Yayınları. İstanbul.
• BELLİ, O., DİNÇOL, A., 1980. "Hazine Piri Kapısı ve Aşağı Zivistan Taş Ocakları", Anadolu Araştırmaları VIII:167-190.
• BOTTA, P.E., FLANDIN, E., 1849. Les Monuments de Ninive II, Paris.
• BURNEY, C.A., 1966. "A First Season of Excavations at the Urartian Citadel of Kayalıdere", Anatolian Studies XVI:55-111
• -, 1972. "Urartian Irrigation Works", Anatolian Studies XXII: 179-186.
• ÇİLİNGİROĞLU, A., SALVINI, M., 1995. "Rusahinili in front of Mount Eiduru": The Urartian Fortress of Ayanıs (7th Century B.C.)", Studi Micenei ed Egeo-Anatolici XXXV: 111-124
• DALLEY, S., 1994. "Niniveh, Babylon and the Hanging Gardens: Cuneiform and Classical Sources Reconciled", Iraq LVI: 45-58.
• DİNÇOL, A., BELLİ, O., 1982. Van Bölgesinden Yeni Urartu Yazıtları, İstanbul
• DİNÇOL,A., KAVAKLI,E.,1978. "Karahan Köyünde Bulunan Dört Yeni Urartu Yazıtı", Anadolu Araraştırmaları 6: 17-43.
• ERZEN, A., 1978. Çavuştepe I, Ankara.
• EVLİYA ÇELEBİ, Evliya Çelebi Seyahatnamesi 1-10. Üçdal Neşriyat, İstanbul 1984-86.
• FORBES, T.B., 1983. Urartian Architecture . BAR Int.Ser. 107, Oxford.
• GARBRECHT, G., 1980. "The water supply system at Tushpa (Urartu)", World Archaeology II/3: 306-312.
• GRAYSON, A.K., 1972. Assyrian Royal Inscriptions I, Wiesbaden.
• , 1976. Assyrian Royal Inscriptions II/2, Wiesbaden.
• Hchl, König, F.W., Handbuch der chaldischen Inschriften I-II (Graz 1955- 57).
• HULIN, P., 1960. "New Urartian Inscribed Stones at Anzaf', Anatolian Studies X: 205-207.
• LEHMANN-HAUPT, C.F. 1926. Armenien II/1, Berlin.
• LAESSOE, J., 1951. "The irrigation system at Ulhu, 8th Century B.C.", Journal of Cuneiform Studies 5: 21-32.
• LAR: Luckenbill, D.D., Ancient Records of Assyria and Babylonia II (Chicago 1927).
• MOSES KHORENATSİ, 1978. History of the Armenians , London.
• OPPENHEIM, A.L., 1965. "On Royal Gardens in Mesopotamia", Journal of Near Eastern Studies 24: 328-333.
• ÖGÜN, B., 1970. Van'da Urartu Sulama Tesisleri ve Şamram (Semiramis) Kanalı, Ankara.
• ÖZGÜÇ, T., 1966. Altıntepe. Mimarlık Anıtları ve Duvar Resimleri, Ankara.
• PARPOLA, S., 1987. The Correspondence of Sargon II, Part I. State Archives of Assyria I, Helsinki.
• SALVINI, M., 1979 " Die urartaischen Tontafeln", W. Kleiss, Bastam I. Ausgrabungen in den urartaischen Anlagen 1972-1975 , Berlin.
• -----, 1992. "Il canale di Semiramide", Geographia Antiqua I: 67-80.
• -----, 1998. "Ein urartaische Felsinschrift in der Region Nachicevan", Zeitschrift für Assyriologie 88: 94-99.
• STEVENSON, D.W.W., 1992. "A Proposal for the Irrigation of the Hanging Gardens of Babylon", Iraq 54: 36-56.
• TAFFET, A., YAKAR, J., 1998. "Politics and Religion in Urartu", Essays on Ancient Anatolia in the Second Millennium B.C. (yay.haz. T. Mikasa) Wiesbaden:133-152.
• UKN, Melikishvili.G.A., Urartskie klinoobraznye nadpisi , Moskova 1960.
• WISEMAN,D.J.,1983. "Mesopotamian Gardens", Anatolian Studies 33: 137-144.
• ZACCAGNINI, C., 1981. "An Urartean Royal Inscription in the Report of Sargon's Eight Campaign", Assyrian Royal Inscriptions: New Horizons (yay. haz. F.M. Fales) Orientis Antiqvı Collectio XVII, Roma.
• ZIMANSKY, P.E., 1985. Ecology and Empire: The Structure of the Urartian State, Chicago.