TURİST REHBERLERİNİN KÜLTÜREL ARABULUCULUK ROL BOYUTLARINI BELİRLEMEYE YÖNELİK NİTEL BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2023, Cilt: 22 Sayı: 22, 1 - 31, 30.06.2023

Özlem Köroğlu Özlem Güzel

Öz

Bu çalışma, kültürel arabuluculuk rolünün turist rehberleri tarafından yorumlanmasını ve kültürel arabuluculuk rol boyutlarını ele almaktadır. Kültürel arabuluculuk rolünün boyutları, turist rehberlerinin bu rolün tanımına, bu rol kapsamında yaptıkları faaliyetlere ve bu rolün önemine yönelik verdikleri cevaplar dikkate alınarak belirlenmeye çalışılmıştır. Derinlemesine keşifsel bakış açısı ile ele alınan bu araştırma, bireylerin deneyimlerine yükledikleri anlamların ortaya çıkarılması açısından olgu bilim araştırması şeklinde planlanmış olup, araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. 23 turist rehberinden elde edilen veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırma sonucunda kültürel arabuluculuk rolünün tanımına yönelik rehberlerin 24 tema ürettikleri tespit edilmiştir. Bu temalar; bilgilendirme, bağlantı kurma, problem çözme, temsil etme, deneyime katkı sağlama, iletişim, anlayış oluşturma ve etkileşim olarak adlandırılan 8 kategori altında toplanmıştır. Bu rol kapsamında yapılan faaliyetlere yönelik 33 tema üretildiği saptanmış ve bu temalar; bilgilendirme, liderlik, mesleki gelişim, iletişim kurma, anlayışı teşvik etme, erişimi sağlama, tanıtım ve problem çözme faaliyetleri olarak adlandırılan 8 kategori altında toplanmıştır. Kültürel arabuluculuk rolünün önemine yönelik ise 12 temaya ulaşılmış olup kültürel arabuluculuğun ülkeye, kültürlerarası ilişkilere, tur deneyimine ve turizme katkı sağladığı saptanmıştır. Araştırmanın sonucu, turist rehberlerinin kültürel arabuluculuk rolüne yönelik algılarının ve farkındalıklarının yüksek olduğunu ve rol boyutlarının literatür ile benzer olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Rol, Turist Rehberi, Arabuluculuk Rolü

Kaynakça

• Referans 1 Akarsu, B. (2015). Hipotezlerin, Değişkenlerin ve Örneklemin Belirlenmesi, (Edt. Metin, M.), İçinde: Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri, 2. Baskı, Ankara: Pegem Akademi, ss. 21-43. Referans 2 Aydın, S. (2015). Olgu Bilim Araştırması, (Edt. Metin, M.), İçinde: Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri, 2. Baskı, Ankara: Pegem Akademi, ss. 287-311.
• Referans 3 Bal, H. (2016). Nitel Araştırma Yöntem ve Teknikleri (Uygulamalı/Örnekli). İstanbul: Sentez Yayıncılık.
• Referans 4 Black, R. ve Weiler, B. (2005). Quality Assurance and Regulatory Mechanisms in the Tour Guiding Industry: A Systematic Review. The Journal of Tourism Studies, 16 (1): 24-37.
• Referans 5 Camprubí, R. ve Coromina, L. (2016). Content Analysis in Tourism Research. Tourism Management Perspectives, 18: 134-140.
• Referans 6 Cohen, E. (1985). The Tourist Guide: The Origins, Structure and Dynamics of a Role. Annals of Tourism Research, 12 (1): 5–29.
• Referans 7 Cohen, E. H., Ifergan, M. ve Cohen, E. (2002). A New Paradigm in Guiding-The Matric as a Role Model. Annals of Tourism Research, 29 (4): 919-932.
• Referans 8 Ersoy, A. F. (2016). Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Hoşgörü Algısı ve Deneyimleri: Bir Fenomenolojik Araştırma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (1): 454-473.
• Referans 9 Fennell, D. A. ve Eagles, P. F. J. (1990). Ecotourism in Costa Rica: A Conceptual Framework. Journal of Park and Recreation Administration, 8 (1): 23-34.
• Referans 10 Gurung, G., Simmons, D. ve Devlin, P. (1996). The Evolving Role of Tourist Guides: The Nepali Experience, in R. Bulter & T. Hinch (Eds.), Tourism and Indigenous Peoples (pp.107-128). UK: International Thomson Business.
• Referans 11 Güzel, Ö. ve Köroğlu, Ö. (2014). Turist Rehberlerinin Liderlik ve Aracılık Rollerinin Tur Deneyimine Etkisi: Doğa Turları Üzerine Bir Araştırma. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13 (4): 939-960.
• Referans 12 Hansen, A. H. ve Mossberg, L. (2017). Tour Guides’ Performance and Tourists’ Immersion: Facilitating Consumer Immersion by Performing a Guide Plus Role. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 17 (3): 259-278.
• Referans 13 Holloway, J. C. (1981). The Guided Tour: A Sociological Approach. Annals of Tourism Research, 8 (3): 377-401.
• Referans 14 Howard, J., Thwaites, R. ve Smith, B. (2001). Investigating the Roles of the Indigenous Tour Guide. The Journal of Tourism Studies, 12 (2): 32-39.
• Referans 15 Hughes, K. (1991). Tourist satisfaction: A guided "Cultural" Tour in North Queensland. Australian Psychologist, 26 (3): 166-171.
• Referans 16 Köroğlu, A., Köroğlu, Ö., Şalk, S. ve Dumanlı, Ş. (2018). Turist Rehberlerinin Yorumlayıcı Rollerine Yönelik Algılarının Betimsel Analiz Yöntemiyle Belirlenmesi, İçinde: Turist Rehberliği Üzerine Güncel Araştırmalar (Edt: Hacıoğlu, N., Avcıkurt, C., Kılıç, A. ve Ulusoy Yıldırım, H.), Ankara: Detay Yayıncılık, ss. 342-359.
• Referans 17 Köroğlu, Ö. (2013). Turist Rehberlerinin İş Yaşamındaki Rolleri Üzerine Kavramsal Bir Değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16: 91-112.
• Referans 18 Ooi, C. S. (2002). Cultural Tourism & Tourism Cultures: The Business of Mediating Experiences in Copenhagen and Singapore; Copenhagen Business School, http://books.google.com.tr/books/about/Cultural_Tourism_and_Tourism_Cultures.html?id=TFit9KEc-OcC&redir_esc=y, Erişim Tarihi: 10.11.2013.
• Referans 19 Ormsby A. ve Mannle K. (2006). Ecotourism Benefits and the Role of Local Guides at Masoala National Park, Madagascar. Journal of Sustainable Tourism, 14 (3): 271-287.
• Referans 20 Pearce, P. L. (1984). Tourist-guide interaction. Annals of Tourism Research, 11: 129-146.
• Referans 21 Pond, K. L. (1993). The Professional Guide. New York: Van Nostrand Reinhold.
• Referans 22 Rabotić, B. (2010). Tourist Guides in Contemporary Tourism, International Conference on Tourism and Environment, Philip Noel-Baker University, Sarajevo, Bosnia & Herzegovina, (4-5 March) ss. 353-364, http://www.academia.edu/3132761/Tourist_ Guides_in_Contemporary_Tourism, Erişim Tarihi: 01.12.2013.
• Referans 23 Rabotić, B. (2011). Tour Guiding as Profession: Perceptions and Self-Perceptions of Guides in Serbia, 2nd IRFGT (International Research Forum on Guided Tours), University of Plymouth, UK, (April 7-9), http://www.academia.edu/3625712/Tour_Guiding_as_Profession_Perceptions_and_Self-perceptions_of_Guides_in_Serbia, Erişim Tarihi: 10.11.2013.
• Referans 24 Schmidt, C. (1979). The Guided Tour. Urban Life, 7 (4): 441-467.
• Referans 25 Schott, J. ve Henley, A. (1996). Culture, Religion and Childbearing in a Multiracial Society, Edinburgh: Butterworth – Heinemann.
• Referans 26 Smith, V. L. (2001). The Culture Brokers, in V. L. Smith & M. Brent (Eds.), Hosts and Guests Revisited: Tourism issues of the 21st century (pp. 275-282). New York: Cognizant Communication Corporation.
• Referans 27 Taft, R. (1981). ‘The Role and Personality of The Mediator’, The Mediating Person: Bridges Between Cultures, Cambridge: Schenkman.
• Referans 28 Weiler, B. ve Ham, S. H. (2002). A Comparative Analysis of Ecotour Guiding on Cruise Based Tours, http://www.buseco.monash.edu.au/mgt/research/working-papers/2002/wp40-02.pdf, Erişim Tarihi: 04.04.2013.
• Referans 29 Weiler, B. ve Yu, X. (2007). Dimensions of Cultural Mediation in Guiding Chinese Tour Groups: Implications for Interpretation. Tourism Recreation Research, 32 (3): 13-22.
• Referans 30 Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Referans 31 Yu, X., Weiler, B. ve Ham, S. (2001). Intercultural Communication and Mediation: A Framework for Analysis the Intercultural Competence of Chinese Tour Guides. Journal of Vacation Marketing, 8 (1): 75-87.
• Referans 32 Yu, X., Weiler, B., ve Ham, S. (2004). Cultural Mediation in Guided Tour Experiences: A Case Study of Australian Guides of Chinese Tour Groups. Monash University: Melbourne, Australia, 44: 12.