Karikatürle Öğretimin Toplama ve Çıkarmaya Dayalı Problem Çözmeye Etkisi

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 1, 9 - 21, 31.12.2016

Yasin Gökbulut Sultan Kuş

Öz

Bu çalışmanın amacı, karikatürlerle yapılan matematik öğretiminin ilkokul 2. sınıf öğrencilerinin toplama ve çıkarmaya dayalı problem çözme becerilerine etkisini belirlemektir. Araştırmada deneysel modelin öntest-sontest kontrol gruplu deseni kullanılmıştır. Çalışmanın başında ve sonda hem deney grubu öğrencilerine hem de kontrol grubu öğrencilerine ‘Akademik başarı testi’ uygulanmıştır. Deney grubu öğrencilerinin bulunduğu sınıfta karikatür destekli eğitim uygulanırken kontrol grubu sınıfında mevcut programa dayalı öğretim yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Mersin ili Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı tüm ilkokulların 2. Sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise kolaylı örnekleme yöntemi ile seçilen Mersin ili Mut ilçesine bağlı bir ilkokulun 2. Sınıf öğrencileridir. Araştırma 2015-2016 eğitim öğretim yılı güz döneminde 4 hafta süreyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın deney grubu 17, kontrol grubu 13 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmada kullanılan başarı testinin geçerliliğini ve güvenirliliğini belirlemek amacıyla TAB programı ile madde analizi yapılmıştır. Grupların kendi aralarında başarı bakımından ön test ve son test puanları arasında anlamlı bir fark olup olmadığını belirlemek için ilişkili t-testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda karikatür ile yapılan öğretimin toplama ve çıkarmaya dayalı problem çözmede öğrencilerin başarılarının artığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Karikatür, Problem çözme, toplama ve çıkarma

Kaynakça

• Akkaya, A. (2011). Karikatürlerle Dil Bilgisi Öğretimi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Aksoy, B., Karatekin, K., Kuş, Z. ve Sönmez, Ö.F. (2010) Sosyal Bilgiler Öğretiminde K:arikatür Kullanımının Öğrencilerin Akademik Başarısına Etkisi, 9. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Sempozumu (Tam Metin Bildiri) (Yayın no: 3081911)
• Arıkan, E. (2004). “Karikatür ve toplum”. 9. Uluslararası Ankara Karikatür Vakfı Etkinlikleri, Ankara
• Aşıcıoğlu, E. 2001. Yazısız Karikatürlerin Grafik Sanatındaki Yeri, Yazısız Karikatür Uygulamaları. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aydın, S. (2005). Mizahı Sınıf İçinde Rahat ve Etkin Kullanabilmemiz İçin Ona Bakış Açımızı Gözden Geçirmeliyiz. Hürriyet Gösteri Sanat Edebiyat Dergisi. 79: 275.
• Baki, A. (1996). Matematik Eğitiminde Değişim, Çukurova Eğitim Fakültesi Dergisi. 1441-47.
• Balcıoğlu, S. (1983). Cumhuriyet Dönemi Türk Karikatürü (1923-1983). Ankara: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Balcıoğlu, S. (1998). Cumhuriyet’in 75. Yılında Türk Karikatürü. Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Baran, E. (2009). Süleyman Demirel Dönemi Karikatürlerde Karşılaştırmalı Siyasi Söylem Analizi. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Baykul, Y. (2006). İlköğretimde Matematik Öğretimi (9. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Çakır, B,E. (2012). Geleneksel Öğretim Yöntemleri İle Dramatizasyon Yönteminin İlköğretim 2. Sınıf Matematik Dersinde, Öğrencilerin Akademik Başarı ve Kavramların Kalıcılık Düzeylerine Etkisinin Karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Çetin, E. (2012). Karikatürler ile Zenginleştirilmiş Fen ve Teknoloji Dersinin Öğrenci Başarı ve Tutumlarına Etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Çeviker, T.(2010). Karikatürkiye - Karikatürlerle Cumhuriyet Tarihi 1923 - 2008 (3 cilt) İstanbul: NTV Yayınları.
• Demirci, G. (2013). Eğitimde Mizah ve Karikatür Kullanımının Öğrenci Başarısı ve Motivasyonuna Etkisi (Ortaokul 7. Sınıf Fen ve Teknoloji Dersi Örneği). (Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Dereli, M. (2008). Tam sayılar konusunun karikatürle öğretiminin öğrencilerin matematik başarılarına etkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Doğan, F. (1999). Tef karikatüristleri Albümü önsözü. Gül Diken (Özel Sayı 5 Ferruh Doğan). 19, 112-116.
• Efe, H. (2007). Karikatür ve Şiirdeki Algılama Unsurları. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi. 84: 44-51.
• Erdağ, N. (2011). İlköğretim 5. Sınıf Matematik Dersinde Kavram Karikatürleri ile Desteklenmiş Matematik Öğretiminin Ondalık Kesirler Konusundaki Akademik Başarıya ve Kalıcılığa Etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Güler, H,K., Çakmak, D., Kavak, N. (2013). Karikatürle Yapılan Matematik Öğretiminin Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Tutumlarına Etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 26: 149-160
• Güneri, C. (2008). Sanat Alanı Olarak Mizah: Sanat, Mizah, Karikatür İlişkisi ve Türkiye’den Üç Örnek. (Yüksek Lisans Tezi). Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Köseoğlu, M. ( 2009). Sosyal Bilgiler Dersinde Karikatür Kullanımının Eleştirel Düşünmeye Etkisi. ( Yüksek Lisans Tezi). Tokat: Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Ocak, G. (2010). Yapılandırmacı Öğrenme Uygulamalarına Yönelik Öğretmen Tutumları. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 30 (3): 835-857
• Oral, T. (2004). Karikatür ve Popüler Kültür Soruşturması. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi. 57: 259.
• Özer, A. (1998). Kuramsal ve Uygulamalı Karikatür. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Özer, A. (2000). Yirminci Yüzyılda Karikatür. 6. Ankara Uluslararası Karikatür Festivali Sempozyum Bildirisi.
• Özer, A. (2004). Karikatür, Popüler Kültür ve Popüler Karikatür. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi: 57.
• Özer, A. (2007). Karikatür ve Eğitim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi. 84: 19–26.
• Özkanlı, R. (2006). Görsel Bir Dil Olarak Resim ve Karikatür İlişkisi. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin: Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Sidekli, S., Er, H., Yavaşer, R., Aydın, E. (2014). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Alternatif Bir Yöntem: Karikatür. Uluslar Arası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 2: 151-163.
• Soylu, Y. , Soylu, C. (2005). İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Kesirler Konusundaki Öğrenme Güçlükleri: Kesirlerde Sıralama, Toplama, Çıkarma, Çarpma ve Kesirlerle İlgili Problemler. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (2): 103
• Tan, Ş. (2006). Öğretimi Planlama ve Değerlendirme(10. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Toh, T. L. (2009). Use of Cartoons and Comıcs to Teach Algebra ın Mathematıcs Classrooms. MAV Annual Conference, 230-239.
• Topuz, H. (1986). İletişimde Karikatür ve Toplum. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi.
• Uçan, B. (2015). Düşünme Aracı Olarak Karikatür: Teknoloji Proje Üreticileri İçin Karikatür Tabanlı Uygulamalar. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Uğurel, I., ve Moralı, S. (2006). Karikatürler ve Matematik Öğretiminde Kullanımı. Milli Eğitim Üç Aylık Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi. 170: 32-47.
• Yazıcı, E. (2004). Öğrenme stilleri ile ilköğretim beşinci sınıf matematik dersindeki başarı arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Yenilmez, K, Can, S. (2006). Matematik Öğretimi Dersine Yönelik Görüşler. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 22: 47-59
• Yıldırım, C. (1999). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: ÖSYM Yayınları.
• Yoltaş, N. (2004). Ulusal Kültürde Yozlaşma ve Karikatür. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi. 57.
• Yurdagün, G. (2007). Karikatürün Eğitimde Kullanılması. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi. 84.
• Yoong, W., K. (2001). Mathematics cartoons and mathematics attitudes. Studies in Education. 6, 69-80.