TARİHÖNCESİ KAZI ALANLARINDA KORUMA VE SERGİLEME KAVRAMININ GELİŞİMİNE KISA BİR BAKIŞ

Yıl 2010, Sayı: 8, 119 - 130, 01.09.2010

Zeynep Eres

Öz

Avrupa 'da 19. yüzyılda bir yandan Antik Yunan ve Roma kültürünü bir evrensel değerler bütünü ve Avrupa uygar­lığının temeli olarak tanımlayan yaklaşımın göstergesi olarak, bu dönem eserlerinin ağırlıklı olarak sergilendi­ği müzeler gelişirken, bir yandan da Avrupa'nın yerel kırsal kimliğini vurgulamak amacıyla, seçilmiş çiftçi evle­rinin sökülüp taşınarak doğal bir ortamda tekrar kurulmasıyla açık hava köy müzeleri kurulmaya başlamıştır. Bu tür "açık hava köy müzesi” yaklaşımı, ilk aşamada tarihöncesi kazılarının sergilenmesinde de bir model ola­rak kullanılmış, ancak 20. yüzyılın ortalarından beri arkeolojik içerikli açık hava müzeleri ile köy müzeleri ayrış­maya başlamıştır. Giderek her bir kazı yeri için ayrı bir uygulamanın gerekli olduğu anlaşıldığı için bu alanda­ki müzeler çeşitlenmiştir. Her ne kadar bu makalede Avrupa'da sayısı yüzleri, küresel boyutta binleri bulan tarih­öncesi açık hava müzeleri, belirli bir sınıflandırma kurgusu içinde ele alınmışsa da, her bir müzenin farklı bir uygulama yöntemini oluşturduğu da göz ardı edilmemelidir.

Anahtar Kelimeler

Açık hava müzesi , koruma , sergileme , tarihöncesi dönem

AN OVERVIEW ON THE PRINCIPLES OF PROTECTION AND DISPLAY IN EXCAVATED PREHISTORIC SITES

Öz

Open-air museums and museums based on the collections of Hellenistic-Roman antiquities have developed on distinct trajectories; while the latter stood as the symbol of globular values based on humanism and/or Grecism, the former is to be considered as a tool of building local and national identities in Europe. The earliest examples of openair village museums dating back to the last decade of the 19th century, has set a model for the later prehistoric openairmuseums. The principles governing the design of the two open-air museum types differentiated by the second half of the last century, when it became clear that each archaeological site has to be considered in its own modality. Prehistoric open-air museums, now numbering hundreds in Europe and thousands in the World presents a wide range of approaches in site management, conservation and in modes of display. Even though the present paper has categorized prehistoric open-air museums under different headings, it is worth noting that each site should be considered as a unique case and that the solutions devised, no matter how successful, cannot be implied

Anahtar Kelimeler

Open - air museum , preservation , exhibition , prehistoric period