BibTex RIS Kaynak Göster

İçel/Gülnar’da Eski Türklere Ait Yeni Tespit Edilmiş Epigrafik Belgeler: Tanıtımı ve Ön Değerlendirmesi

Yıl 2012, Sayı: 31, 275 - 300, 01.05.2012

Öz

Kaynakça

  • ADİLOĞLU Adilhan (2005), Karaçay Malkar Türkleri, Başkent Matbaacılık, Ankara.
  • ALYILMAZ Cengiz (2005), Orhun Yazıtlarının Bugünkü Durumu, Kurmay, Ankara.
  • ALYILMAZ Cengiz (2007), (Kök)Türk Harfli Yazıtların İzinde, Karam, Ankara.
  • ATALAY, Besim (1998-1999), Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi (4. Baskı) An- kara Üniversitesi Basım Evi, Ankara.
  • ARGAÇ, Nuri (2008), Yörük-Âni Selendi Tarihi, Vesta Ofset, İstanbul.
  • BATUR, Ahsen (2004), Murûc ez-zeheb (Altın Bozkırlar), (Çev. Ahsen BATUR), Selenge Yayınları, İstanbul.
  • BAKIR, Abdullah (2009), Tevarih-i Al-i Selçuk (Selçuklu Tarihi), Çamlıca Ba- sım Yayın, İstanbul.
  • ÇAY, Abdulhalûk (1983), Anadolu’da Türk Damgası, Koç Heykel-Mezar Taşla- rı ve Türklerde Koç-Koyun Meselesi, Türk Kültürünü Araştırma Enstitü- sü, Ankara.
  • BİLİR, F. Saadet (2003), Merv’den Anaypazarı’na Gülnar, Etik Yayınları, İs- tanbul.
  • BUTANAYEV, V. Y.; HUDYAKOV Y. S. (2000), İstoriya Eniseyskix Kırgızovi, İzdatel’stvo Xaksskogo Gosudarstvennogo universiteta im. N. F. Katanova, Abakan.
  • BUTANAYEV, V. Y. (2002), Sotsial’no-Ekonomiçeskaya İstoriya Hongoraya (Hakasii) Gosudarstvennogo Universiteta im. N. F. Katanova Otpeçatano v Tipog- rafi Hakasskogo Gosudarstvennnogo Universiteta im. N. F. Katanova, Abakan. XX vv., İzdatel’stvo Hakasskogo
  • Derleme Sözlüğü (1993), Atatürk, Dil Tarih Yüksek Kurumu, Türk Dil Kurumu Yayınları, Sayı 211/5, Ankara.
  • ERGİN, Muharrem (?),, Şecere-i Terakime (Türklerin Soy Kütüğü), Tercüman 1001 Temel Esler, Ankara.
  • EVLİYA ÇELEBİ, Seyahat-nâme, (Yayına Hazırlayanlar: DAĞLI, Yücel, Seyit Ali Kahraman, Robert Dankof), 9. Kitap, YKY İstanbul: 2005.
  • GRAÇ, A. D. (1972), “Voprosı Datirovki i Semantiki Drevnetyurkskih Tamgoobraznıh İzobrajeniy Gornogo Kozla”, Tyurkologiçeskiy Sbornik, ss.316-333.
  • GÖRGÜNAY, Neriman (2002 Oğuz Damgaları ve Göktürk Harflerinin El Sa- natlarımızdaki İzleri, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
  • GÜLENSOY, Tuncer (1989), Orhun’dan Anadolu’ya Türk Damgaları, Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yoluğ Tekin Dizgi Merkezi, İstanbul.
  • http://www.hgk.mil.tr , (8.04. 2010).
  • http://www.gülnar.com, (15. 11. 2009).
  • KARATAYEV, Olcabay (2002), “Türk Boylarında Tamgalar ve Eski Kırgız- Oğuz Etnik Bağlantıları”, ss. 386-390, Türkler Ansk., C. 2, ss 386-390; Yeni Türkiye Yayınları, Ankra.
  • KARATAYEV, Olcabay (2003), Kırgızdardın Etnomadaniy Baylanıştarının Tarıhınan, Biyiktik Basmakanası, Bişkek.
  • KAŞGARLI MAHMUD (1990), Dȋvȃnü Lûgati’t-Türk, Tıpkıbasım, Kültür Ba- kanlığı Yayınları, Ankara.
  • KENGESBAYEV, I. (1977), Kazak tilining frazyeologiyalık sözdigi, (Kosımşa: 1: En-Tanba Turalı s. 622-629), Kazak SSR’ning Gılım baspası, Almatı.
  • KOMAN, M. Mes’ud (1946), Şikȃrȋ’nin Karaman Oğulları Tarihi, Konya Hal- kevi Tarihi ve Müze Komitesi yayınları, Konya.
  • KUZYEYEV, R. G. (1974), Proishojdeniye Başkirskogo Naroda, İzdatel’stvo NAUKA, Moskova.
  • MERT, Osman (2008), Öngöt Mezar Külliyesi ve Külliyede Bulunan Damgalar, Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S. 36, Er- zurum ss. 281-305.
  • PERLEE (1975), Mongol Tumniy Garlıg Damgaar Hayj Sudlah N’ /Tuuj- ugsaatnı Züyn Turşits Sudalgaa/ (İzuçeniye Etnogeneza Mongol’sih Narodnostey po Podovım Znakam /Opıt İstoriko-Etnografiçeskogo İsledovaniya/), BİMAU Şinjleh Uhaanı Akademi Tüühiyn Hureelen (Akademiya NAUK MNR İnstitut İstorii), Ulanbaator.
  • ROUX, Jean-Paul (2000), Orta Asya’da Kutsal Bitkiler ve Hayvanlar, Kabalcı Yayınevi, İstanbul.
  • TEKİN, Talat (1981), Göktürk Alfabesi, Harf Devrimi’nin 50. Yılı Sempozyu- mu, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
  • VASİLYEV, D. D. (1983), Korpus Tyurkskih Runiçeskih Pamyatnikov Baseyna Yeniseya, “NAUKA” Leningradskoye Otdeleniye, Leningrad.

İÇEL/GÜLNAR’DA ESKİ TÜRKLERE AİT YENİ TESPİT EDİLMİŞ EPİGRAFİK BELGELER: TANITIMI VE ÖN DEĞERLENDİRMESİ

Yıl 2012, Sayı: 31, 275 - 300, 01.05.2012

Öz

2009 yılının Temmuz ayında Mersin’in Gülnar İlçesi sınırları içinde yapılan alan araştırmaları sırasında, Akdeniz’i tarihî Karşu Kalesi (Meydancık Kalesi) üzerinden Anadolu’nun iç kısımlarına bağlayan antik yol üzerinde bulunan bir kayada çok sayıda epigrafik belge tespit edilmiştir. Anadolu uygarlıkları üzerine çalışan arkeologların sahiplenmediği bu epigrafik belgeler, tarafımızdan Eski Türk medeniyet unsurları olarak değerlendirilmiştir. 11 adet tamga, 1 adet petroglif, 3 (Kök)türk işaretinden oluşan bir epigrafik belge ve yine 3 adet kanji ile yazılmış bir epigrafik belgeden oluşan bu işaretler çeşitli açılardan incelenmiş; değerlendirme sonucunda bunların Taşeli Beleni’ne ilk gelen Türk gruplarından kalmış olabileceği sonucuna ulaşılmıştır

Kaynakça

  • ADİLOĞLU Adilhan (2005), Karaçay Malkar Türkleri, Başkent Matbaacılık, Ankara.
  • ALYILMAZ Cengiz (2005), Orhun Yazıtlarının Bugünkü Durumu, Kurmay, Ankara.
  • ALYILMAZ Cengiz (2007), (Kök)Türk Harfli Yazıtların İzinde, Karam, Ankara.
  • ATALAY, Besim (1998-1999), Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi (4. Baskı) An- kara Üniversitesi Basım Evi, Ankara.
  • ARGAÇ, Nuri (2008), Yörük-Âni Selendi Tarihi, Vesta Ofset, İstanbul.
  • BATUR, Ahsen (2004), Murûc ez-zeheb (Altın Bozkırlar), (Çev. Ahsen BATUR), Selenge Yayınları, İstanbul.
  • BAKIR, Abdullah (2009), Tevarih-i Al-i Selçuk (Selçuklu Tarihi), Çamlıca Ba- sım Yayın, İstanbul.
  • ÇAY, Abdulhalûk (1983), Anadolu’da Türk Damgası, Koç Heykel-Mezar Taşla- rı ve Türklerde Koç-Koyun Meselesi, Türk Kültürünü Araştırma Enstitü- sü, Ankara.
  • BİLİR, F. Saadet (2003), Merv’den Anaypazarı’na Gülnar, Etik Yayınları, İs- tanbul.
  • BUTANAYEV, V. Y.; HUDYAKOV Y. S. (2000), İstoriya Eniseyskix Kırgızovi, İzdatel’stvo Xaksskogo Gosudarstvennogo universiteta im. N. F. Katanova, Abakan.
  • BUTANAYEV, V. Y. (2002), Sotsial’no-Ekonomiçeskaya İstoriya Hongoraya (Hakasii) Gosudarstvennogo Universiteta im. N. F. Katanova Otpeçatano v Tipog- rafi Hakasskogo Gosudarstvennnogo Universiteta im. N. F. Katanova, Abakan. XX vv., İzdatel’stvo Hakasskogo
  • Derleme Sözlüğü (1993), Atatürk, Dil Tarih Yüksek Kurumu, Türk Dil Kurumu Yayınları, Sayı 211/5, Ankara.
  • ERGİN, Muharrem (?),, Şecere-i Terakime (Türklerin Soy Kütüğü), Tercüman 1001 Temel Esler, Ankara.
  • EVLİYA ÇELEBİ, Seyahat-nâme, (Yayına Hazırlayanlar: DAĞLI, Yücel, Seyit Ali Kahraman, Robert Dankof), 9. Kitap, YKY İstanbul: 2005.
  • GRAÇ, A. D. (1972), “Voprosı Datirovki i Semantiki Drevnetyurkskih Tamgoobraznıh İzobrajeniy Gornogo Kozla”, Tyurkologiçeskiy Sbornik, ss.316-333.
  • GÖRGÜNAY, Neriman (2002 Oğuz Damgaları ve Göktürk Harflerinin El Sa- natlarımızdaki İzleri, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
  • GÜLENSOY, Tuncer (1989), Orhun’dan Anadolu’ya Türk Damgaları, Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yoluğ Tekin Dizgi Merkezi, İstanbul.
  • http://www.hgk.mil.tr , (8.04. 2010).
  • http://www.gülnar.com, (15. 11. 2009).
  • KARATAYEV, Olcabay (2002), “Türk Boylarında Tamgalar ve Eski Kırgız- Oğuz Etnik Bağlantıları”, ss. 386-390, Türkler Ansk., C. 2, ss 386-390; Yeni Türkiye Yayınları, Ankra.
  • KARATAYEV, Olcabay (2003), Kırgızdardın Etnomadaniy Baylanıştarının Tarıhınan, Biyiktik Basmakanası, Bişkek.
  • KAŞGARLI MAHMUD (1990), Dȋvȃnü Lûgati’t-Türk, Tıpkıbasım, Kültür Ba- kanlığı Yayınları, Ankara.
  • KENGESBAYEV, I. (1977), Kazak tilining frazyeologiyalık sözdigi, (Kosımşa: 1: En-Tanba Turalı s. 622-629), Kazak SSR’ning Gılım baspası, Almatı.
  • KOMAN, M. Mes’ud (1946), Şikȃrȋ’nin Karaman Oğulları Tarihi, Konya Hal- kevi Tarihi ve Müze Komitesi yayınları, Konya.
  • KUZYEYEV, R. G. (1974), Proishojdeniye Başkirskogo Naroda, İzdatel’stvo NAUKA, Moskova.
  • MERT, Osman (2008), Öngöt Mezar Külliyesi ve Külliyede Bulunan Damgalar, Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S. 36, Er- zurum ss. 281-305.
  • PERLEE (1975), Mongol Tumniy Garlıg Damgaar Hayj Sudlah N’ /Tuuj- ugsaatnı Züyn Turşits Sudalgaa/ (İzuçeniye Etnogeneza Mongol’sih Narodnostey po Podovım Znakam /Opıt İstoriko-Etnografiçeskogo İsledovaniya/), BİMAU Şinjleh Uhaanı Akademi Tüühiyn Hureelen (Akademiya NAUK MNR İnstitut İstorii), Ulanbaator.
  • ROUX, Jean-Paul (2000), Orta Asya’da Kutsal Bitkiler ve Hayvanlar, Kabalcı Yayınevi, İstanbul.
  • TEKİN, Talat (1981), Göktürk Alfabesi, Harf Devrimi’nin 50. Yılı Sempozyu- mu, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
  • VASİLYEV, D. D. (1983), Korpus Tyurkskih Runiçeskih Pamyatnikov Baseyna Yeniseya, “NAUKA” Leningradskoye Otdeleniye, Leningrad.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yrd. Doç. İbrahim Şahin Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mayıs 2012
Gönderilme Tarihi 31 Ekim 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Sayı: 31

Kaynak Göster

MLA Şahin, Yrd. Doç. İbrahim. “İÇEL/GÜLNAR’DA ESKİ TÜRKLERE AİT YENİ TESPİT EDİLMİŞ EPİGRAFİK BELGELER: TANITIMI VE ÖN DEĞERLENDİRMESİ”. Türklük Bilimi Araştırmaları, sy. 31, 2012, ss. 275-00.