Turizm İşletme Yöneticilerinin Meslek Yüksekokullarında Uygulanan 3+1 Eğitim Modelinden Beklentilerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma
Öz
Türkiye’de işgücü piyasasının ihtiyaçları doğrultusunda meslek yüksekokulları bazı projeler geliştirerek, atölye ve laboratuvarlar kurarak öğrencileri sektöre hazırlamaktadır. Ancak hızla gelişen ve değişen müşteri taleplerini işletmeler bile karşılamakta zorlanırken, kıt kamu kaynakları ile eğitim-öğretimini devam ettiren üniversiteler, atölye ve laboratuvarlarını sürekli yenileyememekte ve sanayinin gerisinde kalmaktadır. Bu nedenle de üniversite-sanayi işbirliğinin geliştirilmesi, üniversitelerin eğitim kalitesini artırabileceği gibi sanayinin fiziki ve teknolojik olanaklarından da yararlanma fırsatı doğuracaktır.
Meslek yüksekokulu öğrencilerin tecrübelerini artırmak ve istihdama hazırlamak için geliştirilen 3+1 Eğitim Modeli, üniversiteler için yeni bir eğitim modelidir. Bu nedenle de henüz yaygınlaşmamıştır. Programların ders içerikleri ile birlikte düzenlenen eğitim modelinin işleyişi, üç dönem okulda ders, bir dönemde programa uygun işletmelerde uygulamalı eğitim olarak yapılmaktadır.
Çalışmanın amacı; henüz Türkiye’de yaygınlaşmamış 3+1 Eğitim Modelinden turizm işletmelerin beklentilerini, tereddütlerini ve uygulama ile ilgili düşüncelerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda 2018-2019 eğitim-öğretim döneminde uygulamaya yeni başlayan Ondokuz Mayıs Üniversitesi’nin bulunduğu şehir olan Samsun, çalışmanın evrenini oluşturmaktadır. Samsun’da bulunan turizm işletme yöneticilerine eğitim modeli ile ilgili beklenti anketi uygulanacaktır. Anket sorularının hazırlanmasında literatür taraması ile daha önce yapılan çalışmalardan yararlanılacaktır.
Meslek Yüksekokulu öğrencileri, eğitimleri süresince aldıkları bilgi ve deneyimlerini, “Mesleki Uygulamalar” ve/veya “Sektörel Uygulamalar” dersi adı altında işletmelerde uygulamalı eğitimle pekiştirme ve geliştirme imkanı bulmaktadır.
Anahtar Kelimeler
3+1 Eğitim Modeli Üniversite-Sanayi İşbirliği Mesleki Uygulama
Kaynakça
- Ardahan, F. (2010). Sektör odaklı mesleki eğitim, sektörün işletmecilik eğitiminden beklentileri ve Antalya örnek uygulaması, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 10(20), 55-76
- Arpat, B., Kalfa, V.R., Akşit, A. ve Çamurdan, B. (2017). “Meslek Yüksekokullarında Nitelikli Ara Eleman İhtiyacını Karşılamada Yeni Arayışlar: 3+1 İşbaşı Eğitimi Modeli – Honaz Meslek Yüksekokulu Örneği. Çalışma İlişkileri Dergisi, Cilt 8, Sayı 2, 76-94
- Arpat, B., Tokbaş, M., Çamurdan, B. ve Akşit, A. (2017). “Meslek Yüksekokullarında 3+1 Eğitim Modeli Stajlarında Yapılan İş Teklifleri Üzerine Bir Araştırma: Honaz Meslek Yüksekokulu Örneği”, International Journal of Academic Value Studies, Vol:3, Issue:14; 1-11
- Atalı, G., Özkan, S.S., Sarıbıyık, M. ve Karayel, D. (2016), “Türkiye’de Yükseköğretim Kurumlarında Uygulanan Uygulamalı Eğitim Modellerinin İncelenmesi”, 5th International Vocational Schools Symposium-Prizren, 18-20.Mayıs.2016, 276-281.
- Bınıcı, H.ve Arı, N. (2004). Mesleki ve teknik eğitimde arayışlar, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(3), 383-396.
- Emir, O., Arslan, S., ve Kılıçkaya, S. (2008) Turizm İşletmeciliği Programı Öğrencilerinin Staj Uygulamaları Hakkındaki Görüşlerinin Değerlendirilmesi: Afyon Kocatepe Üniversitesi Örneği, Afyon Kocatepe Üniversitesi IIBF Dergisi, 10(2): 273–291.
- Dilay, Y., Özkan, A. ve Kilit, M. (2015) Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Teknik Bilimler Meslek Yüksekokulu Makine Programı Öğrencilerinin Staj Yapma Eğilimlerinin Belirlenmesi, 4th International Vocational Schools Symposium, 21-23 Mayıs, 2015, Yalova, 1-8.
- Hızlan, D. (1997). Okul-sanayi ilişkileri, İstanbul: İnkılap Yayınevi
- Kalaycı, Ş. (2006) SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Ankara: Asil Yayın Dağıtım
- Özsoy, C.E., (2015). “Mesleki Eğitim-İstihdam İlişkisi: Türkiye’de Mesleki Eğitimin Kalitesi ve Kantitesi Üzerine Düşünceler”, Electronic Journal of Vocational Colleges – Aralık.2015, 4. UMYOS Özel Sayısı, 173-181.
- Sarıbıyık M. (2013). Meslek Yüksekokullarında Nitelikli İşgücü Yetiştirmek İçin 3+1 Eğitim Modeli APJES I-I 39- 41
- Samsun İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, https://www.samsunkulturturizm.gov.tr/ (E.T: 16.04.2022)
- Şahinkesen, A. (1992). Eğitimde ikili sistem (Okul-işyeri işbirliğine dayalı sistem). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. Cilt 25.
- Türk, K., Bakkal, S. ve Türk, D. (2016), “Meslek Yüksekokullarında Yeni Bir Model Olarak Uygulanan 3+1 Mesleki Uygulama Modelinin Öğrenciler Tarafından Değerlendirilmesi SAÜ Ali Fuat Cebesoy MYO Örneği”, ISVET 2016, 12-15.Ekim.2016, Hitit Üniversitesi, 249-254.
- Uçar, C.ve Özerbaş, M.A. (2013). Mesleki ve Teknik Eğitimin Dünyadaki ve Türkiye’deki Konumu, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 242-253
- Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Yüksek Öğretim Kurumu (YÖK). https://www.yok.gov.tr/ (E.T: 01.03.2022)
- XVI. Milli Eğitim Şura Kararları, (1999). https://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_09/29165513_16_sura.pdf (E.T:17.03.2022)
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 4 Sayı: 1 |
