Deixis is a Greek word that means “to point, to mark, to indicate, to explain”. The term deixis is becoming widespread as a gösterim term in Turkish. Deixis is the subject of a pragmatics. The deixis that exists in natural languages is the current phenomenon of oral or written discourses. In addition, deixis is of great importance in terms of preventing and eliminating possible meaning ambiguities in the fields of mother tongue learning, second foreign language learning, interlingual translation, speech and communication analysis, discourse or text analysis. It is the task of deixis to minimize such linguistic problems. The linguistic adventure of deixis, a concept first discussed in philosophy as content expressions/contents or indexals, started in the 19th century. As a result of the separation of deixis from philosophical approaches, linguists have conducted formological, syntactic, semantic and pragmatics for the phenomenon of deixis. However, these studies are not in the nature of a large typological research and are not at an adequate level. In this study, the deixis theory, which is a pragmatic phenomenon, will be applied to Dede Korkut, who is the basic building block of the Turkish language, literature, history and culture. When the deixis as a pragmatics phenomenon is applied to Dede Korkut, it was wanted to present a pragmatics perspective. Selections have been made from different stories, and with the most obvious examples of deixis, it is inevitable to mention the rich presence of deixis elements in Dede Korkut, which contains wealth in every respect.
Deixis, Yunancadan alıntı “işaret etmek, işaretlemek, belirtmek, açıklamak” anlamlarına gelen bir sözcüktür. Deixis terimi, Türkçede gösterim terimi olarak yaygınlaşmaktadır. Gösterim, edimbilimin konusudur. Doğal dillerde var olan gösterim, sözlü veya yazılı söylemlerin mevcut olgusudur. Yanı sıra gösterim; ana dil öğrenme, ikinci yabancı dil öğrenme, dillerarası çeviri, konuşma ve iletişim çözümlemeleri, söylem ya da metin çözümlemeleri alanlarında olası anlam belirsizliklerini önlemek, ortadan kaldırmak açısından büyük önem taşır. Bu tür dilsel sorunları en aza indirgemek gösterimin görevidir. İlkin felsefede içerimlik ifadeler/ içerimlikler veya dizinsel ifadeler (indexicals) olarak tartışılagelen bir kavram olan gösterimin dilbilimsel serüveni 19. yüzyılda başlamıştır. Gösterimin felsefî yaklaşımlardan ayrışması sonucu dilbilimciler gösterim olgusu için biçimbilimsel, sözdizimsel, anlambilimsel ve edimbilimsel araştırmalar yapmıştır. Ancak bu araştırmalar büyük bir tipolojik araştırma niteliğinde olmayıp yeterli düzeyde değildir. Bu çalışmada edimbilimsel bir konu olan gösterim kuramı Türk dilinin, edebiyatının, tarihinin ve kültürünün temel yapı taşı olan Dede Korkut’a uygulanacaktır. Edimbilimsel bir olgu olarak gösterim, Dede Korkut’a uygulanırken edimbilimsel bir bakış açısı sunulmak istenmiştir. Farklı hikâyelerden seçmeler yapılmış olup gösterim konusunda en belirgin örnekler ile her bakımdan bünyesinde zenginlik barındıran Dede Korkut’ta gösterimsel unsurların da zengin bir varlığından söz etmek kaçınılmazdır.
edimbilim deixis dizinsel ifadeler gösterim gösterim kuramı Dede Korkut
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Türk Dili ve Edebiyatı (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2024 |
Gönderilme Tarihi | 20 Şubat 2024 |
Kabul Tarihi | 22 Nisan 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |