Zəngin ədəbi miras sahibi olan Bidelin şeirində hərflərin
məcaz yaradıcılığında iştirakı qabarıq nəzərə çarpsa da, bu məcazlaşmanın
yaradılması prosesi, ilk örnəyi və poetik interpretasiyaları, şairin məqsədi və
s. indiyədək xüsusi araşdırılmamışdır. Bidelin şeirində hərf simvol və məcazlarının
xüsusi bir yeri vardır və onun yaradıcılığının özünəməxsusluqlarından biri də hərfin sözdəki yeri və malik olduğu yazılış şəklidir.
Onun şeirində hərflər bəzən simvol, bəzən istiarə, bəzən isə təşbeh kimi çıxış
edir. Bidel bəzən hərflərin say qarşılığını da vurğulamaqla şeiriyyətə yeni məzmunlar
qazandırır və hərf-say münasibətinə fərdi xarakterli anlam çaları verə bilir.
Bu məcazlaşma və hərf üzərində məzmun yaradıcılığı şairin hürufilik ədəbiyyatının
ənənəsindən xəbərdarlığını göstərir. Bəzən isə hürufilik düşüncəsindən
qaynaqlanan digər təriqətlərin (qələndərilik, səfəvilik və s.) ədəbi ənənəsindən
təsirlənmə də müşahidə olunur. Bəzi hallarda bu hərf-məcazlar irfani düşüncə və
klassik şeir ənənəsinə bələdliyin deyil, eyni zamanda poetik təxəyyülün gücünün
də göstəricisi olur. Bidein şeirində hərf simvollarının düşüncə baxımından özülünü
və yerini təhlil edərkən belə bir nəticəyə gəldik ki, o, təkcə farsdilli şairlərin
deyil, türk şairlərin də divan yaradıcılığına bələd olmuşdur. Çünki onun şeirlərində
yer alan bəzi beytlər Nəsimi, Əhmədi, Xətai, Füzuli və Xəyali bəyin şeiri ilə
yaxından səsləşir. Bidelin şeirində nəzərə çarpan hərf simvol, məcaz və təşbehləri,
bir tərəfdən, onun şeirini klassik fars və türk şeirinə bağlayır, digər tərəfdən,
şair xəyalının vüsətindən soraq verir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 5 Kasım 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 2 |