Irak ve Lübnan Milletlerarası Okulları ve Din Eğitimi Müfredatları: Yalova İli Örneği

Yıl 2022, , 141 - 168, 27.12.2022

Osman Kamil Çorbacı , Hakan Özkan

https://doi.org/10.53112/tudear.1175615

Öz

Coğrafi konumu itibariyle Türkiye göç güzergâhı üzerinde bulunan, çevresindeki ülkelerden göç alan bir ülkedir. Göçmenlerin yaşam hakkı gibi eğitimleri de insani bir ihtiyaç ve evrensel bir haktır. Türkiye'de mültecilere sağlanan eğitim hakkı, uluslararası hukukla güvence altına alınmış ve ulusal hukuk kurallarıyla düzenlenmiştir. Bu çalışmada Yalova iliyle sınırlandırılan Irak ve Lübnan milletlerarası okullarındaki din eğitimi müfredatları, amaç, içerik ve yöntem açısından değerlendirilip müfredatın Türk DKAB eğitimi anlayışına uygunluğu karşılaştırmalı olarak ele alınmıştır. Döküman analizi yönteminin kullanıldığı bu çalışmada dini, kültürel ve coğrafi yakınlık nedeniyle Irak ve Lübnan milletlerarası okulları tercih edilmiştir. Bu okullardaki din eğitimi derslerinin tahlili, benzer veya farklı durumda olan diğer ülke okullarının din eğitimi müfredatlarının incelenmesine temel oluşturacak, müfredatlar arasında karşılaştırma yapılmasına yardımcı olacaktır. Ülkemize göç eden ailelerin zorunlu eğitim yaşında olan çocuklarının milletlerarası okullardaki din eğitimi müfredatlarının incelenmesi, din eğitimi alanında ilk olma özelliği taşımaktadır. Bu çalışmanın sayısal verilerinin ilerleyen yıllarda yapılacak olan çalışmalara kaynak teşkil edeceği düşünülmektedir

Anahtar Kelimeler

Din Eğitimi, Göç, Milletlerarası Okullar, Yalova, Yalova

Iraq and Lebanon International Schools and Curriculums of Religious Education: Yalova Province Example

Öz

Due to its geographical location, Turkey is a country that is located on the migration route and receives immigrants from the surrounding countries. Like immigrants' right to life, their education is a human need and a universal right. The right to education provided to refugees in Turkey is guaranteed by international law and regulated by the rules of national law. In this study, the religious education curricula in Iraqi and Lebanese international schools confined to Yalova were evaluated in terms of purpose, content and method, and the understanding of the curriculum of Turkish DKAB education appropriateness has been addressed. The analysis of religious education courses in Iraqi and Lebanese schools preferred due to religious, cultural and geographical proximity in this study, in which the document analysis method was used, were similar or different will provide the basis for the study of religious education curricula of other country schools, help to make comparisons between curricula. The study of religious education curricula in international schools of children of compulsory educational age of families who migrated to our country is the first in the field of religious education. It is believed that the numerical data of this study will serve as a source for the studies that will be carried out in the coming years.

Anahtar Kelimeler

Religious Education, Migration, International Schools, Iraqi Schools in Yalova, Lebanese Schools in Yalova

Kaynakça

• Acar, Y. (2019). Çokkültürlü Eğitim: Öğretmen Eğitimi ile İlgili Yaklaşımlar. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(2), 36-57.
• Akan, Y. & Arslan, İ. (2008). Göç Ekonomisi. Ekin Yayınları.
• Akkayan, T. (1996). Göç ve Değişme. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları 1979 No: 2573.
• Aktel, M. & Kaygısız, Ü. (2018). Türkiye’de Göç Yönetimi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23, 579-604.
• BM Mülteciler Yüksek Komiserliği Türkiye Temsilciliği. (2022, Mayıs 12). Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin Sözleşme. https://www.multeci.org.tr/wp-content/uploads/2016/12/1951-Cenevre-Sozlesmesi-1.pdf
• Cilacı, O. (1985). Yurtdışındaki İşçi Çocuklarının Dinî Problemleri Açısından Türkiye’ye Uyumları Meselesi. Diyanet İlmi Dergi, 21(3), 47-57.
• Doğan, M. S. (2001). Batı Avrupa’da Türk Gençlerinin Din Algılaması ve Dini Davranışları: (Almanya, Hollanda ve Belçika Örnekleri). Değişim Yayınları.
• Duruel, M. (2016). Suriyeli Sığınmacıların Eğitim Sorunu. Atatürk Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 30(5), 1399–1414.
• Ekici, S. & Tuncel, G. (2015). Göç ve İnsan. Birey ve Toplum, 5(9), 9-22.
• Emin, M. N. (2016). Türkiye’deki Suriyeli Çocukların Eğitimi. SETA (Siyaset, Ekonomi Ve Toplum Araştırmaları Vakfı).
• Ev, H. (2003). Almanya’da Çocuklara Yönelik Kur’an ve Dini Bilgiler Kursları. Tıbyan Yayınları.
• Gemici, E. & Çatal, S. (2019). Göç ve Çokkültürlülük. Anadolu Strateji Dergisi, 1(1), 51-60.
• Göç İdaresi. (2022, Haziran 21). İkamet İzinleri. https://www.goc.gov.tr/ikamet-izinleri
• Güneş, A. (2005). Toplumsal Bir Zorunluluk: Birarada Yaşamak. Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 10(2), 89-103.
• Gürer, B. (2013). Din Eğitimi Politikaları Açısından Batı’da Yaşayan Türklerin Dini Çoğulculuk Algısı. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (45), 191–296.
• Gürer, B. (2014). Batı'da Yaşayan Türklerin Farklı Dini Gruplarla İletişimleri Bağlamında Din Eğitimi İhtiyaçları. Değerler Eğitimi Dergisi, 12(27), 135- 164.
• Koyuncu, A. (2016, 19-22 Mayıs). Ensar Muhacir Kardeşliğinden Yerli Sığınmacı Dikotomisine Toplumsal Barış ve Suriyeliler Gerçeği. II. Uluslararası Dini Araştırmalar ve Küresel Barış Sempozyumu, Saraybosna, Bosna Hersek.
• Mert, İ. & Çıplak, B. (2017). Suriyeli Ve Diğer Yabancı Öğrencilerin Türk Eğitim Sistemine Adaptasyonu Ve Okul İçi İletişimlerine Yönelik Bir İnceleme. Uluslararası İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 3(2), 68-79.
• Mevzuat Bilgi Sistemi. (2022, Haziran 23). Doğrudan Yabancı Yatırımlar Kanunu. https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.4875.pdf Mollaalioğlu, F. N. (2020). Türkiye’den Suriye’ye Gerçekleşen Göçlerin Tarihsel Boyutu. Çekmece İzü Sosyal Bilimler Dergisi, 8(17), 1- 24.
• Mutluer, M. (2003). Uluslararası Göçler ve Türkiye. Çantay Kitabevi.
• Özensel, E. (2012). Çokkültürlülük Uygulaması Olarak Kanada Çokkültürlülüğü. Akademik İncelemeler Dergisi (Journal of Academic Inquiries), 7(1), 55-69.
• Sağlam, İ. (2011). Batı Avrupa’da Yaşayan Türklere Göre Din Görevlileri ve Cami Etkinlikleri Yeterliliği (Fransa Örneği). Emin Yayınları.
• Sak, R., Şahin Sak, İ. T., Öneren Şendil, Ç. & Nas, E. (2021). Bir Araştırma Yöntemi Olarak Doküman Analizi. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 4(1), 227-256.
• Saygın, S. & Hasta, D. (2018). Göç, Kültürleşme ve Uyum. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry, 10(3), 312-333.
• Sezen, Y. (1990). Sosyolojide ve Din Sosyolojisinde Temel Bilgiler ve Tartışmalar. İFAV Yayınları.
• Tavukçuoğlu, M. (2000). Belçika’da Türk Ailesi ve Din Eğitimi. Mehir Vakfı.
• https://www5.tbmm.gov.tr//develop/owa/tc_anayasasi.maddeler?p3=42
• The UN Refugee Agency. (2022, Haziran 2). Figures at a Glance. https://www.unhcr.org/figures-at-a-glance.html
• Tosun, C., Sözen, H., İpek, Y. & Şimşek, V. (2018). Üstün Zekâlı Öğrencilerin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersine İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. Amasya İlahiyat Dergisi, (15), 43-76.
• Türk Dil Kurumu. (2022, Mayıs 17). Sözlük. https://sozluk.gov.tr
• Yalçın, C. (2004). Göç Sosyolojisi. Anı Yayıncılık.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2018) Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.