Kadınlarda Obezite ve Dürtüsellik İlişkisinin Değerlendirilmesi

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 59 - 64, 31.08.2018

Merthan Tunay

Öz

Amaç: Günümüzde ülkemizde her beş kişiden birisi obezdir. Kadınlarda obezite ve fazla kiloluluk erkeklere kıyasla daha fazla görülür.
Neden bazı kişilerin sağlıklı yaşam tarzını benimseyemediği, kolayca ulaşılabilen, kışkırtıcı reklamlarla tanıtılan gıdalara hayır
diyemediğinin veya tedavi sonrası kaybettiği ağırlığı hızla tekrar aldığının sebeplerinin araştırılması ve bunun dürtüsellikle ilişkisinin
tespiti araştırılması gereken önemli bir kavramdır. Çalışmamızda normal, kilolu ve obez kadınlarda dürtüsellik düzeyini saptamayı
amaçladık.

Gereç ve Yöntemler: Araştırma kesitsel tiptedir ve veriler gönüllü katılım esasına göre toplanmıştır. Çalışma 200 kadın katılımcı ile
gerçekleştirildi. Örnekleme alınan kadınlara Barrat dürtüsellik ölçeği (BDÖ-11) ve demografik bilgi formu uygulanmıştır. Normal,
kilolu ve obez gruplarda dürtüsellik düzeyi saptanarak karşılaştırılmıştır.

Bulgular: Katılımcıların demografik verileri arasında istatistiksel anlamlı fark yoktu(p>0,05). Normal, kiloluve obez grup
karşılaştırmasında BDÖ-11 toplam skorunda istatistiksel anlamlı fark saptandı(62,20±4,29, 61,44±4,64, 64,65±6,37)(p<0,05). Plan
yapmama alt ölçeğinde de gruplar arası istatistiksel anlamlı fark mevcuttur(23,88±2,39, 23,70±2,15, 25,07±3,12)(p<0,05).

Sonuç: Çalışmamızda obez grupta dürtüsellik puanları literatürdeki çalışmalarla uyumlu olarak yüksek saptandı.Bulaşıcı olmayan
hastalık yükünün azaltılmasında en önemli sorunlardan biri olan ve günümüz tüketim dünyasında hızla artan obezitede bireylerin
dürtüsellik düzeylerinin ölçülmesi faydalı olabilir.

Anahtar Kelimeler

BDÖ-11, Dürtüsellik, Obezite

Evaluation of the Relationship Between Obesity and Impulsivity in Women

Öz

Aim: Today, one in every five people in our country is obese. In women, obesity and overweight are more common than men. It’s an
important concept that needs to be investigated to find out the reasons why some people can not adopt a healthy lifestyle and can not say
‘’no’’ to food which can be reached easily and is promoted with provocative advertisements, or the reasons for rapid recovery of weight
lost after treatment, and also to determine the relationship between all of them and impulsiveness. We aimed to determine the level of
impulsivity in normal, overweight, obese women in this study.

Material and Methods: The study is cross-sectional and the data are collected on a voluntary basis. The study was conducted with 200
female participants. Barratt Impulsiveness Scale (Bis-11) scale and demographic information form was applied to the sampled women.
Normal, overweight and obese groups was determined impulsivity and compared

Results: There was no statistically significant difference between the demographic data of the participants (p>0.05). A statistically
significant difference was found in the total score of Bis-11 in normal, overweight and obesegroup(62.20±4.29, 61.44±4.64, 64.65±6.37)
(p<0.05). There was statistically significant difference between groups in non-planning subscale scores(23.88±2.39, 23.70±2.15,
25.07±3.12)(p<0.05).

Conclusion: In our study, impulsivity scores were found higher in the obese group compatible with the studies in the literature.
Measuring the levels of impulsivity of individuals may be useful in obesity, which is one of the most important problems in reducing the
non-communicable disease burden, and rapidly increasing in the current consumption world. 

Anahtar Kelimeler

Bis-11, Impulsivity, Obesity

Kaynakça

• 1. Hinslie L, Shatzky J. Psychiatric Dictionary. New York, Oxford University Press, 1940.
• 2. Smith L. A Dictionary of Psychiatry for the Layman. London, Maxwell, 1952.
• 3. Dickman S. Impulsivity and information processing, in The Impulsive Client: Theory, Research, and Treatment. Edited by McCown WG, Johnson JL, Shure MB. Washington, DC, American Psychological Association, 1993; 151–84.
• 4. Schag K, Teufel M, Junne F, et al. Impulsivity in binge eating disorder: food cues elicit increased reward responses and disinhibition. PloS one. 2013; 8(10):e76542.
• 5. Annagür BB. Obezitede Çeşitli Risk Faktörleri ve Dürtüsellik. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2010; 2(4):572-82.
• 6. World Health Organisation. (WHO). Obesity and owerweight. Erişim tarihi:15Kasım2017. Available from: http://www.who. int/mediacentre/factsheets/fs311/en/
• 7. Satman I, editor. TURDEP-II Sonuçları. Türk Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği. (TEMD) Erişim tarihi:15Kasım2017. Available from: http://www.turkendokrin.org/files/file/ TURDEP_ II_2011.pdf
• 8. Kaya A, Gedik VT, Bayram F, ve ark. Hipertansiyon, obezite ve lipid metabolizması hekim için tanı ve tedavi rehberi. Türk Endokrinoloji ve Metabolizma Derneği. Erişim Tarihi:15Aralık2017 Available from: http://www.endokrin. org.tr/files/pdf/obezite.pdf
• 9. Gökbunar R, Dogan A, Utkuseven A. Obezite Ile Mücadelede Bir Kamu Politikasi Araci Olarak Vergilerin Değerlendirilmesi. Yönetim ve Ekonomi. 2015; 22:581-602.
• 10. Cooper Z, Fairburn CG. A new cognitive behavioural approach to the treatment of obesity. Behaviour research and therapy. 2001; 39:499-511.
• 11. Özdemir PG, Selvi Y, Aydın A. Dürtüsellik ve tedavisi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2012; 4:293-314.
• 12. Barratt, ES. Anxiety and impulsiveness related to psychomotor efficiency. Perceptual and Motor Skills, 1959:9, 191-8.
• 13. Stanford MS, Mathias CW, Dougherty DM, et al. Fifty years of the Barratt Impulsiveness Scale: An update and review. Personality and individual differences. 2009; 47(5):385-95.
• 14. Patton JH, Stanford MS, Barratt ES. Factor structure of the Barratt impulsiveness scale. Journal of Clinical Psychology 1995; 6:768–74.
• 15. Güleç H, Tamam L, Güleç MY, ve ark. Psychometric properties of the Turkish version of the Barratt impulsiveness scale-11. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni. 2008; 18:251-8.
• 16. Sarisoy G, Atmaca A, İş G, ve ark. Obezite hastalarında dürtüsellik ve dürtüselliğin beden algısı ve benlik saygısı ile ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2013; 14:53-61.
• 17. Liu L-L, Li B-M, Yang J, Wang Y-W. Does dopaminergic reward system contribute to explaining comorbidity obesity and ADHD? Medical hypotheses. 2008;70(6):1118-20.
• 18. Nederkoorn C, Smulders FT, Havermans RC, et al. Impulsivity in obese women. Appetite. 2006;47(2): 253-6.
• 19. Leitch MA, Morgan MJ, Yeomans MR. Different subtypes of impulsivity differentiate uncontrolled eating and dietary restraint. Appetite. 2013; 69:54-63.
• 20. Manasse SM, Flack D, Dochat C, et al. Not so fast: The impact of impulsivity on weight loss varies by treatment type. Appetite. 2017; 113:193-9.
• 21. Torregrossa MM, Quinn JJ, Taylor JR. Impulsivity, compulsivity, and habit: the role of orbitofrontal cortex revisited. Biol Psychiatry. 2008; 63:253-5.
• 22. Kachooei M, Hasani J, Amrollahi NM. Comparison of impulsivity and difficulties in emotion regulation among overweight women with and without binge eating disorder. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism. 2016; 17(5):391-401.
• 23. Yazıcı K, Yazıcı A. Dürtüselliğin Nöroanatomik ve Nörokimyasal temelleri. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2010; 2(2):254-80.
• 24. Adinoff B, Rilling, M, Williams MJ, et al. Impulsivity, neural deficits, and the addictions: the “oops” factor in relapse. Journal of addictive diseases. 2007; 26:25-39.
• 25. Phillipou A, Abel LA, Castle DJ, et al. Self-reported and behavioural impulsivity in anorexia nervosa. World journal of psychiatry. 2016; 6(3):345-50.
• 26. Nederkoorn C, Braet C, Van Eijs Y, et al. Why obese children cannot resist food: the role of impulsivity. Eating behaviors. 2006; 7(4):315-22.
• 27. Folkvord F, Anschütz DJ, Nederkoorn C, et al. Impulsivity, “advergames,” and food intake. Pediatrics. 2014; 133(6):1007- 12.
• 28. Fields SAM, Reynolds M, Reynolds B. Dimensions of impulsive behavior in obese, overweight, and healthy-weight adolescents. Appetite. 2013; 70:60-6.
• 29. Thamotharan S, Lange K, Zale EL, et al. The role of impulsivity in pediatric obesity and weight status: a meta-analytic review. Clinical psychology review. 2013; 33(2):253-62