Death Theme in the Novel “The Chorus of Stuttering Children”

Yıl 2023, , 331 - 337, 06.09.2023

Elif Öksüz Güneş

https://doi.org/10.5152/JTRI.2023.23230

Öz

Having secured a placed with his scenarios and radio and TV programs as well as other literary works, Tarık Tufan is among the authors who reflect the social mobility of his time to his books. Fictionalizing the dilemmas, expectations, disappointments, despite all these, the hopes of the inner world with regard to the themes of loneliness, alienation, and death, the author draws attention to social issues in his book “The Chorus of Stuttering Children.” He conveys these issues through the perspectives of workers, child workers, university students, girls, men, children, old people, and other people with varying professional and educational backgrounds, genders, and ages. Knowing what they want but believing in the improbability of realizing their desires, these people fail to transfer their emotions and thoughts to the real life. They attempt to draw boundaries for their behaviors, social interactions, and mental attitudes by retiring into their shell and offering their individual existence to the service of the social sphere. Therefore, they are inclined to renounce first the society and then their own bodies due to the psychological breakdown as a result of the incapacity to acquire an individual identity. Those who cannot communicate their emotions and thoughts to their real life speak in a chorus through the mind and spirit of the protagonist, a radio broadcaster, whose name is abbreviated as İ.Ç. upon his death at the end of the novel. Narrating the witnessing of the deaths of everyone who the broadcaster meets and communicates in a stream of consciousness, the novel tells the stories of these people deceasing due to the dilemma caused by the inability to undertake their own lives. These deaths take place psychologically, sociologically, and spiritually as a result of physical dimensions and desires surrendered to the power of families, economic conditions, political issues, social pressures, and religious sensitivities. This article provides an inter preta tive/ herme neuti c approach to the deaths of both the protagonist radio broadcaster and his guests both of who are the members of a chorus in his mind.

Anahtar Kelimeler

Death, Life, Loneliness, Tarık Tufan, The Chorus of Stuttering Children

Kekeme Çocuklar Korosu Romanında Ölüm Teması

Öz

Edebiyatçı kimliğinin yanı sıra senaryoları, radyo ve televizyon programları ile sanat dünyasında yer edinen Tarık Tufan, yaşadığı çağın sosyal hareketliliklerini eserlerine yansıtan yazarlardandır. Yalnızlık, yabancılaşma ve ölüm temaları etrafında İnsanın iç dünyasında yaşadığı ikilemlerini, beklentilerini, hayal kırıklıklarını ve buna rağmen umut etmeyi kurguya taşıyan yazar, “Kekeme Çocuklar Korosu” adlı romanında toplumsal sorunlara dikkat çeker. Bu sorunları işçiler, çocuk işçiler, üniversiteliler, genç kızlar, erkekler, çocuklar, yaşlılar gibi meslek grupları, eğitim düzeyleri, cinsiyetleri, yaşları farklı insanların bakış açılarından hareketle aktarır. Ne istediklerini bilmelerine rağmen arzularını yaşama geçirmenin imkânsızlığına inanma ortak noktasında bir araya gelen bu kişiler, duygu ve düşünce dünyalarını reel hayata aktarmayı başaramazlar. Kendi içlerine çekilip bireysel varoluşlarını toplumsal alanın hizmetine sunarak davranışlarına, sosyal etkileşimlerine, zihinsel tutumlarına sınırlar çizmeye çalışırlar. Dolayısıyla da bireysel kimliklerini edinememenin verdiği psikolojik çöküntü ile önce toplumdan sonra da bedenlerinden vazgeçme eğilimi gösterirler. Duygu ve düşünce dünyalarını reel hayata aktaramayan kişiler, romanda başkişi olarak yer alan, eserin sonunda ölümü ile birlikte adının kısaltması İ.Ç şeklinde verilen başkişinin/radyocunun zihninden ve ruhundan koro hâlinde seslenirler. Radyocunun tanıştığı ve temas kurduğu herkesin ölümüne tanıklığının bilinç akışı yöntemi ile aktarıldığı metinde, radyocunun şizofrenik sesine karışan bu kişiler kendi yaşamını üstlenememenin verdiği ikilemde ölürler. Bu ölümler fiziksel düzeylerinin yanı sıra arzuların ailelerin, ekonomik durumların, siyasi meselelerin, toplumsal baskıların, dinî duyarlılıkların iktidarına teslim edilmesi ya da edilmek zorunda bırakılması neticesinde psikolojik, sosyolojik ve ruhsal boyutta gerçekleşir. Bu çalışmada başkişinin/radyocunun zihninde hem kendisinin hem de radyo konuğu olarak temas kurduğu kişilerin koroya dönüşen ölümleri yorumsamacı/ hermeneutik bir yöntemle değerlendirilecektir.

Anahtar Kelimeler

Ölüm, Yaşam, Yalnızlık, Tarık Tufan, Kekeme Çocuklar Korosu

Kaynakça

• Beck, U. (2011). Risk Toplumu (K. Özdoğan & B. Doğan, Çev.). İthaki Yayınları.
• Brown, N.O. (1996). Ölüme Karşı Hayat (A. Yılmaz, Çev.). Ayrıntı Yayınları.
• Duman, M. Z. (2021). Dini İnancın Ontolojik Dayanağı Olarak Ölüm Olgusu ve Ölümün Teolojik İzahı. Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 17 (2), 81-100.
• Eliuz, Ü., & Şişman, G. (2021). Bilge Karasu Öykülerinde Yabancılaşma. Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Dergisi (TÜRKDED), 2(1), 35-52.
• Göka, E. (2009). Ölme Ölümün ve Geride Kalanların Psikolojisi. Timaş Yayınları.
• Güçlü, A., & Uzun, E. (2002). Felsefe Sözlüğü. Bilim ve Sanat Yayınları.
• Gürbilek, N. (2016). Benden Önce Bir Başkası. Metis Yayınları.
• Kumsar, İ.A. (2018). Tarık Tufan. Erişim adresi: http: //tei s.yes evi.e du.tr /madd e-det ay/ta rik-t ufan
• Lukes, S. (2016). İktidar Radikal Bir Görüş. (M. Ratip, Çev.). İletişim Yayınları.
• Özbudun, S., Markus, G., & Demirer, T. (2008). Yabancılaşma ve… Ütopya Yayınları.
• Sağır, A. (2014). Ölüm Sosyolojisi. Phoenix Yayınları.
• Tufan, T. (2021). Kekeme Çocuklar Korosu. Doğan Kitap.