A Phenomenological Research on Reporters' Social Capital Transformation Strategies with Bourdieu's Capital Perspective

Yıl 2025, Sayı: 48, 209 - 234, 26.12.2025

Ahmet Biçer

https://doi.org/10.17829/turcom.1650478

Öz

This study aims to identify both the familiar and distinct aspects of reporters' experiences in transforming social capital from the perspective of Bourdieu's field and capital approach. First of all, Bourdieu's basic concepts, his evaluations of the field of journalism, and the meaning of capital types in this context were theoretically put forward. Based on in-depth interviews with 10 reporters with different journalistic experiences, the strategies they used to transform social capital into other forms of capital were revealed. The data were analyzed phenomenologically, showing that participants transformed social capital into social, economic, symbolic, and human capital. Additionally, symbolic and human capital were transformed into social capital and utilized in professional practices. It has been determined that these transformation strategies provide reporters with advantages in terms of transfer opportunities, network development, professional development, news access/production, news scooping, advertising, wage/salary, reputation, reward, communication skills, experience, content quality, politics/bureaucracy network, and economy/sector network. Accordingly, it is understood that social capital is a critical resource utilized by actors in the field of journalism in their capital transformation strategies. On the other hand, some evaluations of reporters pointed out that social capital creates a disadvantageous situation for young reporters in the field of journalism and causes problems such as non-merit appointment/promotion and interference with editorial independence.

Anahtar Kelimeler

Social Capital , Journalism , Media , Reporting , Bourdieu

Bourdieu’nün Sermaye Perspektifiyle Habercilerin Sosyal Sermaye Dönüştürme Stratejileri Üzerine Fenomenolojik Bir Araştırma

Öz

Bu çalışmada, Bourdieu’nün sermaye yaklaşımının sunduğu perspektifle habercilerin sosyal sermayeyi dönüştürme deneyimlerindeki ortak ve farklı yönlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Öncelikle Bourdieu’nün temel kavramları, habercilik alanına ilişkin değerlendirmeleri ve sermaye türlerinin habercilik alanı açısından ifade ettiği anlam kuramsal olarak ortaya konulmuştur. Farklı habercilik deneyimine sahip 10 gazeteciyle gerçekleştirilen derinlemesine görüşmelere dayanarak, gazetecilerin sosyal sermayeyi farklı sermaye formlarına dönüştürme deneyimlerine ilişkin kullandıkları stratejiler ortaya çıkarılmıştır. Veriler fenomenolojik yöntemle analiz edilmiş ve sosyal sermayenin katılımcılar tarafından sosyal, ekonomik, simgesel, beşerî sermayeye dönüştürüldüğü, simgesel ve beşerî sermayenin de sosyal sermayeye dönüştürülerek mesleki pratiklerde kullanıldığı tespit edilmiştir. Söz konusu dönüşüm stratejilerinin gazetecilere; transfer olanakları, ağ geliştirme, mesleki gelişim, haber erişimi/üretimi, haber atlatma, reklam, ücret/maaş, itibar, ödül, iletişim becerileri, tecrübe, içerik kalitesi, siyaset/bürokrasi ağı, ekonomi/ sektör ağı başlıklarında avantajlar sağladığı belirlenmiştir. Bu bağlamda sosyal sermayenin, habercilik alanındaki aktörlerin sermaye dönüştürme stratejileri içinde faydalandıkları kritik bir kaynak olduğu, ancak birtakım eşitsizliklerin üretilmesine ya da yeniden üretilmesine de aracılık ettiği anlaşılmıştır. Habercilerin değerlendirmeleri, sosyal sermayenin habercilik alanında genç gazetecilere dezavantajlı durum yarattığına, liyakat dışı atama/yükselme ve editoryal bağımsızlığa müdahale gibi sorunlara sebep olduğuna da işaret etmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Sermaye , Gazetecilik , Medya , Habercilik , Bourdieu

Etik Beyan

Bu makalenin araştırması, Erciyes Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Etik Kurulu’nun 26.09.2023 tarihli 370 sayılı kararı gereğince Etik Kurul Onayı almıştır.

Kaynakça

• Akman Dömbekci̇, H. & Eri̇şen, M. A. (2022). Nitel araştırmalarda görüşme tekniği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(Özel Sayı 2), 141–160. https://doi.org/10.18037/ausbd.1227330
• Altınoklu Şenay, M. N. (2016). Bir alt alan alarak köşe yazarlığı. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 25, 103–125. https://doi.org/10.16878/gsuilet.283059
• Arsan, E. (2008). Avrupa Birliği ve gazetecilik. Ütopya Yayınevi.
• Aşkın, A. C. (2023). Gazetecilik alanında bir alt alan olarak yavaş gazetecilik. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 32(2), 511–523. https://doi.org/10.35379/cusosbil.1199763
• Aydemir, M. A. (2011). Sosyal sermaye: Topluluk duygusu ve sosyal sermaye araştırması. Çizgi Kitabevi.
• Bals, F., Laugwitz, L. & Lischka, J. A. (2024). Diversity as capital? Marginalized identities and subtle inequality in data journalism. Journalism Practice, 1–18. https://doi.org/10.1080/17512786.2024.2401453
• Baycan, T. & Öner, Ö. (2023). The dark side of social capital: A contextual perspective. The Annals of Regional Science, 70(3), 779–798. https://doi.org/10.1007/s00168-022-01112-2
• Becker, G. S. (1993). Human capital: A theoretical and empirical analysis, with special reference to education (3. baskı). The University of Chicago Press.
• Bourdieu, P. (1997). Televizyon üzerine (T. Ilgaz, Çev.). Yapı Kredi Yayınları.
• Bourdieu, P. (2002). Response to Throop and Murphy. Anthropological Theory, 2(2), 209. https://doi.org/10.1177/14634996020020020701
• Bourdieu, P. (2005). The political field, the social science field, and the journalistic field. R. Benson & E. Neveu (Ed.), Bourdieu and the journalistic field içinde (ss. 29–47). Polity Press.
• Bourdieu, P. (2015). Bilimin toplumsal kullanımları (L. Ünsaldı, Çev.; 2. baskı). Heretik.
• Bourdieu, P. (2018). The forms of capital. M. S. Granovetter & R. Swedberg (Ed.), The sociology of economic life içinde (3. baskı, ss. 78–92). Routledge.
• Bourdieu, P. & Wacquant, L. (1992). An invitation to reflexive sociology. University of Chicago Press.
• Bourdieu, P. & Wacquant, L. (2014). Düşünümsel bir antropoloji için cevaplar (N. Ökten, Çev.; 7. baskı). İletişim Yayınları.
• Carlson, M. (2009). Dueling, dancing, or dominating? Journalists and their sources. Sociology Compass, 3(4), 526–542. https://doi.org/10.1111/j.1751-9020.2009.00219.x
• Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni (M. Bütün & S. B. Demir, Çev.). Siyasal Kitabevi.
• Cushion, S. (2007). Rich media, poor journalists: Journalists’ salaries. Journalism Practice, 1(1), 120–129. https://doi.org/10.1080/17512780601078910
• De Vuyst, S. (2020). Hacking gender and technology in journalism. Routledge. https://doi.org/10.4324/9780429262029-3
• Dickinson, R. & Memon, B. (2012). Press clubs, the journalistic field and the practice of journalism in Pakistan. Journalism Studies, 13(4), 616–632. https://doi.org/10.1080/1461670X.2011.629109
• Edwards, B. & Foley, M. W. (1997). Social capital and the political economy of our discontent. American Behavioral Scientist, 40(5), 669–678. https://doi.org/10.1177/0002764297040005012
• Field, J. (2008). Sosyal sermaye (B. Bilgen & B. Şen, Çev.; 2. baskı). İstanbul Bilgi Üniversitesi.
• Fukuyama, F. (2010). Sosyal sermaye ve sivil toplum. M. M. Şahin, A. Z. Ünal (Der.), Sosyal sermaye: Kuram uygulama eleştiri içinde (ss. 143–170). Değişim Yayınları.
• Fulton, J. (2015). Are you a journalist? New media entrepreneurs and journalists in the digital space. Javnost - The Public Journal of the European Institute for Communication and Culture, 22(4), 362–374. https://doi.org/10.1080/13183222.2015.1091624
• Gans, H. J. (2004). Deciding what’s news: A study of CBS Evening News, NBC Nightly News, Newsweek, and Time. Northwestern University Press.
• Hertzum, M. (2022). How do journalists seek information from sources? A systematic review. Information Processing & Management, 59(6), 1–17. https://doi.org/10.1016/j.ipm.2022.103087
• İlic, D. (2015). Pierre Bourdieu ve televizyon alanı: Türkiye’deki anaakım televizyon haberciliğinde bir saha araştırması. Selçuk İletişim, 8(4), 321–340. https://dergipark.org.tr/tr/pub/josc/issue/19030/201115
• İnce, G. B. (2019). Bourdieu sosyolojisi bağlamında bir alt-alan olarak yerel basın: İzmir örneği. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 31, 35–65. https://doi.org/10.16878/gsuilet.482169
• Kaya, İ. (2021). Türkiye’de gazetecilik alanında ombudsmanlık deneyimi: Sınırlar ve mücadeleler. Kültür ve İletişim, 24 (2)(48), 345–371. https://doi.org/10.18691/kulturveiletisim.908324
• Lindblom, T., Lindell, J. & Gidlund, K. (2024). Digitalizing the journalistic field: Journalists’ views on changes in journalistic autonomy, capital and habitus. Digital Journalism, 12(6), 894–913. https://doi.org/10.1080/21670811.2022.2062406
• Maares, P., Lind, F. & Greussing, E. (2021). Showing off your social capital: Homophily of professional reputation and gender in journalistic networks on Twitter. Digital Journalism, 9(4), 500–517. https://doi.org/10.1080/21670811.2020.1835513
• Maurer, P. & Beiler, M. (2018). Networking and political alignment as strategies to control the news: Interaction between journalists and politicians. Journalism Studies, 19(14), 2024–2041. https://doi.org/10.1080/1461670X.2017.1310627
• McCallum, S. & O’Connell, D. (2009). Social capital and leadership development: Building stronger leadership through enhanced relational skills. Leadership & Organization Development Journal, 30(2), 152–166. https://doi.org/10.1108/01437730910935756
• Moon, R. (2019). Beyond puppet journalism: The bridging work of transnational journalists in a local field. Journalism Studies, 20(12), 1714–1731. https://doi.org/10.1080/1461670X.2019.1638293
• Moustakas, C. E. (1994). Phenomenological research methods. Sage.
• Nahapiet, J. & Ghoshal, S. (1998). Social capital, intellectual capital, and the organizational advantage. The Academy of Management Review, 23(2), 242–266. https://doi.org/10.2307/259373
• Neuman, L. W. (2022). Toplumsal araştırma yöntemleri: Nicel ve nitel yaklaşımlar (E. Akkaş, Ed.; Ö. Akkaya, Çev.; 2. baskı, C. 1). Siyasal Kitabevi.
• Örnebring, H. & Mellado, C. (2018). Valued skills among journalists: An exploratory comparison of six European nations. Journalism, 19(4), 445–463. https://doi.org/10.1177/1464884916657514
• Öztürk, Ş. (2020). Dijital kültürde gazetecilerin kimlikleri ve alandaki konumu. Yeni Medya, 9, 1–17. https://dergipark.org.tr/tr/pub/yenimedya/issue/58796/793656
• Parvanov, P. L. & Petkova, N. E. (2019). Transformation of social capital into economic capital through education (By the exemple of the European Union and Bulgaria). CBU International Conference Proceedings, 7, 241–247. https://doi.org/10.12955/cbup.v7.1368
• Perreault, G. & Stanfield, K. (2019). Mobile journalism as lifestyle journalism? Field theory in the integration of mobile in the newsroom and mobile journalist role conception. Journalism Practice, 13(3), 331–348. https://doi.org/10.1080/17512786.2018.1424021
• Pret, T., Shaw, E. & Drakopoulou Dodd, S. (2016). Painting the full picture: The conversion of economic, cultural, social and symbolic capital. International Small Business Journal, 34(8), 1004–1027. https://doi.org/10.1177/0266242615595450
• Schultz, I. (2007). Context in newsroom ethnography: Reflexive sociology and the concepts of journalistic field, news habitus and newsroom capital. [Konferans bildirisi]. International Communication Association, San Fransisco, United States.
• Siapera, E. & Spyridou, L. (2012). The field of online journalism: A Bourdieusian analysis. E. Siapera & A. Veglis (Ed.), The handbook of global online journalism içinde (ss. 77–97). Wiley. https://doi.org/10.1002/9781118313978.ch5
• Stringfellow, L., Shaw, E. & Maclean, M. (2014). Apostasy versus legitimacy: Relational dynamics and routes to resource acquisition in entrepreneurial ventures. International Small Business Journal, 32(5), 571–592. https://doi.org/10.1177/0266242612471693
• Tekindal, M. & Uğuz Arsu, Ş. (2020). Nitel araştırma yöntemi olarak fenomenolojik yaklaşımın kapsamı ve sürecine yönelik bir derleme. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 20(1), 153–172. https://dergipark.org.tr/tr/pub/uobild/issue/58856/813813
• Tufan, H. (1995). Habitus. P. Bourdieu, Pratik nedenler içinde (H. Tufan, Çev., s. 243). Kesit Yayıncılık.
• Vos, T. P. & Singer, J. B. (2016). Media discourse about entrepreneurial journalism: Implications for journalistic capital. Journalism Practice, 10(2), 143–159. https://doi.org/10.1080/17512786.2015.1124730
• Wadud, M. (2022). Precariously employed climate journalists the challenges of freelance climate journalists in South Asia. G. Jr. Robert E. & J. Pinto (Ed.), Journalism and reporting synergistic effects of climate change içinde (ss. 262-280). Routledge.