Fraud by Persuasion: A Research on Determination of Persuasion and Effective Communication Methods in Fraud Activities

Yıl 2020, , 139 - 163, 30.06.2020

Atalay Bahar

https://doi.org/10.17829/turcom.726309

Cited By: 1

Öz

Persuasion is the totality of efforts to internalize ideas and assimilate attitudes, taking into account the social environment and social dynamics of individuals. Although the interpersonal dimension of communication is the basis of this research, it is pointed out that persuasion strategies can also be used in negative processes with a paradoxical perspective. In the study, the dominant role of persuasion in the realization of “fraud by persuasion” crime, which causes social reflexes and individual losses, is discussed. Fraud through persuasion occurs when victims contacted through fake call centers are persuaded by fictionalized scenarios, resulting in unfair profits. In this study, which is carried out with quantitative research method, content analysis technique is used. The methods used in fraud through persuasion are classified into promises, scares and aid campaigns and variables for these three methods are determined. In the light of the data obtained, a due diligence is put forward within the scope of the demographic variables related to the technique of fraud crimes carried out between 01.01.2019 and 01.12.2019 in Istanbul. The systematic of the fake call centers that stand out in this crime and the gender, age and educational status of the victims are examined. The purpose of this study is to raise awareness about such actions. The technical characteristics of fraud methods through persuasion and the advanced communication competencies of the members of the organization are considered on the same plane. There is a relationship between the organizational members communicative skills that facilitate the processing of fraud by persuasion and the communication dynamics and techniques that create victimization. Although the victimization decreases as the level of education increases, it is one of the important results obtained that the fraud victimization exceeds 70% by persuasion in individuals over 35 years of age by persuasion.

Anahtar Kelimeler

Fraud by Persuasion, Persuasion Communication, Effective Communication Methods, Fake Call Center, VoIP Technology

İkna Yoluyla Dolandırıcılık: Dolandırıcılık Faaliyetlerinde İkna ve Etkili İletişim Yöntemlerinin Tespiti Üzerine Bir Araştırma

Öz

İkna, bireylerin sosyal çevreleri ve toplumsal dinamikleri dikkate alınarak, fikirlerin içselleştirilmesi ve tavırların özümsenmesine yönelik çabaların bütünüdür. İletişimin kişilerarası boyutu, araştırmanın temelini oluşturmakla beraber, bu araştırmada paradoksal bir perspektifle ikna stratejilerinin olumsuz süreçlerde de kullanılabileceğine dikkat çekilmektedir. Çalışmada; iknanın, toplumsal reflekslere ve bireysel kayıplara neden olan, ikna yoluyla dolandırıcılık suçunun gerçekleştirilmesindeki başat rolü ele alınmaktadır. İkna yoluyla dolandırıcılık, sahte çağrı merkezleri vasıtasıyla iletişime geçilen mağdurların kurgulanmış senaryolarla ikna edilerek, haksız kazanç sağlanmasıyla meydana gelmektedir. Nicel araştırma yöntemi ile gerçekleştirilen bu çalışmada içerik analizi tekniği kullanılmıştır. İkna yoluyla dolandırıcılıkta kullanılan yöntemler vaat, korkutma ve yardım kampanyaları şeklinde tasnif edilmiş ve bu üç yönteme ilişkin değişkenler belirlenmektedir. İstanbul’da 01.01.2019 ve 01.12.2019 tarihleri arasında gerçekleştirilen ikna yoluyla dolandırıcılık suçları tekniğine ilişkin demografik değişkenler kapsamında, elde edilen veriler ışığında bir durum tespiti ortaya konulmaktadır. Bu suçta öne çıkan sahte çağrı merkezlerinin sistematiği ile mağdurların cinsiyet, yaş ve öğrenim durumları incelenmektedir. Bu çalışmanın amacı, bu türden eylemler hakkında farkındalık oluşturmaktır. İkna yoluyla dolandırıcılık yöntemlerinin teknik özellikleri ile örgüt üyelerinin ileri düzeydeki iletişim yetkinlikleri, aynı düzlemde ele alınmaktadır. Örgüt üyelerinin ikna yoluyla dolandırıcılık suçunun işlenmesini kolaylaştıran iletişimsel becerileri ile mağduriyet oluşturan iletişim dinamikleri ve teknikleri arasında bir ilişkisellik görülmektedir. Öğrenim seviyesi yükseldikçe mağduriyet azalmakla birlikte, her öğrenim seviyesinden ikna yoluyla dolandırıcılık suçuna maruz kalındığı ve 35 yaş üzeri bireylerde, ikna yoluyla dolandırıcılık mağduriyetinin %70’i aştığı elde edilen önemli sonuçlardandır.

Anahtar Kelimeler

İkna Yoluyla Dolandırıcılık, İkna İletişimi, Etkili İletişim Yöntemleri, Sahte Çağrı Merkezi, VoIP Teknoloji

Kaynakça

• Akpınar, G. ve Akpınar, K. (2017). İkna edici iletişimde kaynak. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları, 2017. 12(01),103-108 Aristoteles. (2004). Retorik. Mehmet H. Doğan. (Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Arklan, Ü ve Kartal. N. (2018). İkna edici iletişim tekniği olarak tek yanlı ve iki yanlı sunumun kriz yönetimi sürecine etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 9(20) 39-52. Atkins, B. ve Huang, W. (2013). A study of social engineering in online frauds. Open Journal of Social Sciences, 1(03), 23-32. Bahar, C. (2018). Etkili iletişim ve ikna. Ankara: Tutku Yayınevi Brody, R. G., Mulig, E. ve Kimball, V. (2007). Phishing, pharming and identity theft. Academy of Accounting & Financial Studies Journal, 11(3),43-56. Button, M. ve Cross, C. (2017). Cyber frauds, scams and their victims. Routledge. Cantürk, G. ve Cantürk, N. (2004). Suçlu profili. Adli Tıp Dergisi, Journal of Forensic Medicine, 18(2), 27-37. Coşkun, A. (2010). İbn Sînâ’da retorik. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Demirtaş, H. A. (2004). Temel ikna teknikleri: Tutum oluşturma ve tutum değiştirme süreçlerindeki etkilerinin altında yatan nedenler üzerine bir derleme. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 19, 73-91. Dursun, İ. ve Tümer Kabadayı, E. (2012). Tüketicilerin ikna çabalarına karşı gösterdikleri direnç: Tutum gücü, tutum yönü ve mesaj gücünün etkileri üzerine deneysel bir araştırma. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 8(16), 75-97. Doruk, E. K.(2015). İknanın sosyal psikolojisi. İstanbul: Derin Yayınları. Eker B. ve Zeyrek.(2019). TCK’da Dolandırıcılık Suçu. D.E.Ü. Hukuk Fakültesi Dergisi, özel sayı C.21, 517-583 Esgin, Y.(2018). İkna teknolojileri. İstanbul: Çizgi Kitabevi. Fette, I., Sadeh, N. ve Tomasic, A. (2007). Learning to detect phishing emails. In Proceedings of the 16th International Conference on World Wide Web (649-656). ACM. Ford, R. A. (2019). Data Scams. University of Chicago and Northwestern University Hous. L. Rev., (57)111, 111-183 Hoffstadt, D., Rathgeb, E., Liebig, M., Meister, R., Rebahi, Y. ve Thanh, T. Q. (2014). A comprehensive framework for detecting and preventing VoIP fraud and misuse. In 2014 International Conference on Computing, Networking and Communications (ICNC) (807-813). IEEE. Holt, T. J. ve Graves, D. C. (2007). A qualitative analysis of advance fee fraud e-mail schemes. International Journal of Cyber Criminology, 1(1), 137-154. “İkna” (t.y.). Türk Dil Kurumu, 19.03.2020 tarihinde https://sozluk.gov.tr/?kelime= adresinden edinilmiştir. İplikçi, H. G. (2015). Reklamlarda tüketiciyi ikna etmek için kullanılan stratejiler ve reklam örnekleri. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 7(1), 65-77. Kağıtçıbaşı, Ç ve Cemalcılar, Z. (2014). Dünden bugüne insan ve insanlar sosyal psikolojiye giriş. İstanbul: Evrim Yayınevi. Karadeniz, M. (2010). Halkla ilişkiler faaliyetlerinin rolü ve önemi. İstanbul: Beta Yayıncılık. Keromytis, A. D. (2010). A look at VoIP vulnerabilities. Columbia University Press Kirda, E. ve Kruegel, C. (2006). Protecting users against phishing attacks. The Computer Journal, 49(5), 554-561. Kumar, V. ve Kumar, R. (2015, April). Detection of phishing attack using visual cryptography in ad hoc network. In 2015 International Conference on Communications and Signal Processing (ICCSP) (pp. 1021-1025). IEEE. Kumkale, G. T. ve Albarracin, D. (2004). The sleeper effect in persuasion: A meta-analysis. Psychological Bulletin, 130, 143-172. Kurudayıoğlu, M. ve Yılmaz, E. (2014). How are we persuaded? Persuasive text and structure/Nasıl ikna ediliyoruz? İkna edici metin ve yapısı. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 10(1), 75-102. Naksawat, C., Akkakoson, S. ve Loi, C. K. (2016). Persuasion strategies: Use of negative forces in scam e-mails. GEMA Online® Journal of Language Studies, 16(1), 1-17 Norris, G., Brookes, A. ve Dowell, D. (2019). The psychology of internet fraud victimisation: A systematic review. Journal of Police and Criminal Psychology, 34(3), 231-245. Oinas, K. ve Harjumaa, M. (2008). Towards deeper understanding of persuasion in software and information systems. In First International Conference on Advances in Computer-Human Interaction (s. 200-205). IEEE. Peltekoğlu, F.B. (2012). Sosyal medya sosyal değişim. T. Kara ve E. Özgen. (Ed.) Sosyal medya /akdemi. (s. 3-8). İstanbul: Beta Yayıncılık. Petty, R., Ostrom, T. M. ve Brock, T. C. (2014). Cognitive responses in persuasion. Psychology Press. Rudesill, D. S., Caverlee, J. ve Sui, D. (2015). The deep web and the darknet: A look inside the internet's massive black box. Woodrow Wilson International Center for Scholars, STIP, 3. Spalevic, Z. ve Ilic, M. (2017). The use of dark web for the purpose of illegal activity spreading. Ekonomika, Journal for Economic Theory and Practice and Social Issues, 63(1350-2019-2771), 73-82. Spitzner, L. (2003). Honeypots: Catching the insider threat. In 19th Annual Computer Security Applications Conference, 2003. Proceedings. (170-179). IEEE. “Türk Ceza Kanunu”. (2004, 12 Ekim). Resmi Gazete (Sayı:25611). 09.06.2019 tarihinde https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2004/10/20041012.htm adresinden edinilmiştir. Uztuğ, F. (2012). İkna edici iletişim kampanyalarında pazarlama ve iletişim hedefleri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 8(3), 1-17. Ünver, M., Canbay, C. ve Mirzaoğlu, A. G. (2018). Siber güvenliğin sağlanması: Türkiye’deki mevcut durum ve alınması gereken tedbirler. Ankara: Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu. Yetim, S. (2014). Siber suçlar, yargılama yetkisi ve yeni bir model önerisi. yazım ve yayım kuralları, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi 17(2), 177-231 Yıldırım, G. (2018). İkna odaklı halkla ilişkiler yazarlığı. İstanbul: Beta Yayıncılık. Yüksel, A.H. (1994). İknanın psikolojik, toplumsal ve mantıksal boyutları. M. Oyman (Ed.) İkna edici iletişim. (1-41) Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.