Turist Rehberliği Mesleğinde Taraflar Açısından Yaşanan Sorunlar Üzerine Bir Değerlendirme

Yıl 2018, , 74 - 94, 27.12.2018

Elbeyi Pelit , Esra Katırcıoğlu

https://doi.org/10.34090/tured.486198

Cited By: 18

Öz

Çalışmanın
Amacı ve Önemi: Çalışmanın
amacı turist rehberlerinin mesleki sorunlarını, turist rehberleri, bağlı
bulundukları oda, birlik ve federasyon, eğitim kurumları ve değişen turist
profili açısından tespit etmek ve değerlendirmektir.

Çalışmanın
Yöntemi: Çalışmada ikincil
veri analizi yöntemi ve araştırmacıların gözlem ve deneyimlerinden
yararlanılmıştır.

Bulgular: Yapılan literatür taraması sonucunda rehberlerin
eğitim aşamasından itibaren çok çeşitli meslek sorunları ile karşılaştıkları;
bu sorunların birçoğunun hem turist rehberleri açısından hem de bağlı
bulundukları oda ve birlikler açısından çözümsüz kaldığı belirlenmiştir.

Çalışmanın
Özgünlüğü/ Bilimsel Katkısı: Çalışma,
turist rehberliği ile ilgili taraf olan tüm paydaşlar açısından sorunların ele
alınması ve değerlendirilmesini kapsamaktadır.

Çalışmanın
Sınırlılıkları:  Çalışmada ikincil veriler kullanılmıştır. Ayrıca söz
konusu çalışma yalnızca turist rehberliği konusu ile sınırlıdır.  

Anahtar Kelimeler

Turist Rehberliği, Turist Rehberliği Eğitimi, Mesleki Sorunlar

An Evaluation on Occupational Problems of Tour Guiding with Related Parties’ Perspectives

Öz

The Aim and Importance of the Study: The aim of the study is to determine
and evaluate occupational problems of tour guides with the perspective of
tourist guides, associations, federation, educational institutions and according
to the changing tourist profile.

Research Methodology: Secondary data analysis method, observations and experiences of researchers
were used in the study.

Findings: As a result of the literature review, it was determined that guides have encountered
a wide range of occupational problems starting from the education stage; it has
also been found that many of these problems have remained unsolved according to
tour guides, the chambers and associations’ perspectives.

Originality/Value: The study covers addressing and evaluating problems of tour guiding with
all occupational parties’ point of view.

Research Limitations/implications: Secondary
research data were used in the study. In addition, this study is limited to
issues related to tour guiding. 

Anahtar Kelimeler

Tour Guiding, Tour Guiding Education, Occupational Problems

Kaynakça

• Acar, V. (2014). “Profesyonel Turist Rehberlerinin Liderlik Yönelimleri”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Alas, E. (2018). “TUREB’den Sahte Rehber Uyarısı. Demirören Haber Ajansı”. https://www.dha.com.tr/yurt/turebden-sahte-rehber-uyarisi/haber-1597483 (Erişim Tarihi: 10.11.2018).
• Ahipaşaoğlu, S. (2002). “Türkiye’de Turist Rehberliği Eğitiminin Rehber Gereksinimine Uygun Olarak Planlanması”, Turizm Eğitimi Konferansı– Workshop (11-13 Aralık 2002) Bildiriler Kitabı, Ankara: Turizm Bakanlığı, Turizm Eğitim Genel Müdürlüğü, 221-233.
• Akbulut, O. (2006). “Ege Bölgesindeki Profesyonel Turist Rehberlerinin Mesleki Sorunları ve Çözüm Önerilerine Yönelik Bir Araştırma”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Antalya: Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Akoğlan Kozak, M. (2012). “Akademik Turizm Eğitimi Üzerine Bir Durum Analizi”. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1(22), 1-20.
• Anadolu Üniversitesi. (2018). “E-Sertifika Programları”. http://esertifika.anadolu.edu.tr/ (Erişim Tarihi: 15.11.2018).
• Ap, J. and Wong, K. K. F. (2001). “Case Study On Tour Guiding: Professionalism, Issues and Problems”. Tourism Management. 22(5), 551-563.
• Atay, L. (2008). “Alan Kılavuzluğunun Çanakkale İlindeki Uygulaması ve İlgili Turizm Mevzuatı Açısından Değerlendirilmesi”. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 19(2), 169-176.
• Avcıkurt, C., Alper, B. ve Geyik, S. (2009). “Education and Training of Tourist Guides in Turkey”. Management and Education, 5(1), 57-63.
• Ayikoru, M., Tribe, J., and Airey, D. (2009). “Reading tourism education: Neoliberalism unveiled”. Annals of Tourism Research, 36(2), 191-221.
• Best, K. (2012). “Making Museum Tours Better: Understanding What A Guided Tour Really is and What A Tour Guide Really Does”. Museum Management and Curatorship, 27(1), 35-52.
• Black, R. and Ham, S. (2005). “Improving The Quality of Tour Guiding: Towards A Model for Tour Guide Certification”. Journal of Ecotourism, 4(3), 178-195.
• Chilembwe, J. M. and Mweiwa, V. (2014). “Tour Guides: Are They Tourism Promoters And Developers? Case Study of Malawi”. International Journal of Research in Business Management, 2(9), 29-46.
• Cohen, E. (1985). The tourist guide: The origins, structure and dynamics of a role. Annals of Tourism Research, 12(1), 5-29.
• Cohen, E. H., Ifergan, M. and Cohen, E. (2002). “A New Paradigm In Guiding: The Madrich As A Role Model”. Annals of Tourism Research, 29(4), 919-932.
• Cohen, E. H. (2011). “Educational Dark Tourism At An In Populo Site: The Holocaust Museum In Jerusalem”. Annals of Tourism Research, 38(1), 193-209.
• Çetin, G. ve Kızılırmak, İ. (2012). “Türk Turizminde Kokartlı Turist Rehberlerin Mevcut Durumunun Analizi”. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(2), 307-318.
• Çolakoğlu O., Epik F. ve Efendi, E. (2010). Tur Yönetimi ve Turist Rehberliği, (2. Baskı)Ankara: Detay Yayıncılık.
• Dahles, H. (2002). “The Politics Of Tour Guiding Image Management In Endonesia”,Annals Of Tourism Research, 29(3), 783-800.
• Değirmencioğlu, Ö. ve Ahipaşaoğlu S. (2003). Anadolu’da Turizm Rehberliği TemelBilgiler, (4. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Dioko, L.A.N. and Unakul, M.H. (2005). “The Need For Specialized Training In Heritage Tour Guiding At Asia’s World Heritage Sites—Preliminary Findings On The Challenges And Opportunities”. Proceedings of the 2005 PATA Educator’s Forum, 16 April, Macao, China.
• Doswell, R. (1997). Tourism: How Effective Management Makes The Difference, Oxford: Butterworth: Heinamann
• Dumanlı, Ş. (2018). “Turist Rehberlerinin Stresle Başa Çıkma Tarzları İle Mizah Tarzları Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Eker, N. (2015). “Profesyonel Turist Rehberleri Bakış Açısıyla Turizm Rehberliği Müfredatlarının Uygulama Yeterliliği”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Eker, N. ve Zengin, B. (2016). “Turist Rehberliği Eğitiminin Değerlendirilmesi: Profesyonel Turist Rehberleri Üzerine Bir Araştırma”. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(4), 65-74.
• Ewert, A.W. and Shultis, J. (1997). “Resource Based Tourism: An Emerging Trend in Tourism Experiences”. Parks and Recreation, 32(9), 95–103.
• Faulkner, B. (2001). “Towards A Framework For Tourism Disaster Management”. Tourism Management, 22(2), 135–147
• Fine and Speer ( 1985). “Tour Guide Performances As Sight Sacralization”. Annals of Tourism Research, 12, 73-95.
• Güzel, F. Ö., Türker, A. ve Şahin, İ. (2014). “Profesyonel Turist Rehberlerinin Algıladıkları Mesleki Engelleri Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 2(2), 179-180.
• Hacıoğlu, N. (2000). Seyahat Acentacılığı ve Tur Operatörlüğü. Bursa: Vipaş Yayınları.
• Ham, S. H. (1992). Environmental interpretation: A Practical Guide For People With Big Ideas and Small Budgets. USA: North American Press.
• Henderson, J. C. (1999). “Tourism Management and the Southeast Asian Economic and Environmental Crisis: A Singapore Perspective”. Managing Leisure, 4(2), 107-120.
• Holloway, J. C. (1981). “The Guided Tour A Sociological Approach”. Annals of Tourism Research, 8(3), 377-402.
• Huang, S., Hsu, C. H. and Chan, A. (2010). “Tour Guide Performance and Tourist Satisfaction: A Study of The Package Tours In Shanghai”. Journal of Hospitality & Tourism Research, 34(1), 3-33.
• İlhan, Y. ve Soybalı, H. H. (2018). “Turist Rehberlerinin Mesleki Sorunları Üzerine Bir Araştırma”. Turist Rehberliği Dergisi (TURED), 1(1), 13-23.
• İşçeli, Z. ve Kılıç, G. (2018). “Lisans Düzeyinde Turizm Rehberliği Eğitimi Veren Fakültelerin Müfredatlarının İncelenmesi”. Turist Rehberliği Dergisi (TURED), 1(1), 41-56.
• Kabii, F., Okello, M. M., and Kipruto, N. (2017). “Effects of Tour Guides Training on Their Performance in Kenya”. Journal of Tourism and Hospitality Management, 5(6), 233-250.
• Karacaoğlu, S. ve Sert, A. N. (2018). “Turist Rehberlerinin Mesleki Sorunları Üzerine Bir Araştırma: Kapadokya Örneği”, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 6(3), 81-99.
• Karaçal, İ. ve Demirtaş, N. (2002). “4702 Sayılı Yasa Uygulamalarının Turizm Rehberliği Eğitimine Etkisi”. Turizm Eğitimi Konferansı–Workshop (11-13 Aralık 2002) Bildirileri, Ankara: Turizm Bakanlığı Turizm Eğitim Genel Müdürlüğü, ss.173- 184.
• Karakaş, B. (2018). “Turist Rehberlerinin Mesleki Sorunları ve Çözüm Önerileri: İstanbul Örneği”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Ensitütüsü.
• Karamustafa, K. ve Çeşmeci, N. (2006). “Paket Tur Operasyonunda Turist Rehberlerinin Karşılaştıkları Yönetsel Sorunlar Üzerine Bir Araştırma”. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 17(1), 70-86.
• Koçak, B. ve Kabakulak, A. (2018). “Turist Rehberlerinin Meslekten Beklentileri Üzerine Bir Araştırma”. Turist Rehberliği Dergisi (TURED), 1(1), 24-30.
• Köroğlu, Ö. (2011). “İş Doyumu ve Motivasyon Düzeylerini Etkileyen Faktörlerin Performansla İlişkisi: Turist Rehberleri Üzerine Bir Araştırma”. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Köroğlu, Ö. ve Merter, B. (2012). “Seyahat Acentelerinin Turist Rehberlerini Seçme ve İşe Alma Sürecindeki Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(20), 213-238.
• Köroğlu Ö., Köroğlu, A. ve Bilge, A. (2012). “Doğaya Dayalı Gerçekleştirilen TurizmFaaliyetleri İçerisinde Turist Rehberlerinin Rolleri Üzerine Bir İnceleme”. KMÜSosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 14 (22), 131-139.
• Kruja, D. and Gjyrezi, A. (2011).” The Special Interest Tourism Development and The Small Regions”. Turizam, 15(2), 77-89.
• KTB (2018). “Turizm İstatistikleri”, http://yigm.kulturturizm.gov.tr/TR-9851/turizm-istatistikleri.html (Erişim Tarihi: 08.11.2018).
• KTTKB (2014). “Turist Rehberliği Meslek Yönetmeliği”, http://teftis.kulturturizm.gov.tr /TR-120445/turist-rehberligi-meslek-yonetmeligi.html (Erişim Tarihi: 10.11.2018).
• Lovrentjev, S. (2015). “Education of Tourist Guides: Case of Croatia”. Procedia Economics and Finance, 23, 555-562.
• Mak, A. H., Wong, K. K. and Chang, R. C. (2011). “Critical Issues Affecting The Service Quality and Professionalism of The Tour Guides In Hong Kong and Macau”. Tourism Management, 32(6), 1442-1452.
• Mukesh R. and Priyanka P. (2014). “Terrorism terrorizes tourism: Indian Tourism effacing myths?”. International Journal of Safety and Security in Tourism. 5, 26-39.
• Nyoman, K. (2012). “WFTGA Area Report, http://wftga.org/area-report-kandia-nyoman” (Erişim Tarihi: 10.11.2018).
• Opaschowski, H. W. (2001). Tourismus im 21. Jahrhundert, Das Gekaufte Paradies. Hamburg: BAT Freizeit-Forschungsinstitut GmbH.
• Pearce, P. L. (1984). “Tourist-Guide Interaction”. Annals of Tourism Research, 11, 129-146.
• Prakash, M. and Chowdhary, N. (2010). “What are we training tour guides for? India”. Turizam, 14(2), 53-65.
• Prakash, M., Chowdhary, N. and Sunayana. (2011). “Tour Guiding: Interpreting The Challenges”. Tourismos, 6(2), 65-81.
• Prebensen, N. K., Chen, J. S. and Uysal, M. (2018). “Creating Experience Value in Tourism”. Cabi. https://books.google.com.tr/books?hl=tr&lr=&id=7YtlDwAAQBAJ & oi = fnd & pg = PR1&dq=problems+of+tour+guides+depend+on+hospitality+ managements &ots= wHr VotzqdF&sig=ybzLHpDnaI-ccSqPQH6ER7 4PtA&redir _esc=y#v=onepage&q&f=false
• Rabotic, I. (2010). “Tourist Guides in Contemporary Tourism”, in International Conference On Tourism and Environment”, Philip Noel-Baker University, pp. 353-364, Sarajevo, Bosnia- Herzegovina, 2010
• Randall, C. and Rollins, R. B. (2009). “Visitor Perceptions of The Role of Tour Guides In Natural Areas”. Journal of Sustainable Tourism, 17(3), 357-374.
• Read, S. E. (1980). A Prime Force In The Expansion of Tourism In The Next Decade: Special Interest Travel, In D. E. Hawkins, E. L. Shafer ve J. M. Rovelstad (Eds.), Tourism Marketing And Management Issues (pp. 193-202). George Washington University Press: Washington, USA.
• Reeves, C. A. and Bednar, D. A. (1994). “Defining Quality: Alternatives and Implications”. Academy of Management Review, 19(3), 419-445.
• Reisinger, Y. and Steiner, C. (2006). “Reconceptualising Interpretation: The Role of Tour Guides In Authentic Tourism”. Current Issues in Tourism, 9(6), 481-498.
• Resmi Gazete. (2012). “6326 Turist Rehberliği Meslek Kanunu”. http://www.resmigazete. gov.tr/eskiler/2012/06/20120622-2.htm, (Erişim Tarihi: 02.11.2018).
• Ritchie, B. W. (2004). “Chaos, Crises and Disasters: A Strategic Approach To Crisis Management In The Tourism Industry”. Tourism Management, 25(6), 669-683.
• Salazar, N. B. (2005). “Tourism and Glocalization “Local” Tour Guiding”. Annals of Tourism Research, 32(3), 628-646.
• Sandaruwani, J. R. C. and Gnanapala, W. A. C. (2016). “The role of Tourist Guides and Their İmpacts On Sustainable Tourism Development: A Critique On Sri Lanka”. Tourism, Leisure and Global Change, 3, 62-73.
• Seaton, A. V. (1996). “Guided by the Dark: From Thanatopsis to Thanatourism”. International Journal of Heritage Studies, 2(4), 234-244.
• Smith, V. (1992). “Hosts and Guests Revisited”. American Behavioral Scientist, 36,187–199.
• Tanrısevdi, A. ve Çavuş, Ş. (2003). “Özel İlgi Turizmi ve Özel İlgi Turizmi Kapsamında Kuşadası’nda Var olan Potansiyel Kaynaklar Üzerine Kavramsal Bir İnceleme”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 14(1), 9-22.
• Temizkan, S.P., Temizkan, R. ve Tokay, S. (2013). “Turist Rehberliği Meslek Kanunu ve Turist Rehberi Eğitiminde Yeni Bir Paradoks”, 14.Ulusal Turizm Kongresi, 5-8 Aralık 2013, Kayseri, 474-486.
• Tetik, N. (2006). “Türkiye'de Profesyonel Turist Rehberliği ve Müşterilerin Turist Rehberlerinden Beklentilerinin Analizi (Kuşadası Örneği)”, Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tokay, S. (2015). “Profesyonel Turist Rehberlerinin Türkiye İmajını algılamalarındaki Değişim”, Eskişehir: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
• TRT HABER, (2018). “Turizmde sahteciliğe dur diyecek dijital platform uygulamaya konuldu”, https://www.trthaber.com/m/?news=turizmde-sahtecilige-dur-diyecek-dijital platform-uygulamaya-konuldu&news_id=385616&category_id=9 (Erişim Tarihi:10.11.2018).
• Tsaur, S. H. & Lin, W. R. (2014). “Hassles of Tour Leaders”. Tourism Management, 45, 28-38
• TUREB (2018). “Resmi Rehber İstatistikleri, http://tureb.org.tr/tr/RehberIstatistik/” (Erişim Tarihi: 08.11.2018).
• TUREB (2018a). “Denetim Raporları. http://tureb.org.tr/tr/Page/Detail/96” (Erişim Tarihi: 10.11.2018).
• TUREB (2018b). “Uzmanlaşma Usul ve Esasları. http://tureb.org.tr/tr/Page/Detail/79” (Erişim Tarihi: 12.11.2018).
• Wearing, S. (2002). “Re-Centring The Self In Volunteer Tourism”. The Tourist As A Metaphor of The Social World, 237-262.
• Weiler, B. and Crabtree, A. (1998). “Developing Competent Ecotour Guides”. Adelaide, South Australia: National Centre for Vocational Education Research
• Weiler, B. and Davis, D. (1993). “An Exploratory Investgaton Into The Role of The NatureBased Tour Leader”, Tourism Management, 14, 91-98.
• Weiler, B. and Ham, S. (2001). “Tour Guide Training: Lessons for Malaysia About What Works and What's Needed”. Malaysian Business in the New Era, Edward Elgar, Cheltenham and Lyme, NH, 149-161.
• WFTGA, (2018). “What is A Tour Guide?”, http://www.wftga.org/tourist-guiding/what-tourist-guide (Erişim Tarihi: 29.10.2018).
• Wong, J. Y. and Wang, C. H. (2009). “Emotional Labor of The Tour Leaders: An Exploratory Study”. Tourism Management, 30(2), 249-259.
• WTTC, (2018). “Travel and Tourism Economic Impact 2018”, https://www.wttc.org/-/media/files/reports/economic-impact-research/regions-2018/world2018.pdf (Erişim Tarihi: 04.11.2018).
• Yarcan, Ş. (2007). “Profesyonel Turist Rehberliğinde Mesleki Etik Üzerine Kavramsal Bir Değerlendirme”. Anatolia: Turizm Arastırmaları Dergisi, 18(1), 33-44.
• Yazıcıoğlu, İ., Tokmak, C., Uzun, S., Uzun, U. R. S., ve Rehber, P. U. (2008). “Turist Rehberlerinin Rehberlik Mesleğine Bakışı”. Bilim ve Eğitim Düşünce Dergisi, 8(2), 1-19.
• Yankovska, G. and Hannam, K. (2014). “Dark and Toxic Tourism In The Chernobyl Exclusion Zone”. Current Issues in Tourism, 17(10), 929-939.
• Yenipınar, U. Bak, E. ve Çapar, G. (2014). “Turist Rehberliği Kanununun, Meslek Örgütleri ve Öğretim Elemanlarının Bakış Açısı ile Değerlendirilmesi”. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (2), 87-114.
• Yıldız, R., Kuşluvan, S. ve Şenyurt, Y. (1997). “Turist Rehberliği Öğretiminde Yeni Bir Model: Nevşehir Turist Rehberliği Bölümü Programı ve Değerlendirilmesi”. Erciyes Üniversitesi Nevşehir Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu Hafta Sonu Semineri IV, 9-14.
• Zengin, B., Eker, N. ve Erkol Bayram, G. (2017). “Turist Rehberliği Meslek Kanununun Profesyonel Turist Rehberlerince Değerlendirilmesi”. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 14(2), 142-156.
• Zorlu, Ö. ve Erkuş, G. (2018). “Kültür Turlarında Turist Şikâyetleri ve Şikâyet Davranışları”. Turist Rehberliği Dergisi (TURED), 1(1), 31-40.