Türkiye’de Turist Rehberliği Öğretiminin Değerlendirilmesi

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 95 - 104, 27.12.2018

Saadet Pınar Temizkan , Bircan Ergün

https://doi.org/10.34090/tured.475325

Cited By: 7

Öz

Amaç ve Önem: Bu araştırmanın amacı Türkiye’de
turist rehberliği öğretiminin değerlendirilmesidir. Bu amaçla Türkiye’de turist
rehberliği öğretimi veren kurumlar ve kontenjanları incelenmiştir. Turist
rehberliği öğretimi veren kurumların ve kontenjanların incelenmesi Türkiye’de
bu kurumların ihtiyacı karşılayıp karşılamadığının tespit edilmesi açısından
önemlidir.

Yöntem: Araştırma nitel bir literatür
incelemesidir. Veri toplama yöntemi olarak doküman incelemesi kullanılmıştır. Ön
lisans ve lisans düzeyinde turist rehberliği öğretimi verileri için Ölçme Seçme
ve Yerleştirme Merkezi’nin (ÖSYM) yayınladığı tercih kılavuzları, yüksek lisans
düzeyinde turist rehberliği öğretimi verileri için ise ilgili üniversitelerin
internet siteleri kullanılmıştır.

Bulgular: Yapılan araştırma sonucu Türkiye’de
turist rehberliği öğretiminin bakanlık kursları, üniversitelerde önlisans,
lisans ve yüksek lisans düzeylerinde verildiği belirlenmiştir. Açılan
kontenjanların yüksek olduğu gözlemlenmiştir ve bu konuda bir planlama yapılması
gerekmektedir. Ayrıca turist rehberliği öğretiminin bakanlık kursları,
üniversitelerdeki önlisans, lisans, yüksek lisans olarak dört farklı şekilde
verilmektedir. Bu durumun turist rehberliği mesleki öğretiminde standart
oluşturulmasında engel teşkil ettiği söylenebilir.

Özgünlük / Bilimsel Katkı: Türkiye’deki
turist rehberliği öğretiminin değerlendirilmesi, turist rehberi ihtiyacının ne
düzeyde karşılandığının tespiti açısından önemlidir. Literatür incelendiğinde
turist rehberliği öğretiminin kontenjanlarla birlikte incelendiği bir çalışmaya
rastlanılmamıştır.

Anahtar Kelimeler

Turist rehberliği, turist rehberliği öğretimi

Kaynakça

• Aksu, M. ve Bucak, T. (2012). Mesleki Turizm Eğitimi. Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi , 4(2), 7-18.
• Amoah, V. A. ve Baum, T. (1997). Tourism Education: Policy Versus Practice. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 9(1), 5-12.
• Avcıkurt, C., Alper, B. ve Geyik S. (2009) Education and Training of Tourist Guides in Turkey. Management and Education, 5, 57-63.
• Chilembwe, J. M. ve Mweiwa, V.(2014). Tour Guides: Are They Tourism Promoters And Developers? Case Study Of Malawi. International Journal of Research in Business Management (IMPACT: IJRBM), 2(9), 29-46.
• Çetin, G. ve Kizilirmak, İ. (2012). Türk Turizminde Kokartlı Turist Rehberlerin Mevcut Durumunun Analizi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 14(2), 307-318.
• Çımat, A. ve Bahar, O. (2003). Turizm Sektörünün Türkiye Ekonomisi İçindeki Yeri ve Önemi Üzerine Bir Değerlendirme. Akdeniz İİBF Dergisi, 6, 1-18.
• Çolakoğlu, O. E., Efendi, E. ve Epik, F. (2010). Seyahat İşletmeciliği ve Turizm Rehberliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Eker, N. ve Zengin, B. (2016). Turist Rehberliği Eğitiminin Değerlendirilmesi: Profesyonel Turist Rehberliği Üzerine Bir Uygulama. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(4), 65-74.
• Eskişehir Osmangazi Üniversitesi (2018, 24 Ağustos). Yüksek Lisans Programları. Erişim Adresi: https://tf.ogu.edu.tr/Sayfa/Index/43/yuksek-lisans-programlari
• Gül, T. (2012). “Türkiye’deki Turizm Rehberliği Öğretim Programlarının Değerlendirilmesi”, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Hu, Wei. (2007). “Tour Guides and Sustainable Development: the Case of Hainan, China”, University of Waterloo, Basılmamış Doktora Tezi.
• Huang, Y. (2011). Chinese Tour Guides’ Strategies in Intercultural Communication—Implications for Language Teaching and Tourism Education. Journal of Language Teaching and Research, 2(1), 146-150.
• Hussein, A. T., Temzikan, S. P. ve Temizkan, R. (2008). Turizm Alanında Öğretmenlik Eğitimi Veren Lisans Programlarında Yabancı Dil Eğitimi: Akademisyen ve Öğrencilerin Değerlendirmeleri. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 102-119.
• Korkmaz, S., Temizkan, S. P. ve Temizkan, R. (2011). Hizmet İçi Eğitim Seminerlerinin Profesyonel Turist Rehberlerinin Turizm Pazarlamasındaki Rolüne Etkisi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 3(2), 17-36.
• Köroğlu, Ö. ve Güzel, Ö. (2013). Visitor Perceptions of the Role of Tour Guides in Natural Resource Management and Sustainable Tourism. Romanian Economic and Business Review – Special issue, 69-79.
• Leclerc, D. ve Martin, J. N. (2004). Tour Guide Communication Competence: French, German and American tourists' perceptions. International Journal of Internationl Relations, 28, 181-200.
• Ölçme Seçme ve Yerleştirme Merkezi (2018, 30 Mart). 2017 ÖSYS Yükseköğretim Programları ve Kontenjanları Kılavuzu. Erişim Adresi: http://www.osym.gov.tr/TR,13263/2017-osys-yuksekogretim-programlari-ve-kontenjanlari-kilavuzu.html
• Rabotic, B. (2010). Professional Tourist Guiding: The Importance of Interpretation For Tourist Experiences. 20th Biennial International Congress: New Trends in Tourism and Hotel Management, Opatija (Croatia).
• Resmi Gazete (2012, 7 Haziran). Turist Rehberliği Meslek Kanunu. Erişim Adresi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/06/20120622-2.htm
• Salazar, N. B. (2006). Touristifying Tanzania Local Guides, Global Discourse. Annals of Tourism Research, 33(3), 833-852.
• Samırkaş, M. ve Bahar, O. (2013). Turizm, Yoksulluk ve Bölgesel Gelişmişlik Farklılıkları. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Šuligoj, M. (2014). External Experts’ Integration into Educational Processes at University: a Question of Educational Quality. Research and Discussion, 7(2), 3-22.
• Temizkan, S. P. (2010). “Profesyonel Turist Rehberlerinin Turizm Pazarlamasındaki Rolüne Etkisi Açısından Hizmet İçi Eğitim Seminerleri”, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi.
• Temizkan, S. P., Temizkan, R. ve Tokay, S. (2013). Turist Rehberliği Meslek Kanunu ve Turist Rehberi Eğitiminde Yeni Bir Paradoks. 14. Ulusal Turizm Kongresi, 5-8 Aralık 2013, Kayseri, 474-486.
• Tosun, C. ve Temizkan, R. (2004). Türkiye'nin Dış Tanıtım ve Ülke İmajında Turist Rehberlerinin Rolü. 1. Balıkesir Ulusal Turizm Kongresi 15-16 Nisan 2004 , 345-365.
• Türkiye Rehberler Birliği (2017, 12 Kasım) Erişim Adresi: http://www.tureb.org.tr/tr/Page/Detail/75,
• United Nations World Tourism Organization (2018, 13 Temmuz). 2017 Annual Report. Erişim Adresi: https://www.e-unwto.org/doi/pdf/10.18111/9789284419807.
• Ünlüönen, K. ve Boylu, Y. (2005). Türkiye'de Yükseköğretim Düzeyinde Turizm Eğitimindeki Gelişmelerin Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 3(12), 11-32.
• World Federation of Tourist Guide Associations (2018, 2 Nisan). What is a Tourist Guide. Erişim Adresi: http://www.wftga.org/tourist-guiding/what-tourist-guide.
• Yarcan, Ş. (2009) Profesyonel Turist Rehberliğinde Mesleki Etik Üzerine Kavramsal Bir Değerlendirme. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 18, 33-44
• Yenipınar U. ve Zorkirişci A. (2013). Türkiye ve Avrupa Birliği Ülkelerinde Turist Rehberliği Eğitimi. Cag University Journal of Social Sciences, 10(2), 111-136.
• Zhang, H. Q. ve Chow, I. (2004). Application of Importance-Performance Model in Tour Guides’ Performance: Evidence from Mainland Chinese Outbound Visitors in Hong Kong. Tourism Management, 25, 81-91.