Suggestion of Domain Expertise in Tourism Guidance: Health Tourism Guidance

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 124 - 138, 27.12.2018

Uğur Akdu , Duygu Karakaş Esra Çelik , Jalenur Zurnacı Öznur Tabu

https://doi.org/10.34090/tured.491155

Cited By: 6

Öz

Purpose and Importance: this study focuses on the
education of field specialist in addition to basic education for tour guiding.
It aims to discuss health tourism guidance which keeps developing and will keep
developing in the future. It is considered that the
employment of specialist health tourist guides within the scope of health
tourism is an important issue that supports the effort to increase the quality
and service quality of the country and the sector.

Methodology: The
descriptive research method, which is considered to be suitable for the purpose
and basic questions of the research, was used.

Findings: As a
result of the study, it is seen that the courses which are thought to be
compatible with the guidance of health tourism are limited, and that the
current courses have a wide range of first aid and basic health information. At
the same time, the course on Health Tourism is included in the tourism guidance
curriculum of only three universities.

Originality/Value: The subject of specialization in professional tourist guidance education is
a new issue. In the literature, no studies on the subject of health tourism
guidance have been reached. It is thought that this study will make a
significant contribution to the subject and awareness about the health tourism
guidance.

Anahtar Kelimeler

Tour guiding, health tourism, medical tourism, health tourism guidance

Turizm Rehberliğinde Alan Uzmanlığı Önerisi: Sağlık Turizmi Rehberliği

Öz

Çalışmanın Amacı ve Önemi: Bu çalışma sağlık turizmi için turist rehberliği mesleğinde uzmanlaşma
konusuna odaklanmaktadır. Bu kapsamda giderek gelişen ve ileride daha da
yaygınlaşacağı düşünülen sağlık turizmi için sağlık turizmi rehberliğini
tartışmaya açmayı amaçlamaktadır. Sağlık turizmi kapsamında uzman sağlık turisti
rehberlerinin istihdam edilmesinin ülke ve sektör açısından konuya verilen
önemi ve hizmet kalitesinin arttırılma çabasını destekleyen önemli bir konu
olduğu düşünülmektedir.

Çalışmanın Yöntemi: Araştırmanın amacı ve temel soruları için uygun olduğu düşünülen betimsel
araştırma yöntemlerinden tarama modeli kullanılmıştır.

Bulgular: Araştırma sonucunda sağlık turizmi rehberliği ile uyumlu olduğu düşünülen
derslerin kısıtlı olduğu, mevcut derslerin ilkyardım ve temel sağlık bilgisi
kapsamlı olduğu görülmektedir. Sağlık Turizmi adındaki ders ise sadece 3
üniversitenin turizm rehberliği müfredatında yer almaktadır.

Çalışmanın Özgünlüğü/ Bilimsel Katkısı: Profesyonel turist rehberliği eğitiminde uzmanlaşma konusu gündeme yeni
gelen bir konudur. Literatürde konuyla ilgili yapılan çalışmaların kısıtlı
olduğu, özellikle sağlık turizmi rehberliği hakkında herhangi bir çalışmaya
ulaşılamamıştır. Bu çalışmanın konuyla ilgili farkındalık ve literatüre önemli
bir katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Turist Rehberliği, Sağlık Turizmi, medikal turizm, sağlık turizmi rehberliği

Kaynakça

• Akdu, U., ve Akdu, S. (2014). Medikal turistlerin Türkiye’yi tercih etme nedenlerini memnuniyet ve sadakat düzeylerini belirlemeye yönelik bir araştırma Antalya örneği. 8. Sağlık Ve Hastane İdaresi Kongresi, Girne.
• Akdu, U., ve Akdu, S. (2015). Sağlık turizmi kavramlar uygulamalar ve pazarlama önerileri. I. Euroasia International Tourism Congress: Current Issues, Trends and Indicators, Konya.
• Akdu, U., Akdu, S. ve Kamber Taş, S.S. (2018). Turizm rehberliği eğitim sürecinde uzmanlaşma: gastrorehberlik. Turist rehberliği üzerine güncel araştırmalar, Detay Yayıncılık, Ankara.
• Akdu, U. (2014). Medikal turizmde hizmet kalitesi, müşteri memnuniyeti ve müşteri sadakatinin değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Ana Bilim Dalı, Antalya
• Akdu, U., (2015). Seyahat acentacılığı ve tur operatörlüğü; tur planlaması ve yönetimi. Edt. Yasin Keleş, Grafiker Yayınevi, Ankara.
• Arslaner, E. ve Erol, G. (2017). Alternatif turizmin bazı türleri üzerine bir değerlendirme. Journal of Tourism and Gastronomy Studies 5/4, s. 422-438
• Aslanova, K. (2013). Türkiye’de sağlık turizmi ve sağlık turizmi hukuku. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 3(3), 129-145.
• Ataman, H., Esen, M. F., ve Vatan, A. (2017). Medikal turizm kapsamında sunulan sağlık hizmetlerinde kalite ve hasta güvenliği. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 3(1), 28-44.
• Aydın, O. (2012). Türkiye'de alternatif bir turizm; sağlık turizmi. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2012(2), 91-96.
• Aydın, D., Aktepe, C., Şahbaz, R. P., ve Arslan, S. (2011). Türkiye’de medikal turizmin geleceği. T.C. Sağlık Bakanlığı Yayınları, Mart, Ankara.
• Bowie, D. ve Chang, J.C. (2005). Tourist satisfaction: a view from a mixed international guided package tour. Journal of Vacation Marketing, 11 (4), 303322.
• Butler, R. (1992). Alternative tourism: the thin edge of the wedge. Tourism alternatives: potentials and problems in the development of tourism. Edts: Smith V.L. and Eadington W.R. University of Pennsylvania Press, Philadelphia.
• Connell J. (2006). Medical tourism: sea, sun, sand and surgery. Tourism Management 27(4): 1093-100.
• Çetinkaya, T ve Zengin B. (2009). Yaşlı bakımı ve turizm. Panel Bildiri Kitapçığı; Sakarya: s. 172-81.
• Gorenak, M. ve Gorenak, I. (2012). Challenges in education of tour guides and tour managers. Informatologia, 45(4), 287-296..
• Güzel, Ö. (2007). Türkiye imajının geliştirilmesinde profesyonel turist rehberlerinin rolü; Alman turistler üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Hacıoğlu, Necdet ve Demirbulat, Özge Güdü (2012). Türkiye’de turizm rehberliği eğitiminin ilgili mevzuat çerçevesinde kavramsal analizi. 15. Ulusal Turizm Kongresi Bildirileri, Engelsiz Turizm, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık, 2014, 170-185.
• İçöz, O. (2009). Sağlık turizmi kapsamında medikal (tıbbi) turizm ve Türkiye’nin olanakları. Journal of Yasar University, 4 (14).
• İşler, B. D. ve Güzel, Ö. (2014). Tur yönetiminde profesyonel turist rehberlerinin deneyimsel rolü: alman turistlerin kültür turu satın alma davranışına yönelik bir değerlendirme. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 19 (1), 125-138.
• Jones, P.Hunter (2005): “Cancer and Tourism”, Annals of Tourism Research, Vol. 32, No. 1, ss. 70-92.
• Karasar, Niyazi (2013), Bilimsel araştırma yöntemi, 25. Basım. Nobel Akademi Yayıncılık Eğitim Danışmanlık, Ankara.
• Kazoğlu, İ.,H. (2018). Toplum temelli turizm yaklaşımı: turist rehberlerinin algılamaları üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Kılıç, B. ve Kurnaz, A. (2010). Alternatif turizm ve ürün çeşitliliği oluşturmada ekolojik çiftlikler: pastoral vadi örneği, İşletme Araştırmaları Dergisi 2/4, 39-56.
• Kılınç, İ. (2017). Türkiye medikal turizm sektöründe hizmet kalitesi ve memnuniyet üzerine bir alan araştırması. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 8(17), 130-143.
• Lopez-Guzman, T. ve Sanchez-Canizares, S. (2012). Gastronomy, tourism and destination differentiation: a case study in spain. Review of Economics & Finance, 2, 63-72.
• Mısırlı, İ. (2010). Seyahat acentacılığı ve tur operatörlüğü. DetayYayıncılık, Ankara.
• Özalp, G. (2005). Sağlık turizmi, Hastane Dergisi, Sayı: 7, Ankara.
• Özer, Ö. ve Sonğur C. (2012). Türkiye’nin dünya sağlık turizmindeki yeri ve ekonomik boyutu. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, s. 69-81.
• Özsarı, S. H., ve Karatana, Ö. (2013). Sağlık turizmi açısından Türkiye’nin durumu. Journal of Kartal Training & Research Hospital/Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tip Dergisi, 24(2).
• Öztürk, Y. ve Yazıcıoğlu, İ. (2002). Gelişmekte olan ülkeler için alternatif turizm faaliyetleri üzerine teorik bir çalışma, Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı:2, S. 183-195.
• Pearce, D. (1992). Alternative tourism: concepts, classifications and questions. Tourism alternatives: potentials and problems in the development of tourism. Edts: Smith V.L. and Eadington W.R. University of Pennsylvania Press, Philadelphia.
• Polat, T. (2001). Seyahat işletmelerinde profesyonel turist rehberliği. 48.
• Ryan, C., & Dewar, K. (1995). Evaluating the communication process between interpreter and visitor. Tourism Management, 16(4), 295–303.
• Sülkü, S. N. (2017). Sağlık turizminde Türkiye’nin Dünyadaki yeri ve potansiyeli. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(1), 99-133.
• Şahin, G., ve Tuzlukaya, Ş. (2013). Turizm türleri ve turizm politikaları, dünyada ve türkiye’de sağlık turizmi, D. Tengilimoğlu (Ed.), Sağlık Turizmi, içinde (47-70), Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Tangüler, A. (2002). Profesyonel turist rehberliği ve turist rehberlerinin seyahat acentası ve müşteri ilişkileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• T.C. Sağlık Bakanlığı (2013). Türkiye medikal turizm değerlendirme raporu. Sağlık hizmetleri genel müdürlüğü, Sağlık Turizmi Daire Başkanlığı, Ankara, 19.
• Temizkan, S. P. (2010). Profesyonel turist rehberlerinin turizm pazarlamasındaki rolüne etkisi açısından hizmet içi eğitim seminerleri, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara.
• Temizkan, S.P. (2015). Sağlık Turizmi. Detay Yayıncılık. Ankara.
• Tetik, N. (2006). Türkiye’de profesyonel turist rehberliği ve müşterilerin turist rehberlerinden beklentilerinin analizi (kuşadası örneği). Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Tetik, N. (2012). Turist rehberlerinin ekoturizm alanındaki yeterlilikleri: Doğu Karadeniz Örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Turist Rehberliği Meslek Yönetmeliği, R.G. 26.12.2014/29217 (7/6/2012/6326 sayılı Turist Rehberliği Meslek Kanunu’na istinaden hazırlanmıştır)
• Ulusoy, H. (2017). Turist rehberlerinin kültürel zekâ düzeyi ve özyeterlilik inançlarının hizmet sunumuna etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• WFTGA (WORLD FEDERATION OF TOURIST GUIDE ASSOCIATIONS). (2011). Jane Orde Guiding Document Worldwide http://www.wftga.org/ (29.11.2018).
• Yardan, E. D., Dikmetaş, H., Us, N. C., ve Yabana, B. (2014). Türkiye ve Dünya’da sağlık turizmi. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, 8(2), 27-42.
• Yenipınar, Uysal ve Zorkirişci, Ayşe. (2013). Türkiye ve Avrupa birliği ülkelerinde turist rehberliği eğitimi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (2), 111136.
• http://teftis.kulturturizm.gov.tr/TR-50679/turist-rehberligi-meslek-yonetmeligi-yurutmeyi-durdurma.html (25.11.2018).
• http://www.kaplıcalarderneği.com erişim tarihi: 23.10.2018
• http://www.kultur.gov.tr erişim tarihi: 25.10.2018
• https://www.jointcommissioninternational.org/ 20.10.2018
• http://iro.org.tr/tr/56- (24.11.2018).