Non-Thesis Master’s Education in Tourist Guidance: A Study on the Lectures and Academicians

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 2, 119 - 142, 30.12.2021

Serkan Ak , Hasan Hüseyin Soybalı

https://doi.org/10.34090/tured.1035165

Cited By: 4

Öz

Purpose and Importance: The aim of this research is to examine the academicians conducting the lectures and the lectures conducted in the non-thesis master's programs in the field of tourist guidance in Turkey in terms of certain criteria.

Methodology: In the research, document analysis was used as a data collection method and content analysis was used as a data analysis technique.

Findings: According to the findings, about four-fifths of the lectures were conducted by academics in tourism departments. Moreover, it was found that male academicians and assistant professors conducted more lectures. In the study, it was revealed that academicians have a publication average of 41. Furthermore, it has been concluded that the average of publications of male academicians is higher than that of females and that academicians in tourism departments are higher than academics in other departments.

Originality/Value: This research will be especially useful in determining the non-thesis tourist guidance education and the quantity and quality of the academicians who take part in this education.

Anahtar Kelimeler

Tourist guidance, education of tourist guidance, academicians, non-thesis master’s program, universities

Turist Rehberliği Tezsiz Yüksek Lisans Eğitimi: Dersler ve Akademisyenler Üzerine Bir Araştırma

Öz

Amaç ve Önem: Bu araştırmanın amacı, Türkiye’deki turist rehberliği tezsiz yüksek lisans programlarında yürütülen derslerin ve ders yürüten akademisyenlerin belli ölçütler açısından incelenmesidir.

Yöntem: Araştırmada veri toplama yöntemi olarak doküman incelemesi kullanılmış, veri analizi tekniği olarak ise içerik analizi uygulanmıştır.

Bulgular: Elde edilen bulgulara göre derslerin yaklaşık beşte dördünün turizm birimlerindeki akademisyenler tarafından yürütüldüğü belirlenmiştir. Ayrıca erkek akademisyenlerin ve Dr. Öğr. Üyesi unvanındaki akademisyenlerin daha çok ders verdikleri saptanmıştır. Çalışmada akademisyenlerin 41 yayın ortalamasına sahip oldukları ortaya konmuştur. Ayrıca erkek akademisyenlerin yayın ortalamalarının kadınlara kıyasla, turizm birimlerindeki akademisyenlerin yayın ortalamalarının ise diğer birimlerdeki akademisyenlere kıyasla yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Özgünlük/Bilimsel Katkı: Bu araştırma özellikle tezsiz yüksek lisans düzeyindeki rehberlik eğitiminin ve bu eğitimde görev alan akademisyenlerin nicelik ve niteliğinin belirlenmesi üzerine fayda sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler

Turist Rehberliği, turist rehberliği eğitimi, akademisyenler, tezsiz yüksek lisans programı, üniversiteler

Kaynakça

• 3. Turizm Şûrası. (2017). Turizm eğitimi, istihdamı ve turist rehberliği komisyon raporu (Turizm eğitimi, istihdamı ve turist rehberliği komisyonu). https://turizmsurasi.ktb.gov.tr/Eklenti/57389,turizmegitimiistihdamituristrehberligikomisyonraporupdf.pdf, Erişim Tarihi: 2 Temmuz 2021.
• Ahipaşaoğlu, S. (2006). Turizmde rehberlik (2. Baskı). Gazi Kitapevi.
• Albuz, N., Ercan, F., Köşker, H. & Özbek, Ö. (2018). 2017 yılı turist rehberliği ön lisans ve lisans eğitimine yönelik değerlendirmeler. İçinde N. Hacıoğlu, C. Avcıkurt, A. Kılıç & H. Ulusoy Yıldırım (Ed.), Turist rehberliği üzerine güncel araştırmalar (ss. 78-93). Detay Yayıncılık.
• Ap, J. & Wong, K. K. (2001). Case study on tour guiding: Professionalism, issues and problems. Tourism Management, 22(5), 551-563.
• Aylan, S. & Başoda, A. (2018). Türkiye’de turist rehberliği lisans programlarındaki akademik personel istihdamının değerlendirilmesi. İçinde N. Hacıoğlu, C. Avcıkurt, A. Kılıç & H. Ulusoy Yıldırım (Ed.), Turist rehberliği üzerine güncel araştırmalar (ss. 132-154). Detay Yayıncılık.
• Başoda, A. & Aylan, S. (2018). Türkiye’de turist rehberliği lisans programlarının sayısal açıdan yapısal ve coğrafik değerlendirilmesi. İçinde N. Hacıoğlu, C. Avcıkurt, A. Kılıç & H. Ulusoy Yıldırım (Ed.), Turist rehberliği üzerine güncel araştırmalar (ss. 94-113). Detay Yayıncılık.
• Bayram, G. E., Karaçar, E. & Bayram, A. T. (2017). The importance of ecotourism consciousness on tour guiding education. Journal of Research in Education and Teaching, 3, 40-50.
• Baytok, A., Boyraz, M. & Kabakulak, A. (2019). Turizm/turist rehberliği bölümü akademisyenlerinin profili: Türkiye üniversiteleri örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(68), 1038-1049.
• Boyraz, M. & Kabakulak, A. (2020). Türkiye’deki turizm rehberliği bölümlerinde görev yapan akademisyenlerin bilimsel yayınlarının bibliyometrik analizi. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(3), 2152-2163.
• Çakmak, T. F. & Dinçer, F. İ. (2018). Turist rehberliği bölümleri ders programlarının “Türk kimliği” açısından incelenmesi. International Journal of Contemporary Tourism Research, 2(2), 67-75.
• Çokişler, N. (2017). Turizm rehberliği eğitiminde çeyrek asırdır değişmeyen parçalanmış yapı sorunu. İçinde 3. Turizm Şurası Tebliğler Kitabı Cilt 2 (ss. 325-335).
• Çolakoğlu, O. E., Efendi, E. & Epik, F. (2017). Tur yönetimi ve turist rehberliği (4. Baskı). Detay Yayıncılık.
• Demirbulat, Ö. G., Aymankuy, Y., Karagöz, İ. C. & Aymankuy, Ş. (2018). Türkiye’de lisans düzeyindeki turizm rehberliği bölümlerinde görev yapan akademisyenlerin akademik özgeçmişlerinin incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(70), 355-367.
• Doğancılı, O. S. & Karaçar, E. (2018). Turizm rehberliği bölümünde bulunan akademisyenlerin Yök akademik profillerinin incelenmesi. İçinde Y. Çobanoğlu (Ed.), Sosyal, beşeri ve idari bilimler alanında akademik çalışmalar (Cilt I) (ss. 83-94). Gece Kitaplığı.
• Eker, N., Kaya, M. C. & Zengin, B. (2019). Turist rehberliği eğitimi. İçinde B. Zengin, G. E. Bayram ve O. Batman (Ed.), Turist rehberliği mesleği (Dünü-Bugünü-Yarını) (ss. 59-93). Detay Yayıncılık.
• Eker, N. & Zengin, B. (2016). Turizm rehberliği eğitimi müfredatlarının uygulama yeterliliğinin profesyonel turist rehberleri bakış açısıyla irdelenmesi. Turizm ve Araştırma Dergisi, 5(2), 4-19.
• Eser, S. (2020). Lisansüstü turizm rehberliği eğitimi üzerine bir durum analizi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8(4), 2956-2984.
• Güven, Ö. Z. & Ceylan, U. (2014). Lisans ve ön lisans düzeyinde turizm rehberliği eğitimi veren okullardaki müfredatların turizm rehberliği meslek yönetmeliğine uygunluğunun incelenmesi. İçinde A. Kılıçlar (Ed.), 15. Ulusal Turizm Kongresi Bildiriler Kitabı (ss. 186-195).
• İşçeli, Z. & Kılıç, G. (2018). Lisans düzeyinde turizm rehberliği eğitimi veren fakültelerin müfredatlarının incelenmesi. Turist Rehberliği Dergisi, 1(1), 41-56.
• Kabakulak, A. & Boyraz, M. (2020). Turist rehberi akademisyenlerin bilimsel yayınlarının veri görselleştirme tekniği ile bibliyometrik analizi. Uluslararası Türk Dünyası Turizm Araştırmaları Dergisi, 5(2), 230-245.
• Kürkçü, M. (2018). Rehber adayları gözünden turist rehberliği bölümleri ders programları ve uygulamalardaki yanlışlıklar. Mediterranean Journal of Humanities, 8(2), 437-449.
• Lovrentjev, S. (2015). Education of tourist guides: Case of Croatia. Procedia Economics and Finance, 23, 555-562.
• Sezerel, H. & Özoğul, T. (2019). Öğrenciyi merkeze almak: Turist rehberliği eğitiminde uzman mantosu yaklaşımı. Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 20(1), 167-197.
• Temizkan, R. & Timur, B. (2021). Türkiye’deki turist rehberliği eğitim modellerinin karşılaştırmalı bir analizi. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(4), 3550-3569.
• Temizkan, S. P. & Ergün, B. (2018). Türkiye’de turist rehberliği öğretiminin değerlendirilmesi. Turist Rehberliği Dergisi, 1(2), 95-104.
• Temizkan, S. P. & Ergün, B. (2021). Turist rehberliği öğretimi kalite ölçeği geliştirilmesi. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(4), 3720-3739.
• Tolga, Ö., Korkmaz, H. & Atay, L. (2015). Lisans düzeyindeki turist rehberliği öğrencilerinin mesleki tutumlarına yönelik bir araştırma. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 12(2), 26-41.
• Topsakal, Y. (2021). Lisansüstü düzeyde turist/turizm rehberliği eğitimi veren programların müfredatlarının incelenmesi ve öneriler. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 24(1), 99-115.
• Turist Rehberliği Meslek Kanunu (2012). https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/06/20120622-2.htm, Erişim Tarihi: 20 Haziran 2021.
• Turist Rehberliği Meslek Yönetmeliği (2014). https://teftis.ktb.gov.tr/TR-264061/turist-rehberligi-meslek-yonetmeligi.html, Erişim Tarihi: 20 Haziran 2021.
• Yenipınar, U. & Çınar, B. (2018). Turizm rehberliği lisansüstü eğitiminin akademisyenler ve profesyonel turist rehberlerinin bakış açısıyla değerlendirilmesi. İçinde N. Hacıoğlu, C. Avcıkurt, A. Kılıç & H. Ulusoy Yıldırım (Ed.), Turist rehberliği üzerine güncel araştırmalar (ss. 114-131). Detay Yayıncılık.
• Yenipinar, U. & Kardaş, K. (2019). Turizm Rehberliği bölümleri müfredat geliştirme önerisi. Journal of Travel and Tourism Research, 14, 1-26.
• Yenipınar, U. & Zorkirişci, A. (2013). Türkiye ve Avrupa Birliği ülkelerinde turist rehberliği eğitimi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 111-136.
• Yükseköğretim Kurulu Atlası (2021). https://yokatlas.yok.gov.tr, Erişim Tarihi: 20 Haziran 2021.