Amaç: Nozokomiyal
enfeksiyonlar hastanede kalış süresinin uzamasına, iş gücü ve üretkenlik
kaybına maliyet artışına ve en önemlisi de morbidite ve mortalitede artışa
neden olduğundan kritik öneme sahiptir. Nozokomiyal enfeksiyonlar hastane
geneline göre yoğun bakım ünitelerinde daha sık görülmektedir ve klasik
enfeksiyon hastalıklarına kıyasla daha ağır seyreder ve tedavileri de daha
güçtür. Antimikrobiyal maddelerin özellikle hastane ortamında yoğun ve yanlış
şekilde kullanılması, çeşitli dezenfektan ve antiseptik maddelere, başta
kuruluk olmak üzere dış ortam koşullarına dayanıklı, dirençli
mikroorganizmaların artışına neden olmaktadır. Bu nedenle bu enfeksiyonların
önlenebilmesi için, en yaygın izole edilen enfeksiyon etkenlerine karşı
üretilen antimikrobiyallerin etkinliğinin uygun metotlarla değerlendirilmesi ve
aktivitenin doğrulanması özel öneme sahiptir. Antibakteriyel bileşiklere
maruziyetten sonra bakterilerin canlı fakat kültürde üretilemeyen forma (VBNC)
geçtiği, ancak virülanslarının ve enfeksiyon oluşturma potansiyelinin korunduğu
bilinmektedir. Evrensel olarak önerilen standartlar sadece klasik kültür
yöntemine dayanmakta ve kültür yöntemiyle VBNC’ye geçen bakteriler tespit
edilememektedir. VBNC’ye geçmiş bakteriler biyosit aktivitesinin doğru
değerlendirilememesine sebep olmaktadır. Çalışmada, Antimic® biyositinin
antibakteriyel aktivitesinin kültüre dayalı tekniklerle belirlenmesi; DAPI-CTC
floresan boyama yöntemiyle VBNC’ye geçen bakteri olup olmadığı tespit edilerek,
antibakteriyel aktivitenin doğrulanması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmada,
Antimic® biyositinin Acinetobacter baumanii (ATCC 19606), metisiline dirençli
Staphylococcus aureus (ATCC 33591), vankomisine dirençli Enterococcus faecium
(ATCC 51299) bakterileri için minimum inhibe edici/minimum bakterisidal
konsantrasyonları belirlenmiştir. Belirlenen etkin dozların temiz ve kirli
koşullarda 1 ve 5 dakikalık temas süresi sonundaki bakterisidal aktivitesi
kültüre dayalı kantitatif süspansiyon testi (EN 1276) ile değerlendirilmiştir.
Floresan boyama yöntemiyle, antibakteriyel aktivite doğrulanmıştır. Bulgular:
EN 1276 standardına göre, 1 ve 5 dakikalık temas süresinde 25 ve 50 ppm
Antimic® biyositi denenen tüm bakterilerde >=4 log düşüş ile bakterisidal
aktivite göstermiştir. Floresan mikroskobi örneklerine göre de canlı bakteri
oranı <% 1’in olarak belirlenmiştir. Sonuç: Antimic® bileşiği test
edilen bakterilere karşı EN 1276 gereklerini karşılamaktadır. Çalışmada test
edilen bakterilerde VBNC fazını tetiklememesi ve bakterilerin başarılı şekilde
giderilmesini sağlaması ile avantaj sağlamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Antimic®, Antibakteriyel aktivite, Nozokomiyal enfeksiyon,
EN 1276, VBNC
Acinetobacter baumanii Metisiline Dirençli Staphylococcus aureus
Bölüm | Articles |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Şubat 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: Issue 1(2) - 3. INTERNATIONAL BIOCIDAL CONGRESS |