İnsanoğlunun ilk izlerinin görüldüğü andan itibaren temel ihtiyaçları dışında ürettiği her şey oluşturduğu kültürün bir parçasıdır. Somut ve somut olmayan kültür mirasının içerisinde de estetik kaygı taşıyan ürünler de birer sanat parçalarıdır. İnsanoğlunun mağara duvarına odun isiyle yaptığı resimden tutun dijital teknolojilerle ürettiği söz-ses-müzik birleşiminden oluşan sinema filmine kadar her şey sanatın bir yansımasıdır. Yalnız sanatı sadece sanat olarak değerlendirmek günümüzde bu alanı anlamamızı zorlaştırabilir. Sanatı tüm bileşenleriyle değerlendirebilmemiz için öncelikle sanat eğitiminin ne olduğunun bireyler tarafından bilinmesi gerekir. Sanat üzerine bir okuryazarlık düşünüldüğünde öncelikle bu alanda ciddi eğitim alınması, bir sanat eserini incelerken onun hangi aşamalardan geçtiğini, çeşitli disiplinler ile bağlantısının bilinmesi gibi birçok durumun göz önüne alınması önem arz etmektedir. Özellikle yedi çeşit sanat dalı olan “resim, heykel, mimari, dans, tiyatro, edebiyat, müzik” üzerine eğitim almak bu alanı daha anlamlı hale getirebilmektedir. Çünkü bu sanat dallarından herhangi birini bilmek eserin anlaşılması için yeterli olmayabilir. Örneğin dünyanın herhangi bir yerindeki yerel dans gösterisindeki müziğin özgürlük, barış, zafer gibi çeşitli anlamları olabilir. Bu nedenle sanat eğitimi alan bir bireyin iyi bir okuryazar olabilmek adına önemli bir mesafe kat edeceği düşünülmektedir. Ayrıca günümüzde sanat okuryazarlığı genel ağ, uzaktan eğitim, sosyal medya gibi birçok etkileşimle geliştirilebilmektedir. Böylelikle sanata ilgi duyan bireylerin temel eğitimlerini tamamlamaları halinde okuryazarlık seviyelerini üst becerilere taşıyabilirler ve başkalarına aktarabilirler.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sanat Sosyolojisi |
Bölüm | İnceleme Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 29 Haziran 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
Gönderilme Tarihi | 3 Ocak 2025 |
Kabul Tarihi | 23 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 5 Sayı: 1 |
TÜRKAV Kamu Yönetimi Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.