Modern şiirde yüzey yapı unsurlarının yerini anlam çokluğu sağlamak ve bu yolda imge kurmak almıştır. Türk şiirinde Servet-i Fünûn döneminden itibaren yeni ve orijinal imgeler daha sık görülmeye başlar. Bunda parnasizm ve sembolizmin etkisi büyüktür. Dönemin Cenab Şahabettin’le birlikte iki büyük şairinden biri olan Tevfik Fikret’in şiirlerinde de orijinal imgelere fazlasıyla rastlanır. Kuşkusuz bunlar içinde en sık rastlanan ise onun şiirinin karakteristik özelliklerinden biri olacak kadar yoğun olarak bulunan titreme imgesidir. İncelememizde ilkin Fikret’in şiirlerinde bu imgenin çok fazla oluşunun sebepleri üzerinde durulacaktır. Asıl olarak, imgenin ortaya çıkış ve şairin bu imgeyi estetize ediş biçimleri değerlendirilecektir
In modern poetry, evoking a variety of meanings and rendering mental images in this way have replaced the plot elements. In Turkish poetry, new and original images have been used more frequently than ever since the period of Servet-i Fünun. Parnassianism and Symbolism had a profound influence on this. Tevfik Fikret and Cenab Şahabettin, who were the two great poets of the era, both used imagery in their works quite frequently. Undoubtedly, the image “shivering”, which became the characteristics of Tevfik Fikret’s poetry, was the most commonly used one because of its recurrent presence in his poems. In this study, the reason why Fikret used this imagery very often is discussed first Mainly, how this imagery in his poetry appeared and how the poet embellished his poetry with this imagery are evaluated
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Sayı: 25 |