SARICA KÖYÜ ve KÖYDEKİ KÜÇÜREK KÖY YER ADLARI ÜZERİNE

Yıl 2020, Sayı: 40, 1 - 14, 16.12.2020

Vahit Türk

Öz

Sarıca ve Tökler, yirmi dört Oğuz boyundan biri olan Bayat boyunun Reyhanlı aşiretine bağlı iki oymak adıdır. Bu durum hem tarihi kayıtlarla sabit, hem de halen yaşayanların anlattıklarıyla bilinmektedir. Türklerde yaygın biçimde görülen kök mensubiyetinin yaşanılan coğrafyaya aktarılma uygulamasını coğrafyaya kimlik kazandıran bir olgu olarak değerlendirebiliriz.
Türklerin oldukça erken devirlerde boylar halinde örgütlendiği ve bu örgütlenmenin Türk tarihinin en belirleyici yönü olduğu bilinmektedir. Bu yüzden tarih araştırmalarında bu konuya önem verilmiş ve Türk sosyal yapısının bu yönü üzerinde durulmuş; boy, oba, oymak, uruk adlarıyla ilgili değerli araştırmalar yapılmış, ancak konunun henüz bütün yönleriyle aydınlatıldığını söylemek zordur.
Bir coğrafyanın kimliğini yer adları oluşturur. İnsanın yaşadığı ya da hayatında bir biçimde yer etmiş olan bir mekânı adlandırırken oldukça değişik düşüncelerle hareket ettiği bilinmektedir. Bu durumu küçük yerleşim birimi olan bir köydeki çeşitlilik bile göstermeye yeterlidir.

Anahtar Kelimeler

Sarıca, Hanlıköy, Tökler, Konargöçer

Sarıca Village and on Smallish Troponomy in the Village

Öz

Sarıca and Tökler are the names of phatries of Reyhanlı tribe of Bayat clan which is the one of the twenty four Oghuz clans. This information is known by the knowledge of people who are living also is affirmatory by historical records. It is very common to transfer ethnological information on geography by people who live on there. This process also gives identity to geography.
It is known that Turks were organized in very early ages and this organization was the most determining aspect of their life. For this reason, this subject has been given importance in history studies and this aspect of the Turkish social structure has been emphasized, although valuable researches have been made on the names of boy, oba, phratry and uruk, the subject has not been illuminated in all aspects yet.
Place names form the identity of a geography. It is understood that people are acting with quite different thoughts when naming a place where they live or if somehow it has a place in their lives. Even only this is enough to illustrate the diversity in a small settlement village.

Anahtar Kelimeler

Sarıca, Migration, Tökler

Kaynakça

• AHANOV, Kaken (2013). Dil Biliminin Esasları, (Akt. Murat Ceritoğlu). Ankara: TDK Yay.
• AKSAN, Doğan (2015). Her Yönüyle Dil, III. c. 6. baskı, Ankara: TDK Yay.
• BAHADIR, Sedat (2016). Büyük Reyhanlı Aşireti ve Bahadırlar, Ankara: Sonçağ Yay.
• Derleme Sözlüğü (1978). Ankara: TDK Yay.
• DİNÇ, Ahmet (2018). Şecere-i Harezmşahi [101 a-200b] (Giriş, Transkripsiyonlu Metin, İnceleme, Dizin-Sözlük, Tıpkıbasım), Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü yayımlanmamış doktora tezi, Kocaeli.
• EREN, Hasan (2010). Yer Adlarımızın Dili, Ankara: TDK Yay.
• HALAÇOĞLU, Yusuf (2009). Anadolu’da Aşiretler, Cemaatler, Oymaklar (1453-1650), (6 cilt), Ankara: Türk Tarih Kurumu Yay.
• HEYET (2016). Türkmen Dilinin Düşündürüşli Sözlügi, Aşgabat: İlim.
• KARAAĞAÇ, Günay (2013). Dil Bilimi Terimleri Sözlüğü, Ankara: TDK Yay.
• KÖYMEN, Mehmet Altay (1979). Büyük Selçuklu İmparatorluğu Tarihi, c. 1, Ankara: Ankara Üniversitesi DTCF Yay.
• NEMETH, Gyula (2019). Yurt Tutan Macarlığın Oluşumu, (Çev. Hüseyin Şevki Çağatay Çapraz), Çanakkale: Paradigma Akademi Yay.
• SÜMER, Faruk (1980). Oğuzlar (Türkmenler), 3. baskı, İstanbul: Ana Yayınları.
• ŞAHİN, İbrahim (2013). “Türkiye Yeradbiliminde Terim ve Tür Sınıflandırması Sorunları”, Avrasya Terim Dergisi, 1 (1): 46-58.
• ŞAHİN, İbrahim (2011). “Yeradbilimi Araştırmalarında Mikrotoponiminin Yeri, Önemi ve Araştırma Yöntemi: Tırnak Köyü (İçel/Gülnar) Örneği”, Turkish Studies, Volume 6/1: 1807-1830.
• ŞAHİN, İbrahim (2015). “Türkiye Yeradbiliminde Leksik-Semantik Sınıflandırma Meselesi”, Avrasya Terim Dergisi, 3 (1):10-21.
• YENİ, Emre Berkan (2018). Beyani - Şecere-i Harezmşahi [1b-102a] (Dil İncelemesi-metin-dizin-tıpkıbasım), İstanbul Kültür Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü yayımlanmamış doktora tezi, İstanbul.
• YUDAHİN, K. K. (1948). Kırgız Sözlüğü (Çev. Abdullah Battal), Ankara: TDK Yay.