Yabancılara Türkçe öğretimi alanyazını incelendiğinde, birçok araştırmacı tarafından “Yabancılara Türkçe Öğretimi Tarihi” başlığı taşıyan çalışmaların kaleme alındığı dikkat çekmektedir. Söz konusu çalışmalarda, Türklerin Orta Asya’dan Anadolu’ya geçiş sürecini kapsayan kronolojik akışta bazı eksiklikler görülmektedir. Zira yabancılara Türkçe öğretme amacı güttüğü düşünülen eserler sıralanırken içerik olarak birbirine benzer şekilde çoğunlukla Karahanlı Dönemi’nden başlanmakta sırasıyla Kıpçak, Selçuklu, Çağatay ve Osmanlı dönemleriyle devam edilmektedir. Bu kronolojik akışta dikkat çeken husus, Selçuklu Dönemi ve sonrası İran sahasına ilişkin yabancılara Türkçe öğretimine dair herhangi bir esere yer verilmemesidir. Bu noktadan hareketle çalışmanın amacı İran sahasının yabancılara Türkçe öğretimi tarihi yazımında yerini saptamaktır. Bu amaçla İran sahasındaki tarihî kronikler, arşiv kayıtları, seyahatnameler, Türkçe-Farsça el yazmalar ve İran’da Selçuklulardan günümüze Türkçenin statüsüne değinen yayınlar, İran’da yabancılara Türkçe öğretimi bağlamında incelenmiştir.
Abstract: When the literature of teaching Turkish to foreigners examined, it stands out that the papers titled with “The History of Teaching Turkish to Foreigners” have been studied by lots of researchers. Within the studies in question some gaps about the chronological flow, which cover Turks’ translocation process from Central Asia to Anatolia, draw attention. Because, while the works considered to pursue the goal of teaching Turkish to foreigners are being listed the list starts from the Kara-Khanid Era and keeps going on chronogically with eras having similar contents: Kipchack, Seljuk, Chagatay and Ottoman. The aspect that draws attention in this chronological flow is the fact that it is not included with any of the works about teaching Turkish to foreigners, with relation to the field of Iran; starting from the Seljuk Era and the following eras. Thus, the aim of the study is to detect the point of field of Iran within historical literature of Turkish education to foreigners. With the aim at hand the historical chronics, archival records, itineraries, Turkish-Persian manuscripts and the journals about status of Turkish language in Iran from the Seljuks to the modern days are examined within the context of teaching Turkish for foreigners.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dil Çalışmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 16 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 23 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 40 |